Жени домаќинки

И пак ќе прашам оние кои прашувате како без пари домаќинките живееле, имаат пари, парите на сопругот кои се заеднички, оти ОНИ двајцата меѓусебно решиле дека тоа е најдобро за нив.

Инаку јас кога бев домаќинка без дете, во слободното време сликав по цел ден и учев курс, сега во слободно време учам дигитална уметност, некои во слободното време учат градинарство, некои учат да готват, некој чита книга, некоја гледа серии итн. некоја може и цел ден во ѕид гледа, ама ако и е убаво, кој фактор сум ја да и кажувам дека е нереализирана.

 

Ах Цвето, го продаде кариерата за лажни убедувања . Не ли гледаш дека сама ѓубре фрла, не постои таков робот
Ништо, све морам ја да праам, ќе земам утре со ќерка, ќе фатиме шестарите, лењирите, ќе напраиме прототип. Само немој после да се појавиш од негде со тужби

 

Јас сум порасната со дадилка и премногу ми фали.
Цената на тоа што мајка ми работеше и ден денес ја плаќам.
Заради тоа што таа работеше, јас од 9,10 годишна возраст, наместо да шетам со другарки, дома чистев или правев meal prep.
Заради тоа што работеше, нема ниедна пријателка, што резултираше во воспитување дека ни мене не ми требаат другарки.
Заради тоа што работеше, не се средуваше себеси за јас денес да имам пример за следење.
Заради тоа што работеше, јас мораше сѐ да учам сама, и да добивам казни ако имам пониска оцена.
Заради тоа што работеше, јас до бременост немав посетено гинеколог.
Заради тоа што (меѓу многу други причини) работеше, јас денес немам никаков однос со неа.

И пак материјално ми фалеше, се немаа пари за многу нешта, ама тоа не ми значи ништо, наспрема се што изгубив само затоа што тие работеа и немаа време за мене.

Се гледа дека си без работа, кога од сега за нивна мажачка мислиш
Шала на страна, некогаш човек се уморува кога те чита на колку страни си растргана во однос на децата

 

Не бе што ти е тебе, како така размислуваш, па на тој маж не му е дојдено до тоа.

 

Не знам за туѓите избори, кој му одговара да седи дома и да не работи слободно, не ми зема пари од џеб, како му одговара да живее така нека прави. За себеси ќе си кажам.

Ама, јас мојот избор дека нема да останам никогаш домаќинка го направив во короната со седењето дома и онлајн настава (тогаш моментално ми беше убаво да си спијам до касно, да не се замарам да трчам по автобуси, после некое време сфатив дека отупувам).
Па ми се погодија и неколку месеци пауза од факултет од лични причини и после пандемијата, тој период не знам колку шетав, колку книги прочитав, колку серии, филмови и документарци изгледав, може да кажам дека бев на раб да "пошандрцам". Чистев, готвев по дома од досада, дури родителиве ми викаа што чистиш толку, претера, секој втор ден пребришував нешто. Од пуста досада со себеси. Зборев и со други луѓе што имаа слично искуство тој период, со сите бевме сложни дека дома седењето е тешка досада.

Сите дома си одеа на работа, јас сама пола ден, нема со кого ни да направиш мубет, пријатели на факултет/работа, дечко ми на работа, немаш со кого ни кафе да испиеш. Сама се шетав по молови, денгубев.
Освен со такви "невработени и слободни" ко тебе да си најдеш круг луѓе за дружба.

Во тој период си барав онлајн работа од досада, што уште ја работам и имам по некои приходи, не преголеми, ама доволно да си купам сама облека и да имам пари за излегување, не бев/не сум целосен финансиски товар на родителите во тој период. Не можам да замислам колку полошо ќе се чувствував, ни тие пари да ги немав.
За мене тоа беше хорор период, никогаш веќе да не ми се повтори си реков.

Имав тогаш многу време да мислам, си мислев баш во брак со деца ако бев вака што ќе правев. Маж ми пола ден на работа, деца во школо, пријателки пола ден на работа, ќе приумреш од досада. За себе лично не. За тој што му одговара секоја чест. Јас не можам сама ни да живеам, сакам луѓе и интеракција. Со дома седење и се запустев, мрсна коса, преседени денови во пижами и тренерки .

