Да, но не можеш на некој да му пишеш: Ќе си отиде на психијатар, ќе му кажат таму. Во ред е да препорачаш молитва како помош во тешки ситуации, ама во некои случаи само молитва не е доволна. Не знам од каде тој отпор од лекарства…
Да, ама да пишеш да оди на молитва во Сабота, оти е празник и да не пие терапија, оти така ќе се излечи, не е океј. Стручно лице најдобро ќе му каже што и како.
Онаа депресија која се лечи со молитва создава само надеж дека ке се излечиш а терапијата те лече, 21 век сме немозеж ништо да излечеш со молитва не дека ја омаложувам верата верата е многу моќна таму каде што нема надеж и ти создава искра на надеж ама не те лече.
Јас си кажав мое мислење, јас не го натерав со сила. Пак ќе кажам негов избор тој ќе си одлучи. Вие давајте ваше мислење или ваше искуство. Не знам што се запнавте на моето мислење.
Имам мој внук кој отишол во Црна Гора на манастирот знаеш за кој зборам Внук ми беше болен буквално загревота беше да не зборам што болеста ,отишол таму и една вечер преспивал и со свештеникот и океј све то и кога се вратил малку му се подобри ,не беше каков што беше ,сега е малку подобар . Затоа пак ќе кажам кој пробал знае. И сега јас му дадов мое мислење а не со сила може и на психијатор и на црква , не е тоа страшно и негов избор. Тоа е мое мислење. Нема потреба тука да се напаѓаме. Слободно давајте ваши совети или ваше искуство. Поќе нема што да ви коментирам.
Мене апчињата ме стабилизираа после 4 години константна депресија и стрес, јас ја имав како болест ти си ја имала сигурно како состојба моментална, недај боже да имаш црни мисли во исто време и стрес и страв..Тоа се лоши чуство тогаш едвај имаш надеж и желба да се молеш..
Mojta sostojba e so se 4 godini trazam lek za glavobolka i so poslednata terapija uvidov deka nema podobruvanje i taka jako zapadnav vo depresija so crni misli so strav so stres u isto vreme denes prv pat posle 4 dena se otspav dobro so me raduva nekoja misla dobra mi proseta niz glavata vcera so mi dava kolku tolku nadez odam denes kaj psiholog kje videme sto kje bide mene me interesira DALI DEPRESIJATA Moze da se izlece so terapija i psihoterapija.Fala vi na site za podrskata i nema potreba od kavgi tuka sme da si pomogneme sekoe dobro na site
Здраво! Кога пред 8 години го поминував низ развод послем 3 год имав главоболка како со чекан да ме удираше некој по глава, нормално си барав решение преку компјутерски томографии и сл.испитувања. Ништо не ми помогна. Ни тарапии ни апчиња ни псијатари..... Мислев дека тајно полудувам и дека умирам. Ми се создаваше чуство дека ми се броени деновите и дека умирам наскоро. Се плашев за моето дете... Единствено што ми помогна беше работа и семејството. Долги разговори со родителите кои ми даваа храброст. Се насочив на планинарење. Направив список каде да одам. Секој викенд предизвик ми беше нова дестинација. Секој ден предизвик ми беше да ја правам ќерка ми среќна. Да се борам за мојата кариера. Да прочитам нова книга. Почнав да се дружам со пријатели од порано. Ги насочив мислите на позитивно и сама си задавав задачи. Така и ти мило пријателче Бодри се повеќе. Радувај се на секој сончев зрак што те осветлил, на секое ново утро. Диши чист воздух, почни да се сакаш себе си, давај насмевки и ќе добиеш насмевки. Не ти треба никаква тарапија од лекар. Сам биди свој лекар, само сам можеш да се излекуваш, трчај кон својата среќа зграпчи ја. Бодри се сам, не е страмота некогаш и да се расплачиш, исплачи се олесни си. Оди некаде изнавикај се истиши се. Само никогаш немој да престаниш да веруваш во себе колку многу можиш и не престанува да веруваш во Бога.
Браво за тебе што делиш вакви совети дека самите сме најдобри доктори. Не знам дали вака правиш за себе кога ќе те здоболи глава, крениш температура или настиниш. Физичките болести може да ги третираме ама психичките не. Постојат два типа на депресија од кои едната настанува после некој настан, развод, загуба на блиска особа, а другата е хемискa нерамнотежа во мозокот и мора да се третира со лекарства. Како што кажа за тебе после разводот нормално е човек да е во депресија и да помине со текот на времето, ама депресијата предизвикана од хемиска нерамнотежа не се лекува баш со позитивен став, планини и книги. Во тие моменти се што сакаш е да плачиш, заспиеш и се да помини. Не сакаш така веќе да живееш. Е во тие моменти психијатарот е неопходен и антидепресивите. Треба да застаниш на нозе и после да почниш со некои активности.
Така е! Јас не навлегов во детали од што му се случило. Сакав само да му направам споредба со мое лично искуство. Сакав да го охрабрам да знае дека не е сам дека не има многу и стабилни и не стабилни дека можи да си помогнеме, да му дадам можност за нов поглед... Нормално дека најдобро е да се обрати кај лекар, затоа што најдобро си знае секој сам за себе но секогаш вреди да се обидиш со алтернатива, најлесно е да се налокаш антидепресиви и да висиш по ординации.
Никаква хемиска нерамнотежа во телото не настанува туку така од нигде никаде.Исто како што има предизвикувач за настинка има и за депресија.За сите психички растројства има подлежечка причина и не може ништо да се лечи само со терапија.Се бара коренот на проблемот и тој се решава и се работи на него, а не се маскира само површински со апчиња.Убаво има напишано членката, сосема и е во ред мислењето, само би додала дека сите тие работи што ги има набројано треба да се прават ама плус да се зема и терапија и работи со психијатар.
Деликатна тема, не би имала храброст да дадам мислење ако не сум стручна во оваа област, депресијата може и наследна да биде и ако мозокот не лачи доволно количина серотонин тоа може да се стимулира само со лекови, има различни видови депресија и различни тригери за истата така да дефинитвно треба испитувања и разговор со стручни лица.
Баш напротив, најтешко е да си признаеш дека имаш проблем и да побараш помош. Во тие моменти се осеќаш како најслабата личност што постои. И не се клукаме со антидепресиви, туку некој постручен од мене и од тебе одлучил дека треба да ги земаме за да функционираме. По ординации не висиме туку одиме на контроли, таму ни одредуваат доза и до каде сме со состојбата.
Кај мене причината за депресијата е самотијата. Немање со кого да направиш муабет. Буквално ме убива.
