Ја отворив оваа тема да позборуваме малку околу тоа кога излегувате со дечкото/сопругот, дали се држите за рака, одите гушнати двајцата, ве гушка само тој или само вие, или пак одите еден покрај друг? Што мислите за повозрасни парови кои одат за рака или гушнати и дали би сакале и вие за неколку години да бидете во таква ситуација кога ќе излегувате со сопругот? Јас неможам да замислам да одам онака само покрај дечко ми. Ние најчесто се држиме за рака или ме има гушнато тој. Ајде очекувам ваши мислења.
Или се гушкаме двајцата или се држиме за рака. Мило ми е кога гледам и повозрасни парови гушнати или за рака. Чувствувам дека уште се сакаат. Глупаво ми е кога сопружниците одат еден крај друг како да се странци. И би сакала секогаш да си одиме така гушнати... ммм прекрасно се чувствувам.
Зависи каде одиме ако се брзаме за некаде- за рака се држиме ама обично не се брзаме си одиме полека гушнати и во меѓувреме кратки бакнежи А кога ќе видам баба и дедо гушнати срцето ми се исполнува ,многу ми се слатки, цел живот за рачиња си се држат душички
Јас со другарите и другарките цел живот гушната одам не па со дечко... И тоа секогаш ме чудело, штом не видат гушнати одма етикета дека сме во врска Најдобриот другар мој од бебе, пред неколку години се пресели од земјава, и викендов ми дојде на гости за Таксират. Бевме заедно 24/7, неможевме да се изнагушкаме, секогаш спиеме заедно, и и покрај тоа што сите знаат дека сме како брат и сестра повторно имаа однос како да сме во врска. И веќе навикнавме, не се ни докажуваме... Ако е гушкањето репер дали си со некого во врска тогаш ние цел живот сме
кога сме во брзање воопшто не се држиме,за излегување онака шетање во град за рака,а гушнати никогаш,не можам така да шетам не ми е пријатно движењето а нема ништо поубаво од стари луѓе фатени под рака
се држиме за рака и се гушкаме... неможам да сватам кога некој е со некого во врска или во брак а кога шетаат како пријатели да се одат одвоено.. мајками и таткоми имаат по 45 години па сеуште се држат за рака ..
Ние дури и од работа кога си идеме дома се држиме цел пат за рака, а за излегување да не стане збор Инаку за некои свечени пригоди го држам под рака
Секогаш се држиме за рака, повремено ќе се гушнеме, па пак за раче и така... Ако одиме така еден до друг, значи сме се искарале нешто. Никогаш, ама никогаш не одиме така одделно. Мерак ми е кога гледам повозрасни парови, така држејќи си се за рака Моите се уште така си одат.
Па и за рака и гушнати, кога како А во меѓувреме пролетува и по некој бакнеж Некогаш имам навика и да му речам бутни тоа раката во џеб и да го фатам под рака, како што се држиме со другарките
Скоро секогаш кога сме искочени сме гушнати или се држиме за рака. Али има моменти кога ќе се испокараме за нешто,или ќе му се налутам и во тој момент си ги ставам рацете во џеб,и го предупредувам да се тргне најмалку 3 чекора од мене! Иначе многу ми е мило кога ќе ги видам моите родители како и покрај толку години во брак,секогаш кога се искочени,бидејќи практикуваат секоја сабота,недела да отидат на прошетка,секогаш се гушнати и насмеани..
Зависи од ситуацијата. На пр. кога сме со уште еден , не се држиме за рака зошто ни е глупо, да не се чувствува 3от лошо. Се прегрнуваме некогаш, ама не ми е пријатно за движење. За рака кога,како. Најчесто одиме тој рацете во џеб, и мојата кај него во џеб. Се топлиме де, надвор ладно е Инаку секогаш се восхитувам кога ќе видам стари луѓе фатени за рака, ма од километар се гледа дека сеуште се сакаат. Често му велам ете вака сакам јас и ти за 50 години.
Претежно се држиме за рака. Понекогаш кога шетаме, чисто на прошетка, знаеме да си се гушнеме и да си разменуваме кратки бакневчиња, да си се смешкаме... Ама мене најубаво ми е кога ќе ме фати за рака, оти ептен сум помала од него па уште да се обеси на мене , па посебно на штикли ако сум, ич не ми е згодно така, како во дупки да газам А одделно никогаш не одиме. Ама има еден проблем ретко одиме пешки, се' со кола сме
И за рака и гушнати, ама одвоено никако Иако гушнати е поотежнато одењето(зашто тој е 3 километри повисок од мене), јас обожааавам да се пикнам и изгубам во прегратката..а и тој не се буни
Секогаш се држиме за рака! Ретко гушнати зашто е потешко одењето...поситна сум од него доста...па изгледа како како да ме нема Обавезно успат има по некое бакнеж е тогаш ме гушка он! А зимско време кога шетаме најчесто рацете во неговиот џеб..ладничко е
Мама и тато одат за рака фатени секогаш и немате поим колку ми е мило тоа Јас и дечко ми се држиме за рака најчесто, некогаш за половина ме преграбува, и така си оди до мене Али пошто најчесто сме в кола, кај и да одиме, за рака сме само две минутки дур не влеземе кај што одиме
Ако е ладно може да го гушнам,ама како и да е претежно се држиме за рака,поубаво ми е некако,послободно се осеќам
обавезно за рака посебно зимно време да не се лизнеме а кога сме лути не еден до друг,туку едно метро растојание
Искрено мене ме нервираат такви лигави работи. Многу ретко го фатам под рака, оно сега и да сакам неможе затоа што некој од нас го држи детето ама и кога сме сами, фууууууууј не бива. Многу ми е тоа лигаво и безвезе, демек многу се сакаме бла,бла, бла...приказни за мали деца
Ајјјј ние изгледа сме вид што изумира. Никогаш не сме се држеле за рака Немам таква навика, некако ми е... што знам... Си одиме најнормално еден крај друг. Кога ќе ми дојде мило ќе го изгушкам кратко, ама некоја посебна интимност во јавност не покажуваме. На пријателите им сме чудни, а чудно е и тоа како сме погодени јас и тој за овие работи.