Тоа се нарекува киднапирање.Со сила кога некој те одвлекува од дома.И ти не проба да си отидеш,да се спасиш?Стварно не ми е јасно.
Како бе ова? Дај пиши ја цела приказна, има еден куп правници овде на форум ќе те посоветуваат. Како така, не наведнувај глава, кажи ни што се случило.
На шпанска серија ова не е емитувано како што раскажува досега.и треба помош да сфати дека не треба да трпи
Фала, ама нема потреба . Ништо посебно. Еве на кратко: Имав 18 години се запознаеме . Тоа се зајубил во мене , а јас него не го сакав бидејќи сакав друг тогаш . И он добива се со сака имат врски моќни се . Така и со мене се договориле дома со мојте и мене ме омажија со него иако јас него не го сакав ( имав причини и ми беше забрането од двете страни да се противам морав да прифанам ) и ме преселија во заеднички стан одма по тоа со него. Помеѓу нас ни си направиме договор ( за да си добијам на време ) да одиме демек чекор по чекор (он да не ме тера да работам работи со не ги сакам а ја пак глупости да не правам ), да не се случе нешто со не треба ми беше сето тоа. И само спијме заедно ништо повеќе тоа е тоа .
Финансиска зависност, страв од осаменост, срам од што ќе речат другите, немање поддршка па и лоша едукација уште од детство мислам дека се најголемите причини за тоа што го гледаме и слушаме, а дел од нас за жал и поминуваме низ тоа. Како што кажаа и другите членки па да не се повторувам и јас тука. Еве тука ќе напишам за дел од тоа. Идејата не е да се жалам, но можеби некој ќе препознае нешто, некои карактеристики и можеби ќе му помогне. Спојлер Еве лично мене ми се случи да врската во која бев стане екстремно токсична, на почеток беше поинаку, но за жал не ги приметив знаците што ги даваше тој, сакаше да ме одвои од пријателите, му сметаше да разговаварам дури и со фамилијата, постојано ме препрашуваше што сум разговарала, кога излегував со другарките ме тераше да му праќам слика да види со кого сум итн. Потоа откако почнавме да живееме заедно, јас откажав од местото од каде живеев претходно тој почна уште повеќе, ми го проверуваше телефонот, со кого сум разговарала и што, почна со секакви навреди за моите пријатели, па и малку по малку и мене почна да ме навредува. Почна да ги зема и да ги користи моите работи (од типот на лаптоп, перница, чорапи, итн) без да ме праша, тоа знаејќи дека нема повеќе каде да одам бидејќи не само што бев во друга држава туку и за жал тогаш не земав доволно висока плата да можам да изнајмам стан сама. Секако дека ми сметаше сето тоа и се обидував да му објаснам, но тоа доведе до полоша ситуација, почна да бара да ми ги прегледува банкарските сметки, и да знае за сите пари што ги имам и бараше да му купувам поклони, да го частам, да плаќаме се пола-пола дури и за работи кои јас не ги користев/јадев. За среќа имав сметка за кога тој не знаеше така што си оставав пари на страна постојано, за да си купам нешто за мене или за итни случаи. Кога ќе се пожалев зошто морам да плаќам или да купувам поклони ми викаше дека тоа било нормално, мајка му така го учела, да дава се што има а не да штеди, па така требало и мене да ме едуцира и ако не сум правела како што ми велел тој ќе ме избркал од станот (живеевме под кирија, плаќавме по пола). Тогаш веќе решив да си заминам, кога тој ќе оди во посета кај мајка му јас да се иселам брзо брзо, без да знае бидејќи се плашев дека нема да ме остави да си ги земам сопствените работи. Се договорив со пријатели што имав таму, најдов место каде да се сместам, но тогаш се појави прекрасната корона и веќе не можев да мрднам, местото кое го најдов брзо го издале на други, бевме во карантин без можност да излегуваме освен по потреба за храна. Тогаш искрено се тргна и на полошо, двајцата почнавме да работиме од дома и што и да правев ништо не чинеше, се му сметаше, психичкото малтретирање стана и полошо, почна да ме навредува повеќе, исто и мојата фамилија, моите пријатели, не можев ни да зборувам со никого затоа што му сметаше. Некогаш знаеше да ме стега за рака нога, нос демек на зафрканција ама беше болно. Знаеше дека немав каде да одам во моментот и сакаше да се иживува со мене. Искрено, имав среќа и си заминав во прва прилика па така се оттргнав од него, инаку ќе беше страшно.
Najcesto vo brak ostanuvaat poradi deca, poradi okolinata(koj shto. Bi kazal). Poradi nedostig od Samodoverba. I strav dali moze da se zastane Sami Na noze.