Како успеавте да се опоравите после разделбата?

јас сеуште не можам да се опоравам многу ми е тешко без него многу ми треба и постојано мислам на него понекогаш си мислам готово помина ама денес ете цел ден мислам на него

 

Богами грешно постапуваш . Пред недела дена , се скаравме со дечко ми толку многу што мислев нема да сака да биде со мене повеќе . Плачев , ама не можев да слушам „наши“ песни , бидејќи уште потешко ми беше . Се смиривме ние , и се е добро. Ама многу лошо постапуваш ти. Гледај во овие тешки моменти да не бидеш сама , да не правиш работи што те потсеќаат на него , не слушај песни што те потсеќаат . Полесно ќе ти е .

 

Сингл сум веќе некое време, (се случи неочекувано, ме акна дамла, и не верував, но залудно) и сега се што правам е излегувам со колеги и другарки, трчам на Кеј, барам работа и не седам мирна.

Самодовербата си ја крепам со тоа што вложувам во себе! Спорт, литература, шетање, дружба со позитивни луѓе и никако вртење назад.
Сите слики од мене и него ги тргнав, не слушам тажни песни, исплакав се што можев да исплакам и сега сум подобро.
Лаже тој што ќе рече - поминува, ќе биде добро. Не, не поминува, и не е добро, но животот е еден и не вреди да трошиме емоции и болка на некој што не вреди.

Јас сум среќна и вака, иако ќе бев посреќна да сум со него. Но! Со себе ќе бидам во врска уште дооолго, а тој е... Само една запирка плус.
Многу ми е жал, но реалноста ми вели да си се сакам себе повеќе.
И ќе успеам.

Поздрав до сите повредени и осамени девојки, гушкам.

 

како....тешко....ама си имам рецепта моја

• - пуштам гласна музика и скокам како луда низ дома кога ќе ме фатат моменти да почнам да размислувам за него,
  - после им забранувам на сите околу мене (поблиските) да ми го спомнуваат и да ме прашуваат што се случи како зошто, па дури и узмуабет ако случајно е неминовно да се спомне тоа мора да биде кратко
  - ако мислите пак ми тргнат накај него почнувам сама да се терам да мислам на сите негативни работи за да ми се одмили
  - запознавам нови луѓе и многу ми годи нечие ново внимание, нечиј труд да ме освои....се она што тој претходниот го заборавил да го прави со тек на време
  - се забавувам и вложувам во себе уште повеќе од претходно....и за крај секогаш ја имам на ум мислата дека колку и да било убаво штом не успеало, таму некаде ме чека нешто подобро

 

Браво, :y: ме инспирираш и сите девојки треба да учат од ова.
Се плаче, се плаче и конечно доаѓа време кога ќе се исплачеш. И навистина - најпрвин треба да се сакаме себеси, а после сите други. Јас паметам од постовите дека твојот сега ex дечко беше некаде на пат, нели Shelea? Зошто мажите после такви патувања сите се менуваат и се враќаат ко просветлени, мислиш доживеале некакво откровение?
Се извинувам , можеби причината не била во тоа, јас си кажувам од моите горчливи искуства... Ќе биде подобро, за сите. Верувам во тоа

 

Да, Трендафилче, отиде две недели на патување, и се врати оладен, сменет. Мислев дека е неверство во прашање, но откако се уверив дека не е, сфатив едноставно дека идеалот за стабилен маж кој сум го имала за него, излезе погрешен. Едноставно, тој е дете. Незрел, нестабилен, без доволен емотивен капацитет. Фала му на бога, не ми треба таков. Сега ме боли, но ќе помине.
Не може тукутака да ти исчезнат сите емоции, но... Маж е, не размислува во повеќе насоки, има многу обврски периодов, и мене ме катапултираше од животот свој. Понавредено и ужасно се немам никогаш чувствувано од сега.
Но собирам сила за да не паднам, зошто знам дека изгуби многу повеќе тој, отколку јас.
Со крената глава, само напред.

 

Не како успеав... туку како успевам бидејќи се случи сега брзо. Тешко е бе, но не и крај на светот. Сепак јас него му раскинав. Забранета љубов е во прашање и кога тогаш требаше да се ставит крај.
По цели денови сум ангажирана околу учењето па така немав простор на него. Нормално ќе се случеше на сред учење како 3 годишно дете да се расплачам. Па повторно следуваше совземањето.
Моите 2 другарки ми помогнаа многу. Сестра ми - НАЈмногу.
Значи лек за ваквите ситуации е работа (обврска) и дружење со другите луѓе кои ти значат, а не затворање во 4 ѕида.
Сепак кога навечер ќе си легнеш сама... и кога сите мисли те водат до него... едвај чекав да заспијам и сето тоа да прекинит.
И сега сум океј, одам понатаму, иако се уште онака не се имаме разминато. Претпоставувам дека ќе ми се пресечет нозеве. Или пак ќе бидам стабилна. Не знам. Не го мразам или пак не ми е одбивен. Ама со самата помисла дека никогаш, ама буквално никогаш немат да го допрам - ми е тешко.
Среќна сум што за некоја недела ќе почнам да работам, па навистина ќе си го тргнам умот од него.
Навистина, важно ми беше да бидам со него, но не - сепак не - најважно ми е да имам мир во моево семејство, душава и пријателите. И да, да си се запишам на факултет и да се преселам Скопје.
Јас знам дека него никогаш нема да го заборавам, но и знам дека животот продолжува понатака.

 

Не се врти светот околу него, тој се врти, заедно со светот и е една мала точка неспоредлива со другите кои во иднина ќе ги запознаеш. Ова ми е мото после секоја врска.

