Жени домаќинки

Да бидеш домаќинка, кажано како определба во животот без јасна причина, скоро никогаш не е атрактивен примарен избор за една модерна жена. Но, на тоа претходи друг, главен избор кој ја наметнува таа определба кај одредени жени. Свесно правиш избор да имаш деца. Кога свесно правиш избор да имаш деца, свесен си и за нивните потреби, за ситуациите кои можат да настанат и да влијаат врз претходните животни одлуки како и свесност за целосна промена на сопствените желби и приоритети. Едноставно сфаќаш дека твоите приоритети се децата, што за мене е многу нормално и понатака се ориентираш според дадената ситуација. Кажи дека е наметнато, како сакаш кажи го, но домаќинка стануваш поради деца, а кога веќе си решила да имаш деца, секундарно некои жени прават избор да бидат домаќинки.

Што се однесува до мажите. Зошто се претставени во темава дека тие работат цел ден Јас кога не работев и бев ете модерна домаќинка, маж ми се враќаше дома во нормално време. Уште се враќа и јас се враќам во нормално време. И кога бевме во МК никогаш не работеше цел ден. Како си ги замислувате мажите на домаќинките, што работат па по цел ден да ги нема

@Angie1432 Колку само не е точно тоа што го пишуваш. Нашите прабаби раѓале и на 16 години, нашите баби и на 18, нашите мајки 20-25, ние раѓаме на 30. Мојата мајка на моја возраст веќе имала две пораснати деца. Никогаш не ми било тоа пример за следење, дека јас треба да родам порано. Не е тоа што ти го правиш за себе, туку што ќе им наметнеш на децата дека е подобро. А и се зависи од карактерот на детето, јас сум воспитана на еден начин, функционирам на свој. Зборуваме за нормални фамилии, не знам кај ги ископа култови и секти.

 

А познаваш некоја овде со таква идеологија или зборуваме за општо култови по светов?
Ти изгледа како и тие што се домаќинки дека се, зборувам за тукашниве, во нашиот реален живот, затоа што се потиснати, необразовани, имаат 10 деца?

Јас сите до една што ги знам релативно млади, што не работат моментално, прво не се без стаж - работеле порано. Второ не се необразовани и не припаѓаат на култови, и трето, не се домаќинки затоа што се репресирани, туку затоа што имаат привилегија да бидат.
Тоа што не работат не значи дека не се продуктивни.

Лично не познавам некоја што не работи затоа што не смее, еве ако познаваш кажи ми. Ни на баба ми генерација не познавам некоја што не работела никогаш, освен баба ми што поработела откако ги израснала синовите, инаку маж и' за разлика од неа тогаш бил со високо образование и плата, па да не се мачи жена му де. Другиве, сестрите нејзини пример, цел живот работеа.

Нема еден калап за сите. Ако сум среќна таму кај што сум, зошто да променам нешто? Од која причина?

 

Заради нашата стара, добра позната "Што ќе речат луѓето".
Ај да си ми жива и здрава.

 

Има мажи што работат цел ден, и мојот и многу во моја околина излегуваат во 6ч се враќаат во 18ч, не секој живее во Ск а многу патуваат по 1ч до работното место, не секој маж работи во смени или само прва смена 8ч. Некои работат тешка физичка работа.

Јас сум една од тие што седи и чува деца, од како се породив со првото оставив работа немаше кој да ја чува, тргна таа во градинка јас на работа, маж ми во 5 ипол не може да ја носи во градинка, ни во 18ч да ја зима. Најдов работа од 8 до 16 трчав како коњ секој ден , јас работев за минималец маж ми за многу поголема плата, платен од саат и не секогаш во Мк, скоро година дена водев борба за излегување од работа секое нејзино рсзболување беше хорор кој ќе ја чува цел ден . На крај оставив работа и додека децата не почнат сами на школо и да седат дома нема да барам работа. Лесно е да се каже во градинка ќе е, амаа секогаш мора некој да може да ја земе ако се разболи , јас можам да се јавам на неколку блиски да ја причуваат ама неможе цела фамилија да ја чува а јас да работам. Така да мн е лесно од страна кога се гледа.

