Дали и колку добивањето на деца влијае врз бракот?

jas mislam deka sekoj normalen bracen par ,koj vsusnost go osnoval brakot poradi pricina LJUBOV,dobivanjeto na BEBE E VRVOT NA NAJGOLEMATA SREKA ZA NIV DVAJCATA,i NORMALNO E VNIMANIETO NIVNO DA BIDE NASOCENO KON BEBETO,VO PRV PLAN,e sega ako nekoj od NIV,/mazot/se pocustvuva ,,zapostaven,,togas toj naj verojatno ima problem so samiot sebe,koga mu zaviduva na svoeto bebe sto e postojano so majkata i toj se custvuva taka,TOA E PERIOD KOGA SEKOJ TREBA DA ZNAE KOLKU BEBETO E ZAVISNO OD MAJKATA,zatoa treba da se razgovara,eve na primer Jas,navecer go zemam bebeto do mene,maz mi se seli vo druga soba,i koga na zezanje ke recam komsija vrati se vo bracniot krevet,on mi vika GLEDAJ TAMU BEBETO,NE MI GO TREVOZI,,,,,,,,,ZNACI TOA E PERIOD,KOJ MORA DA GO RAZBERE SEKOJ NORMALEN,A NE VEDNAS ,,LELE ZAPOSTAVEN SUM,AJ DA IZNEVERAM,A ZA KOGO ,ZA SOPSTVENOTO DETE,,,,,,,jas barem taka mislam,a sto treba togas koga ke prkne bebeto,majkata da pravi SEKOJ DEN DA SI NAOGA PO NEKOJ ZA DA NADOKNADI HAHHAH

 

rano mi e mene za ovie raboti,no eve kako mislam-spored mene nema potreba mazot da spie vo druga soba i slicno i ne smee po nikoja cena da se zagubi bliskosta megju mazot i zenata bez razlika na vozrasta ne deteto.taa bliskost duri ke pomogne i samoto dete da porasne vo zdrava sredina i da ima primer kakvo semejstvo toa treba da izgradi.decata se mali,no se priemtuvaa,nabljuduvaat i apsorbiraat.

 

Femina konkretno vo mojot slucaj,nie sme mnogu bliski so mm,sto normalno go custvuva toa i naseto bebe,no koga bebeto ima potreba od mojata bliskost ,nemora i mm da ostane buden cela vecer,da vnimava da ne go povredi,da spie kako statua,koga sabajleto e na rabota,poarno neka si legne ,na drug krevet i neka se naspie,,,,,

 

добро реално гледано, нормално дека ке влијае, пво повеке обврски...НО, дали збориме за тоа или за љубовта во бракот??? Значи зависи. Љубовта со дете треба да се ојача дека се рага нешто заедничко, плод ов вашата љубов, нешто само ваше, едно, единствено. Тоа не е срце кое сте си го купиле на одмор, или кревет кој го делите....А за другото.....епа, влијае, помалку спиење, помалку слободно време, помалку прошетки на само......Сепак се си зависи од брачните другари

 

se soglasuvam so tebe,,,,,,

 

Мислам дека со првото дете е најтешко затоа што тоа е нова ситуација и за мајката и за таткото.Жената е таа што го носи бебето,што поминува низ болно породување и таа е сепак основната потреба на новороденото ,барем додека не порасне барем малку.Жената е таа што по цел ноќ дои,менува пелени,а преку ден се грижи за домот.Мажот колку и да помага,сепак жената е централен столб во бракот.Ако жената поседува добри адаптациони механизми и ако ја има подршката од мажот тогаш полесно под наводници го поминува овој период.Но да се разбереме жртвата што се прави за децата е огромна,но и љубовта што ја добиваме од детето е огромна.Бракот трпи,но трпат и личните потреби-не спиеш доволно,се храниш на брзина,за слободно време и да не збориме.Но сепак со тек на време се се средува.Треба само да си сталожен и мирно да гледаш на сите работи што ги носи животот.

 

Прекрасни постови мислам дека многу од овие работи ќе ги применувам кога ќе дојде време.

 

jas imam dve decinja i milsam deka so doaganjeto na decata,poveke se verzuavat partnerite i drukcije gledat na zivotot , decata se blagoslov o boga i i sreka sa domot i roditelite.

