Deka se soglasuva da dade materijal i se otkazuva od tatkovstvo. инаку за годините.. Јас имам 42 години и уште не сум родила, не дека не сум имала шанса туку не сум сакала да останам бремена ради реда. Сега би родила и самохрана би го гледала.
@MarijaMi90 во право си за се`. Зошто и понатаму младиве се осеќаме дека на 30 е доцна, заминал возот?? Пресериозно звучи ова. Еве едно прашање, дали на 30 и нешто ви е намалена сексуалната желба? Наметнува околината, времево е дефинитивно пошибнато, постресно, старите напнуваат а и реално и самите млади си правиме притисок и не бива секогаш. Има две страни и тие се контраат и тука е сопката. Од една страна да родиш на 23-4-5 туф шо знам рано ми е, не знам мене во претставава годиниве со двојче напред ме асоцираат на шетање,опуштеност, време за себеси,уживање. Малку сум хедонист јас. А од друга страна тоа шо викаш, шо порано тоа подолго време би требало да ги гледаме. Не знаеме како нѝ е пишано. Ама сепак кај мене натежнува повеќе накај она првото. Ај пак по 26-7 некако ми е прифатливо. Ама кога гледам родиле на 18 или 20,малку ми е језиво. ваљда дека родителите ме родиле по 35та година. Друго. Тоа со живците ама врска нема в крај. Значи прво не си заозбилен дури си помал/а. И кога ќе го родиш зависно каков профил на личност си, така ќе си го сфатиш. Знам една на 18 роди или и помала беше, значи детето ретко го гледа, бабата ѝ го гледа, таа којзнае кај здувна. Средена секогаш, нормално, по журки... Друга на 25 роди непланирано (размислувајќи и за абортус -ама не бидна) па после депресии ја фатија, многу тежок период, го мразела бебето шо сакало да цица често... И оваа ми кажува дека добро било шо ѝ се десило така ( ова откако потпорасна детево), шо порано тоа подобро, имаше една лекција. Пффф да беше сакано, ок, ама вака, не ми е верно, кога знам дека немаше нерви типкава и според мене, не му ја уживаше некако со детево, бар така имам впечаток, бидејќи често само некои тешкотии издвојуваше. Зезнатово е шо репродуктивната зрелост со психичката не се поклопува, ама сепак јас избирам исто по 27 години за прво дете, и не е доцна, таман работа. АМанте млади сме.
Нема правило никогаш не е доцна за годините. Но сега многу луѓе се соочуваат со неплодност далеку поголем бројот за разлика од порано, спонтани, мисед абортуси, па не се фаќало па чекај итн. Само ради оваа причина. Познавам една жена цело време истово и се случуваше се што набројав од 30 години обиди мртво бебе родено и други работи на 42 дури роди здраво право бебе. Со оглед на надворешни влијанија подобро е порано да се почне. И друго е со тинејџерско дете да се справуваш на 35 години или 40 одколку на 50 кога влагаш во менопауза па да не знаеш што со себе. Се си има предности и задности секој кога ќе си одлучи тогаш идеално нема.
Може не е соодветна темава, но дојдов да си олеснам. Маж ми сака да имаме бебе. Јас не дека не сакам. И јас сакам. Но кога ми текнува на самото породување и сите обврски околу бебето се плашам. Всушност јас никогаш и не сум била дечар не ме бива со деца и не знам како да се понашам со нив. Мислам дека не сум способна за тоа.
Породувањето е неколку часа, ќе се опоравиш после. Не читај ништо, секоја мајка и бебе се своја приказна. Нема врска тоа со другите деца. Никоја од нас не била 100% спремна и знаела се. Со тек на време ќе си ги учиш потребите на детето. Ако сакаш да имаш дете, немој стравот да те спречи во тоа.
Не можеш да знаеш дали си способна ,се додека не станеш родител.За каков да станеш родител не постои школо.Низ улогата на родител ти всушност учиш каков да си родител. Околу подготвеноста,за мене ќе кажам ,дека не бев подготвена,ниту од денешно гледиште бев доволно зрела.Но од денот кога се роди моето дете,како да влегов во друг универзум и попримив друг карактер.Станав личност со мисија,да израснам ,психофизички здрава индивидуа,до денес не сум престанала да работам на тоа. Можам да кажам дека мајчинството комплетно ме промени карактерно . Не плаши се,сигурно и во тебе спие,некоја друга ти што ќе се претвори преку ноќ во супер мама.
