Дали успешна кариера влијае лошо на семејниот живот?

Јас сум на таква позиција моментално, откако сум вратена од породилно. Еве еден мој ден: Почнува во 05:00, ѕвони аларм. средувам се што не се досредило минатиот ден, обавезно празнам машина за садови најчесто и сушара, се средувам, облекувам, шминкам, спремам облека за бебе се што треба, и излегувам во 06:30 најдоцна. На работа сум минимум до 15:00, најчесто излегувам во 15:30. Во 16:00 земам бебе од градинка, заедно одиме да пазаруваме секој пат, без промашај. Се прибираме дома, спремаме за ручек за сите, заедно. Тато доаѓа во 17:00, следува неизбежното играње и ручаме. Одмараме во спална сите заедно до кај 19:00, и после е слободно време. Едниот си игра со бебе, друг прави ручек, пегла, пере, брише, се што треба. Пред 11:00 не памтам во последните две години да сум легнала да спијам. А, да , и отприлика неколку пати неделно одиме во игротека, наместо попладневниот наш одмор. Тешко е, лудница. Физички исцрпува, психички исполнува, одвај се снаоѓам некогаш во сопствената кожа. Тогаш кога ми е најтешко, само погледнувам во ќерка ми и маж ми како диплат алишта заедно, она му подава (читај растура), он по сто пати дипли и се смеат на цел глас. Ќе си го погледнам и новчаникот, и ќе речам добро е, ќе се снајдеме до први. Да, ме исполнуваат и двете работи, нема мир во куќа без доволно пари. Материјалистка не сум ни малку, зборувам за моите заработени пари.

 

Некако зборот кариера не одговара на мојата прикаска ама сепак станува збор за одење на работа. Во нашиот случај, син ми многу го измачивме. Некогаш жалам за тоа што сум одела на работно место каде морам да одам и после ручек. Сме го носеле кај мајка ми во 11 навечер цел поспан, сме го буделе во 5, сме го оставале по два часа по комшии и роднини. Дури и ми се случувало да го заклучам дома додека дојде маж ми, на пример за 15-20 минути. Срцето ми се пара кога ќе ми текне за тоа. Се има влечкано по моите панталони за да не заминам. Душа моја!
На 15 Јануари ќе почнам на работно место каде ќе одам само сабајле а децата да одат во градинка ама ќе видиме како ќе е. Ако се повторува истото, нема да се мислам ни еден ден за да се откажам.

 

Ova kako jas da sum go napisala, so isklucok sto ne sum imala kade da go ostavam deteto, osven nekade kade treba da se plati (i nikogas ne placelo).
Taka izrasna (fala bogu vo pametno dete), a denes mi e krivo, trcajki po razni skoli i rabota, nikogas ne najdov vreme i uste pamet ne mi doaga.
Pred nekoe vreme mi najavi deka za poveke od god. ke zamine po svoj pat. Srekna sum, na nekoj nacin, sakam da si ima zdrava kariera, no vo ist moment, bolka mi e da dusata, zosto prezafatena so mojte skoli i rabota ne najdov poveke vreme.
Sto e pravilno, ni den denes neznam, ama znam deka kariera i te kako e vazna. Nekade imam nekoj post na ovaa tema. Jas moeto dete go ucam deka nisto povazno od kariera nema. Taa ke ti donese se vo zivotot, a dali ke ima dovolno vreme za ljubov, neznam, toa nemozam da go odgovoram.
Sepak e individualna rabota.

 

Ако веруваме во еволуција на човекот и дека работата го исправила мајмунот во човек тогаш зошто на мајките до сега не им пораснале уште по еден пар раце.
Имам многу често слушнато од постари домаќинки: па вие деца сакавте рамноправност со мажите па еве си натоваривте повише обврски. Порано се знаеше жената си ги гледа децата и куќата а мажот печали и се грижи за домашните. Еве шо ви направи феминизмот.

