Со дечко ми се знаеме од 1 одделение Се запознавме кога учевме во ист клас кај иста учителка и тој мене ми беше симпатија па бог знае што ме бакна во четврто одделение и од тогаш бевме поблиски пријатели а од 7-мо одделение сме дечко и девојка
Со дечкоми се запознавме минатото лето во штип тој е од таму а јас не бев кај брачед ми на гости отидена и бевме излезени и онака само се запознавме здраво-здраво ништо друго и јас после тоа си отидов он ме додаде на фб после некое време ама јас така речено не се сејкавав на него па не ми ни пишуваше јас се запишав таму на факултет беше месец октомври бевме на роденден кај брачедми и тој беше таму нормално другар му е и таа вечер почна се цело време беше со мене се врткаше околу мене,ме праша дали сакам да ме испрати до дома ама сепак не ме испрати искрсна нешто и така.... тргнав да си бегам накја дома и некој ми пиша порака две не му го знаев бројот не знаев дека се од него после почна да ми дзвони цело време и така започна нашата врска
Гo зaпoзнaв кoгa се пoздрaвувaв сo другaр, и тoј беше тaму. Веднaш гo зaмрaзив, беше женкaр, пoнaшaње и кaрaктер-нулa..aмa рaбoтите се сменијa a истo и тoј
И тогаш кога јас најмалку очекував дека ќе го сретнам баш него, и кога тој најмалку очекуваше баш да ме сретне мене од толку многу луѓе на нашиот свет, и кога сето тоа беше највеќе забрането и неприфатливо за сите околу нас. За нас стана права реалност, иако покрај се со многу неверување и мака ние двајца се изборивме против нас, и сите останати, доживеавме истрајност и се соочивме со упорност за нас двајца. И покрај се во животот, и покрај сите пречки и тортури, сонот беше најреален и најпресуден за нашата судбина, да, судбина бидејки навистина нашево беше напишана судбина.. Се сретнавме на базентот.. а нашите фантазии и никогашни неочекувања станаа вистинска реалност!
Живеме во иста улица, и се знаевме и пред да бидеме во врска, онака се зезавме, ни одеше муабетот бидеќи сме иста возраст (1 година е поголем од мене) Некаде помеѓу тие зафркавања, дружења ние се заљубивме еден во друг, потоа тој ми призна а и јас го засакав, искрено од секогаш ми бил симпатичен ама во последно време бев луда по него, и така сега сме во врска, ама тазе сме сеуште, недела и пол
Во суштина се знаеме многу подолго (знаевме еден за друг дека постоиме де), ама се запознаваме официјално на неговата полуматура...
Се думав кога да пишам тука, зошто првично би била можеби осудвана ако малку приказната е смешна Јас сум добра пријателка со другар му. На овој другаров ги знаев скоро сите негови другари и сме седеле навечер јас, он и другарка ми до 3-4 на сабајле. Ама најдобриот другар не му го знаев - моменталниот ми дечко И се договаравме јас, другарка ми и уште едно чупе да одиме на пивофест. Јас сакав да одам едино зошто сакав да шетам, неможам, особено летно време, да седам во едно место па ги користам сите шанси да излезам од градот. Па ајде да не сме само трите, дојде и брачед ми со нас па јас му прам на другаров де иди и ти убо ќе си поминиме. И ајде се нафати детето вика чек и другар ми да прашам. Му прајме демек кој другар тие то ова- она, вика како бе не го знајте најдобар ми е. Океј. На крај памет не ми дојде дека можи на детево око ќе му фрлам/ ќе ми фрли. И се договоривме да одиме на пивофест ние 6 души со возот. Во 6 саат беше возот, се чекаме малку порано и одиме на железничка, седнавме на нефункционалната пруга и знајш зборање ова- она. Детево беше прелично Онака баш како шо сакам, црна коса, црни очи, голема брада, онака поширок малце, абе сон. А јас загреотното си прам летово не се врзвам за никој ќе си терам онака малце free. И возот ни каснеше до 9 и 15. Милина. Овој седи испраен, другар му до него, ние другите испоседнати на шини и почна со сите да збора, опуштен беше, како цел живот да се знајме. Теми заеднички - колку сакаш. Јас онака play fight со другаров си праев и онака опуштено скроз после почнав овај да го малтретирам малце, зошто почнуваше дремка да го фаќа, демек да го размрдам И онака почна и тој да се гиба и така после се зазборавме до кај 9 и 15 дур влеговме во возот. Во возот јас седев со брачед ми, пред мене другарките, а од спротивната страна шо