Дијазепам за љубовни проблеми - штетен тренд меѓу младите

Читам во глобала дека ги обвинувате родителите за кревкоста на младите, никако не се сложувам, колку само деца има што се израснати со баба или дедо а родителите им се на печалба во странство или починати, па израснале во зрели личности.
Проблемот е во медиумите, ера на кардашијанс, интернетот и фејсбукот кои прикажуваат лажна реалност, колку се среќни луѓето, прошетани, оставаат впечаток дека не осетиле болка, би ја додала и музиката која се слуша, голотојата, автомобили и телефони луксузни прикажани во видеата, а квалитет никаде

 

Denes mladite mnogu brgu gi nadminuvaat svoite roditeli.....se e nekako zabrzano,očekuvanjata koi im se nametnuvaat se golemi.
Ako se dobri učenici od niv se očekuva da završat visoki školi i najdat odlično rabotno mesto so golema plata.
Ako ne se baš dobri na učilište, togaš e poželno da se snajdat na bilo koj način,pa makar i preku bogata mažačka.
Ili da otidat daleku nekade,koga veke ovde ne se može.
Pritoa dobar maž / žena da si najdat i deca da izrodat.

Ne im e lesno da bidat taka idealni i opštestveno prifateni.

Mnogu,mnogu se zboruva za ljubov,mnogu se razmazuvaat so se nešto dodeka se mali,no toj period brgu minuva i odednaš ili se naodjaat vo situacija da rabotat kako konji za da go imaat posakuvaniot nametnat standard ili moraat da molat nekogo za istiot.
Ljubovta nekako ne e veke bezuslovna.

Roditelite denes ne se avtoriteti i vo golem broj semejstva mladite sami moraat da go nosat tovarot na sekojdnevieto, koe gi nadminuva možnostite na nivnite tatkovci i majki.
Poradi toa posegaat kon najrazlični vidovi na stimulansi......lesno gi naodjaat,se e dostapno i brgu se soznava,a pravenje analogija so situacijata od pred samo 20 god.e nevozmožna.

Se bi bilo mnogu polesno koga bi imale potpora i vera,no za žal samo mal broj go imaat toa.

 

Ти ја разбирам поентата на темава бабе, ама зашто болдираново е у листата на негативни карактеристики кај младите?

Младината треба да е бунтовна, револуционерна и да сака да го менува светот, зашто ние старите само знаеме како да го заебуваме.

 

Вината реално може да биде во секого - родителите, општеството, образовните институции, врсниците, но никогаш во самата личност. Младите (меѓу кои сум и јас) често се третираат како марионети кои се под сечија контрола, немаат право на свој збор, став, избор. Секогаш за оправдување се користи фактот што тие се бунтовни, сакале само свои да бидат, избрзувале во одлуките, па и на една конкртетна личност и се натрупуваат сите овие критики,која со останатите е единсвено поврзана со возраста. Ретко кој си дава време да запознае еден помлад од него, осудувањата почнуваат веднаш кога ќе се дознае неговата возраст, и една негова наједноставна улога. Сето ова доведува до чувство на неразбраност, потоа здравствени проблеми поврзани со таквите стресови на крај и користење на лекови

И погрешен е насловот на темата дефинитивно. Само љубовни проблеми ли можеме да имаме? Кажав веќе, ретко кој се осмелува вистински да запознае една млада личност, зошто знае дека можеби ќе испадне дека греши. А никој не би се понижил пред еден помлад, со оглед на притисокот кој го вршат родителите и општеството преку авторитетот и своето его.
Една млада личност може многу повеќе проблеми да ја снајдат, но како што беше кажано претходно, заради толку површни и генерализирани размислувања, никој не се обидува да продлабочи во овој проблем.

 

Една работа не разбирам - како доаѓаат до дијазепамот. Јас го пијам со прекини доста долг период (уште од тинејџерски години - препишан од лекар специјалист), и кога немам рецепта нема шанси да го купам. Едно е да крадат од родителите, ама ќе се забележи по дома - ќе го снема, да има аптеки што даваат така, не верувам... незнам. Па и хелексот исто така е со рецепта.

