Дaли сo текoт нa гoдините љубoвтa се губи?

Мило ми е што сте успеале да останете заедно.
Но, не е лесен ни разводот, ни наоѓање нов партнер како што не е лесно да се надминат проблемите. Секоја ситуација има своја тежина само што индивидуално ја доживуваме и се соочуваме со последиците.

 

односот на сопружниците е всушност "бубачките" во умот. Разводот е бес а не потреба. Јас во ниеден случај не видов причина да дојде до тој степен ама ум ви глава. Љубовта во текот на годините не се губи,ние сами можеме да си ја убиеме

 

Ако не те читав, низ темите немаше да знам дека разводот е бес, а останувањето во нефункционална брачна заедница е потреба.
Убав ден со "бубачките во умот"...

 

Неможе да се каже во целост да или не, има врски со изневерувања, лаги, крадење кај тие да а и зависи до карактерот

 

секој со свое сваќање и мислење. Нема нефункционален брак. Освен ако мене или на мм ни текне да си фаќаме кривини ама сепак тоа е до умот а не до нешто друго. Да бараш нешто во други а да го имаш дома до тебе.... Како не е до " бубачките" ?

 

Куку ноне... Од бес се разведувале. Седи и трпи бе, што те фатил бесот да се разведуваш.

Така е. И да те тепа, и да те убие, не е бракот нефукционален, смао лошо сте сфатиле.

 

Ме претекла Енџ

 

Поголеми глупости одамна немам прочитано.
Пишав јас еднаш дека само страотно игнорантни, патријархални луѓе можат да ја сфаќаат зголемената стапка на разводи како трагедија на новите времиња, кога всушност е одраз на зголемената слобода, свест и самопочит да се излезе од нефункционален брак. Ама сепак, пардон, сега научив дека не постоело уствари такво нешто како нефунционален брак... #СекојДенУчимеНештоНово

 

@marchi-cool браво за мислењето..поголема глупост долго време немам прочитано во темата брак..

 

Бракот си функционира добро ама мене денес ми текнало дека ќе тепам маж и ќе малтретирам дете и ќе урлам по дома ќе се пијанчам и дури швалерај ќе си терам. Е не. Не е бракот нефункционален туку јас сум имала психички проблеми. Ете ви чист пример. Денес иде мажот од работа нервозен од таму и се дере по деца и тепа жена. Не е бракот нефункционален човекот е за во лудница.

 

Значи бракот е функционален. Јасно.
А бракот нели го прават мажот и жената. Ако мажот е нефункционален, каков е тој функционален брак?
Арен си им е бракот, ама тој не е арен
Ај иди дремни молим те. Те удриле жештините в глава.

 

Епа дај опиши како функционира еден функционален брак ако едниот од двајцата е нетокму?
Еве објасни ми како функционира еден брак каде што на пример мажот е коцкар, запаѓа во долгови до гуша, од дома продава све, останува без ништо...На крај женава негова од бес ќе се разведе од него а?
Мислам по логикава нема ни нефункционална врска зашо разлика меѓу врска и брак е еден потпис па и раскинувањето на врските е од бес

 

Може да избледи според мене, па и скроз да се изгуби.
Не верувам во вечна љубов.
Ама мислам дека дур е во фаза на ,,бледеење” може да се направи нешто со цел пак да се разгори жарчето.

 

Според мене љубовта не е вечна.Интересно е дур едниот е ловец а другиот плен,дур е забранета,попречувана добива замав.Кога ке си добие некоја сигурност преминува во навика.Се навикнуваш еден на друг,убаво е кога ке си дојдеш те чека топол дом,ручек,испран ,испеглан,лугето се навикнуваат на удопствата на домот,но зошто кај повеќето страста исчезнува," Те сакам" е само фраза без значење доколку не се докажува.А најчесто е така,дур не дознаеш дека страста ја добива од страна,за што најчесто не сме свесни,не сакаме и да помислиме .Човекот по природа не бил моногамен,ами ловец во гените.За околината знаеме кој како што,и со кого а за себе последни дознаваме.
Е таа "љубовта,"се враќа во старост ,кога генерациите изумираат,младите не те ланчаат, кога единствена друшка ти е сопатникот.Е тогаш ја сакаш ама од себични причини да не си сам.Еден дедо ми призна ,бабата ја тепав и малтретирав цел живот,...беше комунизам сите ги тепаа жените....ама сега ми е криво ,болна е ,ми е страв ако умре што ке правам,младиве се со фамилиите ,што ке правам јас сам..Доказ за љубов.
П.С.чест на исклучоците кои секогаш ги има.

