Јас моментално го имам истиот проблем и не знам што да правам веке... Не дека немам проблеми имам на куп али не е нормално секој ден да ми се плаче за секоја ситница се чуствувам изгубено мислам дека никој не ме разбира дека не можам со никого да разговарам и дека сите лоши работи ми се случуваат мене немам желба за ништо... Ако продолжам вака мислам дека ке полудам!
Јас веќе добри пет години сум со ова срање комбинирано со анксиозност која при поголем стрес се зголемува. Ја имам, па ја немам.. па таман ке помислам се' се средило и бум! ..ке се случи нешто и пак сум на истото. Борба и само борба.. колку пати сум се откажувала, ама мораш(?) пак да станеш и да продолжиш. Бев и на психолог, па на психијатар каде што ми дадоа лекови елицеа и хелекс ама уште толку ме досјебаа и на крај реков нека оди све у тристе лепе.. Мораш сам, лековите неможеш засекогаш да ги земаш.. и тие кога тогаш ке треба да ги прекинеш.
Здраво, нов човек на форумов! Бидејќи незнам која старосна возраст сте вие кои сте активни на форумов, јас би сакала да прашам дали некој од вас има искуство со сопствено дете тинејџер кој има проблем со опсесивна - компулсивност и како се справува со тоа, како родител?
Додека самото дете не сфати дека треба цело време да се изложува на тоа што му предизвикува страв, нема никогаш да го надмине. Што е можно побрзо да посетите стручно лице бидејки долготраен е процсот на лечење. Најдобар пристап за лечење е конгитивен(мислам така се вика) без апчиња туку со дирекно изложување од тоа што ти ја предизвикува анксиозноста. И со тек на време се намалува- ама не исчезнува.
psihologija/obssesive-compulsive-disorder-t2324/ Оваа е соодветната група, можеби овде ќе ти помогне некој со слично искуство како твоето.
Да, сме посетиле доста психолози (т.е.јас имам посетено) зошто кјерка ми одбива да оди велејќи дека сама ќе се извлеќе од ова. Инаку упатена сум во сите опции и кои лекарстава се ефективни и за ЦБТерапија но треб ада прифати да оди.Чисто сакав да разменам искуства со родители во слична ситуација, зошто размената на искуства може да биде корисна од повеќе аспекти...
мене ова ми се дешава ама во одредени периоди, посебно ме фаќа ноември и декември дали таков е период тупав или што е работа не знам.. исто и мнои другари и другарки викаат дека ова време сите некако се депресивни
Истото сакав да ве прашам.Дали сте имале искуство со сезонска или зимска депресиjа? Jас правев тестови на интернет и наjвероjатно каj мене е тоа во прашане. Во секоj случаj ако ви треба некoj за разговор,тука сум.Ке си бидеме од помош едни на други сигурна сум,особено тие што имаме слични искуства
Да и јас правев тестови и сите укажуваат на тоа дека сум депресивна... Не знам дали е сезонски но подобро ми е неколку дена и потоа пак исто... И јас сум тука за разговор само некој со исти проблем мислам може да те разбере
Јас имам член во семејството кој што имаше опсесивно-компулсивно однесување кое почна да се јавува уште на помала возраст. Се разбира и овие нарушувања може да бидат различни од типот кај секоја индивидуа од тикови до разни глупави мисли од кои човекот е тешко да се ослободи.. Како и да е не се значително опасни ниту за индивидуата ниту за околината, освен тоа што до одредена мера можат да сметаат во секојдневието. Битно е самата индивидуа да свати за што се работи, да знае дека не е страшно и да не дозволи да се јави било каков страв поради ова опсесивно-компулсивно однесување (јас пишувам многу општо, бидејќи сепак не знам за што точно станува збор..). Едно опсесивно-компулсивно однесување со тек на време често може да биде заменето со друго компулсивно однесување.. Како и да е, тие не се лечат, но со соодветна терапија и самата свесност и труд од страна на индивидуата тие можат да се држат под контрола. Во секој случај посета на психијатар е препорачлива. Битно е да се разбере дека не е ништо страшно!
