Свадбата е најмалку битна за бракот а парите не се гаранција за успешен брак. Она што е битно е да знаеш што сакаш и да знаеш со кого влегуваш во брак. Се ми се чини дека денес се помалку се познават оние кои влегуваат во брак. Инако ако гледаат сите да се финансиски обезбедени и стамбено ситуирани веројатно 90% од луѓето ќе бидат осудени доживотно да бидат самци. Според мене бракот е сосема непотребен ако сите сме финансиски независни, бракот е пред се создаден како институција заради социјална сигурност на партнерите. Инаку ако сме финансиски независни тоа парче хартија ништо не значи. Што се однесува до децата тие можат да бидат признати и без заснован брак и да ги имаат истите права како и децата родени во брак.
Зборам лично за себе, за мене најидеална возраст за брак е 30 години. Нема жива сила што ќе ме натера порано да се омажам. Кога ќе ми текне дека сакав да се мажам на 17 ми иде да се обесам. За некои е доцна, за некои не. Норрмално не знаеме што утре ќе биде ама секој човек треба да си планира...
Се е индивидуално, зависи од зрелоста на личноста. Знам особи што на 20-21година стапиле во брак, па потполно зрело си се справуваат со обврските и особи што и на 35 не се спремни да стапат во брак или сеуште не им е јасно како воопшто стапиле во брак.
Околу 30 години, сметам дека тоа период, кога личноста си го има до некој степен средено животот, кариера такви работи,знае што сака и е спремна за ново поглавје.
Јас лично порано (читај пубертет) во оние муабети и гледања на хартивчиња со другарките секад сакав 23, идеално ми беше. Но сега се промени за нијанса па би сакала да е 25/6 години, а на дечкото ќе му дое 26/7 години. Тие работи не се планираат за сигурно но тоа би ми била желбата. И таа желба е според некој план кој лично мојот е прво да завршам факултет,да се вработам и да родам 1,2 дечиња кои би потпркнале до почетокот на 30тите (да не се зависни 24 саати од мене) за да можам да си се посветам на кариерата и да продолжам со учењето (специјализација). На тој начин лично би била успешна на и полето кариера и на полето семејство, но ако покрај себе го немаш човекот кој го сакаш и те сака и се поддржувате меѓусебно, џабе е се. Само мое размислување, вака го замислувам сега тоа, не значи дека ќе биде. Може а и не мора
Јас имам 23год. Во врска бевме 5 и пол години. Од 1ви август бевме на одмор кратко и таму ме изненади и ми даде прстен. Прифатив, многу се сакаме и се разбираме, иако знаеме да се спречкаме во некои ситуации. Сега сум кај него, двајцата сме на работа, дипломиравме. Односот со свекор свекрва ни е горе долу ок. Не се мешаат за ништо, а и го почитуваат моето мислење, макар и нив да не им е драго. Јас сум отворена личност се шалиме дома и со свекорот и свекрвата, мамо и тато не викам, неможам. Незнам дали е нормално ама тешко ми падна разделбата од дома, првите два-три дена, можеби поради тоа што неочекувавме воопшто вакво нешто. Секој ден ги посетувам мајка ми, некогаш седам и ми недостасуваат, ама има телефони си ѕвониме, ама не пречесто, несакам ништо што е претерано.
Сметам дека идеална возраст за брак нема и не постои. Не се битни годините за овој свершен чин, туку напротив возраста на мозокот и паметот. Катактерот на една особа е најбитен и највреден во цела ситуација, дали си спремен или не си, зависи од самиот човек, од неговиот карактер и гледиштата кон животот од паметот способноста што ја има итн.. Да така сметам дека идеална возраст не постои а и не треба да постои, некои се чуствуваат спремни на 30 некои на 35 некои на 20 а некои воопшто и не сакаат брак.
Сметам дека не постои идеална возрасна граница за брак,всушност не секој созрева на една иста возрасна граница,се е индивидуално и зависи кој кога се осеќа спремен,јас лично сум што покасно тоа подобро,е сега не да ме сватите тоа да биде и на 40 или 50,ама до 32 за женско ми е максимумот а за машко 35 некој ќе рече треба порано,стара е ако се омажи на 32 па кога деца,абе тука влијаат многу многу други фактори,знам некои кои се омажиле на 18 па немаат деца,кај нас се научени само да зборуваат со тие муцките големи,и ми се смачија веке,имам 26 години и секој ден ме прават стара мома и ме притискаат за бракмислам хелооу !!!? со кој ум бре луѓе,ете кажав сакам да си поживеам вака,не се осеќам спремна за обврски и не сакам да бидам во брак по никоја цена наредниве години не дека не знам да гледам куќа и основни домаќински работи,тоа знам,исто имам искуство во гледање деца(покрај внук ми) ама сакам живот без обврски едноставно и ми е гајле кој што зборува и мисли
Od 25 do 30. Pred toa treba da se oformime kako licnost, da bideme sigurni sto sakame vo zivotot, da se nadograduvame, obrazuvame, najdeme ubava rabota, bideme spremni da zapocneme eden nov del od zivotnoto podglavje, da bideme podgotveni da oformime semejstvo, da staneme roditeli...
Ако бараме конкретна возраст за женско се согласувам ама не значи дека ако си помала од 25 дека не си доволно зрела или ако си постара од 39 дека си доволно зрела за брак се е индивидуално мислам јас.Аза машко од 28 до кај 33 мислам дека е таман.
@anakonda88 тогаш ќе мора подоцна. Не е ни тоа трагично. Познавам особи што од таа причина подоцна стапиле во брак, тоа е тоа. Сепак се е игра на судбината.
И јас исто мислам дека некаде на 28 год е најдобро да се вплови во брачните води, секако ако за тоа постојат реални услови.
@Bitter-Sweet те прашав бидејки јас имам 27 год , немам партнер , ближам 28 , и ти ми тврдиш дека требало на 28 девојките да се мажат ! Сакам само да се надоврзам на муабетот дека не постои никаква граница на години се додека човек најде вистински партнер за него ! Макар и на 35-40 години ..... немаат некој таква срека рано да запознаат таква личност !
@anakonda88 да те поправам малку, никаде не спомнав јас дека на 28 треба да се омажат. Јас само тоа го наведов како идеална возраст, но тоа што е идеална (спрема мене, не мора спрема сите да е) не значи дека баш тогаш и треба да се стапи во брак.
26 Ем си уште млада и да родиш и да завршиш школо и кариера да почнеш. Тоа е моја претстава за мене. Па и 30 и 40 не е само колку да се омажиш ради реда