 

Za dijazepamot megu mladite I BLAME FARMACISTS!! Ma nemoj, tolku lesno se zemaat apcinja vo aptekite, toa e nesto cudo. Ili mozi i mladite si naogaat racka si odat kaj maticnite dajte mi nesto za smirvanje i ovie ni dva ni tri ke mu dat kolku da ne si prat problemi. Kuznaj kako da recis. Ama i sepak i roditelite i okolinata imaat vlijanie. I normalno zemete vo predvid deka ima i mladi koi imaat potreba od takvi lekarstva. Ne e sekogas zloupotreba da se razberime. Sepak malku ako se zagrizat i samite maticni sho prepisvaat i na kogo - ke se smeni rabotata. Ne mozis da mu davas na nekoj tinejger edvaj 15 godini ima i bara dijazepam. Pobaraj od specijalist naod - pa posle davaj. A gledam nekoi roditeli rabotaat po cel den i toa e tocno, i ne za dve rabotni mesta tuku za edno. Sepak malku i ako roditelite si se angaziraat ke ima podobruvanje na vkupna situacija. A neli sme nie opstestvoto taka? Ako se popravat roditelite i doktorite, ke se popravi i opstestvoto, bidejki i mladite ke se zaprasaat sto gi dovelo da sakaat da zemat dijazepam. Se e singir, ne mozi nesto da izostavime pa da se smeni opstestvoto.

 

abe ako im e za ljubovni maki idi kako sekoj normalen covek nacukaj se,najadi se,idi vo soping idi vo disko iznaigraj se idi na boks na planina nz.Mene licno nikogas ne bi mi teknalo za ljubovni maki da se napijam sedativ ama toa se si ima udel opstestvoto,vospituvanjeto,slabiot karatker ...

 

Стрест е наметнат, односно помножен во модерното време.

Модерни времиња бараат модерни методи за справување со реалноста. Тука не предлагам препишување антистрес терапија на малолетници туку на изнаоѓање правилен начин за помош да се справат со емоциите во овој транзитивен период.

Бунтовноста не е ништо ново, во тие години се. Само се малку различни времињата, и дел од активностите се повеќе експонирани во оваа ера на социјални мрежи и интернет преку кој се се распространува.

Ќе тргнам од себеси, дека делумно растевме во помалку стресна околина. И јас би ја обвинила сиромаштијата, денес, за ситуацијата. Не беше во наше време задолжително да имаш мобилен, или пристап до интернет, а со самото тоа што го немавме ни едното ни другото, растевме лишени од работи кои сега им се достапни на дланка, на сите. Нормално дека побрзо ќе се соочат со реалноста и истото, во кртични години, ќе го прифатат шокантно и ќе се изложени постојано, на правење паралела, компарација, меѓу нивното секојдневие и она што им е презентирано низ социјалните мрежи, И после депресија, е па депресија. Престанав да се чудам на деца по 18 години кои бистрат политика, само ги жалам.

Ставете се на нивно место за кратко и прифатете дека материјализмот е наметнат и дека си отфрлен ако не исполнуваш одредени услови, скап телефон, таблети, марка патики..

Да си спомниме, за поблиска генерација на родители, израснати на пример во ерата на гранџот. Како музика ќе ја спомнам како едно движење на младината.

Како да го разбериме нивнито, како културно, мирно, ширење идеализам меѓу младите, лишен од промоција на наркотици, кој промовира мир во целиот свет и добри оценки ? Ако веќе сте фатени за таа алка.

Ај донт финк соу

Ги жалам младите и времето во кое живеат. Искрено е жално да мораш на таква рана возраст да се клукаш со таблети, за толку безвезни работи.

Не мислам дека просечен тинејџер од 12 години треба да си стегни хелекс оти не му ја лајкнал сликата сипатијата на инста. Мислам дека студент од 20 год. задолжително мора, ако смета дека е под стрес, пред испит, изложен на голгота звана студентски живот со гарсоњера со провев и ненормален ценовник за пристојна оценка која не можеш да ја "научиш" за да дипломираш. Познавам луѓе кои посветено учеле за последен испит, па бил одолговлекуван до 11 пати, ваљда никој не е толку глуп за една 6 ка. А проферорот побарал малку више мито, ако ти чини. И да мислам дека е стрес да не ти биде признаен трудот, да си приморан да одвојуваш пари кои ги немаш за да дипломираш и да бараш работа која веројатно нема да ја најдеш никогаш. Стрес е и треба да се третира, за да застаниш на нозе. Секој си има свое скалило, што е прифатливо за еден, за друг е неподносливо и така. Секој со потребите. Само одговорно и умерено

