Со дечко ми се запознавме уште во 2007...тогашш и не се дружевме многу многу. Тој одеше со моја колешка од факултет. Не знам нит колку време нит што како, и не ме интересира..таа се изгуби, буквално ја снема...Ние се поинтензивно и поинтензивно се дружевме и зближувавме...Инаку она првото најпрвото упознавање беше преку форум па мсн, па собиранки .....
со дечкоми се запознав пред 2год и некој месец преку еден бивши дечко на мооја другарка. На почетокот многу многу не се поднесувавме се контравем али не знам ни сама како се случи го засакав и тој мене и еве уште сне заедно
Љубов не ми е. Мој уште помалку. Но сепак сакам да си кажам. Спојлер Октомври 17/18 2010, Скопје Прв пат во животов го видов во филџан Една другарка ми гледаше на кафе, нАли. И се смеевме ко‘ луди при самата помисла. За вечерта бев скептик, не ни сакав да излезам, али ајде атер на убавите, излегов. Се сместив кај што се сместив, ја свртев главата накај бината и го видов. И не можев очи да тргнам од него цела вечер. Ни тој не беше покусо. Малце ги оптеретив убавите со него, кога испадна дека го знаат и дека свирел во некој-си бенд. Кога ми го кажаа тоа, фејсбук чуда ради, веднаш го најдов и го аднав. Абе детска работа, чиниш 6то одделение, Боже сачувај По долги 6 месеци прв пат разменивме збор-два муабет (во живо, на Сурат-книгата никогаш пред тоа не комунициравме). Тој беше иницијатор. Јас бев само нападна Ете, накратко. А надолго... во друга прилика
Се запознавме доста случајно кога се најдовме во исто друштво во дискотека и од лична култура си пуштивме рака да се запознаеме,ама од гласната музика јас не му го слушнав името(а и не бев лично заинтересирана да го чујам) ,затоа што на едно од девојчињата со кои бевме во друштвото му се допаѓаше,а и јас тогаш фурав некоја шема дека не сум заинтересирана за никого и дека сакам да уживам сама и слободна.Така неколку пати се погодивме во исто друштво,но јас пак рецка не му удирав,дури ми беше одбовен на прв поглед.Не поминаа две недели за една од другарките со кои тој претходно се знаеше да ми каже дека тој никако не може да го симеле девојчето кое беше лудо по негои дека друго девојче од друштвото му се допаѓа.Кога му кажал на другарка ми таа останала зачудена во што се вплекала и самата.Ми кажа мене а јас пак му реков кажи му има дечко(хахахаха).Но,тој беше упорен само да излеземе на кафе,да бидеме другари.По некое време се согласив и излеговме другарка ми,мојот сегашен дечко,другар негов(кои другарка ми го знаеше) и јас.Морам да признаам дека веднаш кога почнавме да правиме муабет ми се смени сликата за него.Беше пријатен,смирен,доста позитивен и шармантен.Се дружевме и запознававме цел еден месец(а беше таква зима што мислам дека немало никогаш толку многу снег,градот беше блокиран)После еден месец ме праша да му бидам девојка.Јас како со години да сум го чекала тоа прашање,веднаш одговорив ДА .И така среќно се сакаме веќе 6 и пол години.
