Дали тој се промени после стапувањето во брак?

епа него мајка му многу го галеше, не му даваше ни чаша сам да си земе, се она трчаше да му донесе да му намести, сега мене навистина ми дојде тешко, ми смета што се однесува како паразит, и заради тоа највеке се караме, мора да се научи да не зависи од друг, ако му дојде гостин сигурна сум дека ни кафе нема да му свари оти не знае кај стои...само мама знае најубаво да готви, и само мама ја бива за се...

 

Медаљ за јаки живци би им дала на жените што имаат маж што со прстот не мрда по дома, да не измие еднаш садови, нешто да испегла или да зготви. Не знам што ќе ме снајде, ама овие се работи што сепак се гледаат и во врска и мислам дека тоа би ми била доволна причина да не земам некого.

Еве се замислувам за неколку години, работам, со дете и да имам на сето тоа дете плус-денот да ми се состои од чистење по дома и трчање те за него, те за дете и предвреме да си остарам Тоа дека не знаат или е срамота да пеглаат, абе ич не ме интересира и јас си го ценам времето, а он ниту е сакат ниту е слеп да не може да направи нешто по дома. Познавам многу мажи и тоа генерација на моите, кои нема што не прават по дома и тоа без никакво терање од жените. И не ги сметам за помалку мажи, напротив тоа е за мене маж, што води сметка за жена му и за фамилијата.

Ако татко ми можел да ми пегла кошула кога сум трчала за испит или да ми прави ручек секој ден кога се враќам уморна од предавања...маж ми ќе прави пута 3 или нека си седи кај мамичка во скут

 

Неможеш ти да го преправаш кога тој веќе е таков направен (воспитан) нели, теле се учи а не вол


Тој не се промени после стапување во брак. Си го знаев каков си е и тачка, тачка нема мрдачка - мала шала.
Свесно влеговме во брак и знаевме во што пловиме заедно. Свесни бевме за одговорностите и до ден денес си е папучар по дома а каваљер пред народ
Да не го фалам и пренамагам, добар си е и мој си е


Незнам како тоа ,, се промени со стапување во брак,, мислам дека НЕ се променил туку таков си бил и пред тоа само што не сте забележувале. Ако претходно не помагал по дома на мајка си не ни очекувајте да се случи во брак, ако не изигравал мајстор по дома претходно не ни очекувај да смени сијалица на лустер, ако живее во шема на утринско кафе со другари и да ги чуе најновите трачери не ни очекувај да те изведе на кафе за време пауза од работа....

 

Да, променет е и тоа на многу подобро за чудо. Порано беше многу посесивен, сега имам поголема слобода од претходно. Стварно чудно. Порано беше и повеќе стиснат некако во однос на финансиите, ама сега малку се опушти Помага, не толку колку јас што би сакала, ама работам на случајот Треба да му се посочи малку: измиј ја терасата, измиј тањири, намести кревет... не прави проблем и средува - ама само да му кажеш треба, не ни му текнува сам (што не е нешто ново). Но, за разлика од тоа како беше мазен и пазен дома, ни чаша вода не стануваше да земе, сега е ТОП со ова )))

 

lesno e da kazes dodeka ne ti dojde na glava.. i jas taka vikav ama.. gledaj so me snajde

 

Мислев една сум со три месеци врска
Нема промени, само мислам дека сега повеќе се сакаме!
Мојот сопруг воопшто не се промени, тој е истата онаа душичка по која јас го изгубив паметот

 

isto i jas moze mnogu ocekuvav, pa zatoa i mnogu se razocarav...

 

Mnogu se smeni, epten. Mislev deka za 7 godini go zapoznav, ama covek vistinski go zapoznavas od kako ke pocnes da zivees so nego. moze i jas se smeniv, ne znam ama toj sigurno e na poloso smenet...pa ne moze se da ne ti e pogodeno, neli? ne znam dali e ova samo period pa ke pomine, ke se navikneme eden na drug ili vaka ke si ostane, horor???????

 

Верувам дека е само период. Нормално е да треба да помине време за адаптација. Инаку, многу е различно врска и брак. Во успешна врска можеш да бидеш со секој трет што ти се свиѓа...што е тоа...кафе, ручек, вечера, викенд, одмор... а веќе заедничкото живеење и бракот е сосема друга работа. Го запознаваш човек во сосема друго светло и треба време и тој на тебе и ти на него да се прилагодите. Сепак, растени сте во различни средини, различни навики и сл., ама не се секирај, нормално е.. верувам дека ќе се средите

 

Читајќи ги другите мислења на Zan4eee мислам дека нема да е само период....мислам дека мажот и` си имал сфаќање дека девојка и жена се 2 сосема различни категории, и очигледно си имал мисла дека девојката може во еден момент да го остави, а жената малце потешко, па затоа роговите ги покажува сега.

