Може има мала психоза ако сум во право, таа може да настане некогаш и од некоја траума, нешто што и се случило, неубаво искуство, од некого од нешто, има психолози шо работат и за да се разработи проблемот, но некои советуваат таму повеќе со мислите да не се оди, да не се навлегува, него да се заборави и да се гледа во сегашноста и иднината со позитивност.
Најубаво е да се живее сега и овде, целосно исполнето со убава енергија и продуктивност. Мн. замарање со минатото и што било, а ете никако не може да се поправи, бидејќи некогаш било и се случило води до тешки и депресивни мисли. Исто како и мн. замарање со иднината и што таа би ни донела доведува до нестрпливост и анксиозни мисли. Најубаво е фокус на себе, сега и овде и на тие што не опкружуваат и вистински ни мислат добро и ни причинуваат убавини во душата.
Точно но и да се разбере дека некои луѓе токсични особи не треба да му дозволиш да имаат толкаво влијание, средби или проблеми со други луѓе треба со помош на психолог да ги надминеш сите нелагодности кои ти го реметат мирот и те прават несреќна, наместо тоа да имаш круг на позитивни луѓе кои те исполнуваат и за цена да е дури само еден човек, подобро ќе живеам со еден среќно него со десет други несреќно, и на секоја непријатна ситуација ќе и завртам глава без тоа никако на мене да не влијае.
Така е да не се замараш со иднината, но да си поставиш некоја цел за во иднина да се трудиш да ја исполниш.
Да, убаво е да се поставуваат цели како насоки за понатаму и да си даваме самите позитивни афирмации. Повеќе мислев на кроење замислени планови од типот мора тоа тогаш и тогаш да се случи во иднината и замарање со тоа дали иднината навистина ќе ни го донесе тоа што го посакуваме и планираме. Подобро е опуштена живеачка во сегашноста и се разбира да си поставуваме цели кои ќе не мотивираат да растеме и се развиваме во подобра верзија од себеси секој нов ден.
Сегашноста е најбитна, но има луѓе си тераат по планот за во иднина и паѓаат паѓаат, но пак стануваат, ги надминуваат сите препреки и ќе стигнат до врвот, но има и такви се трудат за нешто но не дозволува животот тоа да се исполни па се откажуваат. Само тие кои се трудат и повторно работат на животот успеваат.
Здраво Дали некој имал од антидепресивна терапија симптоми како струење по главата и телото .. Повелке од еден месец го имам тој симптом.. Ве молам ако некој го искусил тоа да ми каже како го надмина тоа
Буквално без желба за живот. Ќе видиш кога му е на некој сеедно за се и не покажува никакви емоции за ништо во животот.
Се согласувам со одговорите и исто јас би додала дека најмногу се приметува кога лицето губи желба да прави работи што ги правел/а претходно. Било што да е тоа. Односно нема волја да прави нешто со ист ентузијазам како претходно. И исто така не гледа поента во животот.
За жал, во нашето општество, најмногу е раширена, и луѓето кријат за тоа. Многу депресивци се изигнорирани од фамилијата, пријателите, им се лутат, не ги дружат, не знаат да им помогнат со разговор и поддршка.
Многу. Луѓето и осудуваат и не разбираат, не сочувствуваат. За жал е табу тема е кај нас - срамота е за тоа да збориш. Или пак ако одиш на психолог. Ама, оставете, нека зборат, барајте помош, има добри луѓе кои помагаат. Не чувајте во себе
Постојат и многу општествени фактори зошто се шири да не речам како чума посебно кај млада популација. А додека е во растројство и се контролира меѓутоа клиничката депресија е болест, хронична и тешка и тука мора лекување или директно во психијатрија во кревет.
Zdravo Pred nekoja godina imav depresija koja sto na nekoj nacin ja prebrodiv Sega posle odredena slucka mi se pojavuva pak
Zosto vtora faza od ciklus uvek me mava depresija, znaci nemozam ni jas da se podnesam... Prva faza sum super koga mi dojde i do ovulacija, plodni denovi i srekna i vesela i ne mislam na loso a a pomine toj period dojde onaa vtora faza posle ovulacija pocne depresija da me mava, mislam deka nisto ne biva deka se e taka crno, pa i losi misli mi se javuvaat nisto ne sakam da praam nemam volja za nisto ednostavno ne sum ista,, Toa trae do deka ne mi dojde dve nedeli i posle toa pak sum super pak sve mi e rozovo u zivotot... Dali e kaj vas taka devojki ? Ili jas sum poveke depresivna ? Jas i u sustina sum depresivna i paranoicna ama ovoj period pak epten toa mi preovladuva Plus poveke sum emotivna za nisto mozam da se rasplacam ili za nisto da krenam uzbuna i taka natamu Ajde toa okej ama depresijata mi e tesko posto mislam deka nikogas nema da bidam srekna a i jas neznam zosto taka mislam Dali pozadi mene i mojata nasmevka so sekogas ja pokazuvam pred drugi i glumam srekno devojce ustvari se krie depresivna osoba site mi velat sig si mn srekna stom sve se smees a ustvari jas samo se prekrivam na nekoj nacin so toa.. Neznam so da napraam so taa depresija sto ja ima, pak ja nema pa pak ja ima, neznam dali e do fazite vo ciklus ili jas sum navistina depresivna i anksiozna osoba, Neznam navistina ama ne sakam da sum vakva
Не знам дали оваа моето е депресија, немам стручен термин за тоа што го минувам, но сигурна сум дека е. Порано бев среќна личност, се радував на се. Сите што ме знаат, знаат дека бев среќна, исполнета личност. А сега, не знам која сум. Станав жена, мајка. Го имам најдобриот син на светот, единствено тој ме прави среќна сега. Со сопругот имаме добра врска, мирна, без никакви турбуленции. Не знам дали е тоа што од кога добивме дете со сопругот помалку време си посветуваме еден на друг, едноставно се чувствувам недоволно видена. Додека работев, почнав да добивам внимание од еден колега, и мислам дека во тие моменти се чувствував среќно. Една година го немам видено, понекогаш контактирам со него, но постојано ми е во мислите. Мислам дека тоа што се случи со него, влијае многу на мојата депресија. Едноставно ништо повеќе не ме радува, и не знам што да правам. Не можам со никого да разговарам на оваа тема.