 

Јас не напишав дека нема и знам дека има, туку ме интересираше зошто се констатира дека мажите на домаќинките работат по цел ден, кога има и такви што не се цел ден на работа, а заработуваат доволно колку за комфорно живеење на повеќечлено семејство.

Што се однесува до другиот коментар. Можам само да кажам, дека децата најдобро ги воспитуваат и знаат се за нив, оние што моментално ги немаат. И секогаш е така.

 

Не сфаќам како ја толку промашуваш поентата. Баш не беше споредбата дека некој не и дава на жената да работи и дека споредуваме со култ, туку самата среќа што ја осеќа жената за нешто што мисли дека го бира своеволно, може да е едноставно delusion поради околината во која израснала или одредени фактори. Као, постојат жени што своеволно избираат да се потчинети на мажот затоа што сметаат дека биолошки тоа треба да е динамиката маж/жена. Дали се они среќни или некогаш во меѓувреме им бил испран мозокот? Дали се среќни жените што се по свој избор покриени целите освен очите? Кога ставате црта дека овој избор, иако по сите дефиниции ја враќа жената назад во општеството е океј, а овој друг што е исто таков, не е океј?

 

Прашањето е како знаеш дека дека изборот уствари не е избор?
Себе за пример ќе се земам, еве очигледно работам, не ме спречува никој, па не би работела да можам? Чиј избор е тоа ако не е мој?

Не ја промашувам поентата ич, зборувам за реални жени кои реално ги познавам во Македонија и ЕУ. Не се репресирани, образовани се, стаж имаат, моментално привилегија имаат да бидат што сакаат да бидат.

Феминизмот за кој зборуваме по своја дефиниција значи избор, дека жената сама бира што ќе прави со својот живот.

Никоја од нас не е во позиција да и' каже на некоја што е среќна, дека уствари ама не е.

 

Цел живот мислев дека имам комшија за пример, добар, фин, абе сестра да ме прашаше ќе и речев супер е дечкото.
Се ожени за преубава девојка од соседниве земји, случајно еднаш кога зборевме ми рече дека за ваков маж како комшијава мој напуштила државна работа таму, го фалеше како ја чувал, не ја мачел он работи наместо неа, плус друга земја да не се мачи, заработува добро две работи работеше, ене пред некој ден комшика ми кажува дека ја избркал од дома, со мало дете да се врати од кај што дошла не би да ширам толку инфо ама тој е крив, сега женава со мало дете се врати од кај што е, со напуштена државна работа и ќе дреме со дете без пари дома. Ама мУж ми бре ќе работи, нема грешка. Памет во глава жени домаќинки.

 

Темава забега искрено .
Пишуваат членки кои нит се домаќинки , нит се мајки . И тие најдобро знаат како некој треба да прави, кога имаш деца како со нив. Незнам како го замислувате доаѓањето на детето со одење на работа . Како ќе знаете најдобро кога немате искуство .
Неможеш со доаѓање на дете одма да се вратиш на работа ако немаш обезбедено некој да се грижи за детето , да е тука да те замени . Или останува да бидеш некоја година дома да се грижиш сам за своето -своите деца или да најдеш некоја жена или да ја натераш мајка ти или свекрва ти да биде домаќинка да ги чува твоите деца. И градинка е опција . Секако .
Ама кога се болни децата колку денови ти дава работодавецот да главиш дома и да чуваш деца.
Некој мора да имаш да ти се најде да помогне , во краен случај одлучуваш да бидеш дома .
Како го замислувате детето . Од ден 1 да биде наштелувано да слуша команди . Да знае само да се изјасни , да е самостојно.
Немате појма а тресете зелени .
Колкав метален стрес имаат мајките ? Да мислиш на деца , дома , работа . Да бидеш на секое поле успешен . Да имаш среќни деца , да одиш од 8 до 17 на работа ..
Нешто мора да страда во тие моменти .
Има работа од дома да ама не секоја жена може да работи од дома . Има професии кои бараат да си присутен на работа . Сите работите канцелариски работи пред компјутер?
Мора некој да работи во пекара , во болница , во градинка , во маркет .