 

Од родителите научиле.
Се што не е во ред со едно дете е нивна вина, од родителот потекнуваат сите најсериозни проблеми со кои се соочува личноста, и сите најсериозни девијации кои можат да се манифестираат кај неа. Одговорноста не е на системот, транзицијата, музиката, Холивуд... Ако почнеме така, секое време со себе носи општествени трансформации и транзиции, па за одредени типови на поединци секогаш постои изговор. Времето е исто за сите, а некои сепак остануваат многу понормални од некои други. Размислете зошто.

 

Истата онаа другарка со која делев клупа , после секоја караница со дечко или расправија на родителите , пиеше диазепам / лексилиум , зависи што ќе и падне на рака . Не ги слушаше моите молби . Никогаш не сфатив како ниту мајка и ниту татко и , ниту било кој од фамилијата , никогаш не ја приметол . Одлучив да и кажам на нејзината мајка . И кажав , но ништо не се промени . Таа уште земаше седативи . Незнам сега дали сеуште зема , бидејќи немам контакт со неа веќе . Жално е што , гледам дека не е единствена . Вистина е дека , општеството е виновно , ама некои родители не се цвеќиња како навидум . Сум осетила на себе . Уште од најмала возраст . Мајка на моја соученичка , се направи лом со наставникот по математика , само затоа што ќерка и добила 3 по математика мојте никогаш не повишиле тон на наставник , а сум добивала од најмала до најголема оценка , кога добив 5 по математика на еден тест , наставнкот ме задржа на дополнителен час , и ми даде уште еден тест , притоа другите ги зема со себе , за да не препишувам " како предходно " ( реално неколку месеци одев на курс по математика , и затоа добив 5 ) . Ај , да не ја тупам многу . Тешко на нашиве тинејџери со вакво општество

 

Научени се да се лигават, ете затоа.
Колку и да се наоѓаш во стресна ситуација има излез, на крај краева има и психолог, ама ако сам не си помогнеш клукање со апчиња нема магично да те излечи.
А родителите се виновни зашто се даваат на тацна, па после ќе плачат и коси ќе корнат заради најмало љубовно разочарување.

 

Во мое време пушевме трава

 

Навистина верувате во изјавиве што ги даваат?

Навистина верувате дека тинејџери од по 15-16 години пиеле седативи за да се лечат од љубовни проблеми? Во ниту еден момент не помисливте дека ова е уште едно мачкање на очи за да се оправда општественава ситуација и се' поголемата употреба на лекарства од ваков тип?

Да, го обвинувам општеството. Општеството и системот кој наликува на робовладетелство. Експлоатација до максимум. Перење на мозок, искористување. Ненормален начин на живот, преголеми стресови, премалку услови. Поимот семејство го изгуби значењето.

Се живее по шема, според некаков си калап. Се' е монотоно, ама на лош начин. Се' пропаѓа. Се' се случува пребрзо.

И треба еднаш засекогаш да се сфати дека психичките нарушувања и болести се исто толку сериозни колку и телесните. Дека не се аздис и измислица. Дека мора да се третираат некако. Ако некој го фаќа тахикардија, преголема нервоза, доживува невиден стрес и не може да се справи со тоа, што треба да направи? Камо да постоеше друг начин, безболен и безбеден, а да не се апчиња. Ама не секој е способен да се избори со тоа без лекови.

И жал ми е што тие кои поминувале низ истиве работи, а успеале да протуркаат без лекови, не ги разбираат другите, па уште и им се чудат.

Не се чудете. Дали имате некоја телесна болест или психичко нарушување - исто е. Добро, второво е поапстрактно, неопипливо, ама е проблем за третирање. А кога ќе има асален здравствен систем и нормални и достапни психијатри, психолози и дијагностичари - тогаш бунете се зошто толку се посегнува по лекарства.

