Како успеавте да се опоравите после разделбата?

Не се согласувам баш со она-клинот со клин се вади...можеби за некоја кратка врска,некоја моментална болка,ама за врска која што не уништила (а за жал поголем дел од нас имале такви врски )мислам дека треба вистински да се соочиме со работите,а не да ги закопаме и да се препуштиме на моментална срека...еве,јас бев во врска 2 год со дечко кој благо речено-ме уништи,мислев дека никогаш нема да го преболам,мислам дека бев на граница на лудило,па депресии,па појачани оброци,па мноооогуу зголемена тежина....хаос...но знаев дека за да продолжам понатаму без никогаш да се свртам назад морам да се соочам со тоа,и да го поминам без дечко кој сум го фатила 2-3-5 дена после тоа (тоа за мене е негирање)...ми требаше доста време,околу година дена,но успеав да се опоравам...сега сум во нова врска,со прекрасен дечко,и ми е најубаво...и неможам да поверувам дека успеав да завршам со бившиот,ама онака стварно да ставам крај,без да се свртам назад...

 

sekoj moze bez sekogo!

 

Јас имав исто долга врска од скоро 3 год.Имавме мн убави мигови тоа беше мојата прва тинејџерска љубов која сметав дека ќе биде вечна ама дете сум се лажела ама сега сфатив дека не е така..сега како се опоравувам?Па одам на балет,одам на забави секој викенд,одржувам контакти со другарки и другари,учам како и секогаш и уживам.

 

И јас започнав истото да го применувам, одам на забави и се дружам многу повеќе со другарките. Не можам да речам дека сега не ми е гајле за него ама можам да речам дека ќе преживеам без него. Засега ми е доволно.

 

ммм оваа промена на живот повеќе ми годи отколу него,да недостига меѓутоа сега е далеку подобро затоа би му рекла едно фала

 

Se uste se nema oporaveno i nemozam da ti odgovoram, no ne gubam nades deka i jas i ti i site dr . koi se custvuvaat kako nas nema da prodolzat vo zivotot i da si gi ostvaruvaat svoite ambicii i zelbi, ova custvo ke ne napravi posilni i po izdrzlivi vo ljubovta, vreme, pozitivni misli, druzenje sega za sega gi ublazuva bolkite....ke prodolzime i da se nadevame deka ke isceznat

 

SEKOJ PATI ONOLKU KOLKU SAKA SAM DA PATI,ako si reces KRAJ E,samata na sebe i nikogas ne go sporeduvas so nitu eden drug,mnogu brzo ke pocustvuvas ubavini i so nekoj drugggggggggg

 

hmm mene mi trebase poveke od 1 godina da go zaboravam, bev mnogu razocarana normalno go sakav mnogu, no po nekolku depresivni meseci, placenje recisi sekoja nok... mi bese tesko koga slucajno ke se sretevmo toj mi zboruvase me vikase na kafe, no sekogas nekoj glupav zbor ke kazese samo da gleda deka me boli toa go praese sreken...no konecno mu priznav na sebe si kakov covek e realno, jas znaev kakov e no mislev deka ke se podobri no takvite ne se menuvaat nikogas... i posle 3 godini ima denovi koga cakam da go vidam ne znam zosto, i koga ke go vidam se smeam so sebe si kako mozev da sakam takov covek, ubav od nadvor no grd vo dusata....sea sum so drug, lici po ocite na bivsiot no e 100 pati po dobar od nego za se zato devojki pazete kogo cakate
no kako velat, ako ne se povredis nema da znaes koj e praviot za tebe

 

Ако се чувствувам јас повредена од таа врска, и ако сум јас таа која страдала во врската, преболувам лесно, ок, не ми е сеедно, но, си велам па има некој кој ја заслужува мојата љубов. Преболувам со друштво, фала им на сите мои пријатели, што беа тука крај мене кога најмногу ми беа потребни. Фала им што секој ден се уз мене, каде и да сум знам дека можам да се потпрам на нив. А за да се впуштам во врска, еве денес си се расплакав, има еден потенцијален, се е ок, се слушаме збориме, но мене ми е страв.....Не сакам во недостиг за дечко да згрешам пак. Од другастрана, сакам да го гледам почесто и се тоа. Е тоа ми е доволен знак дека она од минатот е се избришано. Може на моменти ке ме пецне, но брзо поминува.

 

Прво си плачам. По можност плачење сами по дома, така и ќе си се опуштите, ќе си се изнавикате, ќе се подерете!
Втор чекор - во афектна состојба ги собирам сите мали ситници кои потсетуваат на бившото НИЕ, зависи од крајниот епиолог - или ги фрлам, или ги кинам сликите (не верувам во тие бабини деветини лошо било да се кинат слики, ехееее мене како ми олеснува на душичката ), или ги ставам во кутија и ги селам подалеку од моите очи.

Трето - си отворам во фрижидерот. Чоколадо и сладолед задолжително. Ко у амерички филм. Па солено, па благо, па солено....
Четврто - време е да се пие. Алкохол на помош. Подобро викни си друштво. Подобро женско. Подобро некој пред кој можеш да се резилиш, да плачеш, да пцуеш, да колнеш, да викаш и на крај да знаеш дека ќе го колне заедно со тебе и ќе те гушне.