Интересно се запознав со него. Да не кажам на прв поглед посакав да го имам! Бев на журка, и тој седеше на сепарето мое. Беше со мој другар од клас. И кога дојдов до сепаре, го видов него со другар ми, му фрлив окце, а другар ми подоцна го прашав кој е и шо е Следниот ден истиот тој ме адднува на фб, почнавме муабети муабети, и така еден ден се видовме на друга журка каде што и прв пат се смувавме, следен ден ме покани на кафе и од тогаш почна се Супер ми е со него, иако сега имаме мала пауза, но ништо страшно
Епа вака со ''дечко ми'' си пишувавме мн долго време на фб,но бевме само фејсбук френдс,и се немавме запознато,т.е немавме прилика..Беше 1.05.2011 г..т.е пред 3 месеци...Бев на излет со другарки,додека се шетавме некој ми викна по мене и јас се завртив назат,потоа кога продолжив напред здогледав едно момче...Тоа беше тој....Слегуваше од кола и чепкаше нешто во тел..(сега ми призна дека мене ми ѕвонел хД)Јас го познав,и го прашав..Ти ли си...?Тој ми рече јас сум но која си ти не се сејќавам??!Му се претставив,и потоа ме прегрна..Кога ме прегрна се почуствував чудно како никогаш до сега..(ЉУБОВ НА ПРВ ПОГЛЕД)..Еден час подоцна тој мораше да си замини..Ние пред тоа се слушавме на тел,си пишевме на фб ама онака френдски,мене ми беше срам да му признаам дека стварно се заљубив во него..Но другиот ден,тој ми призна дека мн му се допаѓам и сакаше да излезиме заедно,прифатив..После толку време сингл и несрејќна во љубовта,сакав сериозна врска..Сакав некој што ќе го сакам и ќе ме сака.11.05.2011г-Денот кога се фативме..Од тој ден нашата врска станува се посериозна и посериозна,ме знај цела негова фамилија..Сите ме засакаја (а и јас нив)..И мојте знаат..Уште малце правиме 3 месеци а имам чуство како цел живот да сум со него..Имам само 15 години,но го сакам премногу повеќе од мојот живот,се надевам и тој мене..Тој има 18 години..Пред да биде со мене имал врски,но не траеле долго..На крај сите го изневерувале,ко и мене шо ми праеа..И конечно се најдофме двајцата да си се сакаме ..Морам да признаам никој до сега ме нема вака почитувано како тој..Ме заслужува целосно...Иако сме прилично далеку,иди секој 2 ден,на телефон кисниме по цел ден..И ако се е во најдобар ред,за 5 години се мажам..(ТАКОВ НИ Е ДОГОВОРОТ)...Стварно се ретки ваквите врски,но ние сме создадени еден за друг..Сите ни даваат комплименти за тоа како личиме еден со друг..Но и по карактер сме целосно исти..Не се караме многу но кога ќе се скараме,тоа трае само 2 мин.. До сега кај и да одиме заедно одиме,никако одделени ..На 11.11.2011 г.Правиме 6 месеци откако сме заедно (т.е пола година)..Зар не е чудно???И самата некогаш се чудам како е можно да е се толку случајно??Постојат ли чуда??....И за крај да ви кажам..Детево ни пија ни пуши.. СОВРШЕН Е...Те сакаМ Алекс..<3<3[/quote]
Јас и сегашниот мој дечко бевме иста генерација во средно. Никогаш не сме збореле нешто многу но во четврта година почнавме да комуницираме низ школо. Он почна да покажува знаци но мене не ми се свиѓаше и викав дека никогаш нема да бидам со него. Но времето си поминуваше и дојде матура. На втора вечер ме викна надвор на цигара и до негде предосеќав што ке се случи и си викам ајде зашто да не. После тоа искочивме уште 2-3 пати ( иако многу се мислев) може малку глупаво ама во шоља ми видоа да излезам со некој и дека мн убаво ке си поминам и си викам ај. И така после 2-3 излегувања се фативме и сега не се каам зашто не сум згрешиле и преубаво ни е )
