Жени домаќинки

Па технички абортусот е контрапродуктивен за кое било општество, секое родено дете е идна работна снага што ќе го одржува системот и државата.
Глобално за една земја е подобро да има повеќе раѓања него пензионирања, ама нема такви трендови, спротивни се.

И сепак ќе поддржувам абортус, оти не е нормално на ниедна да и' кажам што со себе да прави.

 

Сум кажала кажала во темите кај што сметам дека нечии избори лошо влијаат на општеството. Сум кажала кај хиџабите, сум кажала кај животните, кажувам и тука. Кај што не сметам дека има не сум кажала.

 

За ти да им кажеш шо треба да прават.

Оти сите се индивидуални и во здрави врски уште пред брак се дефинираат некои односи. Па после нема изненадувања.

 

Тетин ми имаше и се уште има фирма не кој знае колкава, само едната братучедка и зетот работат таму, работеше и тетин ми но си се пензионира, другата братучедка и зет си работат по професија, не се ни мешаат, дуќанот им е во двор, тетка ми не работеше и беше директор на фирмата, еве сега си зема пензија.
Секако може, ама кој да сфати.

 

Види, премногу америчко-британски просеравања има, имале и ќе имаат влијание и врз општото размислување на повеќето.

Ама се' треба да се земе критички, слепо следење на трендови повеќе ме заплашува него нешто што се покажало како одржливо низ цела историја на цивилизацијата.

Мислам оф топик сум тотално, се' ми е океј и се' ќе прифатам пошто прво и основно начело, компас ми е слободата кој што сака со себе да прави. АМА, ама, негирање на биолошки факти во име на идеали и замисли, прилично тмурно ми делува иднината.

Од една страна сакаме да веруваме дека светов оди кон подобро, од друга страна постојано скандали со вештачки предизвикани епидемии на зависности (Purdue pharma) - не е теорија на заговор, него нешто потврдено и судено, клиники за промена на пол кои исто така не се теорија на заговор него цели судења и пресуди има поради не-баш-среќното менување и неправење на неопходни психолошки проценки итн. да не набројувам понатаму.

Ама се' мора да се прифати и аплаудира, иначе си затуцан, ама мајка да си ги чува сопствените деца, по сопствена волја, е тоа е веќе сериозен проблем.

 

Ау темава
Јас ги разбирам тие што не сакаат да работат и тие што работат,не осудувам ничиј избор...
Не сум мажена, меѓутоа потекнувам од голема фамилија каде што повеќето се омажени/оженети, сметам дека првата година логично е мајката да биде со бебето, но.. за понатака не оправдувам да не се работи, неповрзано за тоа, јас никогаш немав потреба да работам, ете моите заработуваат и убаво ми беше, стани, легни, јади, спиј, не ми паѓаше на памет да барам работа, си седев дома, чистев да, меѓутоа секој ден не можам да бришам прозори и слично на тоа, од седење дома сите можни болести по ред почнаа да ме напаѓаат, затоа што освен што седев дома и идев до продавница ништо друго не правев, се здебелив 13кг сигурно, висока сум па не ми се познава баш, меѓутоа јас се чуствував грозно во свое тело, да не ги набројувам болестите кои ги добив од комфорот дома, сега почнав да работам и се каам зашто порано не сум почнала, зашто седев дома и се доведов до тоа ниво, најголемата грешка ми беше седење дома, на работа запознав и луѓе и другарки плус си имам, често кога сум на работа со луѓе, си мислам во себе, како сум можела дома да дремам, највеќе ми е криво за тоа што фатив болести од ништо буквално, бидејќи и физичките работи во куќа не се баш како кога ќе се социјализира и излезеш надвор, пак ќе кажам, немам ништо против луѓе кои не сакаат да работат и сакаат дома да седат, мене седењето дома ми беше најголема грешка, за жал и хронично се разболев, сега да ми е овој памет, само на стари години ќе седам дома.

 

Не е контрадикторно зашто стварно не сметам дека да одлучиш да не родиш дете е лошо за општеството. Баш напротив, ама не би навлегувала во тоа, премногу радикално е за тука.

Сите секојдневно избираме работи што се добри за нас, а лоши за колективот. Јас немам проблем со тоа, си го признавам и си го прифаќам како дел од комплицираниот живот на земјава. Ама не пробувам да го испревртам и да го продадам како нешто добро. Финансиска зависност по дифолт е лошо за секој, особено за жените, и имаме долга историја како доказ за тоа. Не знам што повеќе од тоа може да се разговара.

 

Која што сака нека прави. Се додека не е под присила да е домаќинка мене ми е океј.
Јас лично не би била фул тајм жена со кариера 24/7 само тоа да ми е животот.
Да сум домаќинка исто не би, ама некој баланс да. Како што ми минуваат годините некако да си парцијално домаќинка не ми изгледа како најлошото нешто во животот.
Ама не би да значи дека мажот не треба да помага во домаќинството и да ме чека мене.
Се ама со баланс.

