Во 2014 сум пишала дека сум многу емпатична *sign* (кринџнав дека ова користев во пишана комуникација) То не е сменато сега, само после доста долга работа на себе сум многу посвесна како функционирам. Само ако се спомни нешто нема да го "осетам" ама ако видам чоек, ми опиши свое искуство, му видам фацијална експресија, некогаш и уз дискусија - знај да ме спизди (често и место реакција на тага - спиздвам, сите емоции на крај на ден ми се сведват на лутина и то е нешто на шо работам сега). Исто знај да ме спизди ако некој повреди некој друг и да "исклучам" емпатија за тој кој сметам дека со то шо напрајл повредил некој до степен да ми се гади кога го гледам и да не можам да го поднесам. Премногу црно- бело и премногу бурно at that. Дефинитивно сум водена од еуфорија за позитивни емоции кои ги водат другите исто така. Емоционално животно сум. Еден период од животот бегав од то, ама бар тогаш научив како да одделам некои работи, ама не можам да бегам цел живот. Често користам фрази: "преценваш колку ми е гајле" и "потценваш колку ми е гајле" пошто често луѓе се збунети оти на нешто добиваат бурна реакција, ама ко шо реков, низ годините научив да делам некои работи и ми помага да не сум константен емоционален blob. Edit. Ах 2017 сум почнувала да добивам свест за себе.
Имам премногу емпатија, скроз на крај од спектрум скоро, не бев ни свесна до пред година. Се си има позитивни и негативни страни.
Емпатија, oдносно способноста да се разберат и се сопчуваат на чувствата на другите, може да биде квалитет кој може да биде изразен на различни начини. Некои луѓе имаат посебно високо ниво на емпатија и се особено осетливи кон емотивните состојби и потребите на другите. Има неколку можни причини зошто некој може да има премногу емпатија. Една можност е дека некои луѓе природно имаат посилно развиено чувство на емпатија поради нивната индивидуална природа и животен опит. Други можни причини може да бидат поврзани со стилот на одгледување или животниот стил, кои ги стимулираат и ги зголемуваат нивото на емпатија. Иако емпатијата е важен аспект на човечката природа и може да биде квалитет кој им помага на луѓето да бидат сочувствени и внимателни кон другите, премногу емпатија може да предизвика негативни последици. Луѓето со премногу емпатија можат да се претоварат со тежината на емотивните состојби на другите, да се претпазливи или да ги заборават своите сопствени потреби и граници. Важно е за луѓето со премногу емпатија да го научат управувањето со нивната емпатија и да ги заземат мерки за самонега и одржување на баланс. Ова може да вклучува поставување на граници, практикување на самопосветување и брзо препознавање на ситуации кога може да се претоварат. Потребно е и да се развие свест и разбирање дека премногу емпатија не е задолжително добар квалитет, туку дека е важно да се пронајде баланс помеѓу внимателност
