Moјот совет е да побараш прфесионална помош, покрај тоа ќе го изразам и моето лично мислење. Можеби имаш создадено комплекс на инфериорност доколку некој постојано те критикува за тоа што го правиш, можеби тоа те натерало да се прашуваш "дали јас сум доволно добра или достојна". Како во случајот со мајка ти, тоа си го зела при срце, нормално е дека критиките од блиските многу повеќе не погодуваат, иако мајка ти можеби била изнервирана и кога дошла дома бесот го истурила врз тебе иако не го мислела тоа. Не ви ги знам доволно добро односите дома за да кажам со сигурност. Твоите несигурности се израз на незадоволството со самата себе, предпоставувам дека си средно па и сега си во многу чувствителни години. Ова е моето лично мислење иако не сум некој си експерт.
Ehhhh da znaes lugeto poradi kakvi problemi pagaat vo depresija.Eve jas na primer ovie 2 nedeli bev vo takva situacija,sekoja vecer placev, situacija koa nemozes ti da ja resis zaradi toa sto nikoj ne te ferma za nisto, site si pravat kako niv Im odgovara I nikoj ne te prasuva Dali tebe ti se dopagalo toa ili ne ako I tvojot zivot zavisi od nivnata odluka.E tuka veke nema sto da se pravi.Mnogu mi bese tesko.Ama od denes resiv I pokraj tie problemi da ne si donesam I drug problem- zdravjeto! Si rekov sto saka neka bide nema da se nerviram! Zatoa sto svativ deka I so ova zatvoranje vo sebe I nerviranje I placenje jas nisto ne izmeniv. Ti sama treba da si dades volja I samodoverba.Tvojot slucaj ne e kako mojot.Tvojot od tebe zavisi.Sama kaza si imas decko ubav dobar uzivaj si so nego,ako ti e shube zasto ne se doteruvas za na kafe....pa naj na kraj doteraj se stom toa ke ti vnese poveke samodoverba.I bidi otvorena so tatko ti,kazi mu deka ti smeta sto ti crka za sitni raboti I deka se plasis od nivnata reakcija...
Zdravo na site! Skoro se zaclniv na forumov I i najprvo pisav vo temata anksioznost. Poradi stres, dobiv nesonica I od togas zivotot mi se izmeni vo celost. Piev tableti no imav golem strav od niv I sakav da gi prekinam za da vidam dali kemi bide Dobro I ke mozam da spijam bez potreba od niv. Toa I go napraviv, I poleka sonot mi se vrati. Istrazuvav, citav se po internet sto da pravam za da go podobram sonot. Toa mi bese edinstevna cel da kazam. No podocna dobiv razni fizcki simptomi koi mi predizvikuvaa dopolnitelen strav deka sum bolna od nesto. Dva meseci jas non stop vo misli, po cel den, so strav nekoj. Na kraj koga isceznaa nekoi od fizickite simptomi, pocnav psihicki da ne se osekam Dobro i sega mislam I se osekam deka sum vo dlaboka depresija. Se plasaam deka psihicki ke se unistam, strav cuvstvuvam uste od koga ke gi otvoram ocite nautro, mislam deka nisto ne moze da bide od mene, se plasam od se,od zivotot, ja gubam smislata za zivot i nisto ne me uarekuvaNemozam normalno da funkcioniram ni so prijatelite, ni so deckoto, sekoj den na sila go turkam bez volja za nisto. Znam deka sama treba da si pomognam ama ne se opustam nikako, mislite se tuka, ne mozam poveke vaka, celosno se gubam. Ve molam za sovet nekoj, ili iskustvo da znaete nekoj da bil vo takva situacija pa podobro se oseka sega.
