Како успеавте да се опоравите после разделбата?

Не е лесно ама си најдов друг и лесно го заборавив .

 

Тешко ми беше признавам.После тоа цела вечер плачев но тоа е тоа мора да се навикниме и да губиме во животот.И после нашата разделба тој за мене беше единствениот но откако го запознав Принцот мој веќе не мислев на него.

 

а кој рече дека сум успеал

 

auuuuuu ne e tesko tuku mnogu e tesko,tuku sekogas treba da najdes nekoja pricina za da zivees,normalno zivotot odi ponataka jas barem za moite losi iskustva sekogas vikam;se se slucuva so nekoja pricina taka trebalo da bide,ne ti uspealo zosto ima nesto podobro sto te ceka toa ne bilo dobro...
[mod-kirilica:gq0j48lx][/mod-kirilica:gq0j48lx]

 

после раскинувањето продолживме да бидеме другари и некако тоа ме тешеше ама не ми беше сеедно..како шо викате плачев по него..и ме фати инает глеам од со други си искача а јас дома кукам..и почнав да не го познавам..така еднаш двапати и после ми беше сеедно глеам он не пати по мене..па ни јас не патам по тебе кој те врти си реков и продолжив напред..се опуштив и за месец дена..наидов на човек кој од дамна се трудел за мене..сеа на седмо небо сум.

 

Ми го разубаве денот Ми требаше воа да го прочитам. поздрав

 

Тешко е да се опоравам после се тоа ... Ако навистина го сакам.. Ми се потребни месеци за да заборавам на се тоа.. :/

 

Здраво, нова сум на форумов пред два месеци раскинав со мојот прв дечко. Не знам, тешко ми е да се опоравам од тоа. На моите другарки и велам дека се помина и дека не се грижам за него повеќе, но сепак не е така. Тој е од друг град, и раскинавме поради тоа што сме далеку и неможеше нашата врска да функционира на тој начин. А за врска на далечина сме премали. Покрај тоа, кога го имав се чувствував како да ми се случило нешто најдобро, беше прекрасен со мене, но неговото однесување почна да се променува. Имавме голема караница по која се смиривме, и ми вети дека ќе се промени. Сепак по два дена си го ставив прстот на глава и размислив дека најдобро е да се разделиме. Верувам дека и тој го сакаше истото, па така направивме. И еве ме, не можам сеуште да го заборавам. Не контактираме повеќе. Пред некое време мислев дека сум го преболела, но не бев во право. И да, го сакам сеуште, а посакувам да не беше така :/

 

Се случи вчера , а пред тој ден имавме прекрасни 2 дена . Сношти плачев цела вечер од мака , денес пуштив 5-6 солзи
Се обидувам да поминувам повеке време на интернет, со родителите , најмногу со дада.
Полесно е со нив ми дават многу храброст и никако да заплачам.
Како што вели Каролина - за година две ке помине се.
Ке поминат и година две , јас нема да плачам , ама сигурно се уште ке го сакам.

 

Така, после цело тоа измачување едноставно се случи. Откако ме преплаши со киднапирање, висевме по полициски станици, претрпев ужасни стресови, неколку обиди за да ме убие под мотив ’’ или со мене или мртва’’ сфатив дека тој е болен. Дека тој не е за мене и многу подобро ќе ми биде без него. Плачев само еден ден, и тоа од инает што не сфатив порано како бил.
Се опоравив, застанав цврсто на нозе и продолжив со животот како ништо да не било.. и да, најважно со научена лекција

 

Внимавајте девојки , многу внимавајте со кого одлучувате да бидете во врска или на кого ке му го отворите срцето.и не верувајте многу на будали преку нет , на некој кој е далеку од тебе .
Ке ви раскажам кратко само најважното .
Јас да ви кажам му верував на човекот , се гледавме 9 месеци тој доагаше кај мене дома .
Ама тој бил разведен имал дете , а пред мене имал и некоја друга во австралија еб*чица си дојде некни и ми го зема ..тоа го дознав вечра од неговата сестра бидејки таа не можела да гледа повеке како ме лаже. И ми призна дека и тие не ме сакале , никој од нив не ме сакал. Ја сакале за снаа онаа другата од австралија.
Јас се скршив , здробена сум , ми се тресат и раце и нозе , плачам ....се најлошо , утре имам испит , ама не сум способна за ништо. Ми се чини ке умрам од мака. Мислам секоја секунда на него.Премногу го сакам имам многу моменти со него.

 

Никогаш не би ни сонувала дека на нашата врска ќе и дојде крајоот...Па бевме толку, толку заљубени, посветени еден на друг ..бајка.. ее ама нашата бајка не е со ХЕПИ ЕНД..тој замина битола да студира..јас штип..се олади дечкотооо..бев буквално секоја недела за бт..не јадев по цели недели за да имам пари да купам карта (мојте дома мислеа дека сум штип), а таму? кавги...ајде помина и тоа сега летен распуст завршивме со испити и мислев дека тоа што не сме се гледале цела година ќе си го доградиме летово, и тоа НЕ ..дечкото одеднаш пројави желба за другарии..за базент..за излегувања..итн итн па не сум слепа и глупа да не почувствувам дека нешто НЕ Е ВО РЕД..нели?? и така седнавме разговаравме а тој -КАМЕН само гледаше во тв..и ми кажа-НЕ СИ ВО ПРАВО..и мене ми пукна филмоо..и готово се разделивме..лошото е тоа шо се слушавме после..ама нема везе..е сега мој мили Феминки совет од вас да ми кажете КАКО ДА ГО ЗАБОРАВАМ кога буквално овие 4 години врска бевме незнам..залепени..немам другарки немам никого..со сите се разделив поради ГОСПОДИНООТ и сега ?? сега пак сум си во мојата мила соба со компјутерот сакам да излезам да се дружам но што кога немам со кој? А тој не чекаше ни минута со другарите и секако у БОЉИ ЖИВОТ ... дај бе друштво кажете нешто...советче..утехаа