 

jas samo edno ke kazam,,,,,,,,FALA TI BOZE,SONCE STO ME GREE,,FALA TI BOZE DETENCE STO MI SE SMEE,,,,,,,,,,,,,,NISTO DRUGO NEMOZE DA GI ZBLIZI POVEKE PARTNERIT OD DETENCE,,,,,,,,,

 

Jас сум мажена,во брак сме 2год.а керка ми има 1 год досега супер сме,никогаш не сни се запоставиле двајцата,односите ни се супер сега од како се роди керка ми,првите 2месеци,немавме односи,можеби само 3пати,но потоа си дојде се во нормала,нема кој да ни ја чува малата,ама кога ке е девер ми дома ја чува понекогаш,и одиме во кино,на вечера,за годишнината бевме во хотел и уште ја имаме искрата кога се запознавме по рагањето на керка ми мислам дека уште толку се зближивме мислам зависи до човекот,како ке се постави,мислам не само детето,да се грижиш и за себе,и за да ги одржуваш односите со партнерот п.с. кој не го гледал The women со мег рајан обавезно да го гледа,одличен пример е

 

Идеално би било со детето бракот да стане подобар од што бил, ама реално, не е секогаш така, посебно со првото дете. Со првото дете стресот е многу поголем, стравот дали човек прави се како што треба, неспиењето... малку треба за нервоза. Замислете (оние што не го поминале тоа ) не сте спиеле подолго од 2 часа со недели, бебето плаче на цел глас (има грчеви), немате време ни да јадете, а не да се истуширате, под невиден стрес сте од плачењето (ве фаќа и паника), а мажот доаѓа од работа (уморен ) Вие очекувате помош, тој очекува да се одмори... И вие би сакале да се одморите, ама тоа е луксуз кој долго нема да го осетите. Исто како и туширањето подолго од 2 минути, или да седнете и да јадете и да изедете до крај, без да скокате на секоја минута... Е па нормално е дека децата влијаат на бракот, дека мажот мисли дека жената го запоставува, и дека жената мисли дека мажот ја запоставува неа. За среќа, тоа поминува и би требало да ја зајакне врската меѓу мажот и жената.
Со второто дете, иако обврските се дуплираат, е многу полесно, знаете што ве чека и дека и плачењето и грчевите и неспиењето се дел од најубавата работа во вашиот живот-а тоа е да се биде мама

 

во темата за тоа на колку години сте стапиле во брак кажав дека сеуште не сум мажена.. но и коментирав нешто за бракот на моите родитедли.. и само ќе кажам дека постот на АРИЕЛ мислев дека јас сум го писувала опишувајќи ја состојбата на моите родители Тоа е брак каков што јас сметам дека е во вистинска смисла дефиниран во целина ... без потреба на драсични промени и недај Боже достигнување на степен на развод а зошто??? од причина за вклучување на најубавото нешто на светот во бракот ДЕТЕТО ??? сепак ... внимание ДА колку што е потребно.. но имајте на ум дека треба да продолжите да живеете и со мажот... на кого можеби му треба поголемо внимание отколку на детето..

 

познавам жена покрај две керки, сакала син, и откако после толку обиди се родил, бракот почнал да се распага( мажот почнал да ја изневерува, да се пијанчи да се коцка) бог да чува и да брани

ако бракот не стабилен и цврст, дечиња кога ке дојдат само полошо може да биде
(сепак децата се тие кои ги чувствуваат сите позитивни и негативни ефекти од односот помегу двајцата родители)

 