Sami mozeme da si pomogneme ako imame depresivno raspolozeni,a depresija sami kolku ke izlecime ...Da ne zvucam demotiviracki vo sekoj slucaj moze da si pomogneme kolku tolku da funkcionirame normalno.Vredi da Se proba.Dokolku simtomite ti se epten izrazeni,a po toa sto opisa se(se prepoznavam tuka I sebe)mozebi treba da posetis strucno lice.Mene iskreno mn mi pomogna Ana Bucevic, na you tube ima preku 100 videa..I nejzinata vodena meditacija,isto I meditacija za losi misli,upseh,ljubov kako I Vortex meditacija.I jas bev skeptik, no ova stvarno opusta I nosi mir.Probaj
?Може некоја помош за оваа ситуација: Имаш пари,работа, убаво место на живеење , девојка 5 години и 8 месеца и не знаеш дали ја сакаш (со која не си имал расправии,изневерувања и слично,се гледате 2-3 пати во неделата ) Сите другари на работа, но некако немшп волја за живот,нема страст во твојот живот,некако не е исто како порано, не сакаш да се жениш,не спортуваш.. тежина чувствуваш,ништо не те радува онака од срце, ко без цел во животот..да се оддалечуваш од луѓето што ги сакаш..незнаеш што сакаш
Fala ti na odgovorot! Ke slusnam nekoi od nejzinite videa. Vredi da se proba se ama za zal nisto ne pomaga, bez volja I misli kon poubavo. Posle toj stres postojano sum vo strav a nemam proicini da bidam zagrizenaa sega za nisto. Imam decko vo vrska 4godini koj e vo London I letoto treba da odam I jas, a uste sega tonam vo strav nekoj nemir kako ke odam, za roditelite mislam zatoa sto sum premnogu povrzana so niv, a imam 22 godini I ne treba da ima takvi razmisluvanja kaj mene ama toa e.....neznaam sto da pravam veke,ne sakam da se budam so tie panicni misli
Дали некогаш сте пробале да поминете малку време сами со себе? Да размислувате која е причината за таа анксиозност. Некогаш не треба да забораваме дека се произлегува од самите нас и нашите психолошки толкувања. Можеби треба да почнете да ги игнорирате сите тие мисли кои ви доаѓаат во глава. Имав една пријателка која исто така се бореше со анксиозност, но го надмина сето тоа, наоѓајки хоби со кое комплетно ја занемарува анксиозноста. Комплетно е променета, сега неможам ни да ја препознаам. Прво започна да посетува часови Јога, за да може да научи како да се справи со негативните мисли и енергија. Сега редовно оди на планина. Можеби и вие би требало да пронајдете барем едно хоби кое ве исполнува и ќе ви помогне да се справите со сите тие проблеми. Никогаш не заборавајте дека се произлегува од самите нас и никогаш не подценувајте ја моќта на подсвеста. Поздрав
Понекогаш годините си го прават своето. Со текот на времето избледува желбата за одредена личност покрај тебе. Можеби не е таа вистинската личност која ти треба. Без разлика на годините поминати во врска, најбитно од се е личноста која е покрај тебе да те исполнува пред се емоционално и со позитивна енергија. Личноста покрај тебе треба да те прави бескрајно срекен и никогаш не треба да те доведе до ситуација да размислуваш дали ја сакаш или не. Според мене, кај тебе сите чувства избледеле спрема таа личност и само годините поминати заедно (да не кажам навиката за таа личност) те тера да размислуваш дали сеуште ја сакаш. Ако не се чувствуваш доволно срекен, тргни по нов пат, никогаш не се знае кај ќе ја најдеш среќата. Можеби ќе најдеш личност која комплетно ќе те исполнува и ќе те натера да заборавиш на сите негативни мисли. Најтопол совет од мене: Седни разговарај со девојка ти, укажи и на сите тие нешта кои веќе си ги напишал на форумот и тргни по нов пат. Побарај си ја среќата на друго место
Nisto podobro ne e I kaj mene .Misli I stravovi za se I sesto..ete Vidi probaj otrgnuva misli barem tie 20 tina miniti, a so trening bi mozela da se spravis veruvam I poveke ..Medititaj,vizualiziraj kako patuvanjeto ke ti bide samo ubavo iskustvo I ke ti donese samo dobro.Djabe se nerviras,moze samo da imas posledica od toa,nisto dobro.Ako nesto se sluci ke se sluci I da se nervirame I da ne se nervirame,barem da si go socuvame zdravjeto.Vaka jas mislam.Znam deka ti e tesko I sama rece volja,motivacija,istrajnost.Da bideme najdobrata verzija od sebe Edit.Eden den ke mora da Se otrgnes od niv.Ke stanes posamostojna,ke naucis sama da se boris,a ne za sekoja prepreka da ocekuvas od niv.Da bides zavisna.Tesko e I za niv ne vikam ne,ama ke pomine,baska I ako baras tamu rabota ubavo ke im bide cuvstvoto kerka im sama nekade daleku se bori I zarabotuva.