 

За месец дена полнам 45+х години...
Диазепам сум се напила само еднаш, кога почина мајка ми...
Во последните години седативите се користат за се и сешто... Под изговор „имам проблем“ се голтаат розеви, зелени, сини апченца Точно, тие им се неопходни на луѓето што НАВИСТИНА имаат психички проблем или друг вид на тешка болест, но да се употребуваат под изговор дека „смируваат“ е лудост...
Каде е челичната волја?
Каде е силата со бистар ум да се спротивстави на предизвиците што ги носи животот?

 

Мене од темава ме интересира само едно: што да правиме сега ние?

 

Nema potreba od nikakvi lekarsva vo slucaa kade ete nenasol rabota, pomala ocena, decko, nervoza bez osnova (vo ovaa grupa site nervozi spagaat).
Tmn rabota da se zima apce pri prvo zalupuvanje na srce.
Sekoj sam e odgovoren za svojot zivot i sam se stava vo raspolozena ili neraspolozena sostojba.
Dali ste se prasale kolku ste nepozelni prvo za sami sebe, pa potoa za familijata, a da ne kazam za priateli koj stvarno najmalku vi ve tolerirale.
Izborot e vas. Sami treba da gi kontrolirate emociite.
Vo tek na zivot od sredni 75 god se pominuva niz sve i sve e normalno.
I ke imas i ke nemas i pak ke imas i taka gore dole. Ke padnes na ispit, ke te napustat i ke napustis, ke dobies i ke izgubis, pa ke ima i period koga roditeli ke umiraat, pa ke zastare masinata, bolesti ke se javat.....
Niz seto toa sekoj pominuva, nema tuka toj bese sreklija pa ne mu se sluci.
Apcinja ne pomagaat bas za nisto. Ke zemes apce kolku za tie dva saata i tolku. Sto ke pravis posle?. Bolkata ke bide uste pogolema.
Toa sto treba da go pomines ke mora da go pomines, odlaganjeto ne vrsi rabota.
Rabotite treba da se zemat vo raka.
Ako ti trebaat pari, baraj nacin da najdes rabota.
Ako ne ti odi skolo pa ne e kraj na svet, netreba site so visoko obrazovanie da bidat.
Neodi ovaa ljubov, druga ke dojde......
Apcinjata nema sansi da vi pomognat, samo ke ve napravat nekontaktibilna, nesvesna da odgovara na pravo mesto vo pravo vreme, a toa ke ve izdvoi od site fini luge, pa na kraj i bez toa ke ostanete.

 

Ако тинејџери за љубовни проблеми што му раскинала женската пијат дијазепам од двојка или од 5ка (5mg) Оние што се женети/мажени кои си имаат поголеми проблеми што пијат они?

 

Сметам дека голема улога има и здравството. Кога јас се соочував со горенаведените проблеми, покрај сите обиди на моите родители да разговараат со мене и да ми помогнат, се беше залудно. Заедно со родителите решивме да побараме стручна помош и првично посетив психијатар. Докторката која што работеше со мене освен што ме ислуша што имав да и кажам,односно моите маки што доведуваат до депресија и анксиозност не се потруди воопшто било каков муабет да направи со мене туку ја напиша терапијата која што треба да ја примам и ми закажа контрола за еден месец. Ја примав терапијата цел месец и освен што спиев 24/7 друго ништо фајде не видов. Решив да прекинам со секоја терапија што ја земав. Размислував дека можеби подобра варијанта ми е психолог,ама проблемот е што во мојот град во државната болница која е пред распаѓање замислете нема психолог! А сеансите кај приватните психолози колку што се сеќавам беа од 800 денари па нагоре,што не секој ги има тие финансии.Исто и матичната ми препишуваше диазепам. Изгледа најлесно и беше тоа, одколку да ме гледа мене секој ден и да ме слуша по два саати како навечер неможам да заспијам,и имам тегоби на желудникот,како не излегувам од дома со месеци,плачам со саати.
Голема среќа што моите беа разбрани за ситуацијата во која се наоѓав,па благодарение на татко ми,кој не ми дозволи да земам диазепам прекинав да ги земам и антидепресивите кои ми беа препишани.

И треба да сватат младите дека не е ништо срамно ако се посетува психолог,тие психолози во училиштата не се џабе.Подобро психолог одколку лекарства.Верувајте дека добар разговор помага далеку повеќе од диазепам.