Го удавивте човекот… ваков притисок никој не би издржал. Кажува дека и простил и дека се заедно, но сепак си побара мислења од други. Тој не сака да ја остави,да си го расипе идиличниот брак туку сака да си ја врати жената,таа во која видел жена идеална за брак. Па не е се решение за раскин и развод. Со сила убавина не бидува.
Таа тебе те изневерила и таа треба да почне муабет со тебе, да ги отвори картите, да ги дознаеш деталите ако сакаш и да се договорите што понатака. А не ти нејзе да ја молиш за разговор, таа на Тошо да се прави. Големо чудо ако плаче, ќе плаче и ќе збори. Ти се восхитувам на трпението. Искрено, таков однос имам со маж ми да ако дојде до неверство како куче има да ме исфрли од дома (и обратно), војна ќе биде за детето и се останато. Така размислувам сега од овој аспект, не гледам начин како би продолжиле. Може со тек на годините се менува нешто, ние сме прилично кратко во брак.
Од секогаш сум бил тип кој трпе до последен момент и во школо и во друштво и на работа. Али кога ќе ставам крст готово е кој сум избришал во животот не се врарил кај мене колку и да моли дали сам или преку други.Темата ми е болка за која неможам да разговарам со никој во очи затоа и анонимно се исповедувам тука . Истовремено ме занимаа и други мислења особено ако има некој кој горел во ваков пекол.
Од како јас да сум го пишувала ова.. Те молам поработи на твојот карактер. Заслужуваш мноооогу повеќе од ова.
Таа можеби ќе те убеди дека нема да се повтори, ама не мислиш дека секогаш ќе те копка ронка сомнеж, се ќе ти биде сомнително во врска со неа, од страв да не се повтори? И како мислиш била принудена? На што?
Rp Дали успеа да го смениш твојот карактер. Јас успеав само во тоа да не се замарам со сите луге околу мене кој што ќе кажал и да си го живеам свој живот .
Можеш. Фаза е, ќе ти помине. Уште си под импресии, уште носиш розеви наочари и мислиш дека се е океј. Неверство се врши свесно, и нема изговор за тоа.
Тоа е најлесно. Поточно најлесно е да се каже на друг истото беше и мое размислување.Секогаш сум мислил ако дојде до неверство веднаш ќе им ја покажам вратата и сум се чудел на луге кој знаат дека се изневерувани а сепак се уште трпат и се прават дека не знаат. Сега сум како изгубен во мене се борат сите можни чуства болка, гнев ,омараза ,љубов и што ли уште не ,а грижата за децата сеуште не сум помислил на тоа како они ќе реагираат.
Чоек, ај оди зборни со некој психолог. Без разлика дали ќе останите заедно, или не, разговор со стручно лице ќе ти помогне полесно да ја пребродиш траумата.
