Дали понекогаш стравувате дека можеби нема да се омажите?

Што ако никогаш не се појави оној вистинскиот со кој треба да го поминам целиот живот Што ако ми е судено да бидам сама Често си ги поставувам овие прашања


Дали и вие сте го помислиле истото

 

Oluska млада си за да мислиш така.

 

Како и сите други... не верувам дека има девојка која не го помислила тоа... ама не треба да си дозволиш да се оптоваруваш со тоа, вистинскиот ќе си дојде, кога тогаш... ама ти не треба дома да седиш и да го чекаш, на врата нема да ти дојде...

Имав периоди кога мислев дека ќе ми биде подобро да бидам сама, затоа што ми беше преку глава од себични и лицемерни луѓе... исто така, имаше моменти кога бев толку разочарана од љубовта и мислев дека нема човек за мене на овој свет, дека цел живот ќе го поминам сама и тогаш бев спремна целосно да се посветам на кариерата, на работата, на она што ме чека кога ќе завршам факултет, дури бев и спремна да отидам во друга земја и се да жртвувам за образованието и работата... ама само штом завршив факултет, работите почнаа да се менуваат, во позитивна насока... затоа ќе ти советувам да не се заморуваш со такви размислувања, млада си, има време да го најдеш вистинскиот... уживај во животот и користи го секој ден максимално!

 

da i toa pocesto sega nesto me faka takva misla

 

Па ми се случило да помислам на тоа али не стравувам,здравје ќе видиме

 

На овој свет нема вистински .Тоа повеќе се приказни .У животот мора да се компензира,балансира за се у животот .Тоа е многу погрешно денеска што луѓето повеќе ги приметуваат разликите отколу заедничките работи.И судбината сами си ја кроиме.На светот има 3 милијарди мажи сигурно ќе се најде барем еден што ќе те цени и почитува баш каква што си и ти него.Поздрав

 

epten dobro kazano.....site nie se stemime kon sovrsenstvo....a toa go nema...ima samo dovolno dobro.....

 

Одлично кажано... се пронајдов во ова, само што јас сега завршувам факултет, па можда ќе се појави или пак ќе заминам хехе...

 

da jas se pronaogam vo temava..ne znam ama nekako ko da ocekuvam deka moze i sama da ostanam.. :? ama iako sekogas ima nekoj da se pojavi..jas sum mnogu razocarana,taka da na momenti pomisluvam bolje sama nego so bilo koj i so nervozi..ne gubam nadez ali ne znam veke..nekako i godinite mi se tie da normalno me plasi ova..sekoj so svoja sreka

 

Никогаш не сум помислила дека нема да се омажам. Напротив, мене ми се чини кога ќе се мажам уште факултет ќе немам завршено (иако ќе се трудам тоа да не биде така)

 

Немам ваков страв дека нема да се омажам, повеќе ме плаши помислата дека можеби нема да се омажам за вистинскиот човек, и дека во тој случај ќе страдам... :?

 

lele navistina, toa e uste pogolem strav odkolku toj deka nema da se omazis...

 

e ova sto go pisa..e bas taka..pogolem strav e ova.. :roll:

 

Не, не чувствувам страв од немажачка.Не сум размислувала околу ова, рано е.На крај како што е Господ никој не е, секој со својата пишанка и среќа.

 

ејј тоа лигавење и патетично самосожалување
колку ли пати ми врвеле такви мисли низ глава
секој пат кога му сум лута , велам тоа ти е девојче најверојатно ќе остариш сама никако не оди со маживе
ама пролазна фаза ми е тоа

 

Моментално сум во таква некоја безбезална фаза и понекогаш ме стега филм дека можеби нема да се омажам, а не би сакала да му кажам на некој ДА само поради фактот да не останам немажена. Ама сите тие црни мисли ги припишувам на тоа дека пред околу 2 месеци раскинав со дечкото, па можеби нормално е да помине и некој таков период. Само се надевам дека нема да трае долго.

Само ме нервира кога родителите или пак поблиските роднини ќе кажат ајде што чекаш време ти е, или за година, две треба да си се мажиш, немој стара мома да останеш (не го зборувам ова само за мене, туку и за други примери што сум ги видела). Глупаво ми се таквите коментари, затоа што можеби сега не сакам баш да се мажам, ама за 1 или 2 години кога на пример ќе сакам, можеби нема да имам никој во тој момент. Не сфаќам како не сфаќаат дека мажачка не се планира така.

 

Не ми е страв дека нема да се омажам, страв ми е дека нема да ја најдам сродната душа, другата половина.

 

Не се плашам дека нема да омажам а никогаш не сум ни мислела на тоа.Како и секое девојче така и јас како помала сум чекала принц на бел коњ но во реалноста не е така и не е се совршено.Добро кажано не треба да се стремиме кон совршенство затоа што можеби тоа воопшто не постои.Не сум сакал никогаш да се омажам на мали години,сега имам 24години и врска од 9години но си велам уште малку добро ми е вака...

 

Хехехе темава е зако. Порано нон стоп мислев на оваа тема...Но се во свое време.... Јас си го чекам ЕРГЕНОТ ОД АВСТРАЛИЈА хехехехехе

 

Уште си се плашам за тоа, и од малечка ми е страв дека ќе останам стара мома. Едноставно, додека не видам нема да се смирам.