Феминки, ми беше досадно па си реков ај да направам една убава тема(според мене) Дали некоја има што е мала мажена(пример јас), ние што сме мажени до 19-20 год. Според мене сметам дека то е ептен рано, не дека и над 20 е таман (21,22 год) Шишете си го вашето искуство, како дојде до тоа и сл.
Нa 17 гoд. се oмaжив и не се кaaм имaм пишувaнo нaјсреќнa сум штo гo имaм негo и двете мoи дечињa злaтни Не знaчи декa све е пoдмaчкaнo aмa љубoвтa , вербaтa и нaдежтa нaдминувaaт се (мислaм нa луѓе кoи гo пикaaт нoсoт секaде)
И јас се омажив на 19 години и не се каам воопшто. Разговараме и се договоривме дека за брзо време свадба ќе правиме и дека бремена ќе бидам. Како во секој брак има кризи кавги и проблеми , но со разговор и разбирање се сме поминале и еве сами си живееме уште од сам почеток и како за премлад брачен пар супер се снаогаме и финкционираме. Се е ствар договор во се ми помага , да пружи алишта , да среди по дома и да ме разбуди со кафе на маса. Во брак сме 3 години и сум пресреќна што сум мажена за него
ЈАс се омажив на 23, не дека се каам, среќна сум и тој е внимателен некогаш повеќе некогаш помалку, но сметам дека подобро е подоцнежно влегување во брак (за оние што успеваат да созреат ), од причина да проблемите што ги носи бракот ги искусат во постари години односно да се поштедат од сериозните обврски барем уште некоја година.
И јас на 23 се омажив,кога завршив факултет,но еве сега ќе дипломирам.Си имаме едно синче,на пат е уште едно мало бебенце.Си се сакаме највеќе и не мислиме што другите ќе речат и како,туку си правиме ние по наше.Ми помага околу дома највеќе околу готвењето,и од се друго по малце.Можеби можев малце подоцна да стапам во брак,не дека се каам,туку заради обврските и целата тежина што ја носи бракот.иМА и карање понекогаш лутење,но и тоа поминува. Не се плашете,ако сте ја нашле вистинската љубов не се мислете и бидете засекогаш заедно.
Порано или покасно, важно е да створиме свое семејство и свој дом во кој ќе се чувствуваве убаво. Но, јас сепак мислам дека подобро е кога на позрели години ќе го направиш тој чекор. Знам ќе речете индивидуално е , некој е зрел на 18, некој ни на 30 не достигнал зрелост... но јас таквите за исклучок ги сметам и знам дека отприлика после 25години се достигнува некоја зрелост која ќе помогне да се носат правилни избори и одлуки . Има отстапување, не велам не, ама порано од 20 ептен ретко некој да знае што сака и да знае како да си ги подреди работите во животот. Ете зошто мислам дека е подобро на позрели години да се влегува во брак: - завршено образовани и вработување; Ако не и двете, барем едно од овие две да биде исполнето, па другото со тек на време ќе се среди. Секој нрмален човек кој размислува на стварање семејство претпоставувам дека треба да има завршено образование (средно или високо) и да се има вработено затоа што е свесен дека формирањето семејство со себе носи и потреба од поголеми фининасии. Во спортивно од тоа останува опција да се бара добро ситуиран маж кој ќе може сам да заработува доволно - подготвеност за посериозни обврски; Постигната зрелост за носење со некои обврски како водење домаќинство, раѓање деца, воспитување деца, обезбедување подобра иднина на децата, градење дом... - добро запознавање на човекот со кој ќе го минуваме животот; И ова е мачка во вреќа, ама чинам на позрели години знаеш што сакаш а што не, ваљда и искуство е поголемо па отприлика знаеме што очекуваме од партнерот и каков човек до себе сакаме да имаме. - изграден карактер; На позрели години веќе се имаме изградено како карактер, помудри сме и знаеме кога- како треба да реагираме. Помалку импулсивни а помудри! Знаеме како да се поставиме пред сопругот, свекрви, свекори и др. роднини. - проживеана младост; На ова се ежам кога ќе слушнам како некој тврди дека доволно прошетал и прживеал од девојачкиот живот а едвај 20 годоини има. Точно дека и во бракот ќе има убави моменти ама од различна сорта од оние кои во предбрачниот живот се доживуваат. Ова е само мое размислување, а можеби и грешам. Познавам и успешни бракови кои рано стапиле во брак, па не е некое правило дека се мора повеќе години за да се донесе одлука - брак. Но сепак си мислам дека во позрели години поправилни одлуки и подобар избор се прави.
На 21 и да ми беше овој памет тогаш немаше да брзам . Бидејќи мислам дека стварно се сакавме , но откако се замавме се се смени кавги расправии , не дека тоа трае , но по неколку години ќе остане само ете ''навика''. И тоа живееме сами , ако живеевме со неговите до сега сигурно ќе се разведев.
Јас на 18г. Не се каам,преубаво си го поминуваме времето заедно. Имаме сопствен дом и сами живееме + бебенце е на пат... Мераци!!