Точно е, не е ништо страшно, ако се работи на тоа. Компулсивното однесување е повеќе изразено кога особата е под зголемен стрес и притисок. Па така во тинејџерските денови тоа може да биде стрес од училиштето или пак можеби некој притисок во друштвото (во смисла, тинејџерите често знаат да се огледуваат на друштвото при патот да се пронајдат себе, тогаш за прв пат се искусуваат некои работи, па се доаѓа до разни внатрешни конфронтации итн.) Така самиот организам наоѓа начин да се избори со тој стрес или конфронтации и се јавува природно тоа компулсивно однесување. Е сега тоа однесување може да биде од типот анксиозност или некои ритуали кои несвесно ги правиме, депресивни мисли, но и го има во други форми. Па така, доколку не упатите подетално од каков тип е проблемот, би можело и подобро да се разменат искуства. Можеби има некоја членка со слично искуство. Инаку во тинејџерските години и хормоните знаат да влијаат во дисбалансот на психата. Па да се рече дека до некаде е нормално. Во некои случаеви се поминува низ некој период каде што младите се чувствуваат неразбрано, па едноставно сакаат да се сами со своите мисли и тоа често се сфаќа како депресија, но според мене е нормално и секој поминал низ тоа. Но дека едно опсесивно-компулсивно однесување со тек на време често може да биде заменето со друго компулсивно однесување..е многу вистинито. Затоа е убаво да се биде свесен.
јас си патам од опсесивно.к.м и многу ми смета во секојденвниот живот само кај мене откако почина мајкакми многу се забележуваат почна и најблиските да ме приметуваат порано небеше така ги контролирав некако а сеа излезе од контрола се неможам да ги сопрепам тие што си патат како мене им е многу тешко и единстевно што може да напрвите за нив е да ги разберете и да не ги притистката као не први така а што ти е и слично нјдобро е некако во тој момент да му ги трганете мислите со тоа штко ке кажете нешто што ке го заинтресира мене почна најбликите да ме разбираат и сеа ми е полесно некако не го правам толку често пред нив незнам дали има лек за ова но јас бев на психијатар и ми даде лекови еден куп и мислмам ништо од то не помагам може минимално да ама еве пак ги имам тие мисли само акциозноста ми се намали скроз скоро другото остана мора самите ние да се смениме да си помогнеме инку ништо ако ве интресира нешто друго во врска со ова пишете ми лп
Здраво. Не знаев во коjа тема да прашам па се одлучив тука.. Имам 18 години. Моjот проблем е тоа што цело време сум нервозна, цело време ми се спие и неможам никоj да поднесам не сакам никоj да ми се приближи ако веке морам да разговарам одговарам со кратки одговори а ако некоj е многу упорен многу се нервирам и станувам и бегам. Единствено можам да разговарам со другарка ми и знам дека таа ме разбира сака да ми помогне но не знае како. Jас не бев ваква личност бев многу насмеана и многу сакав да се дружам но сега осекам дека пропагам но не знам од што. Ако некоj може да ми помогне би била многу благодарна. Поздрав
Што те натера на ова? Што се случи пред да се промениш? Најпрво мораш да го најдеш проблемот а потоа да преминеш на промена. П.с слободно можеш да разговараш со мене во лп.
За да западнете во депресија,имало нешто што го поттикнало тоа,нешто што тлеело во вас подолго време. Прво дознајте што е тоа и решете го тоа и така можеби ќе успеете да се излечите од депресијата. Депресијата е како еден тунел во кој никако нема светлина,се е црно,изгледа како сите да се против вас,како се да е против вас... Не знам не можам да го опишам тоа,лоша работа е помага само дружењето,излегувањето од дома никако немојте да седите затворени во 4 ѕида и да спортските активности,мене тие најмногу ми помогнаа. Цело време спиев,се плашев од старост,па си викав подобро сега да се самоубијам него да умрам на стари години и некои други глупи мисли,не комуницирав скоро со никој,ретко излегував,во јули само двапати излегов со сила што ме натераа моите е сега веќе помина тоа,во ред сум си сега,заборавив на тоа,но имав големи причини и не беше чудно што западнав во тоа. Е тогаш наоѓав утеха во храната и се здебелив за 4-5 месеци цели 17-18 килограми. Сега имам скоро 20 килограми за слабеење,си имам и стрии и целулит,но тоа е,сега сум исто така премногу променета,но само тие што биле во депресија може да знаат како ми беше,никој друг...