Зошто ставате камења на патот на другите жени ?
Ве прави среќни туѓата несреќа , мака. Се гледате како поуспешни така . Дали вие самите сте ги исполниле вашите цели ?
Дали живеете самостојно , независни од никој , си плаќате сами кирија , си полните фрижидер ?
Или типкате од детска соба и чекате мајка ви да ја направи боранијата , за да ручате

 

Одлично кажано, лесно е да се удираш во гради кога лошата свекрва ти ги чува децата секогаш кога треба , или мајка, стрина, тетка.
Само со градинка не бива ништо. Најмногу се би сакала сега да се средам и да отидам на работа, со мали деца тоа ти е како одмор . Хехе.
А веројатно само луд маж би работел а жената да е дома , чисто онакА да не се мачи таа.

 

Сакаш да кажеш за да имаш среќни деца, не треба да работи жената?
Зошто работно време 8-16 ги прави несреќни?!
Знаеш колку жени има што го работат ова работно време и се одлични мајки?!
И никој не страда?
Зошто пропагирате некоја теорија дека ако имаш деца најубаво е да не работиш?!

А претходно велиш во краен случај велиш остануваш дома
Значи остануваш зошто немаш избор.

 

Значи татковците кога работат 8-16 е тогаш е де де не е цел ден на работа, пак си го гледа детето.
А мајките угнетени, измачени, жртви, децата не си ги гледаат.

 

Позади изборот дали е своеволен или не, постојат факти, кои и покрај еволуцијата на жената кон подобри услови за себе, остануваат фиксни и не претрпуваат промени. Тоа е биолошката функција на жената. Никој не може да ме убеди дека биолошки сме исти со мажите, па во одредена мера и општествено. Општествено поради тоа што статистички жените имаат полоши перформанси во тешки физички задачи од мажите.

Жените, не треба ако не сакаат, туку им е доделена таа улога во биологијата, да ја населуваат Земјата. За тоа не е општеството виновно, барај ја вината во семоќниот, матриксот, вонземјаните. И како таква е поблиску до познавањето на потребите на своето потомство. Со оглед дека за време на бременоста се случуваат бројни важни функции во организмот на двете единки, дури и број на фетални клетки остануваат со децении во телото на мајката, неспорна е улогата на мајката во животот на детето. Исто така, жените имаат повеќе емпатија и се повеќе грижливи кога станува збор за децата. Татковците ја превземаат улогата на заштитници на семејството, но останатите потреби им се подзадоволително ниво, за разлика од мајките.

Жената не се враќа назад со изборот да биде домаќинка, затоа што и тој избор е работа. Иако некако тешко ви оди сфаќањето за тоа како е тоа работа и кажува само за вашата наивност и неискусност, што е во ред, се во свое време.

Јас иако сум порасната во околина каде жените работеле, сепак не сум против идејата јас да бидам домаќинка. Едноставно приоритетите во животот се менуваат. Ако претходно одев на работа со жар, сакав да напредувам, жед за некаква си кариера, кога се породив, ништо од тоа не ми беше повеќе важно. За тоа не е општеството криво, туку моите чувства на мајка. Сега кога одам на работа, едвај чекам да дојдам дома да си го видам детето, да го наранам, средам, затоа што каква сака градинка нека е, не е мајка.

Наречи дека општеството е виновно што жената седи дома со децата, наместо мажот, но и ти би очекувала да те шиша фризер, а не кројач, ако ме разбираш. Нормално дека тој што е поблиску до познавање на нечиви потреби, ќе го прави тоа подобро отколку некој друг.