Jas mislam deka nemam pricina da zapagam vo depresija, ama samite misli koi se postojano tuka me iscrpuvaat I se osekam loso. Sto I da pravam nisto ne mi go odvlekuva vnimanieto. A Mislim mnogu normalno raboti so drugi bi mi se smele koga bi znaele na so mislam I so me maci. Ne se osekam isto, postojano sum zamislena, ne zboruvam, I decko mi si doaga sega jas sum orsutna,kako nezainteresirana, kako da nemam oset, emocii....so da pravam? Mislam veke se razbolev psihicki do tolku so ne mozam da se upravam.....izgubana sum,preplasena....doktorot mi ja prepisa pak prethodnata terapija od Citram I Lorazepam po pola navecer ama nisto ne pomaga koga e od mislite....se plasam deka anksioznosta, stravot od nesonicata I red drugi raboti doprinea do seto toa I ostavi posledica.....ne znam kako bi funkcionirala ponatama vo zivotot. Ve molam za pomos
Ne sum tolku strucna za da go znam vistinskiot odgovor na prasanjeto..neposakuvanite misli se losa rabota,te izmacuvaat I teraat samo loso da mislis.I toa go iskusiv,koga ke pocnat nemaat kraj.Probaj malce da gi otrgnes so rabota,druzenje..ako samo sedis doma I nemas sto da pravis tesko deka ke se resis od niv.Mene mi pomaga prasanjeto sto dobivam od nervozi?-Nisto.Sto gubam?-Se.Sega I ti bilo za misli ili nesto drugo gledaj malce pozitivno,ubav e zivotot,a I pred tebe e, oti da gi unistuvas najubavite godini.Smeni nesto vo nacinot na zivot,sekoj den zapisuvaj mali raboti koi te pravat srekna,pomagaj,zacleni se vo biblioteka,ednostavno smeni nesto.Za deckoto vo red e I nekogas da se cuvstvuvas taka,koga ke se vrati se nedevam ke se sredi,a I ke ja imas negovata podrska.Jas od ova izvlekov pozitiven Inat,se zainativ za uspeh.Napraviv vizija deka tuka nema da zapram I kako se gledam vo idnina.Ne se zatvoraj te molam. Edit Ti i samata rece nemas vistinska pricina za toa,jas imam 101 pa uste se boram nekako.Zivotot e borba nikako predavanje.Probaj na eden,drug,tret,nacin ama ne se otkazuvaj
Слично се чивствувам, плус дете, финансиски и повеќе од просечно но без цел, без план, без мотив. Состојбата беше мнг полоша кога бев физички исцрпена од секојдневни обврски и трка со време. Доста сум подобра кога се усредоточив на себе. Во смисол мали работи ама ме испонуваат како спорт ( најмногу), масажа, кафе. Значи некако станав себична, си се гледам себе, се засакав себе и така... Тоа чувство на „празност“ го имам пак на моменти но не често ко порано. Партнерот истото така допридонесува до ваквонезадоволство кај мене. Значи човекот е супер што викаш нема караници се ок ама ете не сме погодени карактери (не се надополнуваме, не се радуваме и тажиме заедно), јас сум во брак и го прифатив тоа така.
