И психијатарот е за разговор,и психологот. Единствено што,психијатрот е тој што треба да одреди терапија,доколку е потребна.
Бев на психијатар и после муабетот му велам: немало аир и од тебе. Смешка си кажав отпамет, какви ни се психијатрите, прво тие се за лечење...
Дечки сакам да ви поставам едно прашање, не знаев која тема е соодветна, па нека биде овде. Последнава година дена а можеби и повеќе многу често во текот на денот во паметот си велам: "во името на отецот, синот и светиот дух", тоа ми е на некој начинк како навика. И знам дека не би требало да е тоа нешто лошо, но едноставно неможам да престанам да го велам.. што е проблемот..
На сите ни се потребни луѓе на кои ќе може да им се отвориме, да ни дадат совет. Во западните земји е нормално да посетуваш психијатар, додека тука те сметаат за чудак. Во секој случај, не е срамно да одиш на психијатар, доколку имаш потеба.
Какво време дојде, секој има грижи, проблеми и скоро на секој му треба психијатар. Јас сум љубопитна како изгледа да се отиде на психијатар, како тече разговорот?Дали дава совети и сл?
Иако многу викаат дека не си лудак ако посетуваш психијататар, но не тие длабоко во себе се толку настроени по тоа правило дека секој шо ке отиди на психијатар е лудак и после кога ке му кажиш за тоа, поинаку се понаша со тебе.. Имам и јас такви случаеви, им ги читам мислите не луѓето.. И кога пробуваш да направиш смешка на своја сметка, со цел да го насмееш некој, нејзина реакција е ‘ова е луда, беше на психијатар!‘ често се случува тоа и кога сам си шеташ по улица, ти треба малце мир, сакаш да се тргнеш од таа негативна енергија шо ја има во куќата, кога на улица уште толку негативна енергија ќе попримаш.. Но не е до мене, такво ни е опшеството, такви сме ние Македонците!
Zdravo, sakam da Ve prasham dali nekoj/a od vas ima otideno kaj psihijatar ? Dali mozhe da mi kazhete kako techel razgovorot i dali im pomognal ? Bidejkji znam nekoi lichnosti shto bile no sepak zaludno, ne bea zadovolni voopshto...vo toj sluchaj koja e korista od psihijatarot ?!
Δ Па еве потруди се барем мислењава на темава прочитај ги, не се кој знае колку, моето е на страна 3. Од искуство пишано.
Eпа вака, јас имам една професорка и таа ни кажуваше дека сите сме за на психијатар и дека нема човек кој нема проблеми. Со психијатарот разговараш, си ги кажуваш проблемите, и потоа тој ти дава совети како да ги решиш проблемите. Со него треба да бидиш искрен за да ти помогне(според мене). Ако ви е тешко воопшто не се двоумете, одете ќе ви се олесни. Јас бев еднаш и стварно ми помогна. Имам другарка и таа беше и нејзе и беше подобро после разговорот со психијатарот.
Подобро на психијатар, барем ќе ти помогне и нема да те издаде, од искуство, на никого веќе не се доверувам!
Психијатарот претежно препишува лекови за симтомите што ги чувствуваш ..а за разговор и совет повеќе е психологот ..не викам дека психијатарот нема да ти даде совет ..ќе ти даде ама и таблетчиња за сваки случај ќе ти препише хахаа тоа е ..
Не,моментално. Малку ми е тешко да го пишам ова,но,сум била на психијатар. Не дека бев луда,секако,сите ме свесни дека само луди луѓе не одат на психијатар,туку одат и личности кои се очајни за сослушување или по некој совет. Причината за моето поаѓање таму беше преголемото понижување од околината и честите караници со семејството.Имав многу ниска самодоверба и мислев дека мојот живот е едно обично сра*е.Со семејството бевме во многу ниска финансиска состојба.Се ми беше измешано и пренатрупано.Незнаев дали да мислам на училиштето,дали на социјалниот или пак на семејниот живот.Тешките навреди и премногу коментирања за мојот надворешен изглед придонесе многу за да се намали мојата психолошка состојба.Никој не ме разбираше.А јас бев од оние кои беа очајни за некој да ги сослуша и да ги разбере и да им даде еден добар совет.И го добив тоа.Почнав полека да се ослободувам,полека да ги сфаќам вистинските вредности на животот.Да не беа тие неколку(иако се малку) разговори со личноста која би требала да биде психијатар јас немаше да бидам таа личност која што сум сега.Со малку позрело размислување и попозитивна перспектива кон животот.Со малку зголемена самодоверба и со мал успех во тоа да не се занимава што другите мислат за неа.Со постепено опуштање во зборувањето со околината и со постепено оформување на еден карактер,на мое „Јас“. И верувајте ми не е ништо страшно да се оди на психијатар.Немора да значи дека сте луди,тоа само ке ви помогне да си го ослободите умот.Знам дека млада сум се запознала со психијатар,но знам дека не е ништо страшно.
Prvo se izvinuvam za fontot od na tel sum..neznam ni dali moeto prasanje e za ovde..uste kako mala cuvstvuvav strav koga moite roditeli ke bea izl,deka nesto ke Im se sluci,ne spiev dodekane dojdea ili spiev vo dnevna soba za da me razbudat da si legnam vo mojata soba..sega se uste me macat tie losi misli,skoro sekoja vecer otkako ke legnam bez razlika vo kolku casot nemozam da zaspijam,razmisluvam dal izutrina site ke bideme zivi I zdravi,mn se plasam od smrt,ponekogas duri I prisluskuvam na vrata kaj moite roditeli dali dishat :-/ a nedaj boze nekoj da se pozali deka nestone mu e dobro,nemozam da spijam ida zaspijam sebudam skoro sekoj cas :-/ znam deka ova ne e normalno I sakamda prestane,se trudam da imam pozitivni misli no na kraj pak e isto :-/ dali e toa od ova napnato vreme na ziveenje polno so stres I nervozi I se pogolemiot broj na smrtni slucai ili see todo mojata glava neznam :-/ I vecerva tatkomi legna porano,mu bilo maka,jas nap raviv 300filmoj mozebi mi treba pomos od psihijatar?
Добро ќе биде да отидеш на психијатар зошо не се живее со страв .. Стравот е најлошото нешто за организмот на човекот :/ оди на психијатар ништо нема да изгубиш може ќе ти помогне да го пребродиш стравот ..
Незнам дали треба да посетам стручна личност,но чувствувам огморна потреба да кажам некому за се што чувствувам и што ме мачи.Имам само 18 години а толку многу мисли,толку многу стрес за една девојка...Обично јас сум психијатарот за моите другарки,јас сум таа што секогаш е добра во тоа,но кога станува збор за самата себе е тогаш не сум си од помош.Стравно имам преголема потреба од тоа да седнам со некој и да разговарам за се или сум за на психијатар ??
Сега па и како сум за на психијатар... Со моите дома не сум блиска за раговор, со другарките сум и разговарам ама ми треба некој поискусен и непознат на којшто ќе можам да му се отворам и да ми даде некој совет. Сакам да поразговарам со некој психијатар ама моите дома одма луда ќе ме нпарават, така да...
