Жени домаќинки

Целово твое мислење е всушност реалноста.
Да можеш активно да се посветиш на децата и на улогата родител, ексклузивно на почетокот, е една од поневозможните мисии. А не треба да е така, нема ништо феминистичко и праведно во системот како е поставен.

Да стануваше збор за нешто што мажите ги засега колку што бременоста и раѓањето ги засега жените, досега ќе измислеа начин да се адаптираат работните места, саати итн.

 

Одлуките што ги носиме се за наша корист или задоволство, не за општеството. За општеството се' што можам и сакам да направам е да се погрижам за здрава и чиста околина и создавање подобри генерации, да ги научам своите деца на вредности. Или да излезам на протест, да дигнеме глас за промени. А јас дали и колку деца ќе родам, тоа сигурно за општеството не го правам. Ниту пак го земам општеството во обзир кога треба да одлучам дали ќе работам или не.
Инаку, не осудувам и не им замерувам на жени што останале дома да водат грижа за домот и детето. Јас лично, да имам дете, сакам да му се посветам во првите години, до кај 6 сигурно, за потоа ќе видиме. Важно ми е да имам финансиска независност и стаж, еве со години работам не само за да трошам туку и да заштедам, оти кога ќе родам и ќе ми заврши породилното, не планирам да се вратам на работа еден долг период. Единствено ако има потреба, ако некако дојде до недостаток на финансии, тогаш да, оти не бива да ни фали нешто, ниту на детето ниту нас.
Сум била неколку месеци без работа и можам да потврдам дека подобро и покорисно е да се работи отколку да не се работи, од многу други причини а да не се тоа финансиите. Важно е, но детето е поважно и поголем приоритет, за мене. И ко што си знам јас за мене, така си знаат и другите за себе и не се мешам во нивниот избор.

 

И на крај кој ќе остане на планетава, само Индијци? Прилично е лошо тоа што наталитетот е многу неизбалансиран.

 

Нене
Конкретен одговор.
Пошо ве мрзи.
Убаво ви е на готово
Као може некој да неќе да има кариера, да стане да се дотера за на работа, да има колешки, колеги.. не ми е јасно

 

Прво, историски, нема доволно историја за да тврдиш дека она од параграф 1 има неутрално општествено влијание. Значи ти сметаш дека се неутрални, а дали се неутрални времето ќе покаже.
Второ- како јадење животински производи има негативно општествено влијание, те молам посочи ми соодветна тема, да не одам овде оф-топик.
И трето, како растење деца со мајка има негативно општествено влијание не разбирам. Историски, жената секогаш, од првобитно општество, била и многу други работи освен мајка. Да не го тупам за кој сеел, кој ловел, па само пред 150 години е една Марија Кири родена. Немала поента на постоење надвор од мајчинството? Во 1903 добива нобелова награда, али битно право на глас немала. И за да биде историскиот парадокс комплетен- од какви жени/мајки произлегоа сите генерации жени од 50 тите години навака (на простори на екс-ју), речиси сите вклучени на пазар на труд?

И затоа ја сакам Камелија

 

Прашуваш или си даде одговор дека ги мрзи?
Пошто ако прашуваш можеби ќе добиеш одговор и ќе успееш да си ја разјасниш појдовната точка на соговорникот, ама ако имаш предрасуди или однапред оформена мисконцепција, џабе поставуваш прашање, и своето и туѓото време залудно го трошиш.

Ќе ти одговорам со една реченица па гуглај, сериозно не ми се оди во таа тема и не ми се разглаба на таа тема - консумацијата на месо во размерите во кои се консумира има големо влијание на планетета, бидејќи за животните да се одгледуваат се сечат толку многу хектари прашуми годишно, и се користи толку многу вода, што масовно влијае врз климатските промени.

Озбилно, гуглни.

 

Па прашувам.
Зошто жената да не работи? Ако е здрава и права. Зошто? Пошо ги мрзи. Не може да те исполнува цел живот дома да седиш. Не е реално едноставно

 

Маче, пре би гуглала како се праи сапун од сало (една домаќинска работа) и сигурна сум дека нема прашуми во Европа ...така што, дај линк до темата, ако има таква.
Мислам, те сакам, ама не до толку да јадам ларви.

