хммм прашање е дали да се препушти на модерното време или да се држиме до вредностите што ни ги дава религијата ....хмммм, многу пати сум размислувала на оваа тема и сеуште немам одговор....
Мене ова често ми се случува кога наеднаш ќе дојдам до пари.. И сум во искушение сите да ги дадам на глупости. На долгорочен план сфаќам дека тоа не е паметно (не ретко кога е предоцна) зошто и сама сум знаела дека можам да ги чувам за некоја побитна работа што ја сакам во иднина. За друга работа, во скоро време и не сум паднала во искушение, зошто и да имам чувство дека паѓам во искушение за нешто што самата сум си го "забранила" уште веднаш си повлекувам јасна граница, ги разгледувам можните последици и си се повлекувам. Но, има некои работи кои знам дека е можно да ми донесат негативни последици некогаш во животот, но сепак ги правам зошто едноставно уживам во нив. Не знам, нив не ги нарекувам искушение, зошто не ни ги сметам за забранети па да имам guilty conscience, еве нешто од типот на 200гр чоколадо или цигари.
Секогаш добро промислувам дали можам да се носам со последицити кои ќе ми ги донесе тоа искушение доколку му се препуштам, па тек тогаш одлучувам дали е вредно или не.
Кога учам или кога треба да завршам некоја работа, искушението да баталам е најголемо. Но, кога ќе размислам, ако баталам нема да правам ништо паметно, па затоа ми е подобро да го завршам она што треба, па после на мир да не правам ништо Исто така и кога постам, ме фаќа стрв за благо(на пр. раванијата со млеко во фрижидер), но си велам дека ништо нема да ми биде ако издржам уште малку и тоа е тоа. Понекогаш ни треба поголема самоконтрола за да одолееме на искушението, ама кога ќе успееме чувството е убаво.
