Доминантност во врска

Во врската треба компромис тоа е вистина, ама секогаш еден е полидер, подоминантен и дава насока.
Да не се лажеме вака е иначе ќе си бидат изгубени у свемир од компромиси правење и комплекси набивање само. Сакам да доминирам, ми се може, имам рабирање од партнерот и сега за сега добро ни оди. Но како што спомнав на почеток отворена сум за компромиси и си се повлекувам во области каде не ми оди нај, нај и му отстапувам место него

 

Традиционално сме учени дека мажите треба да се подоминантни, но за подобро или полошо, не секогаш е тоа случај. Што за вас значи доминантен/а партнер/ка, дали истото го посакувате или пак, го сметате за лошо?

* Дали сте забележале како во една врска, оној кој има помал глас и влијание во големите одлуки, често знае да доминира во секојдневието со менаџирање на "микро" левел? Зашто е тоа така?

*Споена дупла тема