Ни јас не сум дечарка ама за син ми сум најдобрата мајка што можам да бидам. Обврски има, породувањето може да е тешко може да е лесно. Ама најбитно е дали сакаш деца? Мене бременоста ме фати неспремна ама се наместија коцките и ништо не би менувала и да можам.
Првата бременост со близнаци машко и женско и мене ме фати неспремна но добро ја поминав. Инаку сум дечар работам и со деца наставничка по биологија сум. Сега сум по втори пат бремена со едно женско бебе во 7 ми месец сум и оваа бременост досега добро ја поминувам
За мене лично 24-27 години. Многу сакам да се остварам како мајка, да сум помлада мајка. Нема идеално време инаку, кој кога сака.
Idealna vozrast koga teloto e spremno za majchinstvo e od 18-30. Nad taa vozrast se namaluva sekoja godina procentite na zachnuvanje. Drugoto e lotarija, ako imas ksmet I na 40 ke stanes majka no mnogu mnogu retko.Ne zboruvam za incidentnI slucai I asistirano oploduvanje. Sepak ne treba devojkite da go odlozuvaat majchinstvoto ako imaat partner vo stabilna vrska. Se ragame so konecen broj na jajce kletki koi gi troshime sekoj mesec. Brojot na jajce kletkite e individualen za sekogo razlicen.Jas moite gi potroshiv do 34 god. Stanuvanjeto majka me napravi podobra verzija od mene.
Со првото дете останав бремена на 18, ја родив на 19. Со второто останав бремена на 26, ќе го родам на 27. Првата бременост беше непланирана и навистина бев неспремна, самата бев дете. Да не беше мајка ми да ми помага постојано, не знам што ќе правев. Сега сум многу позрела и поспремна, мислам дека и повеќе знам за животот и оваа возраст ми е многу поидеална. Во некој друг живот , да можам да бирам идеална возраст за мајка би ми била 27-35 години. Да бидам емотивно зрела, финансиски сама стабилна...
Не постои "спремен" за деца. Ако некој бил спремен за деца му се молам да ми каже . Затоа што тоа мало гомце ке ти го сврти животот за 360 посебно првите години. Но љубовта е непроценлива. Неможе да се опише со збор треба да се почувствува. Пороѓајот може да биде и лесен и тежок,но на денешно време постои епидурал фала му на бога и нема да осетиш ништо. Ни јас не сум дечар. Од секогаш сум се радувала и сум се топела повеќе на кученце отколку на бебиња. Сега имам 2 деца и несакам да го замислам животот без нив. Сакав да ги имам и ги добив. Тоа е тоа прашање. Дали ти сакаш да имаш деца ? Ако сакаш немој да се плашиш. Се ќе биде во ред. Ако не сакаш разговарај за тоа со твојот сопруг и кажи му каков ти е ставот. И да ти кажам една тајна што е табу тема. Муабетот дека и кога си бремена и кога ќе го фатиш во првиот момент бебето паѓаш во несвест од љубов - не е точен. Љубовта се создава и станува се поцврста и понескршлива со гушкање,гледање очи во очи, со тоа што за тоа мало суштество ти си му се и те сака безусловно.
Нема идеална возраст. Како што кажа и членката погоре, нема спремен-неспремен. Останав бремена на 21 година, во почетокот само на тоа мислев. Боже, не сум спремна, па и јас сум дете, имав други планови, како ќе го чувам тоа бебе, не знам ништо за бебиња. Кога го родив, уште толку се изгубив првите неколку недели. Не знаев зошто плаче, како да го смирам, како да го успијам, итн. Со тек на време се навикнавме еден на друг и го засакав до бескрај. Дали ќе имаш 18 или 35 години, низ истото ќе минуваш ког стануваш мајка за првпат. Единствена разлика е финансиската состојба, ама и тоа не мора да значи.
Не бев таква. Бев психички спремна за тоа што ме чека, не паднав во никаква депресија, со се' се снајдов сосема Ок како да сум изгледала уште 5 бебиња претходно. Патем, имав 31 со првото дете. Така што не би рекла дека возраста не е пресудна. Јас ќерка убаво би припремила дека раѓање дете пред 25та не е песна.
Имам доста блиски што на 30+ родија прво дете, па уште не си го чуваат сами детето и не знаат да си го воспитаат. Мајчинството никогаш не е песна и не се согласувам дека зависи од годините на мајката.
