незнам дали патам од депресија но се сомневам, веќе подолго време имам ужасни болки во грб, тешко се будам, понекогаш по цел ден не ми текнува на храна а понекогаш гледам што попрво да тсвам во уста, чуствувам анксиозност и по цел ден ми се гади, ми еесе плачи 80 посто од времет, но бидејќи сум презафатена немам можност да мислам на ова ги чуствувам повеќе физичките симтоми. немам желба за секс еве вчера водевме љубов но ништо не чуствував чекав едвај да заврши ми се плачеше. мислам дека среќа што имам премногу работа и активности и што го имам вреникот инаку ќе западнам во депресија но иста така се прашувам дали е добро и да се потиснуваат овие чуства веќе долгоо време нели ми штети и тоа? точно дека треба да се има активности за да не семисли но тоа не помага само го избегнува проблемот... не верувам дека ќе побарам помош од психијатар ќе се обидам сама да го решам проблемов
joelle...за жал неможе во животот се да оди ко подмачкано, некогаш едноставно постојат периоди кога не ни е до ништо ! во некои реченици се пронајдов и јас, и мене истото ми се случува, да не е работата не знам што би правела! синоќа на пр. еве се чуствував многу многу лошо, дури и плачев а, воопшто не изгледам ко личност која често знае да биде депресивна меѓутоа..што да правиме ? ете... живот е тоа, и како таков мора да го живееме, некогаш во плач, некогаш со смеа и радост...само сакав да ти укажам да не се оптоваруваш премногу, да се опуштиш и да помислиш дека не си единствена на кого се случува такво депресивно чуство! понекогаш и она испукување, исплакување, отпатување...што би се рекло, ни помага да ја олесниме душата и малку пореално и подобро да ги гледаме случувањата околу нас од поинаков агол. и запомни, во животот е така-некогаш сме горе на врвот, а некогаш на дно...поздрав
zdravo do site depresivci.mislam na depresija koja te opfaka celata i tesko da se izboris da izlezes od nea.jas veke 7 godini ja imam propratena so anksioznost i veruvajte mnogu tesko da se izboram do kraj.znaci zboruvam za eden vid depresija koja tesko moze da se otfrli so nesto .me interesira kako ja dozivuvaat nekoi vakvata depresija i dali ima takvi kako mene.jas sum bezvolna za bilo sto da rabotam ili da se zainteresiram za nesto ,iako gi obavuvam moite sekojdnevni raboti so sila bidejki moram.zatvorena sum postojano doma i po potreba izleguvam od doma ama samo koga epten moram.i poleka pocnav da se plasam od nadvoresniot svet.sega mislam deka pocnav da se povlekuvam vo sebe duri i pocnav da se oprostuvam da ne recam.mnogu e tesko da se boris so vakvo nesto pogotovo koga imas i anksioznost.bidejki sto i da pomislam da pravam se plasam i povtorno se zatvoram vo sebe.da ne zboruvam za simptomite koi se proprateni od stravot .ima li nekoj slicen vakov problem.probav i so antidepresivi i seuste pijam ama samo kolku da se vozdrzuvam od ovaa situacija.samo tolku custvuvam podobruvanje od niv. [mod-kirilica:u5astam1][/mod-kirilica:u5astam1]
Бројче, бев на приватен невропсихијатар, кај Миодраг Милутиновиќ во ординацијата Лимине. Работи и со плави картони, со нив сесија е 80ден инаку ако си без плави, си е 1800денари.
Ако навистина чувствуваш промени во твојот организам и расположение зошто да не појдеш на лекар? Нема тука ништо срамно или страшно. Кажи им на твоите дека сакаш и сметаш дека имаш потреба од консултација со лекар и биди одлучна. Симптоми кај секој различно може да се манифестираат. Од тага, меланхолија, апатија, несоница, раздразливост, немање на снага, губење на животната радост, напнатост, немир... Јас сакав да прашам, дали некоја од вас што примала терапија со Сероксат имала проблеми со несоница???
несоницата се појавува точно од серокастот,но само во почетокот и кога пиеш наутро е подобро што е можно порано.Ако задоцниш малку повеќе и се појавува одма несоница,јас гледам до 10 часот да ја испијам таблетата,пијам веќе 8 години и сега имам потреба од многу сон,мислам дека спијам повеќе одколку што треба.
Здраво на сите. Јас имам дијагноза депресија и анаксиозност, тоа ми се случи од Јули оваа година.Брзо успевам да ја надминам со позитивни мисли почнав да излегувам (се плашев да излезам скоро месец бидејќи имав паничен напад) ми се врати енергијата и волјата. Психијатарот ми препиша сероксат и дијазепам но сероксатот не го земав бидејќи се плашам од зависност.Пијам дијазепам по потреба, сеуште имам страв кога излегувам сама, но напади немам. Ве молам да ми пишете повеќе за сероксатот како делува??
Се чувствувам како да не сум јас...како да не можам да размилсувам...како да не сум јас оваа која зборува...како друга да е...тотално сум променета...како да ја нема онаа старата јас што ми се случува??
