И да кажам нема да верувате.... Му ја удрив колата на паркинг, 2 недели откако положив, браникот партали и крилото изгребано, не знаев чија е и оставив ливче со број бидејќи ако не оставев ќе ме јадеше совеста бидејќи секакви мисли ми поминаа. Се јави и рече да се видиме, се заблагодари што не сум избегала. Се видовме и беше тоа љубов на прв поглед незмам зошто и незнам како не ме прашувајте. Кога ќе се присетам само срам ме јаде Непријатно до немајкаде. Таткоми среди се, му плати. После тоа почна да ми ѕвони и пак да се заблагодарува па после тоа на кафе ме покани и ете бидна да сме заедно.
Де кажи на кој паркинг беше. Можда ова е некој знак за мене Да одам да ги зачукам сите коли по ред, па можда некоја кола од овие ќе припаѓа оној мојот вистинскиот? Колкава е шансата да бидне нешто за мене? Спојлер Се стопив на приказнава