Да,дефинитивно сите се менуваме некој на подобро некој на полошо ама сите си го мењаваат карактерот !
Па прво мислев дека се менуват,а после сфатив дека всушност не сум ги познавала доволно. Тешко дека некој може да си го смени карактерот,тоа е нешто што се гради од мали нозе,може само да се сменат некој навики ама карактерот НЕ. )
Паа и да и не. Во текот на нашиот живот ние сме подложни на промени. Сите работи кои ни се случуваат не менуваат нас како личности и нашиот поглед на размислување. Но, од друга страна, некои наши карактеристики остануваат исти и колку и да се обидуваме да ги смениме, тие ке си останат за цел живот како дел од нас .
Значи до пред едно 5-6 години бев едноставно како да кажам како "бајче".Кој како ќе ми рече така.Ако ми дадат или речат да јадам ок ако не сама не барам.Потоа како растев се повеќе гледав понижување,завист,корист,себичност,кој и да ми рече нешто не знаев да вратам едноставно да се одговорам и ред други работи од страна на роднини,а да не збориме па за другарки или пријателки ... Јас значи уште се чудам како станав ваква ... Е сега веќе одма бре ми пререче ли некој нешто одма во лице нема позади грб или да дозволам некој да ме прави слепа на "пули очи" што би рекле,абе дури и со моиве дома некоаш се закачам.Јас не можам самата себе да се препознаам до кој степен дојдов.Незнам што е работава ама и вака волку да збориш не е добро.Многу пати на моиве дома или на некој друг ќе му речам нешто абе после сум пишман сто пати зошто така му реков нели некоаш сварно треба да се одговори ама некоаш претерувам.Станав неподнослива дури сами ми излетуваат од уста некогаш зборовите баш таму кај што треба да замолчам.Еве баш пред некој ден на татко ми нешто му реков абе после пишман се сторив не сто илјада и сто пати ама џабе е.Секогаш си велам од утре не зборам многу ќе си ќутам ама ништо.
Сите се менуваме и како резултат на она што го правиме и од она што не опкружува. Никој не може да остане ист до крајот. Во животот има толку многу замки и препреки, што навистина е невозможно да не извадиш некој заклучок кој ќе те промени. Исто така не` менува и друштвото во кое се движиме. Не е за џабе речено "со кого си, таков си". Дури и да имаш изградено квалитетен и цврст карактер пак се менуваш.
Нормално дека се менуваат, мора да се прилагодуваме на животот околината и сите промени што не окружуваат.Сакале или не тоа е.
Дел од навиките може да се сменат, и погледот на кој ги гледаме нештата. Но спомените и преживеаното не се менува.
Секој човек се менува. Карактерот се менува, но не во целост, туку 95% човек може да се смени. Да мислеш дека е некој друг. Има такви случки, знам такви луѓе шо од клошари шо спијат по кафани имаат станато до шеф на фабрика. Исто има и книга. Заборавив кој ја имаше пишувано и заборавив како се вика, но се збори за еден човек шо краде и често е по затвори. Последен пат кога го пуштиле од затвор отишол во црква за да преспие. Пред да се разбуди попот тој краде се шо може и кога полицијата го фаќа и го носи назад кај попот да му го врати краденото овој му вика “Не, не јас му ги дадов! Еве, ги заборавил и сребрените лажичи!“ и у тој момент во него свеста проработува и од тогаш се сменил целосно шо стигнал и до најпочитувана личност. Секој се менува, само треба трпеливост и време.
Незнам дали можат карактерот да го сменат намерно, но знам дека сите ние секојдневно се менуваме и карактерно и физички. Секако дека и некои особини кои не ни се допаѓаат можеме да ги проениме но во тој поглед не би требало да очекуваме драстични промени.
ако си со некој цело време можеш да не приметиш дека се сменил (може дека и ти се мењаш) иначе да лугето се мењаат најбрзите промени се случуваат заради ненадеен стрес (како тригер)
Во моето опкружување, обично сите се сменуваат полека на лошо.. некогаш се запрашувам да не е проблемот до мене, ама не ќе да е, сеуште немам забегано од моите основни начела и принципи .
Ma itoa kako lugeto se menuvaat.Ne samo so tekot navremeto tuku i vo odnos na potrebite. Da.Da. Se slozuvam so edna clenka koja veke napisala deka porano smetav deka promenuvankjeto e navreda.Veke ne mislam taka.Navredliva e promenata spored potrebite i sloicni,no ne sekoja. Nekoi velat deka covek ne se menuva mu se menuvale samo nekoi katakteristiki.A toa ne e promena na covekot? More kakvi kameleoni ima..
А не ли би дошла таа промена како нешто што тие веќе го имале во себе, па со тригерот само излегла на површина? Што фактички не е промена, туку покажување на вистинското лице? Јас мислам дека луѓето не се менуваат, само со промена на ситуација си се покажуваат какви навистина се. Т.е само откриваат повеќе од нив. Нели има ситуации во кои баш ти е сеедно за нешто и ќе се вклопиш во општото мнение за нештото, ама доколку тоа допре до тебе вистински ќе си искажеш што си мислиш, па ќе дојде еј види се смени. Па не баш нели?
Човек може да се смени само ако тој сака. Значи ако некој сфати дека нешто не е во ред со неговите карактерни особини, ќе вложи напор и ќе се смени. А да се смени затоа што некој друг мисли дека има потреба, не. И да изгледа дека се сменил тоа е во него и ако сам не сака, џабе е.
Во целост се сложувам со мислењето и да додадам : Болеста,беспарицата,несигурноста што ја носи денешницата и тоа како го менуваат човекот за жал сум го осетила на сопствена кожа...
