Жени домаќинки

Ова важи и за жените во конфекција? Пошто не верувам дека со радост одат на работа.

Лесно е да се тупи на темава кога се има добро платена работа, и романтизира работа за минималец.

 

Не бе, кариера бркаш. Те бираат у најуспешни 40 под 40, кај што си ја плаќаш наградата и тоа е кариера. Па плакети, благодарници, па градоначалникот ти дава признание најжена у општината сосе селата....

А дома плаќаш жена да ти чува дете.

 

Моментално сум домаќинка. Не оти сакам, туку морам. Здравје Боже напролет ќе барам работа. Никогаш не сум се замислувала како домаќинка. Маж ми е со став дека и жената треба да работи. Не можам цело време да сум дома. Ќе спобудалам. Сакам свои пари да имам. Да не морам да барам за гаќи да си купам. Познавам мажи кои се со сфаќања дека жената треба да седи дома, да чува деца и куќа, а тие да носат пари. Ама познавам и мрзливи жени кои цело време кукаат дека платата од мажот не е доволна, а ако и спомнеш да работат одма реагираат како ќе им било тешко ако работат.

 

Не,не е.
ниту е работата единствена цел во животот,туку е битна.
Како да ги воспитаме децата?
Да се омажат богато или солидно да бидат издржувани и да не мораат да учат и да работат или да бидат независни ?
Да, жени кои не се реализирани се доста токсични и пасив агресивни,јас знам неколку такви.45+ и денес сметаат дека е доцна за се.
Некои со пукнат брак,кој требало да трае,поради љубовта,посветеноста , трудот околу децата и довербата дека нема да бидат оставени,денес немаат ден стаж. Секоја жена која тврди дека во ред е да се грижи за домот,а мажот да ја издржува само го оправдува себеси своето останување дома.
Единствена причина зошто не работеле е дека така требало тогаш.
Замислете денес сретнуваш маж и му кажуваш,ти си треба да печалиш пари,јас ке седам дома и ке се грижам за домаќинство

Не бре.
Еден ден им збоктисува и пуштање машина и чистење низ дома,особено кога децата ке бидат 10+ не си потребен веке,па или ги третираат ко бебиња за да се чувствуваат уште потребни.

 

Зависи кој што го исполнува во животот, сум била и неколку години домаќинка, и во работен однос растрчана на сите страни и уште сто пати да можам да бирам пак би го избрала второто.

 

Или се доволно свесни да си најдат хоби што ги прави среќни. Зошто би трпела фрустрации на работа ако не ми треба?
Ако не ми треба кеш, а сакам да сум исполнета, ќе си најдам убава занимација.

Ама ако сум у ризик за кредити, не дај боже сум се омажила за идиот што оди по жени, што малтретира, се коцка, пие... Тогаш бараш што и да е да се осамостоиш. Оти мажот не ти е стабилен. И стануваш и маж и жена. Ама секако не е причината, кариера. Туку сигурност и безбедност на семејството

 

Какво дома седење ни под точка разно. Да ми се претураат пари не седам дома. Шанса нема. Користев одмор пред породилно, цело породилно го искористив, пак одмор па боледување за дете...
Мислам дека оглупавев, отупавев без интелектуална размена на мислења без социјализација со останат свет... пелени каки мочки јадења по сто пати дневно...

Имам пишувано јас и претходно, во време на корона јас морав да одам на работа и среќа што беше така, инаку дефинитивно или ќе развиев тежок облик на депресија или ќе скокнев од 6ти.
Секоја чест на тие што оваа нова таканаречена професија им прави задоволство

 

Повеќето луѓе работат работи што ги мразат за кои не се доволно платени. Ако ништо друго, мислам дека тоа би било попрва причина за пасивна агресивност и токсичност. Пошто цели денови на работа, плус цела грижа за деца и за домаќинството е доволно за некој да стане огорчен и да едвај чека прилика да не мора да работи.
Секако, причините за станување домаќинка се многубројни а меѓу нив улога играат и менталитетот и одгледувањето - кои реално како поттик се неоправдани и заостанати; ама не може да се негира дека и тоа што огромен број жени имаат burnout ги тера барем да посакуваат да остават сѐ и да седат дома.
На крајот, и да не постои ништо од наведеното и да се работи само за лична среќа, пак е валидно. Децата не ни мораат да го следат примерот од родителите, сите сме посебни индивидуи.