 

Не знам дали има тема, ама ти викам ако се вклучам знам дека ќе се вознемирам, затоа и избегнувам. И Европа не е цела планета, како што Ковид од Вухан излезе де
Ќе ти дадам линкче, има и баш доста научни трудови на темата, ама чисто сублимирано што-зошто.
https://sentientmedia.org/why-is-eating-meat-bad-for-the-environment/

Прашуваш и си даваш одговор, што значи не те интересира навистина зошто, што пак значи дека нема поента дискусијата

 

А мислиш ти дека жената што не е вработена дека ја мрзи? Е па има некој што така си одлучиле де, си имаат мали бизниси си ги гледаат децата уживаат во готвењето па вежбаат фитнес па ете читаат книга, се грижат за себе, имаат време за се, така му се паднало ете,

 

И пак тука има улога контекстот, локално одгледување и јадење месо е природно и потребно за екосистемот. Ама тоа не може да одговори на потребите на огромна популација што од ден на ден расте, па затоа индустријата расте пропорционално и токму така, нѐ уништува. Реално, освен од етички аспект што е чисто лична перспектива, не мислам дека ако купам свиња од луѓе од село е погрешно, најмалку па ја уништувам планетата. Затоа се битни и околностите и точката во која се наоѓаме во глобалните проблеми.

 

Леле бе, со Џолен најде да се расправаш и да и кажуваш дека е мрза и готован.
Страм да ти е @јolene , една безкариерна недотерана особо.

Спојлер: Спојлер

Џолен е таква една неамбициозна мрза, што сигурно уште сурвајвал бизнис план нема напраено, во случај на цунами во Берлин. Мое лично видување, според 10 муабети што ги имам прочитано од нејзе, појма немам ни која е ни кај живее

 

Јасно, самата не сум вегетеријанец/веган па да се дрзнам морал да проповедам, воопшто.
Него вештачката преголема популација на животните го создава проблемот, а да се држиме до локално одгледување и лов, е неопходно затоа што повторно, ќе дојде до преголема популација.
Проблем е тука длабокиот консумеризам и нормално, капиталот, ама тотално сме оф па не би било ок да продолжиме.

 

Кога веќе тргаме паралела, ќе тргнам и јас паралела со мајка ми. Мајка ми е во здравство веќе 30+ години. Уште коа сум била мала почнала да работи, буквално нема застанато од тогаш. Општествено била, е и ќе биде корисна, под нејзино крило има илјадници добро дијагностицирани и адекватно лекувани луѓе. Еден куп испитувања, останувања после работно време, доаѓање и во неработен ден оти нешто не се поклопувало, читање дома, семинари, едукации еден куп.

А исто така мајка ми беше прекрасна мајка. Колку и да и се љутам за некои работи, како дете буквално сето внимание ми беше посветено. И цртала со мене за на ликовно, и решавала задачи по математика, и куќарки правела по ОТП, и ме носела на театар, и си наоѓала време да ми објасни за прва менструација, за дечковци и слично.

Знаете што е резултат на тоа? Еден куп здравствени проблеми има, на нозе не може да стои, не може да спие навечер, без дијазепам не може да заспие, плаче цело време ако нешто не стигне и цело време е под стрес. 30+ години е под стрес.

Дали би сменила нешто да можам? Не.
Дали ми е криво што имала време за сите освен за себе, да не може да се испрди на рајат? Да.

Никогаш нема да имате се, ниеден човек на планетава нема се. Е понатаму лична волја и избор е што ќе се жртвува.

 

Па еве некои се изјаснија, зашо да се мачеле и кичмеле.
Пошо тоа е животниот круг.
Растеш, учиш, работиш, пензија, гроб
Тој е бубањот

Стварно не ги читам пола од темава и не ме интересира ништо освен тоа шо прашувам.

 

Ама болестите може, а и не мора да имаат врска со работата. Еве моите тетки, домаќинки цел живот и сите се со по неколку дијагнози од мозочен удар, остеопороза, проблеми со вени, катаракта итн.

 

А ти со кое право осудуваш жени што не работат од секакви причини? И велиш дека ги мрзи? Па и да ги мрзи бе нивни живот нивен избор, што мака имаш ти со тоа? Тебе не ти менува ништо кариерата си ја бркаш, плата си земаш,што ти е крива Весна или Стојна оти ги мрзело.

 

Не ги судам.
Кажувам дека ги мрзи.
А ако се осеќате/осеќаат осудени, можда си ја имаат мувата на капата?
Сѐ дур не е хендикеп или болест у прашање, мрза е. А тоа тешко се лечи ко шо сум чула

 

Така не се води дискусија.

 

Е де мрза ете имам, и сега што праиме ме мрзи ете, неможеме сите работни и усшени да бидеме како тебе мора да има и мрзи вака по некој