До пред да ми стигни на Facebook неговиот friend request, се ми се случваше да сум со типчиња шо беа помали од мене, поголеми еден месец од мене, разочарани од животот, опуштени (дури премногу), шармантни (само за на маса), кавалери, такви шо сакаа да ме сменат, некои шо му бев само за утеха, срцки преептен... =) и почна се со то шо и јас и тој раскинавме со претходните партнери на ист ден а то беше лани на 06 јуни. (ова не го знаев, ама ете изгледа судбина било...) И оти веќе навикнав на то да ми раскинат поради друга, да ме лажи в лице, а да не го вервам и да ми мачка очи.. си седевме со колешката од факултет во мензата Уранија кај Комерцијална банка и случајно паднавме на муабет за то како ми е сега. И од муабет на муабет јас знаев за него... Ми го имаше спомнувано дури ми кажваше како таа си поминувала... И на денот кога ни беше последниот испит во сесијата си заминав да се доспакувам и си викам ... ај на брзина FB да видиме шо ќе кажи.. и Гледам... шо ќе видам... =) Очите по две од 5 банки од овие новите ми се ококорија. И секако дека ќе прицнам accept. Од тој ден ми се случваше нешто шо ниту знаев како е да го доживејш, ниту пак мислев дека ќе ми се слуши мене. Муабети секој ден... станвав-легнував со него, ме смееше како, бев како луда, и скоро да си се потсетив како ми беше пред да ме измалтретират сите пред него. Телепатија на НИВО... Јас таман да му вртам да го слушнам, тој тогаш ми врти и јас уствари кога сакам да заѕвонам КРЕВАМ на телефон... Абе среќна, како дете со лижалче. Јас од Битола, тој од Скопје и беше грдо то летото лани оти не можевме да се гледаме многу често, а пак за да се фатиме... е то требаше убо да си го испланираме.. Веќе јасно ни беше на двата на кај оди целата работа и веќе редно беше после еден месец муабети по телефон, по FB дека треба да се запознајме КОНЕЧНО и во живо. Е ојдов јас во Скопје, се запознавме во живо и толку беше... Од толку надеќи НЕ СЕ СЛУЧИ АМА БАШ НИШТО... Само се смеевме, зафрканции, не дал Господ двата зборавме како на лента клаени.. И си заминавме двата , ама не се договоривме ништо за наредно кога ќе се видиме... Тој очекувал да останам, јас очекував тој да дојди... и ништо... И наредно шо се случи беше ланскиот ПИВОФЕСТ и мојот напад, кон него, за неговиот бакнеж. Буквално го „вчопив“ и тогаш после еден куп години, не пеперутки, ко шо слушав дека на некои чупиња му се случваа, ами ЗЕМЈОТРЕС... Која Јапонија, кое цунами..... НИШТО, ВО СПОРЕДБА СО НАШИОТ ПРВ БАКНЕЖ. Типот како да беше делчето шо недостигаше во мојата слагалица. И пак не се фативме тогаш... Не бе оти да е просто кога можи да е сложено... Си потеравме уште некое време онака на stand by и кога мене веќе ми се смачи да гледам како уствари прво типот бил single, па после нема никаков статус за то дали е со некоја или не е... Јас од single напрајв профил и се кладов во in a relationship with Fejs Buk... Типот... ко виде, ПОБЕСНА... И така уствари го натерав да си ја пушти тро чергата и да не е толку скромен како шо се кажваше =). И така... До ден денес си го смени тој неговиот живот за да ме напрај среќна. Ги положи заостанатите испити...(рече: оти да ме чекаш да учам јас уште и да полагам а ти да си готова со факултетот. Ќе завршам на време и после свадба=). Доживеав бајка... Снежана и принцот, Пепелашка, Тристан и Изолда или пак Роме и Јулија се само онака.... Ова моето е како стварно од некој смислено, напишано и спроведено на дело... И ете за некој ден ќе се видиме после 1 месец и ќе одиме на одмор. Тој до сега е типот со кој сум имала најдолга врска , најнеизвесна и најуба којашо мислам дека нема да има крај... =)
преку неговата кума која мене ми е најдобра другарка ..почнавме да излагаме со исто друштво и така.. али моментално сакам никогаш да не дознаев дека постои
Школско маче ми е тој мене Во ист клас бевме и после 2 години ни текна да се 'смуваме'.Сега сме си заедно
И моево е интересно: на ФБ требаше да и пишам на мојата другарка јас погрешив и на него му пишав, а не го ни знаев што е најжално ама важно реферат му напишав..и од тогаш со него муабет на Фб 4 дена,четвртиот ден т.е ноќ ставивме In relationship на фб и петиот ден се видовме и од тогаш сме заедно 2 години среќни во љубовта
