Жени домаќинки

Ја не знам дали случајно спаѓам у "гласните" ама во меѓувреме имаш цела тема посветена на младите кои постојано менувале работно место, кои не трпеле ни малку авторитет на работа, па гледаш коментари јас рмбав за 6000ки, вие сакате све на тацна и тако даље.

Или ако немаш деца тогаш треба да се убиваш од работа зашто свој живот не треба да имаш?

 

Да видиш дали им е простено на мајките, ако немаш млеко да му купиш на детето не за 6000ки, за 1000 денари ќе идеш вециња да чистиш.

 

Јас незнам зошто животот на жените секогаш го сведуваат или на работа или на деца. Зарем нема други работи во овој живот шо може да се напраат или искусат?

 

Не, туку 90% од мајките што пишаат тука дека би седеле дома да си ги гледаат децата како растат, наместо да одат на работа се со јаки кариери. Искусиле на своја кожа. А беа нападнати дека не треба да седат дома и да зависат од мажите, немало да имаат ѓаќи да си купат, па се омаловажувало татковството и што ти не уште...
За младите од 20 години одете работете, шетајте надоградувјате се, кој ви рече домаќинки да бидете. За се има време. Или не работете, како сакате...

 

Не се срамете да ме тагнете, не се плашете.

Кога ќе разграничите живеење со свекрва и со маж, јавете ми се.

 

Ај да се одразам од тебе, да се вратиме он топик, алелуја.

Можам да пишувам само од моја перспектива, од едно малку поинаку устроено општество.
Значи апсолутно, правата или родителските бенефити, после биолошкото мајчинско отсуство, како пола/скратено работно време или законска можност за работа од дома, е апсолутно врзано за родител, не за маж или жена. Технички, новата мајка може да се врати на работа после 6 или не знам колку месеци, до 3 години, родителско отсуство може да практикува било кој, што се грижи за детето (може, не мора), до 9 години или не знам колку, законски можеш да работиш дистант (ако условите на работната позиција го дозволуваат тоа). И се се ова луксузи за привилегирани, очигледно не можеш да бидеш лекар или пекар си хоум офис, ама ете, за некого постојат. Ваљда пошто увиделе дека деца постигнуваат извесни развојни фази на извесна возраст, имаат потреба од родителско присуство во помала или поголема мера и никој не претпоставува дека бабите, дедовците, се одговорни за децата.
Аспектот зошто најчесто е родителот мајката се биолошки и финансиски. Настрана мистериозната биолошка поврзаност, зошто мало болно дете има потреба од гушкање мајка, ваљда е негде и научно потврдено дека жени биолошки се поспособни за мултитаскинг. За ова гушкањево, и татко е опција, ама мислам да може да бира меѓу мајка и татко, ќе избере мајка. За мултитаскингот не морам да објаснувам ваљда, мене ми е барем очигледен и во приватен и во професионален живот.
Е сега, финансискиот аспект или џендер пеј гап кој не постоел. И тука иде она шо сакав да го коментирам претходно

Не е прво ни јајцето ни кокошката. Маж во почест број случаи зема поголема плата, затоа што:
- Маж полесно стигнува до висока и добро платена работа, само затоа што е маж. За во одбор на директори апсолутно нема специјални вештини кои се полово условени, сегде што сум гледала статистики поголем процент жени стигнуваат до високи образовни дипломи, ама за ЦЕО, директор, главен, пожелно е да е маж. Има тука анегдотални примери од балкан, дека муж треба да е директор јер бизниси во кафани се склучуваат, па иде тука кеш, секс, народњаци, ама кој е резонот во мултинационална компанија 85% директори да се мажи, и притоа аспект кафана не постои, не разбирам.
- Жена почесто е вклучена во да ги наречам хумани или сектори од јавен интерес, образование, здравство, и тие обично се помалку платени отколку оние со бизнисите од погоре
- И најпосле, една иста работа може да е различно платена. Пример, возач на автобус, апсолутно има жени што возат автобус во мое село и не е никаква типично машка или женска работа. Ама, да возиш градски автобус е помалку платено отколку меѓуградски, а меѓуградски е помалку платен отколку меѓународен. Жена со мали деца ќе го вози градскиот, за недајбоже ако се јават од градинка или школо, да може да си го земе детето во најкраток можен рок.

Уште една битна работа. По стоти пат, се меша еднаквост и рамноправност, и во тоа нема никаков феминизам. А општествата се сеуште далеку од тоа да ги третираат жените рамноправно и да им овозможат да го искористат сиот свој потенцијал.Затоа мајчинството е хендикеп. И тука ќе запрам пошто ќе се изнервирам, мажите го кројат светот по свој терк, оти само така можат да опстојат како понеспособни.

 

Имај на ум дека во таа тема зборуваме за жени кои не се среќни со ситуацијата во која живеат, овде со такви кои се среќни со ситуацијата во која живеат.

 

Гледај од аспект на работодавачот. На кој ќе дадеш повеќе плата, на некој што секој месец е една недела дома от е болно детето, или маж кој никогаш не отуствувал? На жена што у секој момент ќе ти отиде на патолошка и проектот ти е на пола и мораш да имаш бекап? На жена што зима саат и пол пауза да дои? Зборувам за исто инелектуално способни

 

Ама тоа законски е овозможено за жената, бидејќи е мајка. Не ми е логично поради тоа да е помалку платена, само затоа што е жена и мајка. Факт е дека живееме во машки свет, и женскиот труд и интелигенција се потценуваат максимално.

