Зошто дозволив да си заминеш? Злато од човек беше ти, среќна ќе биде таа што ќе те има... Не сакам да се замараш со мене, ама се надевам некогаш (од време на време) со насмевка на лицето помислуваш на мене. Се надевам дека се сеќаваш како ми викаше дека во иднина секое сабајле ќе ми носиш појадок во кревет и тивко ќе ми шепнеш на уво: Ти реков... (дека ќе бидам твоја). Се надевам се сеќаваш како ми викаше дека единствена женска особа што ќе ја сакаш колку мене, а може и повеќе од мене, ќе биде нашата ќерка а јас не смеам да се лутам. Како ми викаше дека би излгедала таа...со долга коса како мојата, со крупни очи и долги трепки како моите а со твојот темперамент... Не знам што се случува со тебе, не знам дали имаш некоја покрај тебе. Искрено ти посакувам многу среќа. Се надевам ги среди односите со твоите, дека си смирен со нив. Се надевам би се сретнале некогаш пак онака случајно по пат. Камо да се врати времето, камо да си пак покрај мене, барем нема да се замарам со секакви идиоти...колку и да бидам нервозна ти успеваше да извадиш насмевка од мене, и викаше не смее да ме изнервира никој...Не знам што ми текна на тебе после толку време... Извини за се...
Да беше сега тука ќе му одмаздев за тоа што ми го направи и начинот на кој ми раскина и ќе му докажев колкаво ѓубре е!!!!!
Ќе го изнакушкав и ќе го изнабацував, зашто последниот пат кога се видовме бевме уште заедно и не мислев дека ќе раскинеме...
Тојј е од друг град, и сакам само да го видам да се сретнеме јас и него сами некаде па за последен пат да поминеме убавоо...
Ќе си се гушневме силно, како што секогаш се гушкаме кога ќе се видиме. И како и секогаш ќе стоевме силно гушнати 10минути и после како и секогаш ќе ме погледнеше со неговите мили плави очиња и ќе ми речеше "Монка, среќен сум што те гледам" (само он ме вика така ) и јас ќе се стопев и ќе си се бакневме како ништо да не се случило, како никогаш да не сме се повределе, како никогаш да не ме оставил, како никогаш да не сум го вратила па јас оставила него.... како се да е во ред.
Едвај ја најдов темава ама ако не се испукам овде, тогаш каде? Не бе неееее, ти не си нормален. ЗОшто ми се јавувашшшшш? Зоштоооо? Знаеш што ми се случи кога го видов твоето име на екран?? Се тресев ко ненормална....еве бедоксин барам.... Не ти кренав и ете порака ми пиша....Не можам да ја оотворам, видов дека е од тебе и не можам да прочитам...ми се превртува нешто во мене. Желудникот, стомакот, што ми е бе? Немам чувства за тебе...немам....не смеам да имам....немам и немам....не си играј вака со мене. И сакам и не сакам да прочитам што си ми пишал.... Се тресам уште...Што човек си ти? Убаво се обидував да те заборавам, да одам напред после се, нормално ми е претешко ама не ми треба повик од тебе Како да прочитам што ми пиша? Зошто не те блокирав??? Ми иде да викам на ЦЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЛЛЛЛЛЛЛЛЛЛ ГЛААААААААААССССССССС.... Ќе ме тераш цигара да барам....Ќе почнам да пушам од возбуда и нервоза
Ќе му се заблагодарев и ќе го почастев нешто убаво, зашо сум била доволно среќна да усере, па да го запознаам човекот на мојот живот
Мм бивши да беше овде ке си ја гледаше фамилијата... И не би направела ништо јас не не времето ке го казни за сите пропуштени убави моменти со керкаму! Кога ке сфати дека времето нема да се врати керкаму порасната и нема да се секава на него таа и му биде казна , а јас што и да направам нема да го заболи толку. А бившиот мојата прва љубов што си патам по неа и што си го сакам најмногу да е овде се ке биде совршено едноставно само тој ми фали во животот ништо друго <3
