Се сеќавам како малечок лежев до татко ми. Му го слушав дишењето и пробував да го фатам неговото темпо на дишење.
Кога бев мала , некаде околу 2 ипол или 3 ипол години .. не сум сакала да ја фрлам лажливата цуцла , па од мака , мајка ми ја зела цуцлата и од внатрешната страна на гумичката ставила талог од испиено кафе и ми викала дека цуцлата е прљава и не се мие ( и навистина не се миеше , нели талогот од внатре ) , и сум плачела за нова , но потоа сум се сморила и сум рекла не ми треба цуцла менe . Се сеќавам , имав некои 4-5 години , ми купија мама и тато портокалово фустанче до колена , преубаво , лелеаво . Од инат што не ме зедоа со нив , плачев пред влезната врата дека фустанчето е многу грдо и не го сакам , татко ми ми викаше : ама убаво е ти не го ни проба .. му реков ти да си го пробаш ако ти е убаво . Мене ми е грдо ! Подоцна не го соблекував од мене Во 2001-ва , за време на војната . Не испратија со баба ми кај другата баба , 100 км далеку од дома . Јас и сестра ми - деца . Јас 5 ипол таа 10 ипол години . Молев да останам дома , сакав да гледам како " свети планината наизменично " ноќе и како " пукаат петардите " кои се слушаат до кај нас . Ден подоцна , го собраа татко ми резервист во касарната и сватив дека тоа не е игра . Спиејќи се измочкав врз креветот каде спиев со сестра ми Премногу јадев салама , и добив труење со салама по што бљуцкав цели 3 дена и 3 ноќи . Вториот ден по операцијата на крајници , измешав млеко и чај , и си бљуцнав прилично голема количина на чај , млеко и крв од отворените рани Додека лежев во Мајчин дом , си запознав една другарка која беше 4 години постара од мене . Во тој период беше популарна " Ледена " на Тоше . Па така јас и девојчево откачени до крај и понесени од емоциите ( секој ден ја слушавме на радио песнава во болничката соба па ја знаевме на памет и кога ќе ја дадат ) ќе излезевме на балкон и радиото ќе го пуштевме до крај , ќе застаневме до онаа перката надвор од климите што е ( како ле се викаше ) и така свртени со лицето кон него пеевме : " И ледена и медена , и каква да сииии ии .. " луѓето се ѕвереа во нас , а како ли не трпеле останатите во собата .. јака им душа чудо не не избркале Кога бев 4-то одд си ја пукнав коската на раката , така што ми се заврте воланот со све тркалото на еден доста потежок точак кој патем не беше мој , па излажав дома дека всушност сум паднала од точак и завршив на снимање и гипсање . Кога бев 5-то , игравме " турнир " во ракомет против осмооделенки , од едно девојче добив лакт во глава и ја бакнав земјата со носот кој и ден денес ме боли во коската како последица од ударот . Во 6-то одд скокнав преку прозорецот на училницата и си ги набив петите баш на Велики четврток . Наставникот по физичко и школска ме носеа до дома со кола . Завршив со ладни облоги и завој како и одмор од училиштето на 2 недели . Во прва средно , паднав пред група на деца . Ај доста е . Има многу глупости , згоди и незгоди , ама доволно се распишав за вечерва
Како мала бев тешко сељанче и пислаче. 1. Во 1 одделение се измочав во гаќи и на час постојано ги чепкав фармерките надевајќи се дека ќе се исуши тоа. Утоп бев и кога дојдов дома одма се пресоблеков. 2. Обожавав да ја копам бавчата на баба ми. Некој да не ме знаел, ќе си помислел дека ме тераат од дома да копам. 3. Излегов во бела сукња без гаќи зашто се брзав да одам надвор. Оправдано ми е, пошто имав 5-6 години. 4. Како мала гледав многу турски серии и памтам дека постојано ја носев косата како онаа Шехерезада од 1001 ноќ. На нејзе барем ѝ стоеше, а мене скоро косата ми се оретчи од пуста желба да ми биде стегнат репот како неа. 5. По завршување на 5 одделение имавме забава и ја цела возбудена идам дома, се шлапнувам у када, се бањам и спремна. Глупавото беше што изгледав како чергарка, пошто ги имав изнаредено сите можни прстени, у спат и неколку ланчиња на мене. 6. Со другарка одлучивме да го чистиме каналот кај мене на улица. Бил многу прљав и ние паметните сме се фатиле да изигруваме контињераши. Луѓе ни се чудеа.
Често се губев Секој ден шетав сама на улицата кај што пораснав Го открив вујко ми дека е дедо мраз Ги бркав гостите Многу бев педантна Се организирав кој кога да дојде,кога да имаме гости Многу се китев со накит ланчиња,прстени
Секогаш бев помирна од братми и сестрами кој се тепаа постојано. Барбиките ми беа омилени постојано играв имав можи 20. Им правев сама облека.
Коа бев мала, негде 4-5 години најголеми трауми ми беа да се возам у бус и у лифт. И замисли си коа идевме кај роднините со два буса, а они живееа на 10 спрат негде. Буквално за на дијазепам бев, се молев на Господ цело време да не се заглават вратите, па да не можеме да излеземе, па цели филмови по пат како не спасуваат, како кршат врати , па у лифт мижејќи стискам раце на мајка , татко и се молам...Џизс! Обожавав да јадам онака цела краставица, да ја гризам, или пак дебело сечени саламчиња со кечап на нив. Еднаш го шишав брат ми два саати пред да иде на роденден. И тоа шишки му рамнев, мајке ти! Рамни му беа ко Земјава шо е рамна... Сакав да се викам Кристина , ко ликот шо го глумеше Габриела Спаниќ у мексичкана серија ,, Злобничка ,, .И Фризура таква носев, коа идев на фризер викав ко Кристина да ме шишаат. И други греотичарски ствари, не ми теќиње сеа...