Тоа нема врска со дефиниција на потчинување. Маж ми секогаш прави се во домот, никогаш не се чувствувал традиционален балкански сопруг, никогаш не ме гледал како нерамноправен член. Но, поради потребите на детето, јас бев повеќе сродна да одговорам, а тој повеќе сроден да заработува повеќе за двајцата. Мутуални интереси.

 

@Cosmi не реков " кога доаѓаат децата , одете дадете отказ"
Реков некои немаат избор , немаат кој да ги чува децата и мора да останат дома . Да не работат . Зашто ако не работиш одма се мисли дека се излежаваш дома и пиеш кафиња со комшиките . И дома работиш ама неплатена работа . Ги чуваш децата . (Зборам за мали деца )
Дете од 10 години не бара интензивно чување и седење до него .

Јас работам , не фул тајм ама сепак заработувам . Верувај седење дома и чување деца (мали) и одење на работа не е исто . Одењето на работа е ко мал одмор од секојдневието.

Лесно е кога ќе пораснат децава да зборам дека се е можно , дека планини сум поместувала со децата на грб со мене .
Дете од 10 години може да поднесе добро еден работен ден од 8 саата.

Еве денес сум домаќинка , чувам билно дете со стомачен вирус. Утре на работа сум , ќе бидам вработена домаќинка
Зашто ќе работам кога ќе дојде татко му дома . Ќе работам за викенди за да преку неделата не се осеќа дека ме нема .
Зашто немаме опција баба да чува деца .
Порано или додуша и сега во нормални семејства се имало помош од баба .

 

Убаво срочено.

Настрана од деца, може и да немаш деца и да не работиш, пример.

Прва сум да кажам да се отвараат очи, ама па и до толку неверба во партнер, не разбирам зошто би била со некого ако ТОЛКУ не му верувам.
И нема да докажеш дека татко не е исто што и мајка, ниту може да биде исто, ниту може да роди, ниту има биолошка функција иста...

И после оти трансџендерите не може да се жени, оти не може, оти не сме ни билошки, ни физички, ни психички исти, ниту има потреба да бидеме.

Тоа што не сме исти не значи дека не сме еднакви, дека некој е доминантен, туку дека обично требаат две делчиња од една сложувалка за да биде целосна.

И како се прават муабетиве, идеално е од 8-4 мајка и татко.... ок значи за маж да не земам некој во смени што работи, може човекот хирург е, нема везе. Полицаец никако. Ни војник, по 2 недели ги нема.

За ова мешање во туѓи манџи зборувам, се може, ништо не мора.

Никој ништо не мора освен да живее по свои стандарди и задоволен, нормално без задоволството да е повредување на други.

Инаку, Срцка - ми текна на единствена жена што ја познавам, иако вработена, што ми било онака момент - па не знае за подобро. Медицинска сестра, порано со неа работев.
Имено, Албанка е, 20 и нешто годишна во тој момент, ми кажува дека сака да се мажи. И јас збунка, ама чекај, дечко имаш???
Немам, ќе му кажам на татко ми да ми најде маж, му верувам дека ќе најде за мене добар. Мене 300 извичници во глава, ама ајде, нема да превоспитувам некого.

Како и да е, еве нека помина еден месец, доаѓа и кажува дека ќе се мажи. Аман кога си викам... и ете се омажи. И деца има 4 денес. И тоа прави, раѓа деца, се враќа на работа, останува трудна, пак дома и така.

Ќе се согласиме и јас и ти дека според нас не е среќна. Ама пошто ја познавам, и тоа долго ја познавав, еве не можам со мирно срце да кажам дека е несреќна. Инаку не е ни необразована, средно и виша медицинска има, одлична мед. сестра е. Сама доаѓа, сама си оди, откако се омажи до душа положи, на прослави оди од работа... еве не знам.

Таа вака среќно делуваше секогаш (дур работев со неа). Среќно за маж ѝ зборуваше, за неговото семејство, за децата, сосема добро изгледаше.

