Искуства со депресија и коронавирус заедно во пакет? Ми се чини ќе експлодирам, уште ова ми фалеше...
Dali moze nekoj da mi pomogne kako da ne mislam da dieta, bidejki poradi toa nemozam da se skoncentriram na ucenje. Mnogu mi vlijae vrz ucenjeto. Vo depresija sum.
A da ja izvedete malku na prosetka sega barem koga e toplo da se opusta da uziva kolku sto moze bilo na nekoj semen rucek voy restorán ili bilosto mene toa najmnogu mi pomogna koga imav postporodilna deprpesija
Јас многу одамна се соочив со депресија, и памтам дека бев доста агресивна, за најмала ситница се случуваше да почнам да фрлам се околу мене, да се дерам на глас некој ако нешто ми згреши, немав толеранција кон ништо буквално. Ти дале веќе совет, најдобро нешто за ситуацијава е да ја изнесете малце да прошетате заедно, колку е по затворена дома толку по лошо и влијае се, и лековите.
Може ли депресија да се повлече скрос без посета на стручно лице и без лекови? Да се подобри да, ама дали од корен се лечи единствено со лекови?
Не, треба да се најде коренот зошто се појавила првенствено. Апчињата ќе ти помогнат, но на краток рок. При повторен стрес, траума итн, пак ќе се јави ако не се расчисти со минатото.
Нема некоја специфична причина. А стручно лице не сака за жива глава да посети. Затоа сакам да знам дали може без стручна терапија да се излечи.
Ако се работи за друг, не може да знаеш никогаш дали има или нема причина. Не се појавува од досада или мрзеливост. Јас цврсто сугерирам да посети психолог/психијатар. Низ разговор се решава, а по потреба и дополнителни лекарства.
Ама не секогаш има причина нели? Јас колку што знам во случајов, нешто посебно не се случило, ќе знаев да имаше, сигурно. За стручно лице реков, изгубив надеж дека ќе посети.
И апатија е причина. Не значи дека ако на некој му е среден животот, дека и главата му е средена. Ти како набљудувач гледаш една перспектива, а лицето со депресија сосема друга. Некои работи што тежат, од срам, од страв, од осуда не се кажуваат на секого, без разлика колку близок ти е. Така да, ако некој се смее, не значи дека не пати во себе. Ако некој има се, не значи дека има љубов према себе.
Ја знам дека он е во депресија и знам како се осеќа, ама велам примарна причина од која почнало ова сум сигурна дека нема. Самиот карактер му е општо таков, па некако ми се чини од тоа се продлабочило. Е да, друг проблем е што многу, многу тешко се доверува на било кого. И ова многу ме плаши.
@Tan4ence Секогаш има причина, само што може и самото лице да не ја знае. Затоа е посетата на психолог/психијатар. Си го прашала ли што точно е причината зошто не сака да оди кај стручно лице?
Секогаш постои тригер, кои некогаш ни самите не сме свесни кој е тој. Потсвеста е доста мистериозна филозофија, што ако немаш контакт со неа, ќе имаш контакт со разни психолошки состојби. Доколку најдете одличен психолог, ќе се отвори уште на втора сеанса. И никогаш не знаеш некој доволно, како што сметаш.
Не сака зашто вели нема потреба, добар бил. Не морало до толку да се претерува. Вика и да отидам неќам да се жалам, не сум таков тип. Ќе ми помине вика. А пред некое време дознав нешто што ме извади од памет за него, ама не би да зборам пред сите, али што ме натера да му помогнам што побрзо. Пред мене се нема никогаш отворено, пред непознат па ич нема. Само сакам да сум сигурна дека нема да стане полошо...
Секогаш има причина танче. Никој не се раѓа депресивен, тоа не е природна состојба. Апсолутно секогаш има причина или повеќе причини. Без стручна помош и лекови, не знам, тешко, не сум видела некој да надминал депресија без стручна помош, лекарства, психотерапија, зависи до кој степен била депресијата.
Добро да ама зборам нема некоја конкретна случка што го предизвикала тоа. Веројатно е резултат на повеќе настани што подолго време му се случуваат.
Танче, а дали би одела ти? Мислам, не за него, за себе. Можеби ако види пример, ќе смени мислење. Не е лесно да се помогне на лице со депресија, искрено знае да исцрпи ментално скроз. Цело време он врти околу тоа дека не сака да се жали, не сака да замара и доста ми е познато тоа. Сврти му ја улогата, прашај го какво мислење има за тебе. Дали он мисли дека ти си толку бездушна што ќе ти биде замарање ако он сподели мака со тебе. Мора да ја смени перцепцијата за луѓето околу него.
Не е исто да се отвориш кон познато лице и кон некој непознат што знаеш дека не смее да говори на никого за тебе. Макар биле најдлабоките тајни. Во однос на жалењето, тоа му е работа. Работа му е и да плачеш и да вриштиш и да се дереш. Верувај дека ќе му олесни.