Морам да кажам ДА, добивањето на деца влијае врз бракот и општо врз животот...
Мојата ќерка беше од оние деца кои не го сакаат ноќното спиење, по цели ноќи дежуравме, не беше тешка за чување во смисла да плаче, туку едноставно си дремнуваше колку да си земе душичка и седеше будна...Со оглед на тоа дека бевме сами, маж ми одеше на работа, па 80 % од целата грижа околу неа беше моја, јас бев таа која дежура, која е будна кога целата околина спие ...Морам да признаам дека имав огромна помош од маж ми и од моите родители, знаев да одам кај нив и навечер да спиеме на смени или маж ми да стане во текот на ноќта откако малку поспал да ја чува за јас да одморам ... вака беше до нејзината 3-та година
Ако речам дека лесно било ќе лажам, мене и те како ми се смени животот, знаеше да ме лупне период и само да плачам, замислете само како е кога воопшто не спиете, само дремнувате, целиот ден, цела недела, месец, година како во бунило, ненаспана, уморна, летаргична од време на време, често ми се случило да посакам да избегам, да ме нема,...да, да ме нема, лудило од хормони ...маж ми дури ми викаше-жено како живееш, како си жива ... јас која бев голема спанка одеднаш поминував со 4-5 саати сон на етапи во тек на едно деноноќие. Имало и караници за глупости уморот си го правеше своето, плус имав уште два испити до дипломирање, па учев, се грижев и за бебето и за домаќинството..Напорно беше, тешко и сега кога ќе се сетам си се гордеам самата на себе што успеав да го завршам факсот, да го пораснам детето и да го сочувам бракот. Да го пофалам и маж ми, не дека ми е маж туку навистина ја имав најголемата подршка, помош и разбирање што еден сопруг може да ја пружи, ме тешел, ме бодрел, ми давал сила, ме заменувал секогаш кога можел, не излегувал навечер, не ме оставал сама ама никогаш.
Да се надоврзам на Ариел, целосно се пронајдов во нејзиниот пост.
Колку и да бев исцрпена и уморна, секогаш се трудев да бидам не само мајка туку и добра сопруга, да бидам колку што можам порасположена, насмеана, да издвојам време за разговор, за нежности.
Морам и да нагласам дека не се запуштив и не се запоставив, секогаш се трудев да изгледам привлечно, добро не се шминкав ама се негував, секогаш избричена (не се депилирав тогаш, побрзо ми беше вака), намирисана, се фарбав, одев на фризер, внимавав на облеката итн.....
Откако потпорасна малата, кога почнав да ја дохранувам, знаевме да ја оставиме кај бабите и дедовците и сами да излеземе на вечера, на концерт, на некоја прослава...сакавме да ја поштедиме од гужва и галама,па и да издвоиме време само за нас...
Сега е голема и секогаш ја земаме со нас, едноставно ние тројца сме семејство и без неа не сме комплетни, а ако сакаме навечер да излеземе со друштво на пр. во дискотека, кафана и сл. тогаш прво ја успивам па потоа одиме, не не пушта...

 

Влијае и тоа многу.
Убаво си напишале мамичките претходно,да не се повторувам и јас,така е кај секој брачен пар кој добива деца.
Дека треба да се негува љубовта и кон партнерот ,тоа е неоспорно.
Ние сега скоро бевме на едно романтично патување низ Италија,само јас и маж ми,многу убаво си поминавме ,и тоа беше првпат јас да ги оставам децата.Секаде каде одиме ,одиме заедно со децата, но сега бевме сами,а богами и на децата им било преубаво,тинтрани максимално од баби и дедовци.Маж ми ми вика,жено убаво ми е со децата,но ни фалеше едно време само јас и ти сами,да си целосно само моја.
А за вечерни излегувања ,излегуваме сами,ако не повеќе,барем 2-3 пати месечно,на вечера или на пијачка.
И многу е важно,за мене барем,слушањето во текот на работниот ден,барем 1--2 пати,колку да си кажеш нешто убаво,некој сладок збор.

 

Јас ја имам читано и во голем дел точно ја опишува состојбата за време на бременост, пораѓање, и ситуацијата после тоа, многу реално...(Лелеее Немеш и оваа пак се сексаат на тв...)
Каде бев...промени кај мене и мојот сопруг има најмногу во сексуалниот живот. Емотивно не се оддалечивме ни најмалку, но уморот, ненаспаноста, воопшто целата работа околу бебушот, башка другите обврски си го направија своето...Се потрудивме и ние да земеме некој просек на пример 2 пати неделно, но не се битни бројките битен е квалитетот...не можеш да се опуштиш и да тераш квалитетно колку ти душа сака, него гледаш што побрзо да не се разбуди случајно и да те прекине на сред...
Инаку за тоа дали сум средена или не-не викам дека не се замарам, далеку од тоа но покрај сите обврски ако треба да изберам дали ќе дремнам малку или ќе се фризирам за да му бидам убава (за да не го натерам кутриот тој да оди кај друга, пошто жената која му родила дете и се грижи за него, денес е со мрсна коса) ќе го одберам првото...Се знаеме доволно, се поддржуваме и знаеме дека и сексот пак ќе си се врати на старо...само да потпорасне уште малку

 

Значи Трендафилка погодува се што ми се мота во главата веќе една недела,токму оваа тема и ова прашање!
инспирирана и поведена од Кармен Рид и -тројца в кревет-,малку се исплашив и после тоа многу размислував на ова прашање.