Јас мислам да постави услов - работите да се поделат во домот како што треба, со взаемна почит за секој од членовите (никој на никого не му е слуга) и однос што доликува на маж - жена. Ќе вика, ќе урла, ќе се лути, ама таа мора да издржи во намерата и да е доследна на барањата....резултатот е - или бракот неславно ќе заврши и таа ќе се спаси уште од почетокот, или ќе види дека жена му се цени себеси и не по секоја цена сака да биде мажена, па ќе почни да се менува.

 

Ние бевме 1 година во врска и еве 10 месеци во брак истиот си е ниш не се промени се си е како што треба си работи јас дека бремена не раб немам почуствувано нешто дека не е во ред барем до сеа здравје има време се си е како порано гушкање карање и така нема нешто сериозно

 

Се согласувам сега откако ги прочитав другите постови и би надополнила само:

Ретко која девојка има брак баш онака како што сонувала и посакувала. Секоја чест на исклучоци, но мислам дека генерално 80% од машкиве ако можат да забушаваат си забушаваат. Кој повеќе, кој помалку. Затоа битно е уште од почетокот Zan4eee да ги постави цврсто работите. Се разбира...договор куќа гради. Пред се, со разговор... а ако не... постојат и други тактики... И на крајот, сепак можеби треба време човек да се прилагоди. Навистина е голем чекор, од корен се менува животот...па мора и да пројде време човекот да се прилагоди дека ќе има обврски повеќе отколку кај мама. Само треба да се биде упорна и без карање и плачки...

 

Неоспорен е фактот дека треба прилагодување, ама тоа најчесто е на релација карактер - желби - навики, и се` се средува со разговор и компромис. Чуден е тој период, ама секако не треба да е толку напорен, ниту вербално насилен.
Ама и како човек да се „прилагоди“ на 180 степени промена? Неа и` е исто ко да потпишала брак со некој кој и` го нашле стројници, и прв пат во животот го гледа.....

 

Има дебела бетонска основа со еден тон арматура или народски кажано успешно домашно воспитување од неговите родители.Затоа и не се сменил.Тоа значи дека секогаш бил искрен со тебе и пред и после брак што е денес вистинска реткост.90% од мажите пред да влезат во брак глумат дека се добри,фини а кога ќе влезат го покажуваат своето вистинско светло.Ништо поразлично не е ни кај жените но и во двата случаеви тоа е само резултат на домашно недоволно воспитување и како такви се оставени да растат и таквите никогаш нема да станат луѓе со сите духовни и морални вредности.

 

Сакам нешто да те прашам пошто гледам ми делуваш искрено и по коментариве имаш некакви искуства.Сакам нешто да те прашам од машка гледна точка.со маж ми бевме верени па се земавме пред два месеца.Н почетокио ајде прилагодување имавме некои проблеми ајде ги надминавме.Го приметив пред извесно време дека се слуша со негова бивша што многу ја сакал.Упорно ми веле дека само се другари наводно никогаш не помислила да ни се вмеша.Аме мене сето тоа почна да ми е сумњиво а ги немам видено за да потвдрам, туку се ми викаше 3 дена по реде негде треба да оди, ке ми каже ке иде на работа после другиот ден ке рече не бил, седиме со друштво кај друар го праккат наводно по некоја работа, типот доага сам и сфатив дека тоа било амак за да излезе негде, кога дојде кај нас не ни беше спомнат муабетот зошто беше отиден и дали ја завршил работата.Ј се налутив зашто неколку пати приметив како да ме излажа и му дадов најпоследна шанса, а тоа е да одам скоро секогаш со негочајде некогас до кај негов другар и да ги прекине контктите со бившата.Се бунеше некако али ко да прифати,а негов услов беше поретко да спијам кај моите.Ситуација беше скоро до развод малце фалеше .Дали мислиш дека би бил понатака поискрен и нема да ме лаже за овие работи што стварно ми сметтаат и му ги кажав, па му дадов последна последна шанса.

 

Зошто не живееше пробно неколку месеци со него сама?Абе држи го цела година ако треба за да видиш со кого имаш работа.Чим уште на почеток нема слога понатаму со дете не ни барај.Зашто старите викаат ако сакаш да видиш со кого си во врска оди на одмор едно 20 дена и после тоа заеднички живот без дете нерегистрирани.Бадијала му даваш шанси кога паметот му е на друго место.100 пати да му дадеш шанса пак ке си тера по негово.Се преправал пред брак како што кажав претходно бидејки не е исто само да одиш со некого и да делиш ист покрив над глава зашто кај второво излегуваат на површина сите аномалии кои двете страни ги криеле пред брак.