Jas se omaziv na 24 i nikogas ne bi go smenila toa. Srekni sme,ubavvo ni e,kupivme kukja za nas,sija zavrsuvam vozackata,naskoroke pocnam da rabotam. Za sega e se odlicno,se nadevam taka ke ostane.
Добро, од 22 па нагоре е нормална граница за мажачка да речам, јас на 23 се омажив и мислам дека си бев таман. Мислам дека темава е за мажени до 20, значи ај да речам баш млади.
Офспринг, факт, логика некоја или подобро кажано граница за мажачка/женачка нема и не постои. Секој со своите искуства и години си знае и си има свој став за истото. Вака овие граници што сите ги кажуваат би можеле некого да навредат, бидејки ако ти мислиш дека е таман на 23 друг што се омажил на 33 според твојава идеологија би бил престар! А не е така. Исто така и старосна/младосна градица за венчавка нема се додека некој е малолетен и стапил во брак. Тоа веќе е друго и спаѓа навистина во посебна категорија. Инаку, јас сметам дека осудувања и етикетирања од типот "мали беа" или "стари беа" не се воопшто вкусни за никого, бидејки никој нема право да се впикува во нечиј дом и есап и никој не знае како им е ним двајцата и што тие чутвуваат и доживуваат. Нормално е некој и на 20 да стапи во брак исто како што е нормално и некој на 30 и кусур да стапи, тука сепак се работи за желба, вкус, став, принцип.. а не сите исто живееме и размислуваме. @Offspring ништо лично конкретно за тебе, пишав мој став само надовразувајки се со твојот.
Мислев дека ако сите си напишеме дека сме се омажиле која на 25, која на 24 која на 23, темава нема да има смисла. Затоа реков мислам е отворена за оние баш млади омажени. Нели постои како стереотип дека тие што млади т.е. на 17/18 стапуваат во брак, обично бракот не им трае многу. Затоа напишав дека е ај да речам нормална граница и очекувано ако некоја се омажи на 22/23, додека не е баш исто ако некоја се омажи на 17.
Jas se omaziv na 17 ipol neoficijalno , t.e zabremeniv na 17 ipol a koga napolniv 18 pocnavme da ziveeme zaedno i sekako registriranje vo opstina . Ne se kaam , ne ni e sjajno , imame raspravii , ni falat mnogu raboti koi nasite vrsnici gi pravat , ama sum presrekna sto odbrav da go rodam bebeto sto go nosev vo brak sme tri ipol godini i imame dve deca kolku moze mi pomaga mm a i jas nemu vo glavno se soglasuvame , ziveeme sami , na sprat , no vo ista kukja so negovite ( zgrada sistem ni e kukjata , pa retko se gledame so niv )
Koga ke nemas potkrepa od negovite dzabe e da si vo ista kuka samo so ce jas trpis svekrvata .... Inaku Milo mi e sto ne sum edinstvena sto e mala mazena I sto eve poveketo se falat t.e ubavo im e
E da vo pravo si , no za srekja , iako i e sin , svekrva mi e povekje na moja otkolku na negova stana . Koga ke se skarame epten , sekogas gi slusa dvete strani , a potoa mu veli na mm deka ne e vo pravo sto mi se luti ( a iskreno , ne sekogas sum vo pravo ) imam pomos od nea , e sega zenata seuste raboti , i ne sekogas moze da mi pomogne , sepak ima i svoi problemi i uste edno dete , ama toa e drug muabet ke se trpime sega , sekako koga nemozeme da se podneseme megjusebno , se trgame sekoj na svoj sprat xD
Ете ситуација во која се гледа дека неискуството си го прави своето. Што има свекрва ти да знае за ваши расправии, да сослушува страни и да суди?!?! Верувај ми дека немаш потреба од тоа, во брак сте ти и сопругот, не ти треба судија, особено не таа улога да ја одигра свекрва ти. Проблемите кои се ваши треба вие двајца да си ги решавате па и да настојувате другите (вкулучувајки ја и свеки) да не знаат за тие недоразбирања меѓу вас. Понатаму во животот, кога ќе стекнеш повеќе искуство и ти самата ќе знаеш како да се поставиш пред мажот па помош од свеки нема да ти треба! Ќе бидете позрели и нема да има потреба друг да ве сослушува и да ви го реши проблемот! Добронамерен совет, се надевам нема да ми замериш... Поздрав и убаво денче!
Абе некако пошто така е мислењето, познаничкиве мои од онака се испоомажија на 27-28 колку стари моми да не биле. Јас мислам дека реално нема формула ај сега ми е време за мажачка. Ниту па мислам дека нешто презначајно тоа го менува човекот. Мислам дека имањето деца е сериозниот дел Еве ти од себе тргни, си живееше со сега сопругот и пред да се венчате - што е поразлично сега? Слободата, излегувањата, мислам дека нема некоја разлика - можеби и грешам. Дека на 17-18 е прерано, прерано е. Но на крајот на денот, секој со свој памет..