Мислам дека имам ист карактер како Бела од книгата само што не постои некој како Крис во мојот живот,но од другиот аспект секако би постапила како неа.

учејќи од околината и од многуте примери околу мене гледам дека многу девојки и партнери во заедница при добивањето на дете,го променуваат својот живот целосно,всушност статусот соприга и сопруг станува само мајка и дете а таткото кој го шиша. Страшно, се запоставуваат целосно,и со сексуални односи и со секојдневни било какви односи.

се плашам дали и јас ќе бидам иста,разговарав со мајка ми и таа проба да ми раскаже од нејзин аспект и гледиште. Бидејќи немала деца некое време ми кажа дека се направиле тие двајцата со татко ми за да добијат дете. Кога останала трудна била најсреќна но и малку себична,исто како да сум била само нејзино дете.кога ме родила исто така продолжила еуфоријата се додека за кратко време не сватила дека е потребен татко во животот на тоа дете,и и бил потребен и нејзин живот,затоа уште додека сум била новороденче, свртила друга страна,и почнале и тие самите да се гледаат и да уживаат во нивниот брачен живот.

многу ми е интересна оваа приказна,и до ден денес гледам дека животот на таа двојка се сменал многу после моете раѓање но дозволиле и тие самите да си уживаат-што ми е многу мило.

познавам една девојка која ослабна можеби 7-8 кг.кога доби дете, не излегуваше,не спиеше,нон стоп се се сврте околу нејзиното дете,не и беше потребен ни маж ни ништо друго,што е многу лошо затоа што нејзиното дете има веќе 4 години и е плашливо,не социјализирано,а таа толку огрдна што неможе да се врати на нормала,па и маж и одвај го гледа по дома,зошто цело време е излезен со другари и по кафулиња

искрено за мене мислам дека многу ќе ми биде тешко со новата мила и убава промена,но нема да дозволам да бидеме двајца сами во животот и тоа би го применила уште на самото зачнување па се до крајот на раѓањето и после тоа.и ние имаме живот,двајцата родители,а секако детето нема да биде отфрлено,само барем ќе биде социјализирано и во исто време ќе си го задржам мојот сопруг и нашиот живот-тоа не би го жртвувала никогаш и за ништо нA светот

 

Најпрвин се извинувам за офф топик..

Ова се две твои мислење во различни теми и приметив дека си контрадикторна и тоа малку ме поттикна да ти се обратам...Велиш дека шминкањето е две-три мин. работа за да изгледаш подобро, а во првиот пост како да ги напаѓаш оние кои се фризираат и дотеруваат за да изгледаат подобро за својот партнер
Искрено мене ми изгледаше како да се подбиваш со оние " дотераните" меѓу кои се пронајдов, имено кога си ја миев косата или пак кога одев на фризер тоа го правев лично за себе за јас да се чувствувам подобро (исто како шминкањето), а не за да го зачувам маж ми да не избега во туѓа постела.
Не велам дека никогаш не ми била мрсна косата, се случува кога сум болна, детето ми е болно, уморна сум од ххх причини, да немам време, да сум презафатена со некои обврски па само да се зачешлам т.е. залижам и да фатам репче, но тоа за мене се исклучителни ситуаци, се трудам и сум се трудела колку можам да изгледам убаво.
И шминкањето и фризирањето се пред се нега за себе, а потоа за другите, а мое мислење е дека секоја сопруга сака да му биде убава на партнерот, која го тврди спротивното лаже.

 

Дали децата влијаат на бракот???Секако да...кога се мали..влијаат на твојот живот..кога ке потпораснат уште повеќе..и тврдам дека материјалната состојба многу влијание...да не се лажеме...доколку можат брачните парови да си дозволат повеќе се е полесно..не е проблем да се организира и да се прошета некаде...но што да се прави ако ти денеска ја лупаш главата како да направиш со 100 денари ручек..дали ке мислиш да одиш да се фенираш или да купиш секси облека... а од друга страна гледаш децата растат вртоглаво и секогаш нешто им фали..и не мислам дека постои жена која не сака да си потроши време на себе ,прашање е дали партнерот ја забележува воопшто..и дали обрнува внимание на нејзините потреби ..(мислам на сите потреби) ,можеби станува гневна и сеедно и е како изгледа...