Какви очекувања има(в)те од бракот?

Освен ако свекрвата е некоја проста и ги прекршува сите правила кои ти и ги поставуваш, не му давај на детето благо, не го заплашувај со баба роги, не му пуштај цртани цел ден, она знае најдобро одгледала 2 деца ти ли ќе и кажуваш, и тако даље и тако даље, на прсти се бројат тие што почитуваат, а ако не почитува нема да ги гледа и крај на муабет. Сигурно нема ја да се прилагодувам на неа.

 

Животот во заедница е тежок. Како за младите, така и за постарите во заедницата. И јас викав нема да се омажам ако нема каде да живеам, или барем ако немам конкретен план, но ете го направив тоа. Не излегува секогаш по планираното. Прво требаше да правиме спрат, но има проблем со документите за градба и таа опција испадна од игра. Се нагодивме за стан. Мал е, 40 квадрати и ќе го плаќаме во следните 20 години. Јас бев прва против земање кредити и такво заглавување, но ниедни пари нема да ми надохнадат за мирот. Маж па не сака стан да смисли, особено толку мал ама не ми е гајле, тој и самиот гледа дека работата во заедница е хаос. А во врска со 50 000 евра и останати соништа, кој како сака нека сфати, ама млад човек со просечна плата (400 евра) тука, нема теорија да ги заштеди. Или кога ќе ги заштеди веќе нема да биде млад. Зборувам без помош од банки. Според мене не е најважно се да ти е средено од старт, па и мама и тато да ти обезбедиле живеалиште. Најважна е амбицијата на младите и нивната желба да создадат нешто свое во текот на годините. Немаат сите к'смет да се хранети со златна лажичка .

 

Не поставувам строги правила. Ги чуваат како што сметаат дека треба да ги чуваат. Не им замерувам за неколку пропусти, пошто децата ми се намирени кога не сум дома. Тоа го ценам повеќе од се друго.
Е сега може јас имам среќа што стариве не држат дома благо (дијабетичари се, не јадат) и не пуштаат цртани, немаат смартфони, па за тоа не се секирам.
Ама врската што е меѓу децата и бабите и дедовците е незаменлива. Со исклучоци секако. Сте заборавиле како било кога бевме ние деца...

 

Не сум заборавила. Туку јас и ти имаме различна идеја за родителствување. Ти цениш ако ти го причуваат детето макар и да грешат. Јас сакам да ги почитуваат моите правила а не како тие што мислат. Затоа што кога раѓав дете не планирав времето што ќе сум зафатена тука е свекрва ми. Не се надевав на никого. Ако не можев да најдам начин да сум сигурна дека или јас ќе сум тука или маж ми или градинка, ќе почекав со раѓање. А да сум преблагодарна што ми го чуваат иако тераат со нивниот инает старечки, тоа не.

 

Жалам што ти се погодиле такви. Ама тие го одгледале мажот ти, а тој сигурно е ок, штом си го одбрала.
Постави си правила, нема проблем. Само да знаеш дека обостраниот инает нема никаде да ве одведе.

 

За мене сума на пари во банка значи ништо.
Имање стабилни примања за живот и имање дом (за кој ми требаат примањата за кредитот де) е доволно.
50к на сметка не ми требаат, камо да ги имам да ги живеам, не да ги чувам

 

Кредитот за куќата е тука некаде.
Ги немам.
Цел живот ќе ги враќаме, освен ако не добијам некое наследство од непознат роднина

 

@Annath, @Mantub, ќе ви се вмешам во дискусијата, може?

Знам дека е до човекот, не до „звањето“ (баба или свекрва) ама од блискиве луѓе имам ужасни примери од неодговорни свекрви. Не се злобни, не му мислат лоши на детето ама ете, толку им сече. А не се ни глупави, ни прости, ама се продукт на своето време и не знаат подобро, а скокаат они да бидат главната „баба“. Едното дете заврши на логопед зошто замислата на бабата била да си брка работа по дома додека детето залепено седи пред телевизот и не трга поглед од Baby tv. Со сааати, и саати, и саати... Додека да се свестат родителите, веќе било прекасно. Момченце загубено во некој свој свет. Бабата ниту го анимирала, ниту се играла со него. Да кажела дека не може да му се посвети, друго би било, би се снашле родителите. Ако ништо друго, и јаслите се супер опција. Вака, демек да биде дома, да пркне, да потпорасне додека да тргне во граднинка, најдобрите намери на родителите од глава им се одбија. Дај боже само детето да прозбори, налет и бабата и цртаните и телевизорот.
Кај другава другарка, свекрвата и свекорот не слушнале за друга храна освен за чоколади и смоки. Чудо како уште ракија не почнале да му даваат на малото. И после детето не сака да слушне за друг вид на храна. Е не, ќе јаде спанаќ кога може да јаде Животинско Царство.

Како што пиша @Mantub погоре, да се гледа/ чува внуче е привилегија, не право. Ако не си спремен да слушаш што ти кажуваат мајката и таткото, тогаш детето ќе го гледаш само на гости.