Не би да застанам ни на ваквото размислување и тоа е одење во една крајност, меѓутоа и со ваквото растргнување од работа до дома кај децата и мажот, ке имаш грижа на совест ако одвоиш два саата во неделата за себе да си направиш фризура и издепилираш.
Ја пак со идеи до владата, може и ќе ме примат во нивниот креативен тим али не верувам затоа идејата ке е во интерес на група граѓани - Ранлива категорија, шо подразбира одлив на средства од буџетот) состојбата со вработените самохрани мајки и оние со две деца тука кај во странство кај шо моментално престојувам е решена со скратено работно време од 8:00 до 14: 00 а (не како што првично работела од 6:00 до 15:00 истата плата) повисок износ на детски додаток и породилно до 1 година,а ако си самохрана мајка содете и плаќаш кирија провинцијата ти дава надомест за закупот и плус детски додаток е доста солиден износ за живеачка а и имаш помош од социјана институција.
Веројатно и тука има некои цаки не може да иде вечно таквото шлепање на терет на државата. Но сепак некој кризен период е решен привремено проблемот имаш подршка од некој. Овие капиталистиве имаат некое разбирање за реалноста на жената, ако си слободно без дете сигурно не ти трпи кариерата, поштп ит ука ти ја вадат маста со една значителна разлика, што за секој саат плус работа ти плаќаат добар износ и на крајот земаш солиден износ кој можеш да го испланираш, заштедиш итн

Верувам дека жените кои работат полно работно време а плус остварени како мајки со дополнителни обврски после работата, континуирано се притиснати да одржуваат баланс меѓу кариера и семеен животно вагата секогаш натежнува на едната страна.
Не сум со деца но едвај стигнуваме да се видеме со маж ми тој на работа јас на работа и се затечуваме на спиење сонливи во магла се видуваме, пошто насабајле он спие а навечер кога тој се врака јас спијам. Така да мора нешто да трпи пд тие две работи.

 

Кариера не е исто што и работа. Тие две работи мора да се разграничат. Ако некој оди на работа 8 часа во денот и се враќа дома, а работата ја остава на работа не е кариерист туку е само обичен човек што го заработува својот леб.

За да се посвети некој на кариера треба да прави научно истражувачка работа која што подразбира исклучиво посветување на тематиката што се обработува или станува збор за човек што се занимава со бизнис и склучување зделки и се наоѓа на врвот од таквата хиерархија. Овие две работи се работи кои бараат жртва, а тоа е најчесто немање време за семејството во буквална смисла (правење) или фигуративно (време).
Што значи дека да, успешната кариера влијае на семејниот/приватниот живот. Дали лошо или добро е индивидуално бидејќи постојат среќни луѓе кои се задоволни со таквиот живот и немаат потреба да основаат семејство.

 

Има една анегдота за Ленин. Долго време не бил достапен во текот на месецот. Жена му мислела дека е кај љубовницата, љубовницата мислела дека си е дома кај жена му, а тој некаде скриен пишувал. Е тоа е посветеност на кариера, а не како што велиш 8-10 саати во денот.

 

Која е поентата цел живот да се мачиш, трчаш натаму-наваму, собираш големо богатство, бизнис, капитал, а утре да нема кој да го наследи? Баш напротив, мислам дека повеќето богати и успешни семејства се многудетни и тоа со генерации... На Запад, па веќе почна и кај нас, нема богато семејство кое не е со 3-5 деца.

Жените на тие богати мажи повеќето не ни работат напорни работи. Немаат ни потреба да се измолзуваат цел ден на триста фронта, затоа што каква младост си имал таква и старост ќе дочекаш.

 

Кога бев релативно помлада бев убедена дека ќе имам некоја си кариера-не нешто wau но сепак кариера пропратена со деловна облека,фризура и кожна чанта Денес немам кариера но имам солидно работно место делумно во канцеларија,делумно на терен.Муабетот ми беше јас и не познавам лично некоја жена од кариера во мојот град,моите другарки се солидни и високо образовани но заработуваат само редовна плата и имаат прецизно работно време.Јас немам прецизно работно време т.е знам кога заминувам на работа ама незнам кога се враќам и затоа во оваа работа најчесто се вработуваат мажи.Значи работам како маж а дома сум жена за све Сите обврски околу децата се на мене,куќата со се пропратно чистење,храна се моја обврска.Понекогаш имам потреба да легнам да спијам од 19 часот што и го правам имајќи во обзир што имам големи деца и можам да си дозволам сон што секако го иритира најмногу ммГледам да бидам организирана,да бидам здрава за да можам да заработувам за плата и да бидам позитивна.Значи се трудам со над човечки напори да го издржам темпото на живот барем уште некоја година додека не ги изведам и двете деца на некој пат а потоа се надевам дека полесно ќе дишам

