Фала ти многу јас се надевам дека е период и дека ке помине али многуу е тешко.. Иначе нон стоп му пишував и звонев ништо едвсј зборуваше со мене.. Ке пробам да издржам еден месец воопшто да не го побарам да видам дали после ке има некаква надеж.
Zdravo zenski, I jas shtotuku raskinav vrska...ispadna deka imame razlicni planovi za idninata...se sakavme I mn beshe dobar so mene I sekogash tuka za mene, ama ete ne bilo sudeno...nekjam da se ubijam ili sl.taman rab ama preteshko mi e...stv imav nadez ovojpat iskreno da kazam I smetam deka e edna od najteshkite pricini da se raskini koga se vi odi ama ne vi e sudeno ednostavno...reshivme da ostanime na dobri odnosi samo nez dali da ostanime prijateli? I da, znam deka doprva sledi eden macen period za mene.
Мое мислење за пријателство по врска е НЕ!! По лесно ќе ти биде да немаш никаков контакт за да го преболиш. Што ако сте пријатели? Ќе си пиете кафе на сабаеле и ќе си раскажувате како ги поминувате ноќите со други? Или полошо, како тој си излегува со други/а а ти сигурно ќе станеш љубоморна, ќе ти биде потешко и така никогаш нема да го преболиш. Sorry може малку нападно ти одговарам, јас би вртела одма нов лист, што и да била причината за прекинување на врската, само ќе си направите да ви е потешко на двајцата. Еден сигурно ќе фучи од љубомора/нервоза, а другиот ќе си се лади. Не бидува, не бидува врти нов лист и терај напред. Шопинг, шетање, кафиња со другарки, дискотеки, уживај. Што е наше ќе си дојде.
Ne mi se odi ama bash nikade. sho e najlosho, denovive go predosekjav ova I osobeno preeska koga se vidovme, a ne mozev nishto da storam...boli.
Oд моја страна-Како постапив јас ! Јас имав врска од 5 години.11.Август 2015 година раскинавме. Ми беше многу тешко,првично затоа што имав чувство дека доаѓа крајот а притоа и дека не направив ништо за да го сменам тоа. Верувајте,првпат во животот осетив што е грижа на совест,првпат осетив не физичка,туку душевна болка.Таа тежина не може да се опише навистина. И секако на почетокот ми се чинеше,ајде океј е ,ќе се слушнеме пак,ќе се смириме итн итн.Тоа е првиот стадиум,негирање на реалноста. Потоа ми дојде шокот,кога го немаше веќе да ми се јавува,да ми пишува и слично.Почнав да плачам,да не спијам со денови,да не јадам.Некои ќе речат патетични женски.Епа јас ќе ви речам дека не е така.Најубаво е да плачеме и да се исплачеме.Сите сме го поминале или ќе го поминеме тој период од животот,таа голема љубов. После една недела го барав на телефон,тогаш веќе малку се освестив што-како,затоа што верувале или не јас од денот на нашето раскинување имав т.н црна дупка,односно не памтев ништо што сме си рекле и зошто сме раскинале.Го барав затоа што навистина гледав иднина во нас и сакав да продолжиме. Но. тој не ми крена. Како да продолжам јас ? Тоа е најважното прашање што треба да си го поставите! Јас лично, по 2-3 недели почнав да излегувам па покрај моето друштво си најдов и нова околина на другари,нови луѓе.луѓе за коишто учев какви се,кои се нивните навики.Така некако времето ми поминуваше забавно,не морав да се навраќам на стари работи,едноставно- градев нови спомени.Со голем дел од тие луѓе ден-денес си живеам. Потоа,си се посветив самата себеси,започнав да одам на сите можни семинари,школи во врска со се она што ме интересираше,да читам книги. Започнав да комуницирам со други машки,да одам на кафиња. Најбитно ми беше да не се затворам во себе и постојано да се навраќам на минатото. Знам дека е болно и тешко, ама се живее.Јас и ден-денес ќе се присетам, ќе го сретнам на улица и мене сеуште ме здоболува.Ме боли прашањето-Какви ќе бевме денес? Ама реков и ќе повторам-СЕ ЖИВЕЕ! Првенствено за нас, а потоа за другите! Верувајте во себе,вие ќе сретнете понатака други личности, повторно ќе имате партнери,ќе успеете да изградите стабилна врска,коректен однос-во тоа сум сигурна. Вакви ситуации нормално дека влијаат на секој од нас,од нас зависи дали ќе се исчеличиме или ќе стоиме во место.
