Како до достигнување на своите цели?

Труд, нерви и сили, силна желба и стременост

 

Има една многу едноставна вежба, за редовност.

Правете една иста работа, секој ден, по 5 минути но во исто време. На пример пишување на текстот од омилената песна.
Секој ден во исто време, цел месец.

После тоа, секој ден во исто време, учете го она што треба да то знаете, на истиот принцип.

 

Трпение , желба и многу труд !

 

Мотивација и работа.

 

Просечен труд води до просечни резултати. Човек треба да даде се' од себе и да се вложи целосно.
Ако тоа треба да значи непроспиени ноќи, многу умор па и некоја нервоза или солза, нека биде така.
Резултатот е уште посладок кога човек многу се трудел, кога сам стигнал до целта, без молење и упикување, туку со работа. Мачна но слатка работа е тоа. Секогаш треба да го имаме на ум резултатот, плодовите што не' очекуваат.

Денеска може да е тешко, но како ќе се чувствувате утре, со исполнета цел и исполнето срце? Помислете на тоа. Тоа е најсилната мотивација

А да, стојам на ставот дека човек мора да има љубов кон тоа што го прави. Ако не го сака тоа со целото срце, на сила убавина не бива, нели.

 

I jas toa se cudev i konecno sfativ koja e tajnata na uspehot: VRSKI

 

Тајната на успехот е УПОРНОСТ.
Врските и познанствата може да те протнат неколку пати но доколку немаш упорност, порано или подоцна тонеш и тоа најдлабоко. Само упорноста води до целта.

 

Dzabe upornost ako nemas vrski. Samo ke se demotiviras. I ne mozes da ostanes uporen ako ne znaes sto te ceka vo idnina i ne mozes da bides uporen koga se cuvstvuvas potonato zasto ti se slucilo nesto loso. Od moe iskustvo kazuvam.

 

Lesno e da si najuporen na svetot koga znaes deka nekoj ti topli foteljicka, te podgotvuva za nekoe dobro rabotno mesto.... inaku se razocaruvas.... Mojot karakter e takov, se razocaruvam....

 

И мене ме мачи истиот проблем, не сме нормално опшество не може жена да се опушти барем на момент.

 

Samo upornost

 

Упорност труд работа ..
Мада и врски треба но не секогаш..

 

Упорност, труд, мотивација.

 

Преку есенцијалност, конзистентност и трпение. Прво, елиминираш сè што не ти е есенцијално и не вреди да трошиш време, енергија и финансии на истото, и поставуваш приоритет. После конзистентно работиш на тоа што сакаш да го оствариш, почнувајќи со мали чекори. Многу е битно да започнеш со мали чекори, за да не изгубиш брзо мотивација. Да имаш лесен почеток кој природно постепено ќе те тера да правиш поголеми чекори, со тек на време. И на крај трпение, макар да се и години во прашање. Ако не чекаш пасивно од небо да ти падне тоа што сакаш и конзистентно работиш на случајот, кога тогаш ќе има резултати.

 

Резултати може да се постигнат доколку се постават реални цели. Секој треба да биден свесен за своите можности и доменот до кој може да стигне.

 

Од идеја до остварување на една моја цел, која ми беше важна, ми требаа 3 години, но вредеше. Имав пасивен период, кога секоја добра идеја, свесно и намерно ја „бркав“ од мојата глава и свесно и намерно на тоа поле бев пасивна со мисла „Што дека имам идеја, нема тоа да го постигнам“. Грешев. Тие две три пасивни години да трчав на сите страни, да тропав на разни врати, некоја врата ќе се отвореше. Мое мислење, работа, упорност, но и време дајте си, затоа што од денес до утре нема ништо. И баталете ги сите простачки и демотивирачки муабети од страна во стил „што ќе ти е“, „да не некој фала ќе ти каже“. Дури ни волонтерот не работи за фала, и тој црпе знаења и искуство кое еден ден ќе му користи, па и создава контакти.

 

Со челични нерви

 

Труд нерви и само упорност.
Зацртана нека е целта и само стреми кон тоа,ма колку и да е трнлив патот и да сакаш да се одкажеш ,не потклекнувај ,застани и пак продолжи.

 

Кога се сака, се се може.