 

Baba mi i dedo mi se pocinati,lesna im zemja.
Dedo mi umre na 88 baba mi na 89 godini...1 vek!
Baba mi ednas mi kaza deka dedo mi koga se zele ednas i udril samar za neznam sto...koga slusnala majka mu na dedo mi,koga pocnala da go kara da mu vika,deka zenata e za pocit ,za lljubov, za razbiranje,taa e taa sto ke ja gledas pred da zaspies i pokraj istata ke se razbudis sabajle...i red drugi raboti...dedo mi (kryt i tezok karakter cel zivot) ja navednal glavata i se izvinil i nikogas poveke ne ja udril!
Se e do imot na lugeto (nekoi mozebi ziveele so takvo zivotno i smetaat deka kotekot izlegol od rajot)...nekoi pa ne sakaat nikoj de strada kako sto tie stradale,...se e do umot!!!
Ako dozvoli edna licnoat bez razlika masko zensko da bide maltretirano ke bide bez razlika na nacinot na koj ke go izberat za da se oseka ponizeno i bezvredno!
Dedo mi ziveese bez noga 15 godini,
A baba mi sekoj den od 40god kazuvase deka e bolna i i bese strav deka ke umre..i normalno go nadzivea i nego!
Zivotot ako go raskazuvame edni na drugi sekade ke se pojavat nefunkcionalnosti no...edno nesto e mn bitno dali od site raboti sto sme gi uvidele niz tugite iskustva svakame sto ne e dobro i dali nie bi postapile taka!...

 

Претпоставувам дека бледнее и дека и исчезнува некогаш. Затоа има разводи или токсични врски/бракови.
Но, сепак мислам убаво е да се има подобра половина. Некој што ќе е до тебе и во среќни и во тажни моменти, некој што ќе ти е најдобар другар.
Можеби во некои врски љубовта се заменува со разбирање и толеранција и тоа да е синонимот за вечна љубов. А, во прашање да се други емоции.
Јас верувам во вечна љубов. Вечна љубов спрема мајка ми, брат ми, мојата фамилија.
Во вечна љубов со партнер не баш...

 

Се плашам од тоа дека еден ден ќе исчезне љубовта, страста, ќе исчезне се што имаат и нема да остане ништо помеѓу двата партнера. Се плашам да не завршам со таква личност во брак, со која после години би биле само странци, само две души кои живеат цимерски живот поради подобра иднина за нивните деца.
Не сакам да живеам таков живот, не сакам да имам таков брак, не сакам моите години да ги минам во таква мизерност како што гледам во мојата околина и овде на форум како повеќето луѓе што се заедно ги минат животите, и се во про форма брак.
Напротив, сакам да ги поминам преостанатите години со личност со која искрата меѓу нас никогаш нема да ја снема, огнот кој гори во нас никогаш да не изгасне. Да, знам дека би имало моменти кога истиот би се намалил, би тлеел во нас, знам дека ќе има лоши денови, лоши месеци, години, периоди... Во таквите сакам некој покрај мене, некој кој неизмерно ќе ми пружа поддршка, љубов, разбирање. Некој кој ќе се бори за мене, ќе се бори за нас. Знам. Барам многу, но спремен сум и истото тоа многу да го дадам. Знам, не се задоволувам со малку, па макар и по цена да го поминам својот живот сам. Но, ете, сакам некоја таква личност покрај мене која ќе ја гледам со истата страст од првиот до последниот ден. А нашата љубов да не прати низ целото наше останато постоење.

Можеби само сум уште еден hopeless romantic fool кој судбината еден ден ќе го удри, и тоа јако. Овие зборови ќе му се вратат како бумеранг, и ќе заврши во некое себе мизерување, не препознавајќи каков станал и каков живот живее.
И да, ме плаши тоа по малку. Малку повеќе...

 

Se duri imas tolku mnogu ljubov za davanje, tolku i ke dobivas, a ljubovta ke trae i ke trae. Ako licnosta ja dobiva, cuvstvuva tvojata ljubov tolku silno, nema da ima potreba da ja bara na drugo mesto. Sekogas ke ima padovi, ne moze da bide sjajno se, no ne se gubi ljubovta taka lesno, nitu bledee lesno. Zatoa ne se plasi da sakas kako sto znaes i umees, sakaj bezuslovno i ke bides sakan takov kakov sto si. I da ubavinata e vo toa i koga si tazen, sreken, bolen, sit, gladen... Da ja imas licnosta sto te saka i podrzuva bezuslovno do sebe. Se e polesno i poubavo.
Ne se plasi, ljubi i ke bides ljuben. Sigurna sum deka ne si edinstvena romanticna dusa i ke si ja najdes srodnata polovina.

 

Се губи..

 

Зависи што подразбирате под љубов. Ако мислите на физичката страст/хемија која е карактеристична за почетните фази на врската/бракот, секако дека со тек на време нормално е да подизбледат и не е реално да очекуваме да траат цел живот.
Според мене, љубовта е меѓусебна почит, поддршка и разбирање. Заедничка борба и сопатништво дури и во најгорките времиња. И ова никогаш не би требало да се изгуби во една здрава и квалитетна врска.