Кога се вратив на факултет си реков фала ти боже, сега секој ден средена, насмеана, денот исполнет, друго ми е меѓу луѓе. Колку и да е досаден денот некогаш, дома ми беше подосадно. Околу 3 години ми се собраа така тој период од 2020 со пандемијата, па се до пред некој месец кога се вратив на факултет. За мене беше депресивно искуство тоа.

Не знам, не знам дали со деца би ми било подруго, но и децата растат, нема вечно да се мали и бебиња, што после тоа? Јас секогаш би одбрала да работам. И не сакам да зависам од маж, но пред се зошто сум таков човек, ми треба да излезам од дома. Се се случува, не викам не за ништо, само еве после моево искуство што го имав со седење дома, не би го повторила. Бар не во блиска иднина. А, пред да го искусам лично тоа, секое сабајле кога ме будеше аларм си викав "да не студирам, да не работам, да не правам ништо, секој ден малтретирање". Сега се смеам кога ќе ми текне, можеби и ме созреа тој период, стварно научив што сакам и што не сакам од животот, не било толку бескорисно.

 

Леле зборот ''жени домаќинки'' ми има трауми оставено, се присетувам на татко ми кога и кажуваше на мајка ми како да се однесува not today old man. Инаку благодарение на феминизмот конечно сите имаме право да си правиме што сакаме, да се мажиме, да седиме дома и се грижиме за домот и децата, да се грижиме само за домот да немаме деца, да се мажиме и бркаме кариери, да унапредуваме, да се едуцираме и на 50 години, да не се мажиме и да посвоиме дете или милениче и се тоа е прекрасно додека сме среќни (а и кога не сме ќе смениме ) . Cheers жени

 

Значи смешни сте кога ке пишете за кариера, абе која кариера во Кам продавачка, во Веро на каса или во Фабрикиве што работат како робови за минималец?Па во филм влезени демек лошо е домајкинка да се посветиш на детето, а добро е отепан од работа главата ти чади си идиш дома неможеш од умор да му се посветиш на детето....и така сите нервозни ама кариерата да не трпи во Кам што се гради, абе ајде. Познавам домајкинки кои можат да му обезбедат на децата уште за два животи нити се затупени нити од дома не излезени, познавам жени со" кариери" што само трчаат на сите страни па нити децата му се многу повоспитани од оваа што е домајкинка нити ништо, на кој како му одговара така нека си живее.... Ама со ова кариериве отекивте, не секој има таква работа што ке гради кариера.

 

Зошто понижуваш жени кои работат? Познавам чистатчка на влезови на згарди која изгледа топ и е права дама, познавам девојка која мети во комуналец исто да ти е мерак да се дружиш и да разговараш..Нивни избор а и среќни си се ни една не делува ''отепано''

 

Не понижувам јас никој, само кажав дека не секој има работа што може кариера да гради, што кариера денес ке метам утре ке ме унапредат листови ке собирам... И јас сум од тие што имаат скромна работа, муабетот беше се запнале со тие кариери чудо, ко да не знаат каде живееме.

 

Па што..Животот е без лимит денес ќе метам, покасно учам курс, ќе се едуцирам, нагоградувам, ќе најдам подобро работно место, ќе завршам уште еден факс ако тоа е целта и ете. Тоа што те испонува тоа, ќе продавам во кам ама ќе сум најсреќна, ќе имам деца / нема да имам деца, ќе се мажам, женам, ништо .. Се е тоа личен избор со кој сме благословени во 21 век. Треба да сме среќни што патријархалното опшество е зад нас

 

Апсолутно е така, само што во реалноста кај нас тие работни места не се stepping stone, туку се чиста експлоатација на вработените. Нема човек во оваа земја што е добро на такво работно место.

Не ги потценувам луѓето ни најмалку, живееме во земја каде што на претходното работно место хигиеничарката ми беше магистер, а другата професорка по географија, ја критикувам државава што е корумпирана колку што е, што е се мижи како се третирани тие луѓе, како работат, колку заработуваат. Минималецот треба да обезбедува минимални услови за достоен живот, а 20 000 денари, не го обезбедуваат тоа.
Памтам пред 10+ години кога барав работа дека аплицирав и по маркети, во 9 од 10 се работеше 6 дена, секако 6тиот ден неплатен, а не прекувремено платен.
Да не почнувам за конфекциите...

