Дали тој се промени после стапувањето во брак?

Ааа застани малку... не реков алкохоличар, коцкар и остало...маани како фрлање чорапи пред врата од бања ((во ходник уствари) (пр: маж ми фрла здиплени алишта во перална) , мамино синче во смисла не знае сарма да замота ама јајца пржени да, машина за алишта не знае и не сака да пушта .. и такви ствари ок е.
Муабетот ми е за нормален брак створен од љубов и разбирање
А тоа ти што го опишуваш не го сметам ни за брак бидејќи тоа ти е за секое лонче капаче...разумна жена не би се мажела за луѓе со психички проблем ( и обратно)

 

Откако стапивме во брак не , но откако се роди ќерка ми да.

 

Се надевам на подобро ?!

 

Зависи во кој аспект , ама воглавно не.

 

Секако дека треба да го сакаш.

Ама и треба да бидеш реална дали можеш да живееш со тие маани, или ќе ти бидат извор на нервози и незадоволство понатаму.

 

Тоа ми е муабетот.
Не знам на кој начин нешто се менува со потпис под претпоставка дека веќе живеете заедно.
Ако не знае кај е корпата со алишта пред потпис, нема магично да ја дознае после потпис

Единствено да, не знаеме какви родители ќе сме, ама луѓе во брак никогаш немаат деца, па не е нивниот брак помалце брак де. Исто и такви кои живеат заедно без брак и имаат деца.

Самото пемпеле карактер нечиј не менува.

 

И тоа што е за тебе ок, не е за секоја ок.

Не, не може да остава чорапи у ходник. Ќе ги оставам и ја моите и?

Не оти сме ние совршени, ама мајка на возрасен маж да изигравам

 

Епа види вака и он не ми е мајка ако ми собира филџани од кафе по куќа...па ете собира а и ги мие... еве ние така заедно си се чуваме дома и не гледам ништо лошо кој како ди сака

 

Не се смени ништо во бракот, поубаво ни е вака. Во врска веќе ми беше здосадено тоа гледање на неколку часа само во денот. На прв одмор тие неколку дена ни беше прекрасно заедно. Од тогаш почнав да мечтаам за живот и брак со него. Добар сопруг е, навистина не можам да се пожалам.

 

Во врска беше баш мамино синче, во брак одговорен маж и за дом и дете
Сами живееме

Ваљда сте малку во брак, после 5тата година ни ти ќе оставаш филџани, ни тој чорапи

И моето така нешто беше млада бев, и знаев што сакам -семејство и кариера

 

Зошто? Како?

 

Не е ништо лошо се' додека не ти смета тоа.

 

Навики ќе си ги сменат, ќе созреат.

 

Да се разбереме не ни е секојдневие (3пати во месецот)...ама зборот ми беше такви ситници ни најмалку не се важни и никому не му е гајле ...брак е сосем нешто друго а не чорапите.

 

Разбирам, се смени времето за жал .
Во брак почнаа влегуваат како во маркет. Бараат високи цени

 

Како не се важни "ситници"? Па не се ситници дали живееш со човек што очекува се' од тебе или некој кој е свесен дека треба да извршува домашни обврски.

Еве мене не ми е нормално двајца да дојдат од работа, тој да се одмара, таа еден тон работа.

Сите имаме маани и фалинки, ама најголема фалинка е мислењето дека мажите нас НИ' помагаат во домот, кој иначе "се разбира" дека е обврска на жената.

 

Исто говно е(сме), само не знаев многу работи, пред да стапиме во брак.

У ствари, затоа сум поборник за живеење заедно пред да се потпишите.
Така најубо се гледа дали мојте да се трпите, или не.

 

Истото го мислам и јас. Подобро од живеење заедно пред брак нема. Ке се глуми недела, две, месец после излегуваат роговите. И ке видиш на што си.
Ама кај нас ова тешко, како ке живеете заедно а не сте регистрирани. Јас и мм додека живееме заедно без потпис ова беа коментари на поедини роднини. Ам зошто не се регистрираат, што чекаат, не планираат да стапат во брак, ке им помине времето за џабе, ам деца кога. Старовремско никакво размислување.

 

Ич да не ги е*аате коментарите на другите (пардон мај френч)

Ти ќе го живееш тој живот.
Ти треба да одлучиш што ти треба за да си задоволна и среќна.
Останатите, за себе можат да одлучуваат.

Значи нема нешто што мразам поќе од плеткање во туѓи животи, па уште и лутење, ако не напрајш другите како шо сакале, за твојот живот.
Ко јас да му појдам дома и да му кажам како да го преуредат вцто, оти мене не ми се бендисвало.
Тие ќе мочат и ќе се капат таму, не јас!

*Се извинувам за агресивниот тон, ама не го можам ова ич.
**Гневот не е кон тебе

 

Те разбирам.
Ние и не се замаравме за коментари од околу. Одамнаа ги имам исфрлено таквите личности од мојот живот, само што им правеа нервози на моите дома. Иначе јас сум либерте од мои 18 години. Жива сила не шишам.