Да. Разрешување од гревот (оптоварувањето) можат да дадат само засегнатите преку простување, во случајов, жртвите, а не судии, поротници, егзекутори и свештеници. Во случајов сите учесници во збиднувањето на смртната казна (почнувајќи од оние кои ја смислиле и изгласале како закон) исто така се оптоваруваат.
Благодарам за одговорот но јас повеќе сакав објаснување за душата и што се случува со телото поради тоа како што ти го велиш предвремено кратење.
Во која смисла? Телото си се распаѓа по смртта, соодветно билолошките закони. Душата продолжува да живее во отадестраното или некое време врзана за земјата зависно од нејзиниот доброволен развој. Спојлер Натамошниот разговор препорачувам во интерес на прегледност да продолжи во посоодветна тема, на пр. Живот после смрта или во Смртна казна.
според мене, еутаназија може да се изврши само ако болниот се согласува да му се скратат маките. Никој нема право да прекине нечиј живот, па макар и таа личност да е смртно болна. Болниот ги трпи маките, тој знае како му е, не може некој друг да одлучи дали може тој да издржи или не
Оправдувам и сметам дека треба да биде легална на секаде. Докторите се тие што играат Господ додека човекот страда и посакува да му се скратат маките.
Големо Да ! Уште ме боли душата како дедо ми се мачеше (беше опериран од канцер на желудник во последна фаза) , ке ги тргнам на страна финансиите , тешко е кога знаеш дека е крај но душата тешко излегува ... Затоа го подржувам ова ...
Уф...можеби во високо развиени општества ама во ова каде др. Шкељзим од тетове или др.Мирче кој ехо снимката ја гледа однаопаку би решавале во конзилиум за такви прашања... би било плодно тло за злоупотреби и покривање на лекарски грешки, киксна др.Мирче и земјата ќе го покрие киксот, па ќе има случаи како др.Смрт оној од Англија што уби околу 500 стари пациенти за да им зема имот и наследство
Јас не би се согласила на ова за моја блиска личност, а не прифаќам ниту освен мене самата, некој друг да одлучува за мојот живот.
Друг одлучува за твојот живот доколку си во големи болки и не дозволуваат да ти се скратат маките. Одлуката за еутаназија ја носи само лицето на кое ќе е извршена, и тоа при свест и здрав разум.
Во воведот на темата се споменати коматорни состојби. Маките можам и самата да ги скратам, ако предвидам дека ќе дојде до тој степен.
Обичен човек не би дозволил сама да си ги скратиш маките, камо ли медицинско лице кое буквално се храни со тоа што си болна. Доколку би се легализирало успивањето, односно хуманото „убиство“, повеќе луѓе ќе имаат шанси да починат мирно, отколку самите да си ги одземаат животите или докторот да им го продолжува страдањето.
Види вака, лесно е да се филозофира за хуманост енд стаф, ама кога има човек во таква ситуација, секој различно реагира и ги проживува тие моменти. ОК е тоа со согласност на лицето да се врши еутаназија, ама ако таа личност сум јас. Секако не би била мирна со помислата додека усмртуваат мој близок, ниту пак би била мирна со помислата дека некој е согласен мене да ме успијат. Како точно ќе реагирам за првото, зависи, не можам да предвидам. За второто, уште предвреме се знае дека ќе дојде до такво нешто при тумори на мозок, метастази и слични состојби. Затоа треба редовно да се следи напредокот на болеста. Подобро ќе ја завршам работата пред да дојде до болките, отколку да ги преживувам, па да увидам дека не проаѓаат и дека ми треба еутаназија. Ако решам нешто, никој не може да ме спречи. А тешко тоа дека на лекарите им е мило додека некој се измачува.
Апсолутно сум ЗА! Најнапред, еутаназија по дефиниција значи: “ убиство од милосрдие, кое овозможува брза и безболна смрт на личност која има неизлечлива болест и трпи неиздржливи болки.” Секако дека секој ден од животот е бесценет, но не и кога секој нов ден само ја зголемува агонијата во која се наоѓа болниот. Се водам од тоа дека секој заслужува достоинствено да живее, но и достоинствено да умре. Не сум сигурна како е ова правно регулирано во земјите во кои еутаназијата е легална и кој одлучува за неа, но оправдувам само еутаназија по сопствена волја.
Убиство си е убиство безразлика на ваков или онаков начин. Дефинитивно сум против. Ако толку сака болниот смрт тогаш зошто доктори да го убијат? Зошто сам не си го одземе животот? Лесно е да се каже сакам да умрам. Чуда се случуваат и се е издржливо додека не умреме.
Јас не оправдувам вакво нешто, сепак е убиство... Разбирам дека човек е на мака, но не се знае во кој момент може чудо да се случи. Се согласувам со мислењето на @Vitaly освен за делот човекот сам да си го одземе животот. Не треба ни самиот да одлучи да умре, ниту друг да одлучи за него да умре. Па уште поимов милосрдие... Убиство од милосрдие... Како што имам напишано во други теми, има само еден кој дава живот и еден кој треба да зема живот, така да, обичен човек дефинитвно не е оној кој треба да преземе одговорност за нечија смрт, т.е. да го убие, да му го одземе животот. Спојлер Бог дава, Бог зема.
Поентата ми беше ако толку не му се живее зошто сам не се самоубие, зошто доктори да го убијат? Не верувам што читам хахах, вели таа одлука ја донесува личноста врз која ќе се изврши еутанзија додека тој е свесен и има здрав разум. Како може да има здрав разум човек кој од болки не знае што зборува и вели да го убијат за да му скратат маките.
Точно. Човек може да има здрав разум само во потполно смирена состојба. Одлуките донесени при состојба на болка, агонија, бес или тага, не се тоа одлуки произлезени од здрав разум. Да се надоврзам на моето претходно мислење. Ги прочитав претходните коментари, не сите, но во тие неколку што ги прочитав видов став кога медицината нема лек, нека се изврши еутаназија. Толку ли немате верба? Толку ли не верувате во чуда? Познавам личност која беше во кома. Долго време, со години. Како времето минуваше, се повеќе се губеше надеж дека ќе се освести. Но се освести. И се опорави сосема. А беше во многу лоша состојба. Тоа опоравување не беше поради медицината туку поради нешто друго. Секогаш треба да го одбереме животот наспрема смртта. Дури и кога понекогаш состојбата изгледа тешка и безизлезна. Ние ли можеме да знаеме што ќе се случи? Човек кој сака да живее, ќе живее. А смртта не е крај. Смртта е премин. Спојлер Ги земам денес за сведоци против вас небото и земјата:дека пред вас ставам живот и смрт,благослов и проклетство.Затоа избери го животот за да останеш жив, ти и твоето потомство. 5.Мојсеева 30:19-20 Оној што дава живот, не сака животот на некого да биде одземен по волја на некој друг. Казната за убиството е страшна и тешка. Еутаназијата е убиство. Зарем навистина би поддржале убиство? Поддржувањето на убиство ве става на речиси исто ниво со самите убијци. Спојлер Тогаш Бог му рече: „Што направи? Слушај! Крвта на брат ти вика кон мене од земјата" 1.Мојсеева 4:10 Спојлер Не убивај 5.Мојсеева 17 П.С. Се извинувам ако некој се најде навреден од коментаров или ако му засметаа спојлерите.