 

Па незнам како да ти кажам, се некако се деси набрцина идевме немаше година у врска коа бевме се он ме молеше за да се смириме коа ке сме раскинувале.Се се деси некако наеднаш ко да беше спремен за брак му викав на почетикот полека да не брзиме он ствармо тогаш осекав дека ме сака сега али што се десија работиве вакви сега пред скоро време,И ја на крај ете се согласив и ја сакав да се земеме,и еве овие работи почнаа да се дешават, иначе уште сме млади и занм дека некогаш сака да излезе како што и ја јасама отие работи што ти ги кажав почнав да ги приметувам како понагло и не ми се допага, иеве решив да му дадам последна шанса

 

И двајцата сте сеуште зелени за заеднички живот со партнер а за дете да не правиме муабет.Прави што сакаш но немој подоцна никого да обвинуваш што не си превземала мерки на време ако работите останат вакви какви што се сега или не дај боже тргнат на полошо.

 

monibejbi јас се омажив на 20 години нормално е дека младоста не ви умира ако стапиш во брак и готово се разбира дека ќе ви се шета со друштво сами извини вака што ќе ти кажам ама сама си го барала немој да мислиш дека толку млад одеднаш ќе има памет на маж дека нема да носи брзи одлуки дека ќе биде добар татко и ќе ја носи сета одговорност еве јас веќе сум 4 години во брак на почетокот мислеше дека бракот е ситница ама со тек на време кога ни се родија 2те дечиња почна да работи да се снаоѓа тешко е ,бракот е стварно една сосема друга нова страница во животот затоа треба многу да се размисли пред да се каже ДА.Така да јас ти викам ич да не се секираш ти шетај тој нека шета искористете зошто после нема да има толкава слобода кога ќе стигне принова во семејството веќе ќе си имате оврска и нема да можете кога ќе ви текне ајде идеме во друг град или ќе седиме до доцна ,затоа шетајте зошто тоа и ќе ви остане ,јас мислам дека не си во право што се љутиш со тек на време ќе се навикне на бракот и ќе му помине све, некој побрзо се прилагодуваат некој покасно е сеа трпение спасение ако го сакаш ќе го разбереш и ќе бидеш малце стрплива како јас што бев ако не нема да бидеш среќна најреално ти кажувам од искуство а тоа да му праиш финти со друга шанса нема да ти успее човек не се мењава преку ден ,најдобар совет ти давам а тоа дали се слуша со бифши стисни заби и не се секирај ако навистина го сакаш и несакаш да дојде до развод тоа му е лудило во глава боље сеа да му помине отколку подоцна кога ќе има деца тоа е полошо според мене и на тој што највеќе му веруваш може многу добро да те изненади знам такви случаеви кога сопругата била 100 посто сигурна дека маж и е најдобар ама после не ислегло баш така,ако му правиш притисок за све и се нервираш за све и живци ќе изгубиш и здравје јас се откажав и полека си се среди ама само колку сум трпела а еве кај некои што уште им вршат притисок бетер биле еве јас сеа си имам хармоничен брак фала богу не се жалам и многу повеќе ме цени отколку тие што имаат жени што вршат притисок и мажите неможат едноставно да ги поднесат ,јас вака ги имам сватено работите и стварно така функционира бракот благодарение на мојата покојна свекрва што ме упати и научи на некои нешта во животот а јас ја послушав и не се покајав сеа не мора сите да се согласуваат со мене не се љутам некој ако е против тоа си е негово право и мислење

 

Фла ви стварно на мислењава и советиве, незнам што викаш дека уште сме неозбилни мислам на годините,знам дека секој има право да излезе негде со друштво, мене не ми брани да излегувам, само што овие работи некако станаа поизразени овој период.Никој на нокого нема право да ја му ја зема слободотата, тоа ми смета што сеа почнувам во лагите да го факам, ако му е минливо ајде да се обидеме но ми е страв да не би било лошо, да не почне да се навуикнува, затоа и му реков каде ке оди и ја со него ,а поретко нека излага,незнам еве му е дадов последна шанса, мада сметам дека сеуште нее толку зрел за да се сооци со некој ствари, може и ја сум придонела за вака да се однесува.Дај боже еве да е му е период, да не биде постајано, зашто стварно неможам да поднесам некој да ме прави будала и да ме лаже,на крај краева сеа тоа е треба малце одговорност да се има, незнам ама па не тоа работата он сета , ја да си сета, значи као у стил секој што сака да си прави, за да не доага до расправии, незнам пак и дали и тоа е решение.Незнам стварно.