 

Мајка не е само да се грижи за децата,таа треба да е и пример, дека треба да се учи и да се работи.
Збориме за пример со остварување на потенцијалите на мајката.
Значи во тој смисол кариерно,ти учеше магистратури,јазици,личен развој, чуда,пред очите на ќерка ти си реализирана и остварена и тоа е она што многу повеке ке научи отколку да и готвиш 3 врсти супи на ден и да и даваш пример дека е најдобро да најде маж банкомат,а таа да се бави со цвеќарство како хоби.
Што е со таткото,па таткото во семејства каде само тој работи е најчесто маргинализиран во тие семејства каде зависат само од таа плата.

 

Според мене, не гледам како нечиј избор за начин на живеење може да биде предмет на дискусија.

Сите сме различни и според тоа, секој различни нешта го прават среќен. Зошто би ме фрустрирало кој што сака да биде?

Не секогаш домаќинка значи несреќна робинка во домот, која не ја знае азбуката.

Ниту пак вработена со кариера значи хепи интелектуалка која може светот да го освои.

Не гледам потреба едното да се потценуваа, а другото величи, кога се си има своја тежина.

Во голема мера, зависи за каков се омажила. Тоа секогаш ни дефинира каков ќе ни е животот во 99% од случаевите.

Па така, choose wisely, не правете ништо со сила и гледајте да го правите она што вистински ве усреќува

 

Интересна тема
Како некоја која е финансиски независна од своја 18 година, незамисливо ми е ова.
Искусив и таков период цели 5 месеци, без да го пресметаме породилното боледување, и ми беше супер до одреден период.
Ама само кратко.

Сфатив дека сакам да работам, уживам во својата работа, можам да се синхронизирам со добра организација и не сум јас за тие трендови.

Убаво е да се грижиш за семејството, ама кога тоа го правиш секој ден станува рутина и се забораваш сама себе. Секогаш другите се приоритет.

Кој напиша погоре вежбање, ручеци со другарки, вечери, секс 3 пати на ден, шопинг...
Тоа само на филмови го има, или да имаш дома куќна помошничка.

На крај на денот секој нека го прави тоа што го прави среќен.
И сфатив дека најтешката работа на светот е да си домаќинка. Точка.

 

Ама и пример дека семејството е пред кариерата. Дека љубовта кон децата е пред печати да маваш у архива. Дека треба да си среќен, а не со главоболка од умор. Дека парите не се приоритет.

Освен кога нема и мораш да работиш.

И јас детето не го учам да учи за да има пари туку да е среќна. Кога учиш, не учиш за утре да те примат у кадрово. Туку да бидеш паметен. Сега секој втор е магистар по менаџмент на човечки ресурси а не можат дома мажот да го изменаџираат бурек да купи.

Секогаш сум за самостојност, ама ако избереш стабилен маж, нема паники.

 

Дали некој ќе биде домаќинка или ќе работи, е договор меѓу партнерите.
Сите би тргнувале од себе и секако таа одлука ни е најисправна.

Јас неколку пати сум паузирала, сега пак работам, не фул тајм, ама работам.
Поради лични причини засега мора да биде така оти некој друг е приоритет.
И додека да пораснат децата, отстапки ќе има.
Фул тајм домаќинка ниту сум била ниту ќе бидам. Ниту готвам секој ден. Ниту пробувам да постигнам се. Имам и јас свои приоритети, и битни ми се оти пред се мора да мислиме и на себе.
Не би се мешала во туѓи одлуки, ама животот ме научи дека жена треба да работи и секогаш да може да се потпре на себе си.

Тренд или не, ова си постои. И не би рекла дека е привилегија на богатите. Има жени кои не сакаат да работат. Има на кои и мажи не им дозволуваат.
Има различни причини.
Ко што реков, лична одлука е.