И сега кога пораснав правам глупости, ама како мала...еднаш се сеќавам дојдоа они што го фатиле крстот и со нив беше и попот и јас како што си стоеше човекот зедов еден грст земја и му го турив во грбот-попот занеме
Паола и Паулина се викаше во серијава... Лошата и добрата Ја ко мала си играв со една барбика само. Имав уште 3-4 али само со една си играв. Имав едно другарче во градинка, многу го сакав,сакав и свадба да правам со него Еднаш глумев пеачка, па паднав по скали глумејќи... И сакав многу да се шминкам... секој ден различен кловн бев
Прв пат, не знам колку години имав ама, отидов да се менувам со ливчиња со девојчиња што живеат во зградата позади мојата зграда. Тоа беше забранета зона. Ептем далеку. Вакво беше баш. https://www.facebook.com/BadParentingPresents/videos/1700478316642027/?t=104
Се криев кога ќе видев машко со очила за сонце, или кожна јакна, или општо машко што ми се свиѓа, во живо или на ТВ. Бруки. Среќа во несреќа беше што претежно на ТВ гледав такви што ми се свиѓа, а несреќата беше што ретко кога бев сама во соба. Ова се случуваше во предучилишна возраст некаде.
Прво се умислував дека кога ќе пораснам дека ќе бидам како Стефани Харпер од “Враќањето во Идн“. Подоцна ми се свиѓаше Марија Паула од “Љубовни врски“ и демек таква фризура си правев само што репчето ми беше нерамно и малце искубано, ништо налик нејзиното. Пеев на далечински управувач. Повикувавме духови со братучетките. Се каравме чиј да биде Том Круз а чиј Бред Пит во “Интервју со вампирот“. Пред спиење си правев сценарио/ љубовна приказна со омилениот актер и актерка во моментот и др.
Како мал јадев ќотек како магаре за работи за кои не бев виновен. Учење на собирање и одземање со дрвца и клинци по методот на татко ми и за секоја грешка добивав по една заушка. Инаку најмногу се плашев од ѓаволите од народните приказни.
Мислев дека имам моќ со ветар, односно дека можам да го соберам во рака и да го пуштам на некој да го оддува. Се плашам сеуште од ескалатори за надолу ама не толку интензивно како помала. Еднаш истурив цела ќеса пуканки наназад во моментот кога стапнав на ескалаторот и почнав да се симнувам. Еднаш игравме во брдо кал со другари и се пуштавме од највисокиот дел да се тркаламе и ја се подмочав ама викав дека тоа ми е од шо врнело претходниот ден и се шетав со мокар круг на гз до дома. Сите можни животни што ќе ги видев надвор ги прибирав во двор. Обожавав кечери и се кршевме во комшии секојдневно. Си ја ишишав долгата коса до уши скоро пошо мајка ми ми кажа дека во предниот дел сум проќелавела од шо ми е долга и ја кубам,
На 4ипол години си заминав од дома се изгубив и не знаев да се вратам вртејќи низ град се сетив кај ни беше дуќанот и дека спроти него имавме пријатели па појдов кај нив и им реков да им кажат на моите да дојдат да ме земат Крадев овошја од туѓи дворови. Многу презборував Понекогаш лошо се однесував со сестра ми кога беше бебе,јас имав 5 години Ја пиев пастата за заби
Како мала правев многу глупости. Колку што памтам и ми кажуваат моиве, голема дрдорка бев. Си правев муабет со секоја генерација од 7 до 77годишна возраст. Се случувало да ме бараат и по 2часа, ја на гости кај некоја комшика со мојата другарка. Дури и на свадба имаме отидено. Многу сакав да претеурам по плакари, да отварам играчки, било какви предмети со штрафцигер и да видам што има внатре. Еднаш несакаајќи поправив радио и часовник на дедо ми. Како? Ни сама не знам. Бев и уште сум темпераментна. Колку ли пати лажев дека сум болна да не одам во градинка/школо. Дека бев многу "мирна" и седев на едно место, доказ беа моите модринки. И уште имам, не дека не. Се молам децата да се на маж ми, оти тешко мене ќе биде. Кутра мајка моја. Ќотек еднаш имам изедено, и тоа за облека. И тогаш по 5пати се пресоблекував, ако не ми се допаѓаше што ќе ми облече, сите алишта на земја и бирав сама.
Ако некој бил цар за за правење бељи тоа сум била дефинивно јас. Кога ќе ме оставеле кај баба ми и кај дедо ми сум чекала да отидат моите, и потоа драми сум праела. Сум плачела дека сакам дома да ме носат само за дедо ми да ме носи со автобус и да се возам и кога ќе сме поминеле 5-6 станици сум му викала "Ајде сега назад". Еднаш исто така незнам што ми било фората се сеќавам кога баба ми и дедо ми ќе отидеа негде одев кај нив на долниот спрат и и го истурав брашното на баба ми на сред соба и се валкав во него исто така еднаш и ставив брашно во чадорот. И еднаш дедо ми дур спиеше го полив со мраз ладна вода. Еднаш моите кренале паника зашто ме немало и ме барале сегде, а јас сум ќутела и сум си играла некоја кореографија позади врата и ред други работи.
Кaкo мaл небoтo гo зaмислувaв кo пудинг oд бoрoвинки. Ги знaете oние пудинзи сo шлaг штo се? Е, oблaците беa шлaгoт.
Кога бев мала ги забавував роднините и братучедите со караоке, избрани песни од Благица Павловска Секако и танц беше вклучен во изведбата...