 

Исто и јас со брат ми се разликувавме, не сакам да се дружам со било кој, за разлика од него, и не сакам гужви, тој беше спротивно од тоа, а не одгледале исти родители, до карактерот е.
Колку и да му згрешеа простуваше, јас не простувам, ама ептен некој ако ми згреши, толку е.

 

Значи домаќинлукот заради децата не те прави подобра мајка така?
Тоа сакам и јас да кажам

 

Никој не смее да ја оспорува нејзината улога и правото на жената еднакво да се остварува во едно општество. Секоја жена мора и треба да има еднакви права и да ги остварува како еднаква единка во општеството. И еднаква плата за иста работа.
Тоа понатаму значи, дека ако жената избере да остане дома, како личен избор и по своја воља никој нема право да и се меша. Како што не сите може да се вработени, така и не сите можат да си седат дома. Ние како просечни единки во нашите општества немаме избор, освен да сакаме да работиме мотивирани од нашите лични и моментални ситуации и преференции. Толку е едноставно.


Свеста за битноста на присутната мајка во првите месеци/години од бебето се повеќе се крева, во најмала рака е смешно што на форумов мајка ќе ти каже ако де, остај бебе на баба на 4 месеци се ќе биде ок. Да, ќе преживеат сите, ама цената е голема. Е сега, кога ти требаат пари секогаш ќе ја избереш таа жртва и без друг да ти сугерира.


Дали би била со маж што нејќе да работи? Апсолутно. Кој сака да ринта за други? Ние сите овде, сме ја сфатиле поентата на работењето и сме мотивирани да “сакаме” да работиме од причини за нас лично познати, за работи што сакаме да ги имаме во животот повеќе, отколку да ги немаме. Од голема љубов никој не работи.
Не би била со маж, кој не е спремен да стане во 3 сабајле ако е треба за да направи се што е потребно за своето семејство.
Кој сака да стане во 3 сабајле место да спие?
Ама кога веќе имаш семејство имаш поголеми одговорности и мораш да мислиш и на другите и да бидеш спремен во секое време да правиш се што е во заеднички интерес. Како за мажот, истото важи и за жената. Без разлика на пол, двајца партнери во врска/брак, заеднички учествуваат и заеднички носат одлуки.

Не можат сите да работат, некој мора и дома да седи. Било жена, било маж. Како што не може секој да е архитект, некој мора и месар да е, како што не може секој доктор да е некој мора и во конфекција или на фарма да работи, како што не може секој да е судија, некој мора и криминалец да е, како што не секој може да е музичар, така и не секој може да црта портрети на улица во Милано, итн, итн.

Никој не пропагира седење дома, туку само е право на избор, како и се останато.

Има родители со кариери чии деца не завршиле ниту обичен факултет, има родители без факултет чии деца се доктори на науки, така што се е предмет на личен интерес. Точно има и родители што сакаат да остваруваат лични соништа преку децата и не сите тие родители се невработени, оти има и такви на високи позиции кои сакаат децата да го завршат истото како и тие и да го преземат семејниот бизнис, иако децата имаат различни интереси и никој не ги прашува за тоа.


Иначе да, кариерист е и неприсутен родител. Пошо работно време, редовни дообуки, конференции, семинари, работни патувања, прават да си често отсутен во животот на детето. Тоа исто никако не значи дека си лош родител, само факт е дека често си отсутен родител и пропушташ многу работи. Но и тие деца ќе пораснат и ќе си го најдат своето место под небото, како и оние чии што родители биле дома и не значи дека ќе бидат лоши деца ниту едните, ниту другите и дека ќе завршат со погрешни избори.
И тоа е избор што некои родители го прават, кој никако не смее да се оспорува или осудува.

Сума сумарум, лив & лет лив.

 

Болдот. Тоа и го кажав поназад. Ама за да се научи, треба да САКАШ да научиш прво. Околу мене повеќето веќе имаат деца, прилично лесно е да направиш дистинкција меѓу едните кои доволно сериозно ја сфатиле улогата и се трудат, и другите кои живеат и веруваат во "и мене така ме растеа, па што ми фали?".

Опасноста се овие вторите, оти се' додека искрено не согледаш што ти фали, ќе ја пренесуваш истата траума на следната генерација.

Еден мора да биде тој што ќе го прекине кругот, а идеално е да не бидат тоа сегашните деца, односно децата на идните родители.

 

....иии како и во секоја тема, така и тука си измислуваш што мислат другите, смислуваш контраргумент на тоа и се караш за непостоечка поента. Постојано проектираш и не ни приметуваш дека го правиш тоа и покрај тоа што цело време ти се нагласува.
Јас моето го кажав во првите страници и не ми се пишува пак, на прашањава нема да ти одговарам зашто се смешни.

 

Знаеме за децата што е најдобро.
Голема жртва е да оставиш бебе баба и дедо да го гледаат.
И секој има право на избор. Ама со една македонска плата и немаме баш многу избор.
Или треба мажот да зема доволно добра плата за жената да може да седи дома и да гледа деца.