 

А зошто под работа секогаш се мисли на административна?
Друг вид на работа не се брои или не се цени?
Што ако некој е продавачка? Не е еднакво битна како во кадровско?
Или мора сите да сме образовани и вработени во камцеларии.
Во Мк поголем проблем е што само одреден тип на работа се цени и почитува, другите се оти се мора. А не може сите да бидеме директори.

 

Не се сметам како повеќе вредна со тоа што работам, ниту тие што не работат ги сметам за мрзеливи и помалку вредни.
На форумов има доста жени што одлучиле да се посветат на децата и домот, се за секоја почит и воопшто не се исфрустрирани, баш напротив, среќа и љубов зрачи од нив.
Во денешно време е благослов да можеш да останеш дома со децата барем до возраст од 10 год.
Работам и имам солидна кариера изградено, но да можевме финансиски да издржиме, моментално немаше да работам.
И не мислам дека децата за мене ќе мислат дека сум многу вредна и реализирана, туку ќе се сеќаваат на мама која седела пред компјутерот и не можела 5 мин да застане да го погледне цртежот.
На мама која кога сите славеле празници морала да работи, затоа што друга колешка пред неа побарала да е слободна.
На мама која кога не е на работа мора да чисти и готви.

Нашето домаќинство двајцата подеднакво го оддржуваме и пак немаме време за ништо.

Не сакам во очите на моите деца да сум мама која можела сѐ, туку мама која секогаш била тука кога им требало.
За брзо ќе пораснат и веќе нема толку да им требам.
Малку поемотивно реагирам на темата, извинете ако заминав оф-топик.

 

Да , многу кои работат работи кои не им се по струка или работата им е мачна но да бидеш остварен не мора да значи да бидеш Никола Тесла, да возиш бмв или да имаш огромна плата,туку да имаш некаков конкретен резултат од работата,дали е тоа социјализација со колегите од пекарата или плата со која ке придонесеш дома.
Инаку и таткото може да е фрустриран зошто треба за цела фамилија сам да обезбеди приход.

Кој збори за среќа ?
Зошто да не збориме за причините да се биде домаќинка?
Без разлика дали е сопствен избор или избор поради околности.
Зошто треба да е табу тема?
Зошто да зависи за каков се омажила?
Нема ли сега жени кои не сакаат да работат?
Лично познавам со девојче 10 год го третира ко да има 1 год само колку еве се грижи за неа демек има многу работа дома .
И од мрза одлучуваат да не работат.
Подобро маж банкомат нели.
Знаеш ли дека има деца кои би сакале нивните мајки да им се вработени и тоа го кажуваат.

Можеби не познавате но постојат жени кои цел живот им биле посветени само на децата и после и како возрасни не ги оставаат да дишат,и емотивно уценуваат од потреба да бидат потребни зошто никаде освен во мајчинство не се реализирале.Впрочем многу чест образец порано.

 

@Cosmi А зошто да не зборуваме за среќа? Тоа не може да е една од причините? Или не е дозволено да постои среќна домаќинка?

Мислам дека премногу застарено е ваквото размислување, водено од тоа како било порано.

И воедно и стереотипно, дека по дифолт мора да е несреќна жената ако е домаќинка. Или пак е запуштена и само мие садови.

Зошто зависи од тоа за каков се омажила? Бидејќи изборот на партнер ни влијае на целиот тек на живот и животни одлуки. Била домаќинка или CEO на Ејпл.

Можеби едноставно ти не познаваш жени-домаќинки кои се исполнети, вешти, и замисли и по пораснувањето на децата, си живеат/живееле свој релакс живот

Јас познавам многу такви и затоа мислам се е до личноста, карактерот и кој што сака од животот

 

Има едноставен одговор на темава: секој има слобода да си прави она што го исполнува и го прави среќен.
Не треба да ги осудуваме туѓите избори дури и кога не се согласуваме со нив, бидејќи во најголем дел гледаме само површина, а не целата приказна.