 

Да бе, еве гледам и на 50 години, жени цео мео се бројат на прсти, пошто на патолошка се. Не е ваљда дека им ги купувате приказните.
И ова не познава раси и нации, може да е белец, индиец, марсовец ама жена тешко.

Записи од општества кајшто и мажи одат на родителско отсуство, некои и задолжително.

 

По закон еден од родителите останува на породилно. Не мора тоа да е мајката.
Колку што се сеќавам имаше некој предлог мајката неколку месеци па потоа таткото само не знам дали го усвоија.

 

Не е усвоен. А предлог законот секако е таков да прво мајката останува 4 месеци со бебето па потоа може да се распредели кај другиот родител. Што е и логично.

 

А, како така можеш да отупавееш дома?
Можеш да отупавееш на работа со малограѓанска маса од колеги или на факс со народ главно сочинет со оговарачи.
Мене па повеќе ми е тупаво да се глуме некое лудило, а не знае нешто основно од домаќинство за себе.
И сметам дека треба да се знаат домаќински работи и мажи и жени и истите да се редовно применуват.

 

Секако дека можеш да отупавеш дома, дури и ако правиш пауза од работниот процес неколку месеци ( а не со години да си дома). Пример, фирмите денес прават секакви реорганизации со цел поголем профит. Во текот на една година може трипати во една фирма да се промени начинот на работење, а секоја фирма во истиот сектор има плус некои интерни правила. И да, ако седиш дома со години, може ќе си читаш книги и ќе имаш богат речник, ама ако освен тоа немаш брзина на работа, креативност и други меки вештини, ќе биде тешко. Пример во основно имав професорка по географија, жената дипломирала и едно 10 години чекала за вработување. Самата си кажуваше дека материјалот од студии го подзаборавила, па дома кажуваше дека учела лекции буквално како ученик за да може утре да предава. Значи отупавала дома и заборавила тоа што знаела. Не е крива, за во просвета тешко се наоѓа работа.

 

А нема ни родено сеуште

 

Можеш и на работа да отупавеш, до човекот е, а и до работата.
На претходната работа активно отупавував прво затоа што беше таква сама по себе, никаков предизвик ниту можност за напредување, а второ толку ме преморуваше што за основни работи дома немав сила, а не да се занимавам со ментално здравје, хоби, било што што ме исполнува.

Кога ја променив работата, многу работи се променија. За почеток работам поинтересна работа, со поинтересни луѓе, а уште поважно со луѓе кои самите работат на себе да не отупават и те мотивираат константно.

Баш поради тоа после 10 години пауза се вратив да го довршам факултетот, после 1 месец на новото работно место добив желба, баш поради тоа што не сум толку утепана од работа имам поголема желба и за хобиња и за социјален живот. И баш поради тоа што луѓето со кои работам константно работат на себе, добивам желба да се дружам со нив, нешто што ми било незамисливо порано.

Поентата ми е, работата како работа не значи дека ќе ти помогне да не отупавеш, мене лично страшно ме отупаве и ми ја зема секоја сила и волја за било што.

Така што, сега имам многу повеќе време, па ете не да не отупавувам, правам работи за кои порано не ни помислував да ги правам. Ако не работиш за плата, не значи дека интелектуално ќе пропаднеш, тоа е веќе до човекот и што прави со своето време.

Јас учам, читам, бојам, цртам, фотографирам; некој активно ќе оди во хуманитарна организација, некој ќе планинари, е некој ќе трачари ден и ноќ де

Ама мисконцепција е дека ако не работиш затупавуваш. Колку повеќе работев, толку поутепана бев, барем јас лично

 

@CameliaMiller Couldn't agree more

Истовремено, токсичната работна средина може многу да влијае на самодовербата и вербата во сопствената способност.

А општо работниот притисок на целокупното ментално здравје. Тоа може да придонесе и до разболување, не само уназадување.

Освен ако не станува збор за лакирање нокти на работа како што вели Лилит, што објаснува многу за одредени мислења

 

Зборувате дека има незгодни колеги и тие влијаат на менталното здравје. Ок, стои тоа, ама незгодни луѓе има секаде во државата, кога ќе влезеш во амбуланта, во автобус, во такси, во институции, имаме незгодни пријатели, роднини...Кога си во работен процес, колку и да е средината отупавена, ја учиш и комуникацијата со луѓе, згодни и незгодни, професионални и непрофесионални. Тоа домаќинките кои се вечно дома го немаат осетено, па колку сака нека чита книги, нека следи онлајн курсеви, нека учи јазик итн. Еве и јас сум отупавена за некои работи. Следните денови ќе работам хонорарно, ама прифаќам само за фирми кои работат по стар модел, а новиот модел го немам пробано, правев пауза од 2-3 години во тој сектор, и возот отиде. Не сум била на предавања, не сум го пробала новиот модел на работа, да ми објаснува никој не е должен, па и да ми објасни, луѓето се себични, најважните работи не ги кажуваат и што ќе лутам, ич не прифаќам ангажман. Заклучок, со паузата сум отупавела, времето ме прегазило, други лица се инволвирале во тие фирми да бидат соработници и чао за мене.