Не знаев дека диазепамот прави толкава зависност.И јас ако не ги испијам диазепамите се тресам целата како наркоманка.
Pa nz bash azolar i ushte edno na d pochnuvashe ne diazepam.Mojte mi gi davaat oti znat deka sama nema da gi ispijam.
Јас пијам антидепресив и хелекс и понекогаш пијам алкохол, ми се има случувано и да се опијанам ептен, аама откако ги пијам лековите некако не можам количински да испијам како порано сега некако послабо го поднесувам алкохолот.
Мешањето лек со алкохол не е добра идеја и јас сум виновен, подобро е да стекнеме навики со кои ќе си помогнеме себеси. Пазете и со чаевите пиев неколку дена кантарион со 30мг дулсевија голема грешка.
Zdravo, me interesira dali ima nekoj drug od vas vakvo iskustvo kako ova vo vrska so depresijata. Eden moj blizok clen veke 15 godini strada od depresija, lekovi pie isto taka 15 godini, no bidejkj zivee sam ponekogas i zaborava da gi pie no toa se slucuva retko. No episodite na depresija mu sa vrakaat ednas na godina ili dve. Znaci edna godina ke e dobro posle odma vleguva vo mn losa depresija recisi eden mesec, pa potoa mu stanuva podobro. Eve vaka skoro 15-16 godini. Dali ima nekoj drug vakvo iskustvo bi ve zamolila da spodelite.
Да, депресивните епизоди се враќаат од време на време, и јас заборавам понекогаш да ги пијам лековите. Ништо страшно уште се држам. Знам дека нема никогаш да бидам старата јас пред депресијата и тоа е, се враќаат тие епизоди, ама не се многу страшни кај мене.
Јас со депресија прв пат се соочив во 2016 год. Поим немав дека е депресија. Мислев дека сум само тажна и вознемирена поради ситуациите кои ме снајдоа, мислев период е. Во 2017 веќе сериозно западнав, суицидните мисли ми беа знак дека треба да посетам стручно лице и да побарам помош. Среќа имав луѓе кои ме поддржаа целосно и ми помогнаа. Мислев готово, надминав, не пиев лекарства некое време, се чувствував како порано, но во 2020 повторно си го добив .. Сфатив дека нема да бидам никогаш како порано, колку и да сум добро, колку долго и да трае секогаш има некој trigger и пак почнува. Пак се вратив на лекарства лани, но брзо ги прекинав. Не сум се напила веќе 5 месеци. А имав моменти кога се борев сама со себе во мислите дали да пијам.. Но секогаш се присетувам на зборовите на психологот кој ме излечи првиот пат, и секогаш наоѓам начин без лекови да се стабилизирам, бидејќи откако ќе испијам лек се обвинувам сама себе како пак дојдов до овде, затоа некогаш свесно се залажувам дека не ми е ништо, само сум уморна и нерасположена и работам на себе, па издржувам и без лекови. Не сум против лековите, само не сакам да се чувствувам како зависна од нив. Додека бев суицидна и свесна дека ми се потребни пиев огромни дози, нормално такви ми беа препишани. Но кога можам да контролирам самостојно избегнувам да посегнам по лекови.
Добро, а како се чувствувате вие што имате депресија? Јас некој период ми се јавувале црни мисли, сум се борела со нив, но тоа не знам дали е депресија, веројатно не е. Таблети или нешто такво никогаш не сум користела.
Се што ме правеше среќна одеднаш ми здосади, немав волја да излезам, немав волја за ништо. Ослабев многу по смртта на чичко ми. Се затворив во себе не излегував и само учев. Црни мисли исто и за мајка ми што ако и се случи нејзе истото, одма ја натерав на проверка на доктор.
Но, тоа е констатирано од психијатар дека е депресија така? Дека често се споменува терминот, ама никогаш не сум прашала како е да се биде во депресија.
Како да распознаам што ми вика срцето, а што умот? Кое од нив треба да го слушам? Дали да сум на страната од љубовта или од животот? Што ако ја пронајдов смислата на животот во љубовта? Како да ги одвојам овие две работи? Сама со саканиот или со многу луѓе кои не ми значат ништо? Како да сфатам дали машко ми се додворува или само е пријателски настроен? Кога е време да се повлечам? Многу прашања без одговори... Работава е земја или небо. Имам многу ако во животот: ако си заминев, ако го кажев тоа, ако го кажев она, ако испеев песна, ако изиграв оро... И сега што да правам јас? Да земам да скокам од седми спрат или вени да си сечам? Или па можеби да се иструјам со апчиња или детергенти? Е*ате животот... Ми се плачи ужасно многу, а ни една проклета солза не протекува.
Zdravo gledam ovaa tema ne e nekako aktivna mnogu loso se custvuvam od pred 2 nedeli zapadnav vo teska depresija so nemanje zelba za nisto nemoznost za spienje vecerno vreme.... se sto e proprateno so depresija imam ne pijam apcinja nisto probav vaka ama gledam deka ne biva samo vaka da propagam....Dali nekoj ima izlezeno od ova izleceno zakazav kaj psihijatar utre imeno 5 godini imam glavobolka koja nikako da najdam od kade poteknuva.Nogu tezok period sum nz dali kje mozam da isplivam povtorno. Pozdrav
Za spienje apcinja nevecer na prirodna baza se, ne ti ni treba lekarski recept zemi gi od bilo koja apteka, cinat okolu 220 denari Lunerba plus.. Pij gi sekoja vecer pred spienje po edno, samo dq napomenam posle nekolku dena ke pocnes da gi osekak rezultatite, ne gi prekinuvaj… Sekoe dobro i sto pobrzo da nadmines. Ne znam iskreno dali vo denesno vreme nekoj moze da se cuvstvuva dobro…
Да појдиш манастир во Сабота е празник св Богородица и свештеник да ти испее молитва , можеби подобро ќе ти дојде но немој никакви апчиња да пиеш, со помин. Сега и ја сум во депресија и нервоза, болки во градите , проблеми сум во куќата значи хаос но еве ќе постам до Сабота и ќе се причествам и се надевам на подобро ќе ми дојди инч не пијам никакви апчиња