 

Епа остаруваат немаат сила и пушти цртани најлесно е. Не му мислат лошо на внучето ама кон снаата и те како се злобни. Веќе одиме во друга насока од темата.

 

Се согласувам дека одиме веќе оф-топик и тука застанувам.

Нека кажат. Најотворено нека кажат дека се стари, уморни, болни и дека не можат 8+ часа да бидат ангажирани со мало и активно дете. Нормално дека синот и снаата ќе имаат разбирање (или ќерката и зетот, сеедно) а родителите ќе се снајдат. Зошто ваквото „чување“ внуче, воопшто не е чување.

 

Јас си кажувам за мене ако на некој му смета нека не ми го коментира тоа јас сметам дека така е најправилно а и шо има врска странски форум секој 5 што пишува тука работе у странство

 

Колку само не е така, да знаете дека многу се менуваат луѓето како остаруваат. Се што не дозволувале на своите деца, за внуците е дозволено. Мајка ми да беше мајка на нас како сега што е баба за внуките, јас и сестра ми ќе имавме многу поинакво детство.

Малку он топик, од бракот го добив горе-долу тоа што очекував. И кај моите и кај неговите ние сме гости и кога се кај нас и едните и другите се гости.
Е сега, може ќе исплаќаме кредити дури сме живи, ама мирот дома нема цена

 

Па не знам, еве, свекрва ми не е сменета (додуша ја знам само десет години, а полоша беше претходно). Иста е со внуците како што била со мм. Верувам дека човек во текот на животот се менува, ама и верувам дека се' се решава со добра комуникација. Нормално дека баба и дедо ќе сакаат да удоволат на внуците, ама ако се свесни и разбрани луѓе, имаат граници. Ни моите не ги разгалуваа децава нешто особено.

 

Zenska daj kazi vo koja drzava za 2 godini mozime da soberime 50 iljadi evra?
Da dojdime i nie da se omrsime.

 

Пред да го заработам првиот милион не стапувам во брак

 

Разговаравме за сите можни теми поврзани со идниот (можен) брак.
Кај ќе живееме, дали ќе правиме свадба, дали ќе имаме деца.. итн..

Бев разочарана кога се договоривме да не правиме свадба, и на моите веќе им кажав, а тој немаше храброст да им противречи на неговите, па ни направија свадба.
Ама... како смо се надали, добро смо се удали..
Во знак на протест, ојдов ко гостин и си поминав преубо

 

Zamisla sekako deka sekoj ima koj razmisluva da osnova semejstvo . zamisla imam i toa e da pred se najbitno mi e da se bide zdrav i ziv da se ima sloba mir i razbiranje i pocituvanje. Segashniov dechko nema majka ( za zal) i bidejki tatko mu nikogas ne se prezhenil bidejki ne sakal decata da rastat so makea, deckovo si cuvstvuva obvrska deka ke go gleda t.e nema da se deli ili nastrana da sedi. Seto toa go znam i go prifakam bidejki kako nego shto go boli za roditelot taka site pravime. Za seto toa da bide taka "sovrsheno" potrebno e pocituvanne razbiranje i od moja strana no i od stranata na tatko mu. Zasega odnosite se okej i se nadevam deka taka ke ostani. Vo odnos na materijalnoto dovolno mi e pari za normalen zivot t.e da ne e straden covek za leb drugo luksuzi patuvanje seto toa se nebitni raboti . pari na banka ne ni sakam da imam ni jas ni toj bidejki parite se nishto vo sporedbaso toa shto treba da imas do sebe covek na mesto,i vo loso i vo dobro. Ova e zamislata sekako ako bidam vo brak so segasniov decko

 

Па не очекував дека маж ми ќе стане некој романтичар или дека ќе готвиме во кујна заедно и ќе се смеевме(како во филмовите).Тоа што очекував тоа се и случи бевме заедно 12 години пред да влеземе во брак.Бевме неколку години цимери и така добро се познававме.
Не се смени ништо посебно додека бевме сами ама кога се роди малата малку оладивме еден спрема друг.Едноставно родителството ни дојде претешко.Ама со време постепено пак се зближивме.
Живееме далеку од родители и имаше период кога се каравме за мајка ти ,мајка ми ама сфативе дека тоа е само изгубено време и двајца повредени.Ние сме тие што заедно ќе живеат и ние сме тие што сме важни .
Значи не ми е идеален бракот имало и моменти кога сме размислувале и на развод ама со ладна глава сме се простиле и продолжиле понатаму.Секојдневно работиме на нашата врска , на нашиот однос на нашата блоскост.се менуваме секој ден растеме -старееме и зрееме.

 

А мислеш ти дека тие пари се нешто превише шо мислеш колку е да купеш стан за живеење во заедница или да си имаш на страна за сваки случај?

 

Не се кој знае колку 50000 евра, само не се толку лесно заработуваат. Во странство не знам, јас за тука кажувам.
Темата мислам е за дискусија за брак, а не флексање кој колку може да заработи, дали си купил кола итн.
И не е чудно ни маж ни жена да имаат повеќе пари на страна. Ако е жена не значи дека не е успешна