Над 20.000 упати за шизофренија и депресија за само три месеци Понеделник, 02 Декември 2013 15:43 Последните три месеци од евиденцијата на “Мој термин” покажуваат дека растројствата се на врвот од болестите за кои пациентите побарале лекарска помош, пренесува Здравство24.мк. lekar500 Според податоците до кои дојде Здравство24.мк, биле издадени повеќе од 20 000 упати за овие заболувања. За депресија 5287 и 5221 за шизофренија. За мешано анксиозно и депресивно растројство повеќе од 6 000 упати. Страшна работа ова што читам
Колку ми е мило вака кога ќе прочитам дека некој успеал Само напред девојко,ич да не се замараш за килограмите.Бутно е да си здрава и психички стабила.Јас еднаш поминав низ депресија,сега по втор пат.Ама тоа е зошто никогаш не успеав да го пребродам стравот од осаменост...
Dragi feminki imam golem problem i bi sakala da mi pomozite malce so nekoj sovet dokolku mozete.malce e dolgo no ke probam nakratko ke vi go raskazam mojot problem..Znaci vaka mazot mi ima golem strav skoro nesto recisi kako anksioznost...Isto pie apcinja za pritisok i apaurin.Mnogu pati od nisto nikako mu doaga nekoj strav i neznaeme sto da pravime,odednas go boli glavata mu se kreva pritisokot i posle toa nastanuva haos od sekoja rabota pravi problem ne razgovara so mene nikako ako go prasam nesto samo ke odgovori kratko i tolku,bega sam da sedi i se slucuva i po dva tri dena i poveke da ne zboruvame,jas normalno ke se iznerviram no ne zaradi drugo tuku zaradi toa sto ne mozam nikako da mu pomozam neznam sto da pravam.A obicno veli koga ke sum takov ti ne se luti tuku zborni mi nesto da go smenam umot a jas kako da mu zbornam koga toj neki vo toj moment da komunicira so mene...Bas nekni se sluci vakva slucka si dojde od rabota i gledase televizija jade ova ona a so mene nikakov muabet posle si legnavme i nisto nikako ni dobra nok ni da me bakni nisto i vikam ke mi napravis malku muabet vika ne nemozam napnat sum ne mi se zbora snosti isto...denes se slusnavme na telefon edvaj zbornavme..kako vtor pat da se slusame.Dokolku imam nekoj problem nemozam da kazam zosto ako kazam toj ke se iznervira ke mu kreni pritisokot i sledi kavga od nisto.Neznam sto da pravam kako da se ponasam i sto da storam da pomozam...Isto pred tri nedeli imav spontan a dodeka bev trudna poslednata nedela pred spontaniot ova isto se slucuvase sama spiev edna nedela razocarana rasplakana ne razgovarase so mene.Kosmar mozebi toa go predizvikalo spontaniot...ve molam za pomos sovet ova ne ide vaka sme pravele muabet mu kazuvam deka e loso za nas i brakot ama sto da se pravi toa ne e do nego.. mozebi i toj ne saka taka ima strav.Ve molam pomagajte iskreno se plasam za nas i nasiot brak izvinete dolgo e no moram da pobaram pomos....inace odime na psihijatar,porano pocesto a sega zaradi obvrski poretko
Како да ја пребродам депресијата????????? значи некој ќе рече ти сама можеш да си помогнеш..тоа да точно,но претешко е едноставно кога ќе те фати тој период колку и да мислиш позитивно и на убави работи неможеш на некој начин посилно е од тебе ..имаш некој страв во душата и мене еве лично ме тера на спиење и многу ми е лошо неможам ништо да правам ..несакам никој во моја близина имам лошо чувство во стомакот како да ќе се случи нешто лошо ..ми се случува не многу често ,но кога ќе ме фати ..незнам како да си помогнам ? пијам и антидепресиви еве веќе година дена ,ми помогнаа не викам не ..ама сеуште ја немам победено депресијава ..на моменти ме фаќа и прелошо е чувството ..на никого не му посакувам да го доживее ова
прво никако да не се затвараш дома, и јас ја надминав мислев дека нема спас, ги гледав и слушав лугето матно и нејасно, одев и на психијатар и пиев АД но од тоа ништо, еден ден ги фрлив апчињата и почнав со сила да излегувам, да шетам да се дружам и слично, сега имам мала анксиозност која што сеуште неможам скрос да ја контролирам но се трудм колку можам, правам работи што ме прават срекна и се обидувам да немислам на лошо, само храбро и се ке се среди.