Патам од депресија веќе подолго време, имав многу тешко детсво во минатото како последица на тоа добив и социјална анксиозност, која ме направи "нестабилна"личност неможам како ноемален човек да седнам и да правам муабет општо за се, имам проблеми со панични напади,црни мисли и ред други работи иначе сум затворен тип ретко испагам на шетање по кафичи и слично ,одозгора на тоа се случи развод кој уште подлабоко ме пикна во мрачниот тунел. Сега пред еден месец и се вработив за компјутери и телефони, од кога почнав со работава почнаа се повеќе и повеќе да тонам во мрачниот тунел, се поинтезивно ми се јавуваат црни мисли, на работа немам никаква коцентрација осекам голема замореност едвај заспивам едва се будам секој ден скоро и размислувам на самоубиство што за мене е ненормално,никако не можам да се контролирам и да ги пренасочам мислите на друго место не сум луд сосема сум нормална личност ама и самиот аум свесн дека не е во ред со мене едино што успевам некако да се опуштам е алкохот пијам умерено и како доликува избегавам да идам на психијатар и да пијам лекови кој знам дека ке ми створат зависнот, па не ке можам да функционирам без апчиња.Едино што ме остава моментално во живот е моето дете за него и се трудам да не си направам нешто,тоа е што ме одржува во живот е детето за него и живеам само се плашам депресијата да не ме зафати уште повеќе....П.С не барам сожалување и утехи од типот ке помине,животот е текало и слично,оној што никогаш не го поминал патот на депресијата никогаш нема да знае како е стварно поздрав и се најубаво
napocetok od tvoj mracen tunel vidi ja svetlina tvoeto dete ,tvojot ponos ,tvoja gordost na koe treba da sluzis za primer a ne primer kako se propadja.priblemi se nasekade okolu nas.BOG NE STAVA VO ISKUSENIA,a nie sme negovi borci,\luge koi nepotkleknuvaat no odat napred i si go rescistuvaat patot kon idninata.Sekoj problem ima resenie,ako ne denes utre sigurno.P.S podobro razgovor kaj psihijatar otkolku opustanje so edna caska,i toa e zavisnost
Погрешен избор!!!! Обавезно ова што го напиша овде оди и кажи го на на псих. распрашај се прво за добар псих. не било кој...и не е точно дека се станува зависен од лекови, прво не знаеш ни што ќе ти каже псих. а второ и да ти даде лекови се пијат прво едно 6 мес. доколку има подобрување и толку, трето колку побрзо одиш на лекар толку побрзо ќе се дигнеш, а твоето дете ќе биде посигурно и посреќно со татко што се крева а не паѓа, па макар и со лекови..и на крај да те прашам ако имаше висок притисок или шекер немаше да одиш на лекар и да пиеш лекови???
Фројд рекол “ пред да паднете во дерпесија, обавезно проверите да не сте опкружени со идиоти!“ http://www.kutaknet.com/index.php/k...bavezno-proverite-da-niste-okruzeni-idiotima#
Пред се фала за подршката, како што кажав и погоре депресијата и анксиозноста си го направија своето и дојдоа до полошо се обратив на психијатар, кажав се што како ме мачи кој филмови и кој ствари ми се случуваат, ми препиша и терапија дијагнозата како што и препоставивав е таа mix депресија и социјална анксиозност пијам лекови, некако со лековиве по сигурен се чуствувам ама чим сетам дека мине дејството повторно почиња да ме фаќа скоро еден месец сум под антидепресиви и антианксиози
Znaci ne mine dejtvoto na AD tuku im treba vreme da pocnat da deluvaat, a ponekogash toa moze da trae i 1.5-2 meseci, sigurno ti dal i anksiolitik so niv dodeka d apocnat oni da si go napravat svoeto, a na anksiolitikot mu minuva dejstvoto... sto terapija ti dade i kaj koj psih. odeshe? i da znaesh obavezno porucek setaj, vozi tocak igraj sport bilos to fizicka aktivnost mnogu pomaga ..
Незнам што ми е ама не е на арно значи изморена сум од животот Немам причина да станам наутро, целиот ден ми е под стрес на работа дома, Многу тешко ми е и мачно, немам никакви чуства. Се околу мене ми смета ме нервира се карам со секој втор па дури и со дечкоми едноставно како цел свет да е срушен врз мојата глава Мојот живот е толку досаден и глупав. Немам желба ни за излегување ни за ништо. Немам време за ништо, цел ден ми е со обврски, преморена сум и изморена, барем да имам желба за живот дури размислувам и на најлоши работи Не знам не бев така порано, бев многу енергична и весела. Ако има некој совет да каже добродојдено е.
