Ќе му кажев дека сакав да го сакам и кога ќе остари и полуди.. Ама веќе не. Само би свртела грб. Како он што ми сврте кога ми беше најпотребен.
да не се разбереме погрешно, во брак сум, не мечтаам за бившите ни најмалку. ама атер за темава да одговорам на прашањето.. да беше бившиот сега тука, ќе го изнагушкав, изнабакнував, да надокнадам за времето кога не бевме во можност, а премногу ни недостигаше тоа.
Ќе бев најнесреќното суштество на земјата.Ке ме понижуваше, јас ке трпев, ке се мразев, ке немав самодоверба, ке правев се да му угодам и на крај немаше да чинам оти сум била глупа. Жива среќа, Господ ми ги отвори навреме очите и избегав од таа гнасна душа.
Ќе му кажев : Тука си покрај мене,очи во очи,лице во лице. Ни шум ни глас- тишина...само погледи кои говорат се и нетрпеливи усни. Те прашувам немо, ако грешам сопри ме, поправи ми ја грешката, но пред се... БАКНИ МЕ !!!
Кога тој сега би бил тука.. Посакувам барем на саат време да ја згази таа своја гордост и арогантност, барем на саат време да ја тргни од себе таа страшна маска зад која се крие, за само искрено да си попраиме муабет. Би го бакнала со голема желба, а потоа само во тишина да лежам во неговите прегратки. п.с Пуно сам боље од кад њега нема, ал сам и даље несретна жена!
Срека што не е. Имаше голема љубов,ама среката не беше на наша страна.Знам дека после толку време веке ништо не може да промениме,а неговото присуство би ме збунило и би ми создало само непотрбни главоболки.Вака е многу подобро
Ќе му кажев дека ми ја одзеде невиноста на душата и дека ми беше прва љубов вистинска. Ќе му кажев дека многу љубов му дадов, а не заслужи. Но дека покрај се јас не го мразам, дека му посакувам се најубаво и дека остарел.
Да беше бившиот сега тука ќе ми направеше вистински хаос во животот кој се обидувам да си го доведам во ред после него... Додека не се појавил од некаде добро е, се уште сум слаба на него...
Ке му кажев дека го најдов тоа што го барав од партнерот почит и љубов,а што најде тој!?! (пари,недоразбирања и се др горе)
Ќе му ја пукнев една преку очи да не знае кај се наоѓа.Конечно сфатив каков е и ич не ми е гајле веќе за него,криво ми е за мене што изгубив толку време простувајќи и надевајќи се дека ќе се поправи.Како и да е не му посакувам ништо лошо.
Исто,и ќе го прашам зошто ми побара втора шанса тогаш и повторни уништи се,и зошто сега пак ми пишува Но се плашам дека нема да можам
Ништо не би направила. Само би поминала покрај него, држејки си го гордо моето ново мече за рака. Лајф'с а бич. Тој јадеше лајна, јас си фатив дечко. Тој продолжи да јаде лајна, јас продолжив да бидам среќна. Му посакувам пријатен престој во сета таа горчина во која што се дави. Убила га је гордост.. шта чеш.