Тоа е класичен пример за некоја идеологија пратење ете, па пак доаѓам до прашањето - дали навистина јас сум посреќна од неа, дали е дечко ми посреќен од маж ѝ? Дали среќата е можеби релативна толку, колку што се релативни нашите желби и замисли?

 

Јас не се согласувам. Да требаше да работам полно работно време, немаше да работам. За среќа, си направив совршен баланс меѓу имање на време за деца и работа. Т.е среќа што направивме одличен избор да емигрираме од МК, за да дојдеме до подобри услови за нашата фамилија. Да требаше да седиме во МК, ќе требаше да работам фул тајм, да го пратам детето во градинка и да се разболува нон стоп, да земав боледување и на крај да ме избркаа. Што и се случи во фирмата каде што работев. Избркаа мајка поради боледувања. Да, мајките што работат се многу среќни. Оние што имаат развиено баба-бебиситер систем.

Дека сум одлична мајка деновите кога одам на работа, во споредба кога не сум, јас не се чувствувам дека одговарам на потребите на моето дете доволно.

Кога имаш мали деца најубаво е да не работиш. Без разлика кој ќе седи дома. Баш од гореспоменатите причини. Реприза немаш од децата кога биле мали. А дали ќе биде овој шеф или оној, не ти игра улога.

 

Среќата е delusion .
Битно за среќа е сите да работат, од 8 до 4, се друго е небитно

Не знам еве, еднаш на секои 10 страни ќе се сподели практичен пример, ко оној на Душиче, ама ќе се објаснуваме за идеологии, избори, перење мозок, концепти на среќа. Сите сме во основа несреќни, ако правиме нешто од што мораме. А мораме, прво, јер сме возрасни и некој зависи од нас, второ, јер фрижидерот не се полни сам. И така тоа.

 

Порано и така било, it takes a village to raise a child
Општо, “селото“ односно заедницата фамилијарна, не само семејна, се грижела за сите деца. Баби, стрини... никогаш не било оставено на двајцата родители само.

Денешните стандарди и очекувања од една жена се нереални. Едноставно не се. И не правиме муабет за рандом исклучоци, со повисоки или пониски достигнувања, туку за некој просек. Некој просек е дека нуклеарното семејство, изолирано од заедницата е понова работа, не е некаква традиција за да споредуваме со било кога претходно. Чувањето, воспитувањето не се исти. Светот не е ист.

Најнејќам кога ќе видам како жена на жена става сопка. Најнејќам шефици што се изживуваат со други, подредени жени.
Во животот втор пат доаѓам во ситуација да сум хиерархиски на повиско ниво од некои други, не намерно и не директно. Не можам да замислам на било која да ѝ се поставам така како што и мене ми се поставиле, а уште пострашно, на жени кои се и мајки или бремени. Степенот на безобразие, од жена кон жена, го надминува безобразието на било кој маж.

На секое барање подобри социјални права за жените и мајките, повеќе од пола жени се против. Пик ми култура ли, што ли - не знам.

 

Па токму тоа и го напишав претходно не е избор кога немаш избор,немаш опција.
Тоа не избор.

Значи пак доаѓаме на истиот муабет кога имаш деца најдобро да не работиш.
Ама деца имаш цел живот од кога ќе ги родиш.
Мали или големи секогаш имаат потреби.
Дали тоа значи една жена не треба воопшто да работи?
Согласно со тоа не и треба ниту премногу образование.
И не се потсмевајте на мајки кои работат и успешно балансираат.
Да одлични мајки се.
И бизниси тераат и деца имаат.
Бидејки има и мајки кои се дома,а не се организирани,па и депресивни,незадоволни па сето тоа се рефлектира на децата.
Не е ни во ред опсесивноста и посесивноста никој да не го чува детето освен мајката.
И во Мк не бркаат поради боледвање на дете.
Можеби било некогаш.
Денес нема работници за лек.
Башка имаш боледување за нега на дете.