иди свртена наспроти мене тој и другаров. И цело време фаци ми праеше онака на почеток од патот и само се смеев и после то овај другаров стана излезе надвор со другарка и овај ми прај де дојди до мене. Ни пет ни шест, ајт до него. И почнавме пак play fight и најинтересниот момент беше тогаш другаров со другарката се враќа, и оп баш тогаш паѓа седиштето онака, пропаѓа Овие гледат и само прат: „Абе дали сте нормални“ И океј, слеговме ПП и јас со другарките малку понапред одевме, овие машките малку поназад, после то ајде ојдовме да јадиме во една сендвичара и си седна до мене, пак си зборавме вака така супер детето. Онака like dream come true беше, ама ајт да не прам ниш сега, шо ќе речи брачед ми, едино за него ми беше, за др гајле ме Онака дур седевме ме баци на обравче, т.е. проба да ме баци јас му свртив образо Е*ате глупата. И дур беа песните, кој и ни јас ни тој ги знаеше си се гушкавме онака, ме крена да гледам зошто од гужвата ништо не гледав И после то онака ме фати за рака во гужвата да не ме загинел и овие сите ко заминаја малку понапред се сврти ме смува онака (нагласувам: алкохол не беше присутен ) и океј, после то си лежевме онака на трева. Јас си прам ништо нема од ова да бидни, си уживав дур си можев, не ни очекував нешто да биди. Ама ете ти после то продолживме да се гледаме, два дена после то, made it official, еве сега 4-5 месеци колку идат ги прајме и имам се шо ми треба во него, абе онака како мојата душа да се поделила во моето и неговото тело. На моменти мислев дека можеби се ова е избрзано зошто и не го знаев добро, ама секој ден сме заедно и не е врска кај шо одиш се муваш, ова- она и си одиш туку пред се сме пријатели, па после нешто поќе. Имаме исти ставови, исти мислења за светот, тој е малку потолерантен од мене, јас полесно се нервирам и успева да ме смири во оние денови. Краток период воопшто го знам, ама чувствувам како да го знам цел живот. И сум сигурна дека го сакам, прв пат сум сигурна дека сакам, за никој со кој сум излегла претходно не бев сосем сигурна дека го сакам, туку онака си се залажвав зошто бев stone cold sort of girlfriend. А со овој сум некако вака: Многу е искрен и ми вели дека ова не му пречи, па го вервам
ucev sredno medicinsko, na sekoi tri nedeli ednas odevme na praksa na ortopedija. Toj ponedelnik zateknav eden decko sto lezese povreden kako slusaen minuvac vo pukotnica vo centar koj se slucila vikendot. Vednas mi se zasviga. Pravevme opsti muabeti. Pomina denot na praksa i zaminav. Po 3 dena ojdov da go vidam pak ( demek slucajno imav nesto rabota na ortopedija) Mu go pobarav brojot zatoa sto toj den go pustaa od bolnica, a bese od drug grad samo na fakultet bese vo BT. Mu se javiv po dva dena. Potoa toj mi se javuvase sekoj den (togas go dozna mojot broj). Koga dpjde na prevrska mi se javi da odam i jas na ortopedija za da se vidime. Dodeka cekase red edno 2 sati ostanav vo hodnikot so nego ( i tatkomu bese i samo naogase izgovori da ne ostajt sami ). Jako se zabavuvavme.Se slusavme cel mesec. Slednoto doaganje vo Bt se dogovorivme da izlezime. 3 dena izlegvevme i denski i nokno. Tretata vecer se fativme. Odevme 7 i pol godini. Me pobara za zena za nova godina pod tunel od svetulki vo parkot ka Satot. Vo brak sme 5 god i imame since...Koga ja raskazvam prikaznava seuste imam peperutki vo meseto.
Само што си направив танго,ама не го користев,една вечер видов дека ме аднале некои.Мене ми остана тој,со зелените очи,го прифатив и ми пиша.Тогаш ме додаде на фб,секој ден почнавме да пишеме,бројот не му го дадов,дури пред да се видиме...Секој ден,секоја вечер бевме во контакт,се немавме видено 6 месеци,пола година а се "сакавме".Би сакала на подруг начин да се запознавме,ама што е тоа е.
Извинете ако звучам оф-топик ама ми се прочита како се запознавте со вашата лобоф ако знаете за една блага душа ќе ме сватите зошто збунка направив
Се запознавме во воз . Јас од Струмица, тој од Радовиш... Јас студирав во Прилеп, тој во Битола... А се запознавме во воз во Скопје . Судбина... . И двајцата бевме отидени да поднесеме за стипендија. И двајцата бевме 20 години. Сега сме 30 и уште сме заедно. Само не сме повеќе двајца. Сега сме тројца .