 

Izgleda vo razlicna Makedonija ziveeme za ova okolu brojkite za decata.
Inaku navistina izmesavte odenje na rabota i gradenje kariera.
Ako placele decata nema da sme odele na rabota oti sme bile emotivni.A koga ke placat za osnovni pa i za poluksuzni raboti oti ne im kupuvame togas nema da ne sovlada emocijata?
Ne vikam da sme bezosetni,no ako jas mislam i za segasnosta i za idninata na deteto podednakvo toa ke me pravi surov roditel?
I pokraj karierata vreme za ljubov kon deteto moze da se ima.
Svedok sum a i site sme na majki koi ne samo sto ne gradat kariera,neodat ni na rabota,pa deteto im e krivo za se.Duri i izigruvaat zrtva vadejki se prekiu decata.Svedoci sme i na pozrtvuvani roditeli,na sekakvi.

 

Смее ли некоја без деца или без кариера да коментира на темава?
Оти имам мислење и став, ама знам дека ке биде - немаш деца, не си мажена и немаш што да коментираш

Ако смеам, читајте надоле

Треба страшна организација. Има примери на мајки со 3 деца и со кариера (читај не работа, туку пр. докторка, хирург, инженер која се усовршува), кои имаат добро воспитани деца, а има и такви кои се жалат дека поради децата немаат кариера или поради кариерата немаат деца. Веројатно не можат да се организираат за две работи наеднаш.

Работа од 8 саати каде само се маваат печати, не е кариера. Ама и породилното од 9 месеци уназадува многу во работата и кариерата. Затоа во скандинавските земји, породилното е 3 месеци (пример Холандија).

Јас сум дете на жена која роди 3 деца, и сеуште е успешна во својата работа, уште се стреми за подобра работа и уште работи и по 12 саати на ден, а неретко и по 20. Кога бевме помали, работеше и по 40 саати наеднаш. Имаше деца со просек 5 на школо, и во средно, а едното е со куп признанија. Не носеше на англиски, комплутер, карате, кошарка...

Значи, се може. Одевме во градинка, па сами се чувавме, па бабите и комшиите не надгледуваа...Татко ми исто цел ден на работа. Ретко некој викенд и го користевме да шетаме. Научивме дека мора да се работи, дека нема такво нешто како болен сум, не одам на школо, не одам на работа. Затоа и ние сме такви, се трудиме да не бидеме слабаци и да се бориме со се, како родителите. Според тоа, мислам дека ако родителот успее да е добар родител и добар во работата, истоото ќе го премесе и на децата (има исклучоци, знам). И знам дека се може, ако се сака.

 

@Cka од кога Холандија е во Скандинавија?

 

Е добро де, грешка. Друга маана?

 

Нема друга маана, бидејќи другите работи во постот се субјективни- за разлика од оваа која што е факт.
Ја потенцирав за да не прочита некој кој што нема баш добри познавања од географија па информацијата дека Холандија е дел од Скандинавија да ја прифати како апсолутна вистина и да ја користи во иднина.

 

Сите грешиме и многу глупаво ми е кога некој опоменува некого за ситници за кои сме свесни дека се лапсус

 

Општеството ќе мора да ти биде благодарно за твоето прекрасно дело од областа на географијата. Повторно благодарност за корекцијата, драга.

 

Анина, немаше потреба да навлегуваш во офтопик, мислам дека се разбравме со Цка.
Јас би сакала мене некој да ме опомене (и би била благодарна за тоа) кога би направила ваква грешка која дефинитивно не е ситница, ниту пак лапсус, ама очигледно не секоја суета трпи критики.

 

Нема потреба да навлегуваме во причините за личните одлуки на тие луѓе кои се определиле за едно поле. И Никола Тесла бил неженет па оставил аманет на сите идни генерации. Можеби овие луѓе на кои алудирам не се расфрлаат со пронајдоци полезни на глобално ниво, но се се луѓе кои се Никола Тесла во својата област и донесуваат револуционерни решенија врз основ на долгогодишни истражувања и методи.

Биолошки, репродуктивноста е под диригенција на нашата свест, на нашиот сложен умствен систем кои донесува решенија и е спремен истите да ги реализира со сите можни последици. Така што одлуката за имање/немање деца верувам дека не е донесена преку ноќ за истата да се морализира и елаборира пред други луѓе. Тоа треба сам со себе.

