Здраво. Би сакал да прашам дали државата обезбедува некаква (и колкава) социјална подршка по развод? Во случај еден од брачните другари да е со слаби примања до 10.000 денари? Дали се ангажира и дава некаква гарсионера доколку се утврди дека оној кој заминува од веќе користениот станбен простор (кој не е на име ниту на еден од брачните другари кои прествојувале тука, туку на братот од сопругот)? или останува на улица без ништо..? И дали има некаква врска што е во тек судски процес во времетраење од 5 години, (за сосема друга работа),и на еден од тужителите треба да му се исплати долг, а овој кој должи (иселениот) се утврди дека нема финансии да го плати? Постојат ли олеснителни околности или шанси да се укине долгот? Ве молам за помош итно е поздрав.
Јас како што знам, ако си самохрана мајка кога ќе ги средиш сите документи можеш да земеш и стан и примања за самохрана мајка. Ама нека ти објасни некој кој се разбира повеќе во ова.
Ако имаш врски ќе добиеш. Ако немаш никаде никого, не очекувај ништо Незнам Закони, ама и да ти следи нешто ќе мора железни опинци да искинеш за да сигнеш до него. Ова ти го велам за да не се надеш многу па да се разочараш
Пожелно е секој да се надева на подобри денови и во помалку пријатни моменти што ни ги носи животот. Понесени од условите и начинот на кој функционираат општествените норми и закони повеќе сме насочени кон негативности и скептицизам отколку кон можноста правните аспекти да бидат подеднакво применети за секој граѓанин. Ако немаш некој што ќе ја потегне работата во твоја полза, тешко дека ќе го добиеш и тоа што законски се следува во ваква проблематика. Во спротивно, можеш брзо и лесно да ја средиш постапката и да бидеш во онаа група граѓани кои убедувачки се настроени кон обесправените дека законите подеднакво се применуваат на целата територија и за сите. Со оглед на тоа што прашањето го поставуваш на форум, а не до институција кога ќе ја започнеш голготата низ бирократскиот систем, остави си простор за билдање на нервите и неограничено време за да го поднесеш тоа што те очекува. Реалноста е таква што разочарувањето зазема поголем процент од надежта дека ќе успееш. Со среќа во потрагата по сопствените права!
Ништо не следува, посебно со полнолетно дете. Едноставно ќе ти кажат дека и двајцата сте способни за работа, е сега како што рече Референтка, ако имаш врски друга приказна е.
За се има чаре кога сме живи и здрави, животот е вечна борба. Најверојатно имаш некаде да се сместиш привремено, додека не се најде некое решение.
Нажалост тоа е проблемот што немам каде а со себе треба да го понесам и моето полнолетно дете. Неможам да го оставам со мајка му.
Па еве тој има 22 години и е возрасен маж, зарем не може да најде било каква работа за двајцата да придонесете и да се снајдете со некое собиче по поволна цена. Барем двајцата сте возрасни за да работите било што за да дојдете до некоја цифра од 25000 денари, а тоа е веќе нешто за да можете барем една соба да земете и да го преживеете месецот. Тоа е мојот предлог, а вие најдобро си знаете.
Редовен студент е и заради тежината на факултетот и паралелното студирање со работа е речиси невозможно. Башка само јас едвај зимам 10 илјади денари. Камо да можевме да стасаме до 25, не би ни барал совет на форумов.
Кога рече дете, очекував дека ќе прочитам дека има 12 години, а не 22. Не дека ситуацијата ви е сјајна, ама па не дека и до толку е страшно. Доколку не може да работи и да студира, факултетот нека го стави во втор план. Не знам што очекувате од државата, кога и двајцата сте работоспособни. Иако, сум слушала животни приказни, каде луѓе успеале во животот, ако немале парче леб и спиеле по паркови на клупи.
Шефе, кажи му на ДеТеТо да батали тоа факултетот, оти тебе (со извинување) задникот ти е многу мал за да седнеш на две столчиња, и дека требаат два задника за тие две столчиња, т.е. треба и двајцата да поработите барем една цела година за да почнете од почеток како што треба. Друго, на реклама 5 и на пазар3 има доста реклами за соби, гарсоњери и станови што се издаваат под наем, сигурно ке најдете нешто. За факултет секогаш има време, за животот нема со среќа, и не губете време поздрав
Браво колку убав совет да батали факултетот што ќе биде еден ден во животот од него во нашава држава тешко влегуваат на работа луѓето со факултет а не па другите . Сега за човекот барај некоја работа изнајми стан ќе се среди се
А да си почекавте со разводот дури детето да заврши факултет? Ако некој трпел 23 години, ќе издржи уште една.
А со кои пари ке го студира? Не вели да го батали за секогаш, туку на една година, додека застанат на нозе. Дечко ( да не речам маж) од 22 год и тоа како може да заработи барем 15000 месечно.
Јас имам другар кој додека студираше медицина (факултет кој ете меѓу народот важи за особено тежок и напорен), паралелно работеше и како келнер па штом веќе дошло нож до коска, и студентот може да побара работа како келнер/шанкер, 10.000 месечно (па и повеќе) сигурно ќе извади.
Тој не рече дека нема пари да го студира тој рече дека нема каде да живее. Или може господинот татко да заработи има толку работни места барем за плата од 250 евра, или и синот може да работи како келнер или слично.
Од тие 250 рачунај колку им треба за смештај, храна, струја, вода и сл па ќе видиш дали може да се преживее ако работи само таткото. Плус рече дека не зима ни 10 000 ден плата така да 150 се а не 250.