Опоравување на подолги патеки - бриши ги броевите од мобилниот. Ни на крај памет не врти со скриен број "само да му го слушнам гласот". Море бриши го и од ФБ и од Skype, отсечи го од сите начини на комуникација.
Нема некое време излегување на местата каде што знаеш дека можеш да налеташ "случајно" на него.
Па почнува генералка низ домот, па ново хоби, нова диета, курс по нешто, обновување на контактите, излегување со различни друштва и луѓе....

И така еден ден ќе се разбудиш и ќе си речеш - Ма за кого јас сум плачела и сум се трескала??? И слатко ќе се насмееш. Нов ден, нов почеток.
(А се' што се скршило, не се лепи. Ептен ретко).

 

Едно ќе кажам,старата љубов најдобро се заборава со нова.Излези,прошетај,запознај се со нови личности и ќе сфатиш дека не се врзува се на една личност.Можеби доцна сте сфатиле дека не сте еден за друг.Ослободи се од се' што те потсеќа на него и ќе ти биде полесно сигурен сум.

Најлесно се "опоравувам" со ова.Едноставно не сме биле еден за друг.

 

Мноооогу вистинито едноставно .. подобро квалитетно сам отколку во неквалитетна врска а штом и дошол крајот - тогаш сигурно нешто и фалело

 

Со што ги заборавувам 'љубените' додуша уште сум мала за таква љубов ама сепак ме погодија 2 ца така јако ги сакав по 1 година ..
1. Нова љубов (се сложувам со останатите).
2.Шопинг
3. Нов имиѓ -Нова филизура(што нема да ме потсеќа на старата )
4 Нема повеќе благо (си пишувам ливче хахха )
5. Ново хоби
6.Ги запостаувам местата кај што сме оделе заедно.
7.Го бришам неговиот број (иако го занм на памет)
8 Го потпишувам на скупе (НЕ )
9. Се договараме со другарките да одиме на забава добра забава (и пицнати)
10. Флерт .

 

ТЕШКО ГИ ДОЖИВУВАМ РАЗДЕЛБИТЕ......... И МОМЕНТАЛОНО СУМ У ТОЈ ФАЗОН
хММ... И шо праам..
1. спијам по цел ден
2. дремам на нет
3. плачам на старите добри песни
4. не искачам за да не го видам
И ТАКА СЕ "ОПОРАВУВАМ"

 

и јас многу тешко ја доживувам разделбата многу сум депресивна ама знам дека е за мое добро и се тешам дека еден ден на сето ова ке се смеам кога ке бидам среќна.инаку по цел ден киснам на нет гледам серии и плачам постојано плачам

 

Секоја разделба тешко се доживува... мој совет е да поминувате што повеќе време со драги луѓе, со оние кои многу ви значат и покрај тоа што сакате да бидете сами. Тагувајте, нема ништо лошо во тоа, само не дозволувајте тагата и нерасположението целосно да ве опседне. Најдете ново хоби, или насочете ја енергијата во учењето/работата - за кратко време ќе се опоравите. Јас така направив, иако навистина долго време ми требаше да преболам некого што навистина го сакав... оттогаш поминаа пет години. Понекогаш се сеќавам на него со насмевка, затоа што имавме убави моменти. Само, сега го сожалувам, не знаеше тогаш што сака, место не го држеше, се вртеше те по едно, те по друго - и остана со празни раце...

 

Паа јас сум многу емотивна личност и многу тешко можам да преболам.Ми треба многу време..Слушам музика,во тој период нон стоп сум на чоколади а тука со мене се и моите најблиски за подршка и потпора полесно да ја поминам таа фаза ...

 

Вистинската љубов тешко се заборава!! Џабе ми е и нов дечко, и хоби и шопинг и забава и .... Секогаш во денот наоѓам баремм саат време да гледам стари слики да се сеќавам на убавите моменти кога сме биле среќни заедно... Иако неможам да му признаам сеуште го сакам, сакам да сум со него повеќе од се и тоа е тоа, неможам да го променам тоа и оставам на времето само да покаже како треба да биде.....

 

Секогаш се заљубувам до уши и за брзо време. Тешко ми е кога ќе дојде крајот. Но за голема среќа и брзо заборавам. Потребно ми е само друштво, кафана и многу алкохол. Луди дешавки, излети во рандом село, не прибирање дома и веќе заборавам. Кога ќе ги видам предностите на "сингл" се е полесно

 

Многу погрешно постапуваш. Не си оставаш простор за самата себе и се гушиш во спомените. Ако така продолжиш тешко дека ќе го заборавиш. Прави работи што ти причинуваат задоволство. И во никој случај не ги слушај песните. Тоа е нај погрешно од се. Секоја песна те потсетува на некој дел од врската, а да живееш со спомени не треба да си дозволиш, затоа што се спомени кои треба да останат во минатото без разлика дали се добри или лоши. На добрите насмевни се, а лошите гледај да ги заборавиш или воопшто да не се сеќаваш на нив. А добра тактика за заборавање е да мислиш на сето лошо што ти го направил за да си ставиш во главата дека е кретен идиот и дека си ти многу над него(секако, ако имало такви моменти во врската). Не се самосожалувај ниту пак понижувај.