Мојот личен став е дека треба двајцата партнери да работат и придонесуваат, но како што се дискутираше погоре ова, барем во Македонија, на поголем дел не е избор и сакале нејќеле не се живее од една плата во овие времиња невремиња.
Мене ме нервира наративот дека ако некоја жена е домаќинка значи дека од дома не излегува, затупена е, освен за децата ништо друго не знае и не се интересира. Свесни сте дека ова е исто со наративот жената не вреди ако не стани мајка, само во спротивен правец?

Лично јас не би сакала ништо да не работам, од прва причина што не сакам целосно да зависам, потоа од тоа што нема да ми е сеедно тој да се остава од работа за да живееме нормално (тргнувајќи од тоа дека не сме богати). Истовремено, пресреќна би била ако можиме да си дозволиме да имам барем парт тајм и/или онлајн работа дури децата се мали за да им посветам повеќе време. Децата се деца еднаш, растат пребрзо, и додека да трепниш си тргнале по свој пат. Жално е родители да се толку фокусирани на бркање кариери што овие моменти сосема ги пропуштаат. Сакам да растиме деца заедно, сакам да имаме време за нив. На работа си секогаш скроз заменлив, ама за децата не.

Прва и основна цел во животот ми е среќно семејство, и друго буквално ништо не можи да има повеќе приоритет од тоа. И тоа не значи дека ми е единствен фокус и немам други интереси. Можеби исто и тие „жени домаќинки“. Така да, со помалку осудување. Сите горе долу знаеме што не исполнува и како сакаме да дочекаме старост без regrets. Среќата нема една дефиниција, just do whatever makes you the happiest.

 

Еве јас моментално сум да речеме "домаќинка" уште за кратко, ненамерно но поради Х причини. Некаде во февруари ќе почнам со фул тајм работа.

Овие 3-4 месеци живеење во сопругот како домаќинка ми беа преубави. Имав време за сѐ, за себе, за фитнес, за убава најубава храна, за филмови, серии, и најважно од сѐ, во овие неколку преубави месеци пронајдов хоби што премногу ме исполни. Маж ми дел зема кредит, дел плати директно со средно просечната плата и ми направи цело "работно студио".
Сега еве ме ќе започнам кариера во таа област.
Да не ми беа овие неколку месеци како "домаќинка" немаше никогаш да си го пронајдам сонот, пасијата и да го правам она што од секогаш сакав.
Патем, сигурно во следниве години ќе се вратам на титулава на домаќинка бидејки сон ни е да имаме 3-4 деца едно по друго, што си бара целосна посветеност и речиси константно боледување.

До тогаш ќе работам и ќе се потрудам да си овозможам да бидам дома со флексибилна заработка или идеално свој мал бизнис со број на клиенти што сама ќе си го одберам и воедно ќе бидам во својот дом и со децата.

Не е страшно да си домаќинка, она што е страшно е да си домаќинка што не пробува да се усоврши и да направи од ништо нешто и да не ја искористиш флексибилноста што ја нуди оваа "титула" за да се изградиш себе си, да пробаш најразлични хобија кои што може да ти бидат и потенцијална кариера, или па мал сајд бизнис за скромна заработка.

Денес има безброј можности за секого, само треба да ги пронајдеш вистинските за тебе. Домаќинката домот може да го претвори во што и да посака, во канцеларија, библиотека, уметничко студио, пекара, слаткара (лично познавам домаќинка која направи цел бизнис од печење и декорација на колачи што повеќе би сакал да ги купиш за да ги урамиш отколку да ги изедеш бидејки се вистинска детална уметност). Е овие типови на домаќинки верувам се многу поисполнети од работа за минималец во Рамстор 8+ саата на нозе. Не им тече континуиран стаж можеби, ама не безделничат и не џогираат паркети по цел ден.

И доста веќе пљукате и осудувате, реално нема поголема завист од жена спрема жена, како што може жена да и ги ископа очите на друга, нема друг. Самите меѓу себе жени ќе се изедеме од злоба. Кој што сака нека си прави со приватниот живот.

И да, како што пишаа некои членки, не е никаков тренд што се шири, не се плашете, и да сакате не може да се прошири зошто освен ако мажот не е богаташ или со огромна плата речиси и невозможно е бар на балканов да се издржи фамилија со деца без двајцата родители да заработуваат. За жал или не жал тоа е реалноста.