 

јас не знам како и дали некогаш ќе успеам да се опоравам не можам да се помирам што тој има друга бе луѓеее по само неколку дена откако се скаравме се фати со неа па ме бараше ми велеше дека ништо не му значии а сеуште е со неа.уффф вака кога помисливам го мразам ама кога легнувам навечер и кога станувам на сабајле ужасно ми треба едвај се воздржувам да не го побарам и посакувам само да спијам колку и да сакам да имам волја за нешто не можам ке помине ли некогаш??????????

 

Се согласувам со горенаведеното од лејди-мистик, и ќе додадам само дека спомените остануваат спомени.
Ние ја потценуваме својата способност за преживување откако ќе ни биде скршено срцето,си мислеме дека после раскинувањето на врската дошол крајот на светот...Не е така, и сметам дека девојки треба да разберете дека и ние имаме гордост, треба добро да се исцимолите, да се исплачете еден ден, можеби и два... Но на крај крајева па - животот оди напред, и постојат други момчиња, не е поранешниот единствен

Немора веднаш да рипнете во нова врска, започнете да се дружите повеќе со другарките, започнете да спортувате, гответе... времето лечи се, порано или подоцна - ќе се сеќавате со насмевка на очите колку сте биле детинести
(последниот пасус доаѓа од дното на мојата душа )

 

Што мора да се остави во минатото се остава. и јас скоро раскинав имавме големи проблеми, а кратка врска. никогаш во врска не сум се чувствувала толку несреќно како со него. затоа подобро среќна сама отколку несреќна со него. ми беше тешко првите недела две , но го заборавив, се гледаме често, но тој за мене не постои, пробува муабет да ми направи , но го игнорирам. кога ке решиш нешто да остане во минатото потруди се да го оставис таму каде што припаѓа.
забегав малце од темата го заборавив со секојдневно дружење со позитивни луѓе, собиранки навака , натака, се појавија мн дечки и сега е супер иако дома често ме зезаат за него.
никој не вреди за да страдаме и плачеме по него!

 

Како ти е Соледад ? Подобро ли е ?

 

Кога ќе си дадеш авто сугестија дека навистина те повредил, дека не вреди да трошиш ни мисла на него посебно ако разделбата се темели на негови оправданија као: мислам дека не штима повеке ова со нас... или малце да се олабавиме... тогаш нај многу боли но е нај лесно да си дадеш life goes on Знаете karma is a bitch па тогаш кога нај малце ке ти биде битно дали си со него или не тој ке тропне на врата...дошла маца на вратанца ... така да само глава горе ... кога он може без мене ја па без него уште повеке...И тогаш е нај важно да се осврнеш на сама себе и да бидеш по убава, негувана, среќна од било кога....

 

се трудам да ми е подобро ама тешко ми оди не знам оти толку ме погоди и не можам да продолжам без него, постојано си велам сама да себе дека тој не е за мене многу ме повреди ама тешко е.едно време мислев се е супер ама кога го видов со друга е тоа ме здроби се трудам да не мислам на него да се преокупирам со други работи па може еден ден ќе ми помине

 

Епа пробај да не мислиш да убавите моменти , јас на дечко ми сум му рекла ако сакаш некогаш да раскинеш подобро варај ме , фати друга да имам зашто да те мразам а не да се прашувам што кога би .. Отиди ако можеш летово на негде подолго , не е решение да се бега знам ама и јас кога се скарав сеа пред некоја недела само што не отидов зошто не можев овде ..А ја сака таа другата?Дека ти рекол не му значи ..

 

тој ми вели дека не ја сака не бил среќен со неа безвезно му било а сеуште е со неа и така ем ми дава некоја си надеж ама пак оди со неа и затоа не знам што да мислам.не мислам на убавите работи оти сега само лошо ми направи ама после се сеуште ми треба и не знам зошто, треба да го мразам а јас глупавата го сакам уште повеќе.фала ти за утехата

 

SOLEDAT nemoj radi nego da se nerviras, a i stom ima druga ne vredi. jas i mojot bivsi raskinavme radi druga, toj mi kaza deka mu se sviga i non stop se gledase so nea. sega jas i on ne sme zaedno no ne e ni so nea, taa mu pusta vodicka a ovoj sirotiot trca. znam deka sega od inat ke e so nea, se vidovme onaka vo drustvo i vo pogledot vidov deka uste me saka, no dzabe mu e sega, neka si bide so nea i da dade gospod ona da go ostavi radi drug

 

:y: :y:

 

Девојки сепак кога ќе размислиме поубаво, вреди да се живее, не е во ред плачење дома и нервирање, едноставно тој што не сака нема да не натера да пуштиме солзи за него, можеби така требало, но сигурно тој ни дал искуство+ за да продолжиме со нашето барање на вистинскиот маж за нас. Поздрав и не бидете во депресија, излезете дружете се.. не ви треба тој што ве тера да плачете.

 

"Da je bio dobar, ne bi bio bivsi"!!!
Ова е моето мото. Јас знам дека кога сакаш некого, неможеш преку ноќ да го заборавиш, но тоа е што е. Животот продолжува и има уште многу што чекаат на нас, нели?! хаха
Јас лично, мојата последна врска (ако може така да се нарече) заврши пред околу 6 месеци и на почетокот ми беше тешко навистина, но потоа почнав самата, кога ќе помислев на него веднаш самата си менував тема на мислење . Почнав се почесто да излегувам со друг и така се повеќе тој ми се извекуваше од мислите.. Женски, па лето е, да си поуживаме малку без такви депримирачки мисли -.-
Поздравв!