срекни и заљубени веке година и некој месец In Love , отидов во мојот далеЧен роден крај како и секое лето и си седам така со братуЧетката (мај систер) на базент и оп доага еден плав деЧко , братуЧетката ке ме запознава со нејзиниот френд, мене оЧи ми испаднаа , и муабет муабет 5 6 саата ај во вода ај натаму наваму, и така се еден месец ај на кафица ај на пиво ај на палаЧинка и после еден месец ај в кола ке одиме некаде да се повоземе , се отвори покривот од колата,така неоЧекувано под звездено небо,месеЧина,абе мерации и онака Чисто излетаа бакнези оттогаш сме срекно заљубени, пу пу, уште некој месец во исЧекуване сум да се селам во неговиот стан тука низ Eвропа наша едвајјјј Чекааааааааааааааааам In Love
Се знаевме одамна, бевме пријатели 4 години пред да се случи се.. Најубав опис - бевме на вистинското место во вистинско време. Сериозно, кога зборевме еднаш за нашата прва вечер,за тоа дека бевме излезени во ист кафиќ, а он ретко идеше таму.. дознав дека сум го фатила на заминување. Да дојдев само 5 минути подоцна, ништо немаше да биде..
Се запознавме преку моја другарка кога излеговме една вечер со нејзини другари,меѓутоа мислев дека беше само толку од нашето гледање али не баш следниот ден ме адд на мсн и правевме муабет околу наредни месец дена без да се видиме она ова потоа се дог. да се видиме и така.. од тогаш до ден денес сме си заедно и си го сакам највеќе од се
Оооо још давно, у диско! Пред 3-4 години дојде дотичниот куде нас, преку една моја другарка се упознавме. Вечерта и настаните си течеа по нормален тек, се додека другаркава не ме остави на само со него, зашто неможеше да го достиска па мораше да интервенира. Си стоиме пред веце у дисково де, така со халф смајл разменувам погледи во милисекудна, зјапаме у даљини, бирам најдобро/најлошо облечена особа, си размишљаме, мењаме поза од време на време, ја пцуеме нејзе у памет, ја колнам, ах земјо проголтај ме, ах немаме муабет, дај да кажам нешто уатевер. Ја крши сантата он, нали као џентламен, ја као го слушам му климам со глава и се надевам дека не е прашање. Впечаток - добар е...за решавање задачи математика. За да биде целосна сликата фалеше наочара Хари Потер. А јој шта волим штребере. Другарка ми ми кажува дека ме бендисал, ок. :roll: Уште истава вечер фб, понуди бла бла, чат, превртување очи, ти реков ми рече. Сето тоа во времетраење од некои месец дена. Се губи контакт, на мое лично задоволство, брише фејзбуци, оди да студира странство, испарува скроз, заборавам дека некогаш постоела таква личност. ...Доаѓа време треба да студирам, како што, истава другарка ми дава контакт од него. Избришано од меморијата дека некогаш сум имала контакт со него, смело го додавам и строго формално и службено! Што да видам...каков штребер, каков Хари Потер, што сум гледала јас бе?! Убав, смеѓ момак, на малото прозорче од скајп камерата, со широка насмевка, атлетско градено тело... АР ЈУ КИДИНГ МИ?! О екстраординари, о глупачо. И, ОК. Шта је, ту је. Контакт месец дена службено, стрикно по потреба. Но како минеше време се губеше формалноста, се редеа коцкиците, а јас ниту глупава, ниту наивна овој пат, веднаш у игра! Картите на маса, однапред загарантирана добитна комбинација. Второто запознавање беше она вистинското. А со секој ден сум се посигурна во тоа.
Мојот сопруг и јас бевме генерација во средно,2 година бевме во врска,раскинавме,па во 4та тој се пресели на море и за еден проект бев кај него на гости,и потоа 5 години повторно во врска јас се преселив кај него,се омаживме после 2 години ...и така сега веќе една година си живееме среќно и весело...е така на кратко.