Тие луѓе не да не се за потценување, секоја им чест што се' трпат од немање избор, некој да те гази и понижува, преработува, и на крај да ти даде минималец. Не е тоа избор. Преживување е, особено затоа што од таква работа е најтешко да се тргнеш: преквалификацијата кошта, а животот уште повеќе.

 

Кои глупости се изначитав, не ми се верува. Помалце тикток да гледате бидејќи не се што се прикажува е вистина.

Второ, да бевте толку еманципирани и едуцирани, пред да трескате глупости за воспитување на деца, да земевте да прочитате нешто на таа тема од стручни лица, а не инспирација да ви бидат измислени ликови од американски серии.

Трето, дадилка не е замена за родител. Децата имаат потреби, од кои конекција со родителите е една од најважните.

Никој не негира дека треба да имаш пари на своја сметка, но исто така тие што одбрале да ги воспитуваат децата и да се грижат за домаќинството, а притоа тоа го прават успешно, прават многу повеќе од една работа и притоа се исполнети бидејќи тој труд го вложуваат во саканите. Кои сте вие да им судите за тоа? И од каде знаете како стојат финансиски?

И најбитното, вашите мислења се одраз на вашите искуства, и доста често, фрустрации. Така да ако приоритетот ви е да сте злобни на интернет, тогаш не се лажете себе си туку побарајте помош бидејќи таа слика што ја продавате не ќе да е толку совршена.

 

Сите се согласуваме со тоа.
Прашањето е зашто отсуството на таткото кога оди на работа не го доживуваме толку страшно како тоа на мајката.
Оти упорно читам низ цела тема мајката, мајката, мајката

 

Како упорно читаш, кога има членки што пишаа дека тие работат а татковците се дома со малите. Башка, во моето мислење пишав родител.

И темата е жени домаќинки, така да можеш и кон авторот да се обратиш зошто ја насочила темата само кон жените to begin with.

Секако дека мајките не треба да се носат со целиот товар кога станува збор за децата, ама па тоа исто не е тема на дискусија, ниту мислењата од тие кои што се за жената да има избор дали ќе работи или не, кажаа дека сета одговорност треба да е на жената.

 

Затоа што има посебна врска помеѓу мајката и детето, тие се поврзани уште пред да се роди, таткото да раѓаше можеби повеќе ќе бевме приврзани за таткото.
Што не ви е јасно?
Едит: и темата е жени домаќинки, што се фативте за мажот/таткото?

 

Па пак едниот е отсутен, што ако другиот е дома, тоа е муабетот. Што ако мајката е дома, ако таткото не е? И обратно. Ако детето има двајца родители, двајцата треба да се еднакво присутни.
@Anyshka на 5, 10, 15 години уште се дојат децата или како? Уште бременоста е битна?

Како имаш деца поповрзани со таткото тогаш?

 

Кој се разбрал со тебе па и јас?
Не спомнав доење, а како се поповрзани со таткото не знам, можеби дека има мајки што не се грижат толку за децата, има мајки што си ги оставаат децата, има многу причини.
Едит:оф топик се муабетите, не е темата за доење, за бременост.

 

Татко ми (поради отворање свој бизнис, бркање клиенти, а уште работејќи на државна работа редовно) не беше често дома, ама секогаш надокнадуваше, никогаш во никој момент не сум осетила дека го нема за нешто, баш напротив, ако на некого можам да се потпрам во животецов тоа е он, дури и за кафе и плачки во 3 сабајле, не знам што толку напад према татковциве
а бил "домаќин" дома исто на тоа се, од ручеци од алишта, се на пола најнормално кога се можело
некогаш 50-50, некогаш некој повеќе некој помалку и так

 

Мене да ми рече партнер дека мајка си е мајка и дека он не може да има иста врска со детето као мене, ич неќам деца со таков.

 

Ич да не сакаш.
Многу работи измеша, кај реков дека таткото не е важен?
Само дека децата додека се помали бараат мајка, не оди со оф топици.