После пораѓај си уморна и спиеш. Ти бапаат нешто за болка и те нема. Додека си во болница е истото цицка спиеш пампа цицка спиеш пампа цицка спиеш пампа. Кај мене горе долу така било. Ме качиле на интензивна и моиве се наредија на врата. Живо здраво, јас реков спијам. Од тука во двор и ајмо музика било. Ама на јутуб.
Извини што те цитирам 2 пати и извини ако не си родила па те исплаши ова - пораѓајот боли многу, како и да се породиш. Јас 5 саати раѓав природно , другарка 2 дена - царски. Не болеше и двете. Јас после пораѓај не можев да си седнам на газ, ми пукна конец од раната, реброто ме болеше од што докторот ме стискање на стомак, не можев убаво да дишам 1 месец. Мм не е крив за тоа. Свесно прифатив да останам трудна и да раѓам. За се што може е покрај мене. И ден денес, 6, 5 години од првиот пораѓај. 3, 5 саати бил во кафана за мекиците. Се слушавме нон стоп, вибер, пораки. Се што ми требаше му кажував ми носеше, ми беше морална поддршка додека бев во болница. Повеќе од тоа и да сакаше не можеше
Ваљда зашто АКО сакаш некој, се припотресуваш и нокт да му се скрши, а не па да истурка бебе од себе. @flower30 ја кога мислам некој арен ли е, не ли е, некој шетам нервозна дома, плачам, рикам, урлам, све, освен славење. Луѓе и менструални болки се нешто најнормално и скоро сите ги имаме ама замислете ситуација ти му викаш бледа ко Каспер оти стомак те боли и не можеш да стоиш а тој ти вика - е ако де, природно е тоа, нема да ти помине ако седам тука, ае отидов, имам договорено со Трајче. Мислам малце без осет нели?
Isto kako: imam menstruacija, znachi ne mozhe seks i on da ti reche: priroda e toa da dobivash, mene sega mi se e*e i idam da si napravam keif so nekoja so koja ke mozhe sega, a ne da chekam da pomine menstruacijata. Nikako ne mozham da razberam slavenje za ragjanje na bebe bez majkata. Tatkoto sam li go donese bebeto na ovoj svet? Kako ulogata na majkata da e minimalna i da e sosem nebitna, pa ne e vazhno deka se slavi bez nea.
Само ова - он не може да биде до тебе физички, не му даваат. Јас се породив на ГАК со 2те деца. Го гледав во ходник само , не го пуштаат сопругот да влезе ( освен ако си во апартман или приватна болница). Нема како да ти помогне. А муабет може, поддршка може, да ти донесе јадење, пиење, влошки, се што треба. Јас тоа го пишувам. Он само 3 саати е со најблиските. После си оди дома, а ти си во болница. Утредента оди на работа, мора да работи. Јаде , оти ако не јаде не може да функционира. Ама јадев и јас. Пиев сок. Се шалевме со цимерката во соба, гледав тв и спиев кога бебето беше со сестрите. Дојдовме дома и ЗАЕДНО се грижеше за бебето. Спиев, го држеше, го успиваше, заедно го бањавме, му правеше АД му даваше да пие..... Тоа и е потребно на една штотуку породена жена, тука се гледа љубовта, почитта на таткото/сопругот спрема сопругата и своето новородено дете.
Не е минимална клучна е, бебето зависи од неа првите месеци и славјето е за бебе. Ама во тоа ново поглавје посебно ако цица бебето мајката неколку месеци нема да биде во состојба да оди затоа што бебето зависи од неа 24 часа. Мислам што споредуваѕе менструации и секс со раѓање на нов живот. Ја дур се средив и бебе пркна поминаа неколку месеци и тогаш крштевка правевме не мекици.
Ако еден ден станам мајка, со ќеф би го пуштила идниот маж да се весели во кафана како шо си носи ред. Секако, ако е се’ во ред со мене и бебето има зелено светло за да прослави со најблиските. Јас, иако од болница, еднакво ќе бидам среќна гледајќи го него среќен. Доволно е шо се тресел над мене 9 месеци, немам право а и не ни сакам да му го ускратам правото на веселење. Здравје боже, има време за да славиме заедно, ќе има цел живот прилики за тоа. Некако многу себично ми звучи тоа ако јас сум во болница и тој не смее да мрдни од мене, јас ако лежам во болница строго и тој до мене!
