Жени домаќинки

Верувам дека првите месец ипол беше ти дома? Или веднаш по пораѓање се врати на работа?
Законски во суштина не смееш, не само ради бебето, туку и ради себе.
Нормално дека таткото може се' што може и мајката, ама кога доаѓаме на светов, потребна ни е мајката.
Не е прашање дали може некој да го чува, може секој. Кој е потребен е прашањето.

 

Бев дома една недела.
Децата ја имаат истата близина со татко им како со мене. И не може секој да ги чува. Ги чуваме јас и мм.

 

Врска немаш што сум поминала ради неа и со неа за вака да збориш
Не е колку време посветила туку како се посветила. Квалитет пред квантитет.
Али не сум јас темата. Секако детето какво ќе израсне најмалку е битно, битно со него си бил. Може ме тепала (нема да зборам детали) ама битно не одела на работа да ми се посвети.

 

Не знам каде работиш, во РСМ не можеш да си дома само 1 недела. Како што кажав, месец ипол е задолжително.

 

Ако бидеш реална, ова се твои лични комплекси. И ова нај, ама најискрено те советувам (вистински се надевам дека нема да ме сфатиш како да ти мудрувам) прво за твое добро е да работиш на нив и да најдеш начин да ги надмиш и да не ти создаваат чувство на траума, па дури и одбивност кон мајка ти, а исто така и за доброто на твоите деца, секако ако се решиш да имаш. За да не ја пренесуваш во друга форма твојата траума. И пак ќе нагласам, најискрен пријателски совет.

 

И ти немаш врска шо збориш. Начинот на кој што таа ти се посветувала на тебе не е причина за да ги ставаш сите во ист кош и да се понашаш ко што се понашаш. Жал ми е за се што си поминала што очигледно оставило длабоки траги кај тебе ама за тоа има психолог. А не да ги напаѓаш сите други жени што одлучуваат да им се посветат на децата така како што мислат дека е најдобро.

 

Ете се е можно.

И како што кажав. Не може секој да чува. Барем кај нас баби, роднини не ни беа од помош.

 

Жал ми е за ова твое искуство, но не е дефиниција за сите родители што се одлучиле на ваков чекор.

@Lella не, ти дефинитивно не треба да се мешаш во индивидуални одлуки поради општеството како целина.

 

А зашо тогаш жените да не работат?

 

Поентата е дека мајка ми мислела дека за мене така е најдобро. Ама не било. И кој трпи на крај? Јас фала богу.

Не треба да мислиш како е најдобро туку да знаеш. Оти од многу мислење неповратни последици има.

 

Ме мрзи да враќам назад, мислам дека Косми збореше за докупување стаж од периодот на транзицијата. Пред РСМ постоеше СРМ (социјалистичка Република Македонија) и пошто се е можно, луѓе одеа на работа и за без плата и за без придонеси. Со таа привилегија да после сами си доплатат придонеси, кои работодавачот не им ги исплатил, за да остварат право на пензија.
РСМ е демократска и правна држава, све е по закон и хумано сега.

 

Oh honey ова нема врска со тоа што мајка ти била домаќинка. И да одела на работа веројатно ќе си го имала истото искуство бидејќи социјална анксиозност не настанува од мајка домаќинка.

 

Ама сакаш да кажеш дека нејзиното неработење е причината што те третирала на тој одреден начин?

 

Значи се согласуваме дека седењето дома и посветувањето на децата абер нема со ПРАВИЛНО посветување на децата? Спротивно на она што се провлекува низ цела тема?

Дека можеш и најдобра мајка да бидеш ако одиш на работа и обратно?

 

Се' е можно ама твоето не е според актуелните закони, а и не треба да биде. Ако ти си во таква ситуација од свои причини, не значи дека тоа ги негира фактите за човечкиот род.
Не станува збор дали некој вас ви помогнал, туку дали може некој друг да го чува детето?

Одговорот е дека може, и мене да ми го дадеш ќе го чувам де. Ама тоа создава фрустрации кај бебето.

Не е феминизам да ги доиме на работа, да измислуваме 160 комбинации за да не ни пострада работата.

Не ти ја знам ситуацијата и не сакам да го сфатиш како осуда, затоа што не е осуда, ама верувам дека оваа организација ја имате затоа што приликите биле такви, нефер, можеби не си имала избор, а не дека ти беше сосема драго да оставиш 7 дневно бебе.

 

Не, туку поентата е само затоа што ти си живеела така и мајка ти истурала нервози и фрустрации на тебе, не значи дека децата на Дани ( извини @danichap што те ставам у муабет ама ти си ми жено врв и сакам да бидам ко тебе ко ќе пораснам ) ќе пораснат исто.
Тоа е целата поента. Дека не сите домаќинки се исфрустрирани и не сите деца растат ко тебе.

 

Право на избор си е сосем друга работа, никој тука не вика да се забрани со закон мајките да останат дома. Тоа не значи дека не смеат да се дискутираат последиците од тие избори.

Пропагирам да се мисли на општеството ако одлуките имаат лошо влијание на општеството. Работите кои ги наброја немаат такво влијание, неутрални се.

Ама еве for the sake of the argument, да речеме постојат работи со негативно општествено влијание а сепак ги правиме и оправдуваме бидејќи за нас се convenient. На пример, јадење животински производи и носење хиџаб. Дали тоа ќе го избрише фактот што сепак имаат лошо влијание? Не. Дали треба комплетно да се забрани изборот да се практикуваат? Пак не. Ама треба да сме свесни за тоа и да се стремиме кон нивно одбегнување.

Не имплицирав дека конкретно вашите деца ќе го изберат истото по ваш пример, туку дека ако сите решат дека ова е најдобар начин да се гледаат деца, жените како личности ја губат поентата на постоење надвор од мајчинството. Може ти лично да не се согласуваш со ова, ама историски гледано тоа е реалноста.

 

И мајка ми мислела дека е за мене најдобро финансиски што повеќе да придонесе, материјално што повеќе да имам, ама ете, јас како дете поинаку мислев, а и сега

Што нашите мајки некогаш мислеле, и што денес знаеме и ни е на дофат на неколку кликови, не се споредува.

Мајка ми денес со израснати деца жали за времето што не го поминала со нас, првенствено со мене, ама сега е доцна, пројде тој воз.

Немам спомени кои би сакала да ги имав. И беше сосема добра мајка, само што не беше присутна колку што ми беше потребна.

Што е и судбината на речиси сите на Балканов барем, затоа што немаме мини-џобс, парт тајм џобс и слично. Односно или работи најмалку 40 саати неделно, или не работи.