Женски, премногу ми е тешко а немам на кој друг да се обратам. Во врска сум 5 месеци и за прв пат во мојот живот се заљубив. Премногу го сакам и стана дел од мене. Се гледам и во иднина со него за брак, деца.. Дури он е тој прв што спомна дека сака да сме во брак. Но, во последно време се се смени. Не е толку ентузијастичен со мене, многу малце ми покажува внимание и се тоа, а претходно ќе ме спобудалеше од што ми кажуваше колку ме сака. Осеќам дека доаѓа крај и во скоро време ќе ми раскине. Пробувам да го одсакам бидејќи не сум спремна повторно да бидам повредена. Ве молам посоветувајте ме што да праам, како побрзо да го заборавам? Не сакам да бидам толку мизерна и да го сакам и плачам по него додека него воопшто не му е гајле за мене..
Не може секогаш да се покажува беспрекорна љубов и внимание како од бајките. Има и такви периоди каде малку се стивнува тоа, но не значи дека не те сака. Ако не те сака, ќе ти каже бај, бај или нема да реагира на тебе месец, два. Мислам воопшто да го нема или само на ден два да се јавува.
Го знам тоа и го сфаќам, ама одеднаш стана ладнокрвен и ме убедува дека не е така и дека не му е ништо
Разговарај со него, може има друга мака. Може не сака да сподели или чека да го прашаш. Не значи дека не те сака и дека ако е ладен ти имаш врска со тоа. Прашај го, ама штом тој не те откачил или ти кажал верувај дека те сака. Ако некој некоја особа веќе не му значи, нема да ја држе покрај него..
Со тек на време сите го менуваат однесувањето, посебно и ако си планира иднина со тебе и му си сигурна нема да те напнува и да ти досадува. Мене ова не ми личи на крај, можеби си има други проблеми и не му е дојдено до изјавување љубов како мало дете. Плус ситуацијата е таква каква што е, затворени дома, нервирање и слично. Чим си разговарала и кажал дека е во ред, не си ставај сè на срце.
Не,пред да го одсакаш пробај,разговарај со него да видиш што ќе каже.Сепак се работи за двајцата и не треба сама да одлучуваш и да си претпоставуваш дека тоа можеби е така.Ова ти е совет од мене,па другото си е твое. И како што би рекле,надежта последна умира,не се откажувај така лесно за некој кој што многу го сакаш.
Еве ме жива после вчерашната разделба, денот некако ќе го смувам ама ноќта... Е таа ме убива. После 7 годишна врска на инстаграм да ми пише дека не може повеќе од нигде никаде.. Да ми посака се најдобро и да исчезне.. Како после него? Ќе пробувам се за да го заборавам. Карантинов сега убива а подоцна цело Скопје секоја кафана, секој кафич, секоја улица бидејќи се потсетува на него...
Не може од никаде, биди сигурна. Мора да има нешто. Сте немале никакви проблеми во последно? Многу лош начин да се заврши врска, па и 7 годишна. Јас би разговарала по телефон доколку не постои можност во живо, многу ниско ми е за вакво нешто да се разберам по социјални мрежи па и телефон.
Ете и јас се запрашав, но се беше нормално до петокот бевме заедно, да разбирам и јас не сум за ваков муабет преку социјалните мрежи и телефон, но од секаде ме блокира.
Не знам, не приметив ништо чудно секогаш можев во секое време телефонот да му го земам без проблем, секој ден после работа се гледавме освен карантинов за викенд ..