Pa ako e kluchna, ne e logichno da se slavi bez nea. Sporediv menstruacii i seks so ragjanje od ovoj aspekt: keif mu e na mazhot ti da proslavi za bebeto i toa ti e ok, a ne ti e ok da si naprai keif so nekoja dodeka ti imash menstruacija. Kako da si nebitna, totalno. Proslavata mozhe da se odlozhi za koga ke e spremna majkata. Ragjanje na bebe e najintimniot moment, zatoa na porogjaj ne idat: tetki, majki, strini, babi, dedovci, tuku samo tatkoto. Sami dvata partneri, a ne cela publika so niv. I normalno, majkata ima ogromen udel vo nosenjeto na bebeto na ovoj svet, pa zoshto bi se slavelo bez nea?
Da, a ti ne si se tresela 9 meseci? Ne si ragjala so saati, so bolki neizdrzhlivi?! Nekako ova ako mazhot ne proslavi go sfakjate kako pregolema zhrtva da pravi toj, a vie deka razgjate i se raspagjate od bolki manje bitno i toa ne e tolkava zhrtva kolku negovata da ne proslavi.
Мажот е крив шо во природата на жената е да донеси нов живот и да истрпи ненормални болки при тој чин? Како неговото дремење дома наместо во кафана ќе придонеси кон моите болки? Помалце ќе ме боли или?
Абе нема проблем, и да го закачат за симулатор за контракции ( и тоа измислиле во светот ) да види како е, па да му текне уште еднаш да слави Он себичен, јас небитна
Сакам да прослават сите, мојата фамилија, партнерот со пријателите. Ќе славам и јас кога ќе се опоравам. Зошто да не се израдуваат и мене да ме чекаат? Ако се е во најдобар ред, секако дека ќе си слави. Ќе ми биде мило што со детето сме повод за нивната прослава. Секако дека ќе биде во граници на нормала, не со пијанчење и брукање. Нека си поминат убаво, нека се веселат. Не знаев дека ова се сметало за проблем.
Ne e mazhot kriv, ama nekako zhrtvata toj da ne proslavi ja digash na piedestal kako ne znam sho da e. I da, ke pridonesi so toa sho ke ti e poddrshka, sho mnogu znachi vo tie momenti. A sekako, kako da se slavi bez majkata, koga toa bebe ne bi postoelo bez majka?!!
Затоа што сакам да се слави, сакам блиските да се соберат и да се радуваат за новиот живот. Скроз шубе ќе ми беше ако ете не се почастело, па не е мала работа. Пратив мекици и на работа, може требаше да почекам да се вратам од породилно.Славење по некој месец едноставно нема поента.
Pa mozhel i mazhot ti da odnese mekici na rabota i kaj najbliskite, a proslava da se odlozhi za nekoj mesec. I toa kako ima poenta slavenje po nekoj mesec, koga majkata ke mozhe da prisustvuva. Spored tvojata logika i na krshtevka ne mora da prisustvuva majkata zatoa se ushte ne se vratila vo normala.
Крштевката си ја правев кога мислев дека е ок за бебето и за мене, а тоа беше на 8 месеци. И баш славевме после крштевањето не чекавме да помине некој месец па да седнеме у кафана.
Pa zoshto i za tebe? Neli za bebeto se slavi? Ili nekako boli pomislata ti da ne si na krshtevkata na sopstvenoto dete?
Obichno koga lugjeto sfakjaat deka i drugite mislenja se ok i argumentirani, pochnuvaat so napagjanje, sho e najlesen i najednostaven nachin za odbrana vo odredena diskusija. Kaj odi i bebe, odi i majkata. Pa ne e bash taka. Majkata ne go gubi identitetot po ragjanje. Mozhe slobodno da go ostavi bebeto na tatkoto i ona da iskochi so drugarki na kafe.
