Не може да земе одмор, нема да јаде ако земе одмор. Има разлика секако, затоа и јас се љутев дека он не беше дома, работи две работи. Многу мало вашето, јас секој ден се преиспитувам дали направив грешка, за детето, не за мене.
Ако е за бабата, нема потреба да оди. Ако не е таму таткото, што ќе оди. Иначе да нема забуни, ние не сме разведени, маж ми чуваше дете од 6 месеци, јас одев на работа, на пат, секаде, детето он го чуваше, а доев до две години. Идев доев и излегував.
Браво, и јас го доев 22 мес. Тоа викам и јас, он за бабата го бара. И кога беше дома ќе го стави телефонот на маса и нека јаде, ќе му пушти бејби тиви, нека гледа. Фала, секое добро.
Не е секогаш до возраста освен ако е под 9 месеци, колку што и законски следи породилно на жената или може и да се побара повеќе од 9 месеци, ама во одредени околности тоа, значи според мене ако е помало од 9 месеци не е убаво да е разделено цел викенд. За поголемки еве од година дена може, сепак зависи пред се од детенцето и неговите потреби и однесувањето на таткото. Ти во овој случај опишуваш отсутна фигура која целата одговорност ја префрла на бабата. Мислам дека за ова имаш право да реагираш и го известиш ЦСР па може да се адаптира договорот како последица од ова колку и како ќе го гледа. Да го разделиш од татко не можеш и не е во ред, ама па и татково да нема осет дека има дете и како треба да се поставува и однесува кон него и цела одговорност на беби тв или баба да паѓа ми е многу неодговорно и незрело од негова страна.
Затоа и се разведувам, ама во центарот викаат дека тоа е наша работа, а не на детето. Чекам одговор, им кажав дека не е дома, и кога е дома па не знае да му направи јадење, му дава пржено месо, сланина, све што јаде он. Па после тоа што го преживеав јас таму ич не би му го дала, ама ај го бара малото па не е во ред да не го гледа. Мислам и дека не треба да го развозува кај него туку треба да го прошета негде, а не дома да го чува, мирен да биде, а надвор никако зашто ќе треба да го анимира и да троши пари. Ама така сака, така нека биде, нема да се смени.
Здраво, може ли да кажете добар адвокат за старателство? Трите деца ЦСР и судот ги додели кај таткото, а мене ем ме избрка боса од дома, каде што 25 години живеев ем и децата ги сврти против мене. Најмалото е само 7 години и татко му не му обрнува внимание затоа што работи и е изморен од работа, а со мене учи и пишува. Јас бев невработена, сега работам. ЦСР вели дека децата не сакаат со мене, не можам да си поверувам
Ве молам кој имал слично искуство или некој близок со слично искуство да сподели и да ме насочи каде да побарам помош, ВЕ МОЛАМ Многу си ги сакам децата и не можам да живеам без нив.
Барај ја адвокатката Катерина Котеска, таа најдобро ќе те насочи и ќе ти помогне. На фб ја побарај ќе ти даде број. Со среќа и наскоро да си земеш дечињата
Се надевам само дека се ќе се реши како што треба. Не можам и никогаш нема да можам да разберам препукување преку деца, што било било меѓу родителите, децата не сеат дс трпат. Возрасни луѓе со тронка памет у глава и самосвест не треба да дозволат да ги одвојат децата целосно ниту од едниот родител (освен во случај на насилство). Толку да не може да се сфати дека децата се тие што патат не ми е јасно, како да им е малку траумата од самата разделба