 

Нема некој посебен лек, пример , ако направиш нешто и толку ке го заборавиш , не е така.
Ке те боли некое време , и на крај нормално ке почне да разминува се ...ама тоа болењето може да потрае и подогло ако ептен веке си заљубена во него.
Поминувај повеке време со твоите дома ,јас мислам дека тоа е најдобар лек ,разговарај со нив ,смеј се,пред нив нема слабост..

 

Не е возможно да го заборавиш некој што си го запознал и што ти дал толку многу за памтење...
јас сум сеуште во таа фаза на заборавање, ама ке ми биде тешко затоа што секогаш го гледам и сме на некој начин другари, често се случува да застаниме кога ќе се сретниме и да си правиме муабет...

 

Ах леле колку ми е жал за тебе.Тоа е најлошо кога се отргнуваш од другарките и цело време со дечкото.И еве се десило раскинавте и сега неговите другари сеуште се тука а твоите ?Ги нема!Немаш ли некој братучетки?Ако имаш јави им се оди кај нив дружи се со нив.Гладај да не остануваш сама .Нон стоп биди со некој до тебе.

 

Не си требала да се оддалечуваш од другарките,но што е,тука е,сега пробај да се смириш преку искрен муабет со оние најблиските-ако те сакаат не верувам дека нема да имаат разбирање,поготово ако си скршена после раскинувањето,ако и малку те почитувале и сакале некогаш нема да те остават,иако ти си го направила тоа спонтано.Сите знаеме дека кога љубовта ќе затропа на врата,честопати разумот си оди,ако некоја од нив сакала,ќе те разбере.
Ако ти е од помош ова,јас мојата прва врска ја започнав на 18 години со мојата љубов,го сакав,и тој мене,мислевме дека само небото може да не раздели,имавме сни заедно,однос кој само можеш да го посакаш,но нашите карактери беа различни и по 6 години,по природен пат се разделивме.Болеше,но помина.Знаеш зошто?ЗНАЕВ ДЕКА СУМ ПРАВЕЛА ГОЛЕМ ДЕЛ ОД РАБОТИТЕ ИСПРАВНО,ЧИСТА СУМ ПРЕД СЕБЕ,НЕГО И БОГА,И ТОЈ ИСТО-ВЕРУВАМ,освен некои работи околу начинот на живот околу кои имавме различен поглед и тоа стави крај на нашата љубов.
Најмногу ми помогнаа најблиските,со кои преку муабет,прошетки,излегувања болката не беше со голем интензитет присутна,а да бев сама дома,затворена меѓу 4 ѕида,и те како би чувствувала голема болка,незнам како би преболела така.Советот е тој-ГЛЕДАЈ АКО МОЖЕШ ДА СЕ СМИРИШ СО НАЈБЛИСКИТЕ ДРУГАРКИ И ИЗЛЕГУВАЈ СО НИВ,ЗБОРУВАЈТЕ,СМЕЈТЕ СЕ,ШЕТАЈТЕ,ЌЕ ТИ БИДЕ ПОЛЕСНО ЗА НИЈАНСА.Поздрав,ти посакувам среќа.

 

Си ја пробав среќата со друг,кој ме молеше и ме чекаше..И така го заборавив.
Подобро со некој што искрено ме сака,отколку со некој кој ме повредува

 

Јас сеуште се опоравувам. Помина месец. Сменив друштво и избегнувам да излагам на исти места. Полека ја менувам секојдневната рутина. Ако сакам да му кажам нешто се олеснувам на лист хартија која веднаш потоа лета во канта. Фали уште да му го заборавам бројот за да не паднам во искушение да го исконтактирам, сакам да се алкохолизирам на раат.
И уште нешто што можеби ќе ви звучи чудно, но сакам да го сретнам со друга, сакам да знам дека има нова девојка за да ја убие таа мала надеж што не ми дава мир, ме држи во неизвесност. Мислам дека само така ќе можам вистински да продолжам понатаму.
Да образложам, ова не ми е прв обид за опоравување од разделба со истиот лик, станува збора за оn and off врска, со години е вака. Ако не за две недели, за два месеци ќе ме побара. Сакам да оладам и да бидам способна самоуверено да му кажам НЕ без двоумење. Болно е да преболуваш една иста особа по милионити пат. За тоа признавам сама сум си крива.

 

па одевме долго и тоа многу долго и се се десе набрзина онака неочекувано нашата разделба, беше глупост ми требаше доста време за да се опоравам ама се опоравив тоа беше предходното лето одма после тоа заминав на одмор со моите , па со другарките па го сменив друштвото т.е. другарите негови ги избегнував местата кај што оди, на факултет се дружев повеќе со машките за да запознам некој и така само по себе октомври месец веќе бев супер а се скаравме јули

 

За типот буквално сечев вени. Со другарките се лечев секоа вечер со алкохол и ги убедував дека не ми значи а коа ќе останев сама му плачев на телефон и го молев да се смириме али после некое време запознав интересен дечко кој ми беше другар и со тек на време го заборавив тој сељак и го заменив за некој што заслужува да биде со мене