Значи под итно на сероксат,одличен е ,ма каква зависност јас да не беше тој,сега не знам кај ќе бев не се плаши од AD тој ти е најдобар
Пијам сероксат скоро две недели и како веќе да чувствувам некакво дејство, посмирена сум, потешко би се изнервирала, некако релаксирана сум. Кажи ми колку време си на терапија со сероксат и после колку време забележа подобрувања? Дали имаше некакви нуспојави од него? Јас го пијам во комбинација со еглонил и бедоксин. Инаку пијам 30мг на ден. Oд колку мг земаш?
Здраво девојки еве јас сум нова! имам депресија да и пијам серосат од 20 плус некогаш демитрин! пијам веке година и се осеќам добро многу подобро.искрено оваа депресијава ме натера да се пронаоѓам себе си , да се аналзирам подобро и да сватам дека мозам многу повеке уште се борам да но.......
Лиле јас мислам дека треба да работиш и на себе јас точно знаев каде е проблемот кај мојава депресија мислам дека треба добро да анализираш што е тоа што те тера на депресијава кој фактор?мора да имаш некоја причина и кога ке ја најдеш треба да се соочиш со неа и да се потрудиш да ја решиш ,зашо сепак се работи за твоето здравје!барем јас така направив позз
"Интересна" е депресијата. Те тера да седнеш и да размислуваш. Да дојдеш до моментите кои те донеле до таа состојба. Ќе ги повторам зборовите кои ми ги кажа мојот невропсихијатар - Она што е околу тебе не можеш да го промениш. Она што можеш да го промениш е самата себе!. А, ако поубаво размислите, па тоа е секако така! Она што треба да направиме е малку да седнеме и да размислиме, и да сфатиме дека ништо друго не е поважно од нашето лично здравје. Без се друго можеме! Замислете што било, и замислете да немате здравје... што ви е повредно и поважно? Секако вашето здравје и вие да бидете како што треба. Затоа потрудете се да ги отфрлите сите оние работи кои сметате дека ве донеле во состоба на депресија, прочешлајте низ вашите животи, направете да сте среќни. Не е точно дека треба друг самите да не направи среќни. Треба самите да направиме да сме среќни, со секој нов ден, со секое едно нешто, па макар и некоја ситница која нас ни причинува задоволство - прошетка, миленик, некој партал облека, што и да е... па макар и уживање во сончевите зраци гледајќи ги од вашиот прозорец. Размислете малку на оваа тема. Сакајте се самите себе!
Помогнете ми...едноставно како да не сум јас...сосем се изменив...буквално ништо не ме интересира ни за себеси ни за ништо...ниту ми се излегува надвор...ниту ми се дружи свенса сум за тоа но неможам да си помогнам....не можам да спијам...се некакви никакви соништа сонувам и насекое се разбудувам..неможам да се организирам..нз што понатаму...не сум аслоно спиена...не можам сеуште да се свестам...страв ме да спијам пошто знам дека лошо ќе сонувам...како да немам желба за живот,не можам напред да гледам.....Не знам дали да одам на психијатар а и градов што е мојов никаков со 2 психијатри..портаризам сето...мислам ќе полудам не можам ни да се концентрирам на учење на ништо,не можам да се смирам самата како да се изгубив..како да не можам да мислам...
Аман девојче...ти потонуваш се подлабоко.Под хитно со твоите под рака и на психолог или психијатар.Не чекај превземи нешто.Ќе помине ама мораш да се избориш за тоа сама.Секој од нас знае како е кога ќе настапи депресивен период...ама не смее да дозволиш тоа да те собори целосно.Не мора во твојот град оди во друг оди во Скопје имаш повеќе избор на психијатри.Што и да правиш не се доведувај во без излезна ситуација.
Што чекаш одма иди на психијатар сакаш нешо лошо да ти се случи? Во мојот град имав за жал еден психијатар ама собрав сила и отидов Собери сила тука сме за тебе мила
Има Малена на секоја ситуација има излез секој проблем е решлив.Каков е човекот таков му е и проблемот.Кога ми е тешко и запагам во депресија сама си зборам во позитивно.Еве за мене лично имам голема слика која многу си се бендисувам,си ја ставам на масичката исправена,потпрена накај мене да гледа за секое сабајле кога се будам право во неа да гледам и прво си се насмеам самата на себе и почнам да си зборам,набројувам,сама си се фалам,критикувам да не ти се расправам ке почнеш и ти да ми се смееш.Јас на тој начин си ја вракам самодовербата си ги искажувам проблемите и ми успева после тоа денот ми е убав.Збори си потсвесно ова денес вака ке го направам и се така...Верувај ми на се се наога крај само наште нерви ке отидат.....Поздравче
Леле многу често паѓам во депресија особено пред пмц,а што е најтрагично секогаш пиперките ги истурам на дечко ми
Дали некој би сакал да ми даде некој совет....да ми помогне....се наоѓам во ужасен период веке од мај, јуни таму...и никако да се ослободам
