Jas imam golem problem vo vrska so toa. Se nerviram koga vidam deka ima staveno lajk na nekoja pred 3 godini, a nie se gledame 2 godini naprimer. Se lutev koga videv deka stava lajkovi po socialnite mrezi na devojcinja i sega veke ne go pravi toa, i cesto znam da bidam namurtena koga ke se pozdravi so nekoja. Toj e mnogu pozitiven i komunikativen i razgovara i se seguva so site (od kelnerki, do prodavacki sekako i maski lica) i mene toa mnogu me izluduva. Dali moeto odnesuvanje e normalno ili preteruvam? Kako da se spravam so ova? Mnogupati mi ima kazano deka go pritiskam i se obiduvam da go napravam nesto sto ne e.
da, ama ne mozam da se kontroliram. Toj e ekstrovert, a jas introvert. Jas tesko vozpostavuvam kontakt so lugeto, gledam da bide brzo i neutralno. A toj kade i da odi kontaktira so site, so zenski, maski i nekogas se csutvuvam kako jas da nemam posebno mesto vo negoviot zivot, toj ima premnogu prijatelki i so site e blizok. Zaradi mene ne odi na kafe so prijatelki veke. Ama koga i da izlegneme ke najdam pricina da se nalutam, dali ke poglednel tamo, ili onamo, nz so da pravam, ova me izluduva. Patam i od anksioznost, pa mislam deka e povrzano. Help please
Да одиш да поразговараш со психолог. Психијатри ич не ти препорачувам, зашто тие само апчиња знаат да ти лупнат. А тебе ти треба разговор со психолог.
Добро ти кажа Црешка, побарај помош. Добро ќе ти дојде да разговараш со некој. Ако дечко ти не ти дал причина нема зошто така да реагираш, верувај му. Стави се на негово место и размисли како тој се чувствува а сепак и покрај се тој уште е со тебе. Што значи важна му си и те сака. Поработи малку и на самодоверба, најди си други занимации, врската нека не ти биде единствена окупација.
Znam, svesna sum ama ne mozam da gi kontroliram emociite, rabotam na toa, i ne sfakam zosto sum tolku ljubomorna i posesivna :/
Кога ќе дојдеш до таква ситуација сама ќе се стопираш, свесна дека грешиш. Ако не можеш, побарај стручна помош, за доброто и на двајцата. Мора да пробаш да го надминеш тоа, не е здраво и нормално.
Не. Седни и сети се шо си правела ТИ пред три години пред да се запознајш со него. Си лајкнала некој? Си имала дечко? Си флертовала? Можеби некоја срамна тајна? И ШОДЕКА. Не бевте заедно. Исто и за него, пред тебе имал живот, тој не постои за да ти биди дечко, постоел и пред тоа. Не само шо не треба да ти смета лајк од пред да сте заедно, апсурдноста да ти смета лајк и кога сте заедно е ... Немам зборој. Сега за социјалноста. Сите луѓе сме различни. И пак ќе ти повторам, дечко ти не постои само за да ти е дечко туку постои од претходно и има свое минато, карактер, живот. Дел од тој карактер е социјалноста. Ти не му верваш. А да знајш, врската се базира на доверба. Прашај се: дали му веруваш, колку му веруваш, зошто си толку љубоморна, дали се плашиш да бидиш остаена? Кога гледаш лајк запрашај се: дали ти лајкуваш, ако е одамна лајкот сети се дека не си му била женска и воопшто сети се на апсурдноста да се лутиш за лајк.
Воопшто не го контролирам, ниту пак сум љубоморна девојка. На факултет тој е единствено машко, сигурно нема да не комуницира со колешките. Има еден куп другари, другарки, со некои се имам запознаено, со некои не. Имам доверба во него и немам причина да се лутам, да љубоморам или пак да го врзувам за мене.
Не го контролирам. Му верувам. Некој ако сака да направи нешто и ланец да му ставиш па ќе направи така да...
Не ми се свиѓа самата помисла дека треба да сум загрижена ептен шо треба мојот партнер да прави, каде оди, кој лајкнал, каде погледнал, дали има другарки,.... Не сум љубоморна ни пак несигурна во себе. Пораснав за да се замарам со глупости!
Не би го нарекла контролирање нашиот начин на функционирање. Имаме навика да споделиме кога некој од нас излегува, со тоа што знаеме каде е другиот во секој момент, но ништо повеќе од тоа.
Не му читам по социјални мрежи ни по телефонот му чепкам. Некогаш сами кажуваме кај сме низ муабет, а некогаш едвај се слушаме ако имаме обврски