 

Taka e , karierata nema vrska so brojot na decata. Sum imala profesorka so 5 deca. Okolumene site imaat poveke deca, no jas ne. Na nekogo poveke ucenjeto mu odi, na neko mu gledanjeto deca. No sto e iskrajno nikogas ne sum se vadela na toa deka brkam nesto, sum si bila iskrajna deka cuvanjeto deca bas ne mi e nakloneta rabota.
Kolku familijata trpi? Toj sto gradi kariera, toj nosi ili ke nosi poveke pari, so toa ne bi trebalo da se potencira deka domasnite trpat.. Mozebi tie roditeli nemale tolku vreme da posvetat, no pak im ovozmozile na decata aktivnosti i gi prosetale, na mesta kade nekoj deca nikogas ne bile.
Se e nas izbor, zatoa i ne sme site isti. Vo red e da se ima kariera, no vo red e i ako izberes da sedis doma i posvetis poveke vnimanie na familijata, da go napravis toa.
Nitu edniot nitu drugiot izbor ne se za osuduvanje. Nekogas izborot zavisi i od drugi faktori na koj vo momentot i ne sme vo sostojba da gi resime.
"Daj mi dobro dete pa da vidis kako dobro ke go vospitam".
Ima deca koj izrasnale so dvajca karieristi roditreli i se fenomenalni, ima i takvi na koj edniot roditel se odkazal od se za da gi izgleda na prav pat,i pak ne izleglo kako sto treba.

 

По некоја логика партнерот би требало да ни е најголема подршка, а исто и ние на него. Зошто тогаш би влијаело на семејниот живот?
Ако двајца се разбираат и си се подршка во тоа што го работат, ако се организираат и имаат време за се што им значи, тогаш треба едниот да е идиот за да не го почитува тоа.
Исто и за децата, ако од мали се воспитаат дека мора да се работи, да се изградиш во одредена насока и да бидеш успешен во тоа, дека понекогаш се прави мала жртва тие и ќе пораснат сфаќајки го тоа како нешто што е нормално.

Од друга страна па, мислам дека доколку едниот е ептен кариерист тогаш би било подобро другиот да е посмирен и повеќе посветен на семејството. Е сега секој со свој договор и секој со она што го бара и сака за себе и од партнерот до себе.

 

И тука како и секаде се прават превише генерализации.
Ако жената седи дома со децата тогаш дреме на фб и не им обрнува внимание или пак ги презира децата затоа што морала да прави отстапки за нивно добро или ако се врати на работа тогаш е бесчувтвителна кучка која нема ништо мајчинско во нејзе или пак е супермајка па се постигнува.

Јас кариера не сум градела, ниту пак ќе градам имам работно место и професија која ја обожавам ама место за напредок ниту имам ниту пак сакам да има, освен со стаж да станам главна сестра на оддел, друго можам со напредување да станам доктор а тоа не сакам да станам.
Јас сега по мој избор а и реално и потреба седам дома со децата, планирам да седам дома додека не ми направи малава 2 години, до тогаш и самата држава ми ја покрива 100% платата затоа што ми е трето дете, таман најстариот ќе тргне на училиште, и двеве помали ќе знаат да кажат што им е и како им е за во градинка.
Дома дадилка не им е тв, јас не дремам на фб, тука се уклучувам само кога спијат децата инаку се им е подредено на нив, се гледа тв само по 30 минути на ден исто и со игри на ипадот, вии итн, гледам што повеќе да ги занимавам со едукативни игри и тоа е тоа.
Јас не жалам што не одам на работа, не ги презирам децата дури и се запишав вонредно на факултет чисто да си го потполнам времето додека седам дома со децата, а да оставам бебе како моево од 3 месеци во јасли ради кариера не би го направила никогаш, подобро според мене немој ни да го раѓаш ако го оставаш од 3 месеци на непознати да ти го израснат детето.


Е сега мм од друга страна гради кариера, меѓутоа не дозволува да трпи семејниот живот заради кариерата, без размислување си зема породилно со сите три деца, гледа што повеќе време да поминува дома со децата а и со мене.
Мислам дека ако имаш јасна претстава за тоа што и како сакаш од животот и семејниот живот тогаш лесно се прави баланс на се, споед мене највеќе страда спиењето ама како вика Бон Џови.........I`ll sleep when i`m dead.