Како реагрирате на провокација?

Ако некој претера знам да изреагирам бурно. Му го кажувам тоа што го заслужува. Има една личност што многу ме испровоцира (беше поврзано со мајка ми), па и го покажав местото.

 

99% од времето не паѓам на провокации, ама тој 1%... Зависи за што станува збор, иако мислам дека луѓе кои провоцираат не се вредни за нервоза. Јас нив ги сфаќам како личности кои немаат што да прават со себе, па лечат комплекси врз другите. Се воздржувам од паѓање на такво ниво, бидејќи едноставно не сум таква личност по природа.

 

Сурова сум кога некој е во обид да ме испровоцира.
Подобро да се спречи, место да се лечи

 

Ми текна дека ја имам сликава па да ја ставам во чест на темава, не ми текна на нејзе кога го пишував мислењето иако пословицава си ја кажувам секој ден

 

Игное ногу јасно

 

Најчесто игнорирам или возвраќам смирено. Ако се претера, успеваат да ме наведат да се спуштам на нивно ниво и да се разберам на нивниот јазик. Второво не го преферирам но може да се случи.

 

Гледам да бидам смирена иако во себе пукам. И бидејќи сум бик во хороскоп ја најдов ова слика која буквално ме опишува:

 

На провокација реагирам со провокација

 

Баш ја барав темава Лесно паѓам на провокации.. А не сакам да провоцирам незнам зошто амa кога и да имам некој испровоцирано жал ми паѓа иако истата личност гробот ми го има ископано. Е сеа коа ги игнирираш нормално е тие да се нервираат ама ептен повеќе провоцираат... И нормално како што пиша некој погоре се спуштам на нивно ниво.... А чаре има ли како ептен да не им се замараме? Како да се тргнеш од такви луѓе посебно кога ти се претпоcтавени на работа Кога гледаш дека cе со врски влезени на тоа работно место и апла ти ја вадат душата, а џабе е пријавување на тие што ce над нив. Help

 

Во глобала се контролирам. Се случува остар поглед да дадам. Но знам и да се пуштам, да си дадам свој став. Нормално, аргументиран.

Е сега за да ти се испонашам треба ептен да ми стапнеш на граница (не вреѓам, ама те бришам за цел живот - небитно дали се во прашање години другарство / крвно сродство и сл.)

 

Се контролирам и молчам.
Ако ептен сум изнервирана провоцирам и јас, ова надвор.
А дома не траам, веднаш провоцирам и јас.

 

Или игнорирам тотално затоа што доколку вратам би се срамела да се спуштам на таков начин на комуникација, или враќам саркастично доколку провокацијата поминува одредена граница.
Не се`/секој заслужува воопшто моја реакција.

 

Се карам.
Краток фитиљ имам.

 

Исто!!
Неможам воопшто да се воздржам. Што би рекла јас одма започнувам 3та светска војна.

 

Најчесто игнорирам,не покажувам дека ме допира тоа,а внатре огништа горат.Ама не сум некоја која веднаш ќе врати со иста мера,а некогаш кога ми пука филм е тогаш кажувам се што ми иде на памет.

 

Со насмевка и презир. Тоа ми е најлесно. Се друго бара емоции, тензија, ескалација , се трошиш а на крај никаква добивка. А кога сепак сум вон себе, бурно реагирам

 

Во зависност од интелектуалниот капацитет на соговорникот. Најчесто преку пасивна агресија и сарказам. Директно и бескруполозно, кога ми паѓа жал да ги користам горенаведените ,,оружја".

Во главно не сакам да карам, туку да

Спојлер

е*ам.

 

Обично ги игнорирам такви луѓе не планирам да се спуштам на ниско ниво како нив.

 

На почеток не реагирам и игнорирам, но ако продолжи упорно со провокации, знам да реагирам многу бурно.

 

Не реагирам воопшто, можи само да му се насмеам малце чисто онака..
А воедно не сум провокатор и нешто најмногу